Zdjęcia z delfinem nie będzie - Lošinj i Korčula 2024

Kapitańska Baba napisał(a):Fajnie odświeżyć sobie znane widoki. W 2024r nie dotarłam do Korculi z powodu awarii windy kotwicznej więc popatrzę u Ciebie

Korčula zawsze piękna. Nie znam nikogo, komu by się tam nie podobało

Marlowe1994 napisał(a):Też mam słońce

Tyle wizyt w Korčuli, a na ten punkt widokowy nadal nie dotarliśmy

empire13 napisał(a):Korcula to dla mnie jedno z najładniejszych chorwackich miast. Chętnie powspominam, bo pewnie wrzucisz jeszcze jakieś zdjęcia?

Przewiduję jeszcze dwa odcinki, więc zdjęć na pewno nie zabraknie

ajdadi napisał(a):Na niektórych fotkach wygląda tak jakbyście byli w sezonie...a nie w zimie...

Na wielu zdjęciach tak wygląda A na miejscu czuliśmy się czasami bardzo dziwnie. Brak turystów, mocno grzejące słońce i świadomość, że jest styczeń i że to Chorwacja mimo wszystko, a nie jakieś tropiki...

megidh napisał(a):Ten kot wygląda jak lampart .

Śliczny był

Marlowe1994 napisał(a):Jeśli ten kot ma obrożę to być może nie jest bezpański. Wygląda jak kot bengalski. Leopardeta.

To chyba rzeczywiście kot bengalski

piotrf napisał(a):Agnieszko , bardzo lubię się tak czuć w zimie , im bardziej na południe - tym lepiej i nawet tropiki mogą być

W ostateczności mogą być tropiki

Marlowe1994 napisał(a):

maslinka napisał(a):To chyba rzeczywiście kot bengalski

Trza było go brać, na Njuškalo chodzą po 1000 ojro

Pewnie urwał się komuś z chaty, żeby poczuć się wolnym Ciekawe, czy wrócił

Dzień 16. (14 lipca, niedziela): Miasto Korčula - część druga

Idziemy na dzwonnicę katedry św. Marka.



Wejście kosztuje 5 euro od osoby. Początkowo jest bardzo wąsko (jak to na różnych wieżach - kręcona, wąziutka "klatka schodowa"). Widoki z pierwszego poziomu, przez okienko:




Później są takie schody i ażurowy podest:


Można się na nim poczuć niekomfortowo. No i jeszcze drabinka na samym końcu Fajne dzwony:



Widoki wynagradzają wszelkie trudy :



Knajpka mieszcząca się na Kuli Zakerjan:


Bardzo gęsto. Pewnie to normalne o zachodzie słońca. Choć ten dopiero przed nami, jeszcze się na niego zaczaimy

W Korčuli zawsze wieje, a tu, na dzwonnicy, niemal urywa łeb :



Góry Pelješca świetnie się prezentują. Patrzymy na wysepki, między którymi w 2021 roku pływaliśmy kajakiem:



Spoglądamy też na odnowiony dom Marco Polo:




i na dach katedry :



A tu już pogled w stronę promenady prowadzącej do klasztoru dominikanów:



oraz w kierunku portu, w którym raczej nie cumują najdroższe "wypasione" jachty:



Dla nich jest miejsce po drugiej stronie półwyspu ze starówką, o tutaj:


Słońce jeszcze dość wysoko, zdążymy na zachód

Trzeba tylko zejść z dzwonnicy, co w sandałkach wieczorowych może przysporzyć nieco trudności :



Już bezpiecznie na dole Stare i nowe, czyli kościół św. Piotra i wieżyczka w domu Marco Polo:



Trochę się ze sobą "gryzą":



Trasy, które pokonywał słynny kupiec i podróżnik:



Na chwilę schodzimy nad morze:



Chyba nigdy w tym miejscu nie byliśmy, a Robert Małkowicz nawet się tu kąpał Można przysiąść na ławeczce i zrelaksować się, mając przed sobą taki widok:



Šetalište Petra Kanalevića usiane jest restauracjami:



Wyższa półka cenowa. Wśród lokali LD Restaurant z gwiazdką Michelin. Menu wygląda następująco:



Można by się spodziewać, że będzie drożej (jeszcze drożej? ), jednak trzeba pamiętać, że to malutkie porcje. Do restauracji "z gwiazdką" raczej nie idzie się po, żeby się najeść

To hasło pamiętam sprzed 3 lat:



Cocktail bar Massimo na wieży Zakerjan:



I kolejna kula - Kanavelić:



A to już Velika kneževa kula, zwana też Torjun, powstała pod koniec XV wieku:



W tym miejscu będziemy podziwiać zachód słońca, które właśnie chowa się za Półwysep:





Szkoda, że jaskółka się rozmyła :



Zachody słońca mogą się wydawać nieco kiczowate czy sentymentalne, ale (dla mnie) jest w nich moc i urok. Bez względu na to, ile razy bym je oglądała, zawsze podoba mi się ten spektakl

Na chwilę nurkujemy w wąskie uliczki:



A potem wychodzimy ze "szkieletu ryby", czyli z korčulańskiej starówki. Udajemy się w poszukiwaniu jakiejś miłej knajpki z trochę niższymi cenami niż w ścisłym centrum miasta. Mijamy kościół św. Justyny:




i roześmianą wokalistkę, którą pamiętam z 2021 roku:


(Rozmazała się podobnie jak jaskółka )

W następnym (ostatnim odcinku z miasta Korčula) zjemy coś i pospacerujemy po zmroku. Już zapraszam

Marlowe1994 napisał(a):

Przyjemnych zjazdów, słońca w dzień i opadów śniegu w nocy

piekara114 napisał(a):Wejście nic się nie zmieniło od naszej wizyty w 2014tym.

My też byliśmy na dzwonnicy w 2014, po raz pierwszy

Kapitańska Baba napisał(a):

oraz w kierunku portu, w którym raczej nie cumują najdroższe "wypasione" jachty:

To nie port. Na zdjęciu widać marinę ACI - czyli cos a'la parking pod hipermarketem

Wydaje mi się, że tam jest i port, i marina. Obok mariny zresztą jedliśmy kolację, co pokażę "za chwilę" Do portu przypływaliśmy kiedyś taksówką wodną z kempingu Kalac (obecnie Port 9), jest bliżej murów miejskich.

dangol napisał(a):Korčula jest oczywiście ładna zawsze, ale w złotych barwach na Twoich fotkach jest naprawdę rewelacyjna

Dziękuję
Po raz kolejny Korčula nas zachwyciła