Wakacje w czasach zarazy - Donja Klada 2020

Właśnie takiego resetu zabrakło mi w zeszłym roku. Wakacje w Polsce nie miały tego klimatu i atmosfery, jakiej doświadczamy w cro Aż spojrzałam ile miałeś km do Donja i stwierdzam, że to tylko niecałe 900 km, my, tak jak Kasia, bylibyśmy dopiero na południu Polski Pozytywnie zazdroszczę i z przyjemnością oglądam Twoją relację

Plaża bardzo fajna. Ciekawe ile osób w kolejnych dniach na niej było i jak jest w normalnym sezonie....

ZytaS napisał(a):Właśnie takiego resetu zabrakło mi w zeszłym roku. Wakacje w Polsce nie miały tego klimatu i atmosfery, jakiej doświadczamy w cro Aż spojrzałam ile miałeś km do Donja i stwierdzam, że to tylko niecałe 900 km, my, tak jak Kasia, bylibyśmy dopiero na południu Polski Pozytywnie zazdroszczę i z przyjemnością oglądam Twoją relację

No właśnie. Nie trzeba robić tysiąca i więcej kilometrów, aby się nacieszyć Chorwacją i Jadranem. To niby banał, ale dla nas odkrycie. Fajne jest to, że droga zajmuje nie więcej niż 10 godzin i człowiek nie jest tak wypluty, nie trzeba też organizować żadnych "międzylądowań".

piekara114 napisał(a):Plaża bardzo fajna. Ciekawe ile osób w kolejnych dniach na niej było i jak jest w normalnym sezonie....

W Kladzie mieszka dość ograniczona liczba letników, z których większość preferuje pluskanie się przed swoimi apartmanami. Obłożenie było jak na moje oko pełne lub prawie pełne: sądząc po samochodach, a na plaży pojawiało się maksymalnie kilka osób na raz. Tylko w jednym dniu było gęsto: 3-4 rodziny z dziećmi. I raz przypłynęła łódka.

Te filmiki to pełen spontan, nawet na początku nie przypuszczałem, że je będę wrzucał, ale masz rację, następne będą w poziomie. Co do temperatury morza: nie zauważyłem różnic pomiędzy północą a południem, woda bardzo ciepła. W Kladzie akurat były miejsca, gdzie czuć było zimne prądy, ale to "wina" strumyczków spływających spod Velebitu - ale akurat nie na plaży ale przed apartmanem.

Przyłączam się do reszty widowni
W tym roku przejeżdżałam tą częścią Jadranki , odwiedziłam też Zavratnicę i do tej pory nie mogę wyjść z podziwu

mchrob napisał(a):zastanawiam się tylko jak w tych rejonach z temperaturą Jadrana?

Wtrącę kilka słów od siebie : po 10 września na Istrii woda była cieplejsza niż wcześniej na Braču, a małż snurkował w Zavratnicy i też nie narzekał

Hercklekot napisał(a):[
No właśnie. Nie trzeba robić tysiąca i więcej kilometrów, aby się nacieszyć Chorwacją i Jadranem. To niby banał, ale dla nas odkrycie. Fajne jest to, że droga zajmuje nie więcej niż 10 godzin i człowiek nie jest tak wypluty, nie trzeba też organizować żadnych "międzylądowań".

Szczęśliwi co mają tak blisko i szybko nad Jadran

Zavratnica oczywiście się pojawi, ale pod sam koniec.

W pierwszy dzień zaliczamy jeszcze drugie plażowanie, tym razem na betonce przed domem, zejście jest schodkami, bardzo wygodnie. Na przydomowej plaży zapoznajemy sąsiadów: sympatycznych Belgów z potomstwem i pieskiem. Żona realizuje się w konwersacji swoim perfekcyjnym angielskim i oto czego się dowiadujemy: otóż Klada to ich "miejsce na ziemi" i są tu po raz siódmy czy ósmy. Znają ich wszyscy lokalsi w wiosce (nie ma ich za wielu), a podobnież grupa fanów Klady, którzy przyjeżdżają co rok jest duża. Okazuje się, że duża część tych najładniejszych willi w wiosce to domy Niemców i Włochów, ich wakacyjne posiadłości. samochodów na polskich blachach naliczyliśmy dwie sztuki, oprócz naszych sąsiadów z Węgierskiej Górki było jeszcze jedno auto z krakowskimi numerami.

Wieczorem padamy szybko znużeni (ja dosłownie ledwo dopijam puszkę Karlowaczka) zamieniając wcześniej tylko parę słów z gospodynią Żeljką, która jak się okazuje jest emerytowaną pielęgniarką z Rijeki i razem z mężem siedzą w Kladzie od kwietnia do października.

Następny dzień przynosi nam rano lekką korektę w pogodzie, podziwiamy więc lekko wzburzone morze i wiatr wiejący tutaj naprawdę mocno.



Pogoda jednak szybko się normuje, i w południe świeci już piękne słońce, choć jest trochę bardziej rześko. Plażujemy a potem decydujemy się jechać do Senja i spożyć jakiś dobrą obiadokolację w konobie. Na pierwszy ogień idzie "Kod Veska". Bierzemy to, czego w domu nie ma, ośmiornica w sałatce i z grilla, kalmary, blitva - klasyka. Ceny przystępne, ludzi bardzo mało. Siedzimy na ulicy na wolnym powietrzu i chłoniemy atmosferę.



Najedzeni idziemy sobie pooglądać Senj od strony portu. Nie jest to ten poziom zachwytu co dalmatyńskie miasteczka, ale też nie można powiedzieć że jest brzydko, w urocze zaułki starego miasta zapuścimy się zresztą przy innej okazji.

Bardzo fajne , te wietrzne fotki...

Mocny wiatr to zdecydowany wyróżnik miejscowości położonych przy Velebickim kanale. Bora i jugo potrafią tutaj dmuchnąć konkretnie, szczególnie w zimie, Senj to w ogóle jakieś rekordy bił pod tym względem, odpowiednie filmy z przykładami można z łatwością znaleźć na YT. W lipcu wiatr był oczywiście łagodniejszy, choć porywczy, szybko przychodził i szybko odchodził, pozostawiając po sobie przyjemne, rześkie powietrze. Zwróćcie uwagę, że wiało głownie ze wschodu na zachód, "wypychając" wodę z zatoczki nad którą leży Klada. Klika filmów:
klik

klik

i wreszcie jeden film "w poziomie": klik

Nazajutrz zbudziłem się bladym świtem i niewiele się zastanawiając wziąłem na ramię aparat i podreptałem od apartmana (Madona na mapie) w stronę plaży Mocunig. Trochę szarości, mnóstwo błękitu,skaliste i księżycowe wybrzeże wschodniego Rabu i Goli Otok. Lekki szum morza, zapach ziół i powoli wstające znad horyzontu słońce. Już wiecie jak się czułem...

Pięknie tam o bladym świcie
To która to była godzina? Dla mnie blady świt w Cro, to 7-ma, bo jeżdżę we wrześniu, a i tak często mnie on omija
Fajna ta ścieżka spacerowa i super widoki, a do klasycznego zestawu startowego - też zamawiam takie dania na pierwszy posiłek w Cro - już zaczęłam tęsknić.