Byłam w domu:)Relacja z odwiedzin w 2017r w skrócie PKO

Katerina napisał(a):Do Stonu i Małego przenieśliśmy się z Orebića na drugi dzień po Waszej wizycie - 17 września.
Tam nas dopiero aura powitała

My 17-go września przenosiliśmy się z MNE do CRO, pogoda była taka sobie, ale... jeszcze nie najgorsza...

Katerina napisał(a):pamiętam miejscowość z naszych pierwszych wakacji w Cro sprzed lat - cisza i spokój , parkingi bezpłatne...

Też taki Ston pamiętam, byliśmy tam w 2005 roku

Katerina napisał(a):Ostrygi.. Ja akurat lubię - raz w roku się nimi uraczyć, ale dagnje, czyli małże lepiej mi podchodzą

Ostrygi... nie jadłam nigdy i chyba już nie spróbuję
Ale małże... uwielbiam...

16.09 WIECZORNY OREBIC

Po południu idziemy na miasto
Jest sobota i w miasteczku wyraźnie widać weekendowe ożywienie. Ludzi jest wyraźnie więcej i pootwierano dotąd zamknięte stragany.

Najważniejszy mieszkaniec Orebica :






Kapitańskie wille. Są piękne i nie wszystkie wydają się zamieszkałe:





Hotel Adriatic :



Idziemy dalej w kierunku plaży Trstenicy - w końcu trzeba chociaż raz zobaczyć to cudo



I o to ukazuje się długo oczekiwane cudo -Trstenica:


To pierwsze i jedyne zdjęcie tej plaży. Dobrze , że nie posłuchałam znajomej, która była zachwycona tą plażą. No cóż gust nie podlega dyskusji , ale ja wolę nasz grajdołek z drugiej strony Orebica

Idziemy dalej wygodnym deptaczkiem:


Wrześniowe kwiecie:




Zadumany Misiek


Lubię włazić w każdą dziurę A nuż znajdę tam coś ciekawego. I oto jest na tyłach jakiejś knajpki znajduję ciekawe ruiny. A Misiek znowu duma


W środku oczywiście jest pusto - tzn. nie ma już piętra . Na poziomie pierwszego piętra znajduję ciekawą półeczkę :


Z jednej strony szkoda mi tych popadających w ruinę budynków. A z drugiej strony nadmierny napływ inwestorów zrobiłby z Chorwacji drugą Czarnogórę ze Sv.Stefanem na czele

Wracamy,podziwiamy wieczorny Adriatyk i pięknie oświetlone zaułki:






Kolejna willa, koło hotelu Adriatic:


I sam hotel w wieczornej odsłonie:



Mijając hotel dostrzegam na jego bocznej ścianie oświetloną tablicę i rozetę:


Tekst na tablicy mówi w skrócie, że najpierw była tu cerkiew , potem szkoła a od 2012r powstał tu hotel.
A to historia budynku ze strony internetowej hotelu przetłumaczona przeze mnie (mam nadzieję ,że czegos nie pokręciłam):
Historia hotelu Adriatic rozpoczyna się w XVII wieku. Pierwsza wzmianka o budynku jest z 17.07.1625r, jako jako o kościele parafialnym św. Szczepana w Orebicu. Kościół zostaje przebudowany w 1884 r.Gmina Peljesac w Orebic kupuje kościół i rozbudowuje go, by przekształcić go w budynek szkolny. Szkoła jest tu do II wojny światowej. Później budynek został zamieniony na mieszkania i sklep, a ostatecznie został opuszczony w 1990 roku.
Rodzina Mikulić kupuje budynek od gminy Orebic w pierwszej dekadzie XXI wieku - przekształcając go w hotel.

Pokoje hotelowe są piękne. A to pokój z rozetą kościelną:
Zdjęcie ze strony hotelu:

Wypatruję siebie na Twoich zdjęciach - to był nasz ostatni wieczór w Orebiću i kręciliśmy się w tych samych co Wy miejscach - taki spacer pożegnalny..Ale nie widzę

Wybacz,że się z Tobą nie zgodzę, ale symbolem orebićowskiej kociarni jest ten oto młodziak - moim zdaniem
Będzie on bohaterem jednego z pelješkich odcinków mojej relacji



Nazwaliśmy go - a jakże inaczej? - Karlovačko - od jego ulubionego legowiska



Z Trstenicy jest ładny widok na wysepki przy ładnej pogodzie, ale sama plaża - porażka - zawsze zatłoczona i ma nieprzyjemny ni to piasek, ni to żwirek..

Do kiedy byliście w Orebiću?

travel napisał(a):

Abakus68 napisał(a):Jest kawałek do przejścia... 16.09 - w niespełna 12 h ze Splitu dotłukłem się z do Krakowa... Szkoda było wracać, ale cóż...

No to musiałeś nieźle pędzić
Jaką trasą jeździsz

Dlaczego zaraz pędzić. Jechałem normalnie, Split, na autostradę, do przejścia ze Słowenią, objazd autostrady i hajda za Wiedeń ile się da, żeby najkrócej na autostradę z Bratysławy na Czechy, i potem dalej Autostradami na PL, i płatnymi na Kraków. Faktem jest, że oprócz tankowania, drugiego wejścia do sklepu przed Słowenią to przystanek następny był na obiad koło 14.30 za Wiedniem, no ale ja tak mam.

Co do wyboru kota jako bohatera O. nie będę się wypowiadał. Miśka rozumiem, ale bardziej podoba mi się Twoje wściubianie nosa w każdą dziurę - jest mi to znana, a jak żona to nazywa to opisze w odcinku o Dracevicy... Willa, ech. Przypomina mi się taki dawany serial Cosmos 99... Pamiętam, że były tam takie a la budki telefoniczne z których można się było teleportować. Chcę taką budkę pod chatą i takich naście w Dalmacji:)

Katerina napisał(a):Wypatruję siebie na Twoich zdjęciach - to był nasz ostatni wieczór w Orebiću i kręciliśmy się w tych samych co Wy miejscach - taki spacer pożegnalny..Ale nie widzę

Wybacz,że się z Tobą nie zgodzę, ale symbolem orebićowskiej kociarni jest ten oto młodziak - moim zdaniem
Będzie on bohaterem jednego z pelješkich odcinków mojej relacji

Nawet wiem gdzie to zdjęcie zrobiłaś - przy chodniczku koło portu rosły takie kwiatki
A propos peljeskich odcinków Twojej relacji - ile można siedzieć na VISIE

Katerina napisał(a):Z Trstenicy jest ładny widok na wysepki przy ładnej pogodzie, ale sama plaża - porażka - zawsze zatłoczona i ma nieprzyjemny ni to piasek, ni to żwirek..

Żwiro-piach nieokreślonego koloru

Katerina napisał(a):Do kiedy byliście w Orebiću?

Mieliśmy być do 20-go ale z powodu załamania pogody wróciliśmy 19-go

mysza73 napisał(a):

travel napisał(a):
Kapitańskie wille. Są piękne i nie wszystkie wydają się zamieszkałe:

W tej mogę zamieszkać od zaraz

O nie kochana , do zamieszkania jest dom w Boboviscy na Bracu ( muszę w końcu zapamiętać jak na klawiaturze pisze się chorwackie literki ) tam ma być winnica z penzionem - tylko wyremontować trzeba

Abakus68 napisał(a):

travel napisał(a):

Abakus68 napisał(a):Jest kawałek do przejścia... 16.09 - w niespełna 12 h ze Splitu dotłukłem się z do Krakowa... Szkoda było wracać, ale cóż...

No to musiałeś nieźle pędzić
Jaką trasą jeździsz

Dlaczego zaraz pędzić. Jechałem normalnie, Split, na autostradę, do przejścia ze Słowenią, objazd autostrady i hajda za Wiedeń ile się da, żeby najkrócej na autostradę z Bratysławy na Czechy, i potem dalej Autostradami na PL, i płatnymi na Kraków. Faktem jest, że oprócz tankowania, drugiego wejścia do sklepu przed Słowenią to przystanek następny był na obiad koło 14.30 za Wiedniem, no ale ja tak mam.

No tak my ze Splitu jedziemy koło 11 godzin - średnio 100km/h

Abakus68 napisał(a):Co do wyboru kota jako bohatera O. nie będę się wypowiadał. Miśka rozumiem, ale bardziej podoba mi się Twoje wściubianie nosa w każdą dziurę - jest mi to znana, a jak żona to nazywa to opisze w odcinku o Dracevicy... Willa, ech. Przypomina mi się taki dawany serial Cosmos 99... Pamiętam, że były tam takie a la budki telefoniczne z których można się było teleportować. Chcę taką budkę pod chatą i takich naście w Dalmacji:)

Mnie tam budki są niepotrzebne. Przy każdym wejściu na forum teleportuję się do Chorwacji

travel

Nawet wiem gdzie to zdjęcie zrobiłaś - przy chodniczku koło portu rosły takie kwiatki

Blisko, ale...pudło Ale na razie nie zdradzę gdzie

A propos peljeskich odcinków Twojej relacji - ile można siedzieć na VISIE

Mogłabym bardzo długo...Ale tym razem zostały jeszcze tylko 3 dni

Katerina napisał(a):travel

Nawet wiem gdzie to zdjęcie zrobiłaś - przy chodniczku koło portu rosły takie kwiatki

Blisko, ale...pudło Ale na razie nie zdradzę gdzie

A propos peljeskich odcinków Twojej relacji - ile można siedzieć na VISIE

Mogłabym bardzo długo...Ale tym razem zostały jeszcze tylko 3 dni

3 dni W tym tempie to dowiem się , gdzie siedział ten kot koło wielkanocy

17.09 NIEDZIELA

W niedzielny poranek przywitały nas nisko wiszące chmury i sztorm na Adriatyku





Po śniadaniu podążając śladami Roberta Makłowicza jedziemy do Loviste położonego na samym końcu półwyspu. Droga do Loviste pnie się najpierw w górę . Im wyżej jechaliśmy tym bardziej wjeżdżaliśmy w chmury Z pogody nici ,z widoków nici....
Ale jak zaczęliśmy zjeżdżać w stronę Loviste pogoda poprawiła się. W Loviste nie wiało, morze było gładkie jak stół a słonko nieśmiało przeświecało przez chmury.
Loviste to mała mieścina i nie ma tu specjalnych atrakcji.
Właściwie przyjechaliśmy tu żeby zobaczyć dwie knajpki
Jedna z nich to Caffe Bar Bolero. Sam bar jest niezbyt atrakcyjny. Ale wyróżnia się napisem "ENGLAND" znajdującym się na ścianie przy wejściu. Napis został wyryty bagnetem przez angielskiego żołnierza w 1943r .Ów angielski żołnierz był jednym z wyzwolicieli Dalmacji.



Kolejna knajpka to konoba Barsa, gdzie można zjeść świeże owoce morza- prosto z morza. Mieliśmy zamiar tu coś zjeść.
Nie ma tu stałego menu, po prostu je się to co akurat dało morze.
Stoliki są tuż nad wodą ,gdzie w klatkach czekają morskie stworzenia.
Koło stolików znajduje się stanowisko do oprawiania tychże stworzeń ,oczywiście na oczach gości.
Zagadujemy właściciela konoby , który wyraźnie znudzony ćmi papieroska. Dziś w menu tylko homar za jedyne 800 kun
Za tą cenę możemy być też świadkami morderstwa homara na żywo
Jakbym miała te 800kun na homara to i tak bym go nie była w stanie zjeść
Właściciel- w okularkach





Widoczki z Loviste:



I dojrzałe granaty- jeden z plusów wrześniowych wyjazdów do Chorwacji


Wracając z Loviste pogoda na tyle się poprawia ,że stajemy na punkcie widowkowym i robimy kilka zdjęć :




Zaglądamy na pięknie położony kemping Adriatic w Mokalo:



Zachęceni poprawiającą się pogodą jedziemy zobaczyć słynną plażę Divna.
Niestety po drugiej stronie półwyspu pogoda jest paskudna - wieje i pada deszcz.
Rezygnujemy z oglądania Divnej , bo w takich okolicznościach mogłaby się nam nie spodobać
Jedziemy za to do Trpanj zobaczyć jak wygląda przystań promowa. Miasteczko oglądamy z samochodu, bo niestety pada.

Dlaczego nie byłabyś w stanie zjeść homara?

gusia-s napisał(a):Dlaczego nie byłabyś w stanie zjeść homara?

Jakby to powiedzieć .... taka trochę dwulicowa jestem, bo stworzenia różne jem i wiem ,że przed przygotowaniem są uśmiercane.
Ale homara zabitego na moich oczach nie zjadłabym

travel napisał(a):

gusia-s napisał(a):Dlaczego nie byłabyś w stanie zjeść homara?

Jakby to powiedzieć .... taka trochę dwulicowa jestem, bo stworzenia różne jem i wiem ,że przed przygotowaniem są uśmiercane.
Ale homara zabitego na moich oczach nie zjadłabym

Ale nie trzeba wcale na to patrzeć przecież

travel napisał(a):Zagadujemy właściciela konoby , który wyraźnie znudzony ćmi papieroska. Dziś w menu tylko homar za jedyne 800 kun
Za tą cenę możemy być też świadkami morderstwa homara na żywo
Jakbym miała te 800kun na homara to i tak bym go nie była w stanie zjeść
Właściciel- w okularkach

Właściciel wygląda na zmęczonego i znużonego to i za pewne cena taka, aby nie musiał się ruszać i tego homara gotować....

Za tą cenę też bym go nie zjadła...

A ja jadłam u tego Pana - ma na imię Gordan i wita gości przy stoliku słowami :Jesteście na ostatnim przyczółku cywilizacji..", czy jakoś tak, a o R. Makłowiczu mówi - Wasz Gastroguru A, powiedział jeszcze, że.."Robert to miły chłopak:, a przy wejściu do budynku konoby leży jedna z książek R.M.

To jest nasz homar


..na którego czekaliśmy ..2 h , bo syn Gordana musiał go złowić (BTW - syn Gordana to ten, który ma Extravaganzę i jest ożeniony z siostrą włściciela Panoramy w Orebićiu - jedna mafia )

Z tego powstała taka sałatka (Makłowicz nas w nią wkręcił, bo dzień wcześniej w Orebićiu obejrzeliśmy w necie odcinek jego programu)



Jedno z najlepszych dań w życiu.
Miałam odłożony budżet na homara - pisałam w mojej relacji z 2014 roku,że założyłam sobie tajne konto "Jastog" i wrzucam tam coś od czasu do czasu przed wyjazdem do Cro.Warto.

A budynek Cafe Bolero też podziwialiśmy - dokładnie byliśmy tam dzień przed Wami - 16ego września