Zdjęcia z delfinem nie będzie - Lošinj i Korčula 2024

wiola2012 napisał(a):Ten Marco Polo to miał szczęście. Mieszkał w pięknym mieście i podróżował w niesamowite miejsca.

Z pewnością miał ciekawe życie

wiola2012 napisał(a):Chętnie znów pospacerowałbym uliczkami Korculi .

Jutro zapraszam na ostatni odcinek z miasta Korčula

wiola2012 napisał(a):Chętnie znów pospacerowałbym uliczkami Korculi .

A ja tam jeszcze nie byłam i widzę, że trzeba będzie to nadrobić.
Piękne widoki rozpościerają się z dzwonnicy a zachodzące słońce robi niesamowity klimat.

megidh napisał(a):A ja tam jeszcze nie byłam i widzę, że trzeba będzie to nadrobić.

Koniecznie! Na pewno Ci się spodoba


Dzień 16. (14 lipca, niedziela): Miasto Korčula - część trzecia i ostatnia

Lokal, w którym gra zespół znany nam z 2021 roku, to bardzo dobrze oceniany Servantes. Wolnych stolików brak:



Ale kawałek dalej koleżka (a może raczej - koleżanka) zaprasza nas do restauracji Radiona:


(Średnia ocen na Google Maps to 4,6 )

Budvar w zmrożonym kuflu :



Lany jest tylko Pan, a ja nie przepadam za tym piwem. Lokal bardzo sympatyczny, a obsługa miła.



Restauracja mieści się blisko mariny (zdjęcie zrobione później):



Zamawiamy Žrnovski makaruni, który niestety nie jest tak smaczny jak ten zjedzony w Velej Luce. Mięso ma tłuste kawałki, a tego oboje nie lubimy Nie smakuje nawet kotu


Pewnie jest przejedzony

Albo już nie je o tej porze, woli się umyć :



Jesteśmy średnio zadowoleni ze smaku "makaronów", natomiast atmosfera lokalu była świetna. Miło spędziliśmy czas. Pora wrócić na starówkę:



Ponownie Servantes, teraz być może jakieś miejsce by się znalazło:



Zespół nadal gra. Grają też Hiszpanie i Anglicy. Akurat dzisiaj wieczorem jest finałowy mecz Euro 2024, więc w kafićach pełno:



Gdyby grali Chorwaci to by się działo! Wtedy i my z pewnością byśmy kibicowali, ale Hiszpanów i Anglików nie chciało nam się oglądać

Wracamy do serca miasta:




Kilka wieczornych kadrów ze starówki, która po zmroku nabiera (jeszcze większego) uroku :





Większość z nosem w telefonach, a mecz sobie leci...



Katedra św. Marka:



Tam byliśmy kilka godzin wcześniej:



Wieczorem też można wejść na dzwonnicę, może kiedyś...

Chyba jestem zmęczona :



Kościół św. Piotra i dom Marco Polo tym razem w innej odsłonie:




San Marco Steak & Pizza na placu przed katedrą:



Brak wolnych stolików to w tym wypadku prawdopodobnie zasługa meczu. Lokal ma średnią ocen 3,8; zresztą zdecydowana większość ludzi tylko pije.

Muzeum w domu Marco Polo już zamknięte:




Gacie na zabytkach :


Był kiedyś taki wątek na forum

W jednym ze sklepików przy wieży Zakerjan:


kupuję pamiątkową koszulkę. Powoli idziemy w stronę portu.



Te schody i fontanna z żabą zawsze mi się podobały :



Na pokładach jachtów pustki, wszyscy "wybyli" na kolację/wieczornego drinka do miasta:




Fajna jest promenada w stronę dominikańskiego klasztoru:


Klimatyczna i o tej porze niemal bezludna, ale już tam nie pójdziemy. Dochodzi 22:00, pora się zbierać. Mamy jeszcze prawie godzinę jazdy do "domu".

Pomnik obrońców Korčuli, którzy walczyli tu w roku 1943, zajmuje dużą część nabrzeża:


W środku dzieci grają w piłkę. Jeden z chłopców na chwilę gasi podświetlenie; nie wiem, czy specjalnie

Dookoła pomnika takie płaskorzeźby:



Meleksy czekają, ale nie skorzystamy:



Wolimy się przejść schodami i popatrzeć jeszcze na miasto:




Korčula zawsze robi na nas duże wrażenie. Nie inaczej było i tym razem. Bardzo się cieszymy, że nie zrezygnowaliśmy z tej wycieczki i po raz kolejny mogliśmy pospacerować uroczymi uliczkami "małego Dubrownika"

Koleżanka calico ma taki z lekka zawzięty, męski wyraz pyszczka
Fontanna z żabą fajna ale zawsze bardziej mi się podobała rzeźba po prawej od schodów, w oleandrach

Marlowe1994 napisał(a):Koleżanka calico ma taki z lekka zawzięty, męski wyraz pyszczka

Ale to ona jest? Skoro calico/tricolor, to raczej tak Grymasami mnie trochę zdenerwowała Szczupła była; nie wiem, czy przeżarta, może po prostu wybredna albo koneserka

Nie ma się co dziwić - "szlachcianka" , na dodatek naoglądała się reklam i teraz bez whiskas saszetki nie podchodź


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):Nie ma się co dziwić - "szlachcianka" , na dodatek naoglądała się reklam i teraz bez whiskas saszetki nie podchodź

Spotkaliśmy się na tamtych wakacjach w Chorwacji z kilkoma wybrednymi kotami Ale najbardziej ciśnienie podniósł nam restauracyjny kot w Budvie (ostatnio, w styczniu), który nie chciał jeść čevabów, a przecież były takie pyszne

Miasto Korčula to póki co jedyne miejsce, które odwiedziłam na tej wyspie. Zrobiło na mnie duże wrażenie i chętnie jeszcze kiedyś tam zawitam. Nie miałam okazji pochodzić uliczkami nocą, a widzę, że jest bardzo klimatycznie.
Bardzo ładnie Ci w tej sukience!

Epepa napisał(a):Miasto Korčula to póki co jedyne miejsce, które odwiedziłam na tej wyspie. Zrobiło na mnie duże wrażenie i chętnie jeszcze kiedyś tam zawitam. Nie miałam okazji pochodzić uliczkami nocą, a widzę, że jest bardzo klimatycznie.

Zdecydowanie! My z kolei zawsze jesteśmy tam wieczorami Zaczynamy od spacerów o "złotej godzinie", a potem podziwiamy Korčulę po zmroku

Epepa napisał(a):Bardzo ładnie Ci w tej sukience!

Dziękuję!

Dzień 17. (15 lipca, poniedziałek): Mala Trstena - mali raj?

Dzisiaj żółwie po drugiej stronie naszego budynku dostały wypasione śniadanie :



Dosłownie rzuciły się na sałatę i inne smakołyki:



Słodziak! :



Zdecydowanie za długo bawiliśmy się w obserwowanie żółwi i późno wyjechaliśmy na kajakowanie. Tym bardziej, że flauty dziś na pewno nie będzie. Kiedy dojeżdżamy do uvali Poplat, w której zwodujemy Osiołka, Jadran jest już solidnie zmarszczony. Trudno się dziwić, wybiło południe Chcieliśmy odespać wczorajszy wieczór w Korčuli...

Zawsze dawaliśmy sobie radę z wiatrem i z falami, więc i tym razem damy Zatoczka, z której ruszamy:



Plaża Poplat nie jest zła. 10 lat temu plażowaliśmy dokładnie w tym miejscu:



Dzisiaj mamy jednak ochotę na więcej

Wypływamy z głęboko wciętej zatoki, w której właściwie nie wiało:



Teraz dopiero będzie się działo :



Prom, a w tle - Vis:



Mistral daje popalić. Z tego powodu trzymamy się blisko brzegu:



Po 40 minutach jesteśmy już bardzo zmęczeni, oboje ostro wiosłujemy. Zrezygnowani (bo wcale nie pokonaliśmy dużego dystansu) wpływamy do zatoki Tvrda:



Niestety, plaża jest bardzo zaśmiecona:



Moglibyśmy leżeć na betonie, ale nie podoba nam się tu.



Małż wywraca Osiołka, wylewa z niego wodę i decydujemy, że płyniemy dalej.

Łatwo nie jest:



Żaglówki przed nami; dla nich takie warunki to raj:



My dzisiaj też znajdziemy swój raj Ale jeszcze nie tutaj:



Kolejna zatoczka (Vela Trstena) i następna wtopa - śmieci na plaży i piana przy brzegu :



Mistral coraz silniejszy, tworzą się nawet małe bałwany:



Jeśli uda nam się dopłynąć do fajnej plaży, chyba zostaniemy tam do wieczora

Widok na Vis:



Malownicze (ale niedostępne) wybrzeże:



Nie sądziliśmy, że popłyniemy tak daleko. Nie w tych warunkach A jednak cały czas wiosłujemy:



Może trochę za dużo zdjęć fal , ale wyszły chyba nie najgorzej, biorąc pod uwagę możliwości "podwodnego aparatu", więc wrzucam jeszcze ostatnie:



Po prawie półtorej godziny wiosłowania nasza cierpliwość i wytrwałość zostają wynagrodzone. Ta-dam! :



Oto plaża w uvali Mala Trstena. Cała dla nas :


Co ciekawe, na Google Maps nazwana jest Vela plaža Mapy cz. są bardziej wiarygodne

Tylko co to pływa przy brzegu :



Murena, najwyraźniej martwa:



Nie przeszkodzi nam w plażowaniu. Wyrzucamy manele z kajaka na brzeg i zajmujemy się rybą. Małż, przy pomocy dwóch kijów, wyciąga ją z wody. Okazuje się, że murena miała pecha, pysk ma owinięty żyłką wędkarską:



Jest napuchnięta, więc chwilę musiało minąć od wypadku, ale jeszcze nie wydaje żadnych przykrych aromatów Małż wrzuca ją w krzaczory, żeby się nie rozkładała na plaży.

Tak ciekawie zaczęliśmy plażowanie w uvali Mala Trstena Teraz już będą nudy Rozkładamy się początkowo w pełnym słońcu:



Różowy Koleżka oczywiście jest z nami :



Tutaj też go trochę widać - na skraju zdjęcia:



Obok, za widocznym na fotce płotem, jest teren wojskowy.



Ale w niczym nam to nie przeszkadza Do plaży dochodzi szeroka szutrowa droga, ale (jak sprawdziliśmy w necie) wcześniej jest zamknięta brama, więc gości nadchodzących od strony lądu się nie spodziewamy. Gorzej z tymi, którzy mogą przypłynąć, ale na razie cieszymy się prywatnością w naszym małym raju :




Woda jest świetna, a otoczaki bardzo wygodne To na pewno najlepsze plażowanie na Korčuli, a może i na całym wyjeździe

Po jakimś czasie przenosimy się do cienia, bo upał, jak zwykle, powala:



Obserwujemy też przepływające za wysepką (a właściwie za hridem) Čančir promy:



oraz jachty:



Pod wodą dużo zielonych, "fosforyzujących" rybek:



Niestety, po kilku godzinach mamy towarzystwo:



Trudno się dziwić - to duża i bardzo atrakcyjna plaża. Jestem w wyjątkowo dobrym nastroju i stwierdzam, że jakoś się pomieścimy

I tak rozsądnie będzie poczekać, aż mistral się uspokoi. Czekamy i czekamy, a jest już prawie 18:00... O tym, co wydarzyło się później, napiszę w następnym odcinku

Na koniec tego - tradycyjna mapka:

Plaża z tych

Widziałaś wcześniej w Chorwacji murenę? Ja pierwszy raz widzę ją na twoich zdjęciach.

Ja coś podobnego (na 99% była to Murena) widziałem na Korculi ale w Lumbardzie. Niestety nie zdążyłem zrobić zdjęcia.

ziemniak napisał(a):Plaża z tych

To prawda - jedna z piękniejszych, jakie widzieliśmy

ziemniak napisał(a):Widziałaś wcześniej w Chorwacji murenę?

Tak, żywą Przy plaży na wyspie Veli Budikovac. Płynęliśmy wtedy kajakiem z Rukavca na Visie. Kiedy snurkowałam, wypłynęła nagle spod kamienia, jak strzała. Wystraszyłam się i nie zdążyłam zrobić zdjęcia.

I jeszcze raz, w miejscowości Ivan Dolac na Hvarze, widzieliśmy, jak rybak przyniósł ją na nabrzeże w klatce i zabijał, wlewając jej ocet do pyska Rzucała się bardzo.

empire13 napisał(a):Ja coś podobnego (na 99% była to Murena) widziałem na Korculi ale w Lumbardzie. Niestety nie zdążyłem zrobić zdjęcia.

W takim razie jeszcze jedna fotka (z drugiej strony):


Małż mówi, że to niesmaczne wrzucać kilka zdjęć tamtej mureny, ale ja nie jestem taka wrażliwa (Mam nadzieję, że Wy też nie.) W końcu to tylko zdechła ryba. Przynajmniej będzie wiadomo, jak wygląda murena

Murenę spotkałam tylko w Grecji, była zdecydowanie większa. Nie wiedziałam, że w Cro także można je spotkać.

Bardzo smaczna rybka