Powrót na Lewendową Wyspę...

I co ja zrobię, że zakochałam się w tej wyspie i nigdzie nie jest mi tak dobrze jak właśnie tam. Nic nie pomagają wewnętrzne głosy protestu, że tym razem może Cres lub któraś z Losinj albo Solta. Przekopuję forum w tę i w tamtą stronę i nic. Wszędzie pięknie ale nigdzie nie ciągnie mnie tak jak na Hvar, do mojej kochanej Jelsy, do serdecznego uśmiechu Hrvojki i Vinka. Głosy protestu zostały skutecznie stłumione obietnicą, że następnym razem na pewno wybiorę inne miejsce ale tym razem niech jeszcze raz będzie Lawendowa Wyspa...
I tak 21 lipca 2012 r. o godz. 18.00 pożegnawszy obrażonego kocura, wyruszamy w kolejną podróż na Hvar. Trasa naszej wyprawy biegnie przez Zwardoń, Bratysławę i dalej drogą 86 przez Csornę, ale tym razem bez noclegu po drodze. Pogoda idealna na podróż. Jest rześko i nie pada. Przy braku klimy w aucie taka pogoda w czasie podróży to marzenie...
O godzinie 12.00 jesteśmy w Csornie gdzie robimy sobie dłuższą przerwę na ciepły posiłek....

Witam!Chetnie poczytam o Lawendowej wyspie bo moje przyszłoroczne plany krążą właśnie nad nią

Dosiadam się z wielką przyjemnością.

Lavendowa wyspa na razie w planach i marzeniach , więc chętnie poczytam.

Chorwacja wita nas mżawką, która w miarę przebytych kilometrów przechodzi w jedną wielką ulewę, temperatura wynosi zaledwie 17˚C... Ja się tak nie bawię, ja chcę słońca i ciepełka...

Witam Iwonko. Witam Leszku. Cieszę się, że mogę Was tu gościć. Mam nadzieję, że dzięki mnie zauroczycie się Lawendową Wyspą...

Iwona75 napisał(a):Dosiadam się z wielką przyjemnością.

Lavendowa wyspa na razie w planach i marzeniach , więc chętnie poczytam.

Iwona mi to z ust wyjęła

Jestem ja

I ja zasiadam

Pomimo, że pada deszcz ja także zasiadam

godz. 20.00.
Postanawiamy zatrzymać się na dłuższy odpoczynek na jakimś odmoriste. Jest szatańsko zimno (12 stopni), wieje porywisty wiatr i co chwila zacina deszcz, niebo wygląda jakby miało za chwilę zwalić się na głowę. Nie pozostaje nam nic innego jak oddać się w ramiona Morfeusza i odpocząć przed dalszą drogą. Po chwili w aucie słychać ciche unisono na cztery głosy...
Budzimy się około 3.00. Czas ruszać w dalszą drogę chcemy być jak najszybciej w Drveniku aby zdążyć na jeden z rannych promów. Ale chcieć i móc to dwie różne sprawy... Jakieś 10 km przed Sv Rokiem spotyka nas "zonk" a dokładnie to zamknięta autostrada. Musimy zjechać i szukać objazdu co okazało się nie takie znowu proste...
Po zjeździe z autostrady dojeżdżamy do rozwidlenia dróg, wkoło ciemno jak w przysłowiowej..., pełna konsternacja i dylemat, w którą stronę skręcić w lewo czy w prawo. Wybieramy w prawo, ale po przejechaniu kilkunastu metrów ogarniają nas wątpliwości czy dobrze zrobiliśmy... Decyzja zawracamy. Nie byliśmy w swoich wątpliwościach jedyni, za nami ciągnął się sznur aut i zdezorientowanych kierowców. Wróciliśmy do rozwidlenia i wybraliśmy wcześniejszą drogę w lewo. Objechaliśmy w koło i wylądowaliśmy po przecięciu autostrady znowu na tych samych brankach zjazdowych. Gość w budce patrzył się na nas jak na wariatów, ale nie czuliśmy się odosobnieni za nami było takich jak my wielu...
Szybko przestawiamy gps na drogi niepłatne i na rozwidleniu skręcamy przykładnie za "szczekaczką" w prawo... Sznur aut za nami czyni to samo... Suniemy przez Lovinac, Gracac, Knin, Drniš, D.Muč i przy Splicie wskakujemy z powrotem na autostradę.
Nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło. Dzięki zamkniętej autostradzie mogliśmy zobaczyć chociaż z auta tą mniej znaną nam część Chorwacji.

Twierdza w Kninie









Po drodze z Jadranki

Witam Malinko, Aquavito, Makar...
Miło mi, że mogę Was tu gościć.
Obiecuję że już niedługo nie zabraknie tu słońca i upałów...

Witam Basik czekałem na Twoją relację... i z zaciekawieniem będę ją śledził...
to drogę mieliście z przygodami... jak pamiętam podczas naszego całego pobytu na Hvarze mieliśmy tylko jeden dzień deszczowy i chyba właśnie tego dnia Wy podróżowaliście...
Nam dał on tylko chwileczkę oddechu od Hvarskiego słońca a nasi gospodarze stwierdzili, że to pierwszy deszcz na Hvarze od 2 miesięcy
a oto dowód, że tam też potrafi popadać...

Pozdrawiam serdecznie i czekam na ciąg dalszy...

Witam Maslinko i Mariuszu. Miejsca u mnie dosyć więc proszę się rozgościć.

Hvar , tu mogę zawsze wracać