Mój mandarynkowy Dubrownik

Gotowa na sylwestra :



Co prawda ciężko w tym momencie o sylwestrową atmosferę,ale twoja zawadiacka mina bardzo mi się podoba

Cała relacja jak zwykle obfituje w detale i smaczki i pewnie nie zdajesz sobie sprawy jak wiele osób "anonimowo" skorzysta,a maniacy (niektórzy oficjalnie ) podążą Twoimi śladami

Wielkie byś uczyniła pustki na forum,gdybyś zrezygnowała z udzielania się

piotrf napisał(a):Też trzymam kciuki , z Twoich relacji uczyłem się ( i uczę nadal ) tego kraju , nie wyobrażam sobie sytuacji takiej , że skończą się lekcje pt. "Chorwacja"

Póki co, ciągnę jeszcze ten wózek Co będzie później, zobaczymy.

piotrf napisał(a):Spędziłem kilka nocy sylwestrowych w różnych miastach na świecie , póki co pod względem atrakcyjności ( i rozmachu ) pokazu sztucznych ogni na pierwszym miejscu jest Sydney

W dzieciństwie lubiłam oglądać w tv relację z witania nowego roku na całym świecie Sydney zawsze najbardziej mi się podobało. Nawet przez szklany ekran dało się odczuć, że pokaz fajerwerków jest przygotowany z rozmachem

croktoś napisał(a):Co prawda ciężko w tym momencie o sylwestrową atmosferę,ale twoja zawadiacka mina bardzo mi się podoba

Lubię siebie w zawadiackiej wersji

croktoś napisał(a):Cała relacja jak zwykle obfituje w detale i smaczki i pewnie nie zdajesz sobie sprawy jak wiele osób "anonimowo" skorzysta,a maniacy (niektórzy oficjalnie ) podążą Twoimi śladami

Dziękuję

croktoś napisał(a):Wielkie byś uczyniła pustki na forum,gdybyś zrezygnowała z udzielania się

Kochanowskim mnie kupiłaś


Zapraszam na nowy odcinek


1 stycznia (środa): Nowy Rok jaki, cały rok taki

Chciałabym, żeby tak było, bo rok 2025 zaczęliśmy z przytupem, co dało nam mnóstwo radości A do tego wszystko odbyło się w zasadzie całkiem spontanicznie

Budzę się (koło 9:00) średnio wyspana po sylwestrowej nocy, ale przecież szkoda dnia, który jest krótki i zaczynam przygotowywać śniadanie. Małż natomiast pakuje nas... na plażę

Na południu są na razie chmurki, ale niebawem znikną Śniadania jedzone na tarasie w słoneczku nie przestają nas cieszyć :



O 11:00 (trochę się grzebaliśmy ) jesteśmy gotowi. Przez Most Franja Tuđmana:



jedziemy w kierunku miejscowości Orašac, która jest nam dobrze znana, choć od ostatniej wizyty minęło sporo lat. W 2006, 2007 i 2008 roku stacjonowaliśmy tu na słynnym wówczas kempingu Pod maslinom "Stare kąty" odwiedzimy po południu, teraz robię tylko na szybko zdjęcie campu z samochodu:



Odnotowujemy też, że fishpicnic Three island cruise na Wyspy Elafickie znacznie podrożał :



Wycieczkę na Elafity sami sobie zrobiliśmy przedwczoraj Dzisiaj interesuje nas głównie leniwe plażowanie

Zjazd na plażę budzi wspomnienia:



Nie tylko miłe Pamiętam, jak trzeba się było napocić, żeby wrócić na kemping tą stromą drogą. Dzisiaj komfortowo - zjeżdżamy Maździakiem na sam dół. W małym porcie ktoś jest i chyba się kąpie (albo zaraz zacznie):



Widok na Lopud, po którym dopiero co (w poniedziałek) łazikowaliśmy:



Niemal równo z nami przyjechała chorwacka rodzinka, ale zostaną na "pierwszej plaży":



Natomiast my pójdziemy tam :




Plażę w Orašcu będziemy mieli tylko dla siebie :




Mimo tego rozkładamy się na jej krańcu, tak jak kiedyś, przed laty :



Wspomnienia ożywają. Jest po prostu cudownie! O, ktoś płynie i burzy nasz spokój:



Żartowałam! Nic nie jest w stanie go zburzyć! Mam w sobie dzisiaj całe pokłady spokoju.


Oby wystarczyło na cały rok...

Otwieramy moje ulubione piwo i wznosimy toast za nowy roczek



Zastanawiamy się też, czy wystarczy nam odwagi, żeby się zanurzyć Tym razem nie zapomniałam stroju kąpielowego. Mamy też dodatkowe ręczniki, żeby się szybko wytrzeć, a potem przebrać w suche ubrania.

Pierwszy wchodzi Małż. Na początku minę ma nietęgą , ale nawet trochę pływa, a nie wyskakuje szybko jak oparzony, więc jest nieźle Ja daję sobie czas...

Temperatura powietrza wynosi dzisiaj (w południe) 16 stopni, Jadran ma podobno tyle samo... Woda kusi przejrzystością, więc w końcu to musi się stać :



Przy zanurzaniu jest mi oczywiście bardzo zimno, ale też w pewien sposób przyjemnie Trochę gimnastyki i wychodzę. Na brzegu z kolei cieplutko; zwłaszcza, kiedy zawijam się w ręcznik O tak, było świetnie!:



Nie spodziewałam się, że tak rozpoczniemy nowy rok

Mogę jeszcze długo siedzieć na plaży, zwłaszcza, że jesteśmy otoczeni skałami, nie ma wiatru i odczuwalna temperatura w słoneczku jest znacznie wyższa od tej zmierzonej w cieniu

Po 14:00 powoli zaczynamy się zbierać. Tęskno spoglądam na Šipan:



Na plaży zostały ślady naszych stóp...


Jak romantycznie

Wspinamy się po schodkach:



Ostatnie spojrzenia na plażę w Orašcu:




Przy porcie już nikt się nie kąpie:



Spaceruje tylko samotny galeb:



Panowie łowią ryby:



a pani zrywa motar:



Z żalem żegnamy to cudne miejsce... Czujemy jednak niesamowitą energię. Krótką kąpielą naładowaliśmy baterie, mam nadzieję, że na długo

Na koniec wizyty w Orašcu parkujemy przed wjazdem na kemping Pod maslinom i idziemy zobaczyć, co się zmieniło. "Biuro" wygląda podobnie:



Najwyraźniej uskutecznia się tu drobne prace ziemne:



Ciekawe, czy kemping nadal prowadzą bracia Božo i Mirko. Bardzo sympatyczni goście Widać, że się postarali i powiększyli teren - przygotowali stanowiska, których nie było "w naszych czasach". Parcelki z widokiem na Elafity :



Piękna sprawa, podobnie jak piękny jest kotek, którego spotykamy na campie :



Razem z resztą kociej rodzinki dokazują w recepcji :



Na nas już pora. Bardzo szczęśliwi z powodu energetycznej kąpieli zamierzamy tę energię spożytkować na zwiedzanie, o czym napiszę już niedługo

Tak sobie myślę, że chyba mało kto może pochwalić się kąpielą w słonej wodzie 1 stycznia

Piękne zakończenie starego roku i niesamowite rozpoczęcie nowego.
Ciekawe, co wymyślisz na następnego sylwestra ?.

To jest nie do wiary... plażowanie w stroju w Nowy Rok .
Wspaniały przełom 2024/2025!

I dołączam do jęczących - nie opuszczaj nas .

Super sprawa.
Ja się nie odważyłem, ale gdyby nie stał wtedy - na Kamjenaku - obok mnie mój strażnik, to dałbym nura.

Słońce od razu za oknem wyszło zza chmur jak przeczytałem Twój ostatni wpis. Emanacja szczęścia.

ziemniak napisał(a):Tak sobie myślę, że chyba mało kto może pochwalić się kąpielą w słonej wodzie 1 stycznia

Pewnie tak Zwłaszcza w takich szerokościach geograficznych Chorwacja nie jest raczej tropikalnym krajem, do którego "ucieka się przed zimą"

megidh napisał(a):Ciekawe, co wymyślisz na następnego sylwestra ?.

Jeszcze nie mamy planów , ale trudno będzie "przebić" ten wyjazd

morgana napisał(a):To jest nie do wiary... plażowanie w stroju w Nowy Rok .

Dobrze, że tym razem go nie zapomniałam

morgana napisał(a):I dołączam do jęczących - nie opuszczaj nas .

te kiero napisał(a):Ja się nie odważyłem, ale gdyby nie stał wtedy - na Kamjenaku - obok mnie mój strażnik, to dałbym nura.

"Strażnik" zabronił Ci się kąpać?

mchrob napisał(a):Słońce od razu za oknem wyszło zza chmur jak przeczytałem Twój ostatni wpis. Emanacja szczęścia.

Oj, przydałoby się więcej słońca Pierwszy raz (od dawna) w czerwcu nie cierpię z powodu upałów w pracy i w domu. A nawet jest mi zimno

1 stycznia (środa): Trsteno - w stronę arboretum

Po wspaniałym plażowaniu jedziemy do Trsteno. Parkujemy obok crkvy sv. Vida:




Z parkingu znowu mamy widok na wyspę Lopud:




W arboretum byliśmy dawno temu, w 2008 roku. Zamierzchłe czasy. Gdyby ktoś chciał zajrzeć, wrzucam link do posta w mojej pierwszej relacji na forum :
post322588.html#p322588

Do tego ogrodu dotrzemy jeszcze dzisiaj, chociaż nieco później i trochę okrężną drogą Najpierw jednak chcemy zejść do portu, w którym nigdy nie byliśmy, a stoi tam Villa Aurora, która ma ciekawą historię.

Mijamy zdegustowane bałwanki :



i mnóstwo mandarynek leżących na ziemi:



Coś się tu buduje:




Dziwny widok - w porcie nie zacumowała ani jedna łódka:



Imponująca roślinność i piękne budynki tuż nad brzegiem Jadranu:



A wśród nich Villa Aurora:



Została ona wybudowana w 1906 roku przez potomka założycieli Arboretum. Ta rezydencja w stylu neoklasycystycznym miała być przeznaczona dla gości i rodziny wpływowego arystokraty. Obiekt wzbudzał pożądanie i często przechodził z rąk do rąk, a w latach pięćdziesiątych XX wieku był nawet własnością Rady Wykonawczej Bośni i Hercegowiny w Sarajewie. Odbywały się tu wtedy spotkania dygnitarzy. Niejednokrotnie były to suto zakrapiane imprezy

W latach siedemdziesiątych, z kolei, obiekt, przez krótki czas, był udostępniany turystom. Podczas wojny, w latach dziewięćdziesiątych, willa została zniszczona przez oddziały Jugosłowiańskiej Armii Ludowej. Obecnie budynek, mimo że znajduje się na terenie Chorwacji, nadal jest własnością Bośni i Hercegowiny. Bardzo dziwna sprawa... Willa, niestety, niszczeje

Po drodze, w 2004 roku, była jeszcze oferta kupna ze strony... Johna Malkovicha Tak, tego aktora (Jego przodkowie wyemigrowali w XIX wieku z Chorwacji do Stanów Zjednoczonych, stąd zainteresowanie. Aktor bywa m.in. na Visie, jego zdjęcia można zobaczyć w kultowym salonie fryzjerskim w Komižy )
Oszacowano wówczas, że Aurora jest warta 4,5 miliona euro. Nie wiadomo, czy taka kwota odpowiadała Malkovichowi. I tak ostatecznie bośniacki rząd (to do niego zwrócił się aktor) odrzucił ofertę gwiazdy Hollywood...

Jeszcze rok temu (może dwa) podobno można było wejść do wnętrza Villi. Niestety, teraz teren jest ogrodzony. Pewnie ma to związek z remontowanymi budynkami, które mijaliśmy, a które (być może, jeden z nich prawie na pewno) są częścią posiadłości. Urbex się nie uda; przynajmniej nie dzisiaj, nie w tym miejscu

Zamiast tego zasiadamy z termosem gorącej herbaty na falochronie:



Zakątek jest bardzo malowniczy:





Idziemy dalej wzdłuż wybrzeża i mijamy wybetonowane miejsca do plażowania:



Spotykamy też sympatycznego "jaszczura":



Widok na porcik w Trsteno:



I jeszcze jeden, z telefonu Małża:


(Widać różnice w kolorach )

Przechodzimy przez uroczy mostek:



i zmierzamy do bram Nowego Parku, który jest "przyklejony" do arboretum:



Dziwi nas fakt, że furtka jest otwarta. Nie wiem, czy tak jest w sezonie. Z parku położonego na zboczu wzgórza można podziwiać wspaniałe widoki. Pogled na port w Trsteno:



oraz na półwysep Babin Kuk w Dubrowniku:



Trochę zarośniętymi schodami:



pniemy się w górę:



Ku pięknym widokom :




Można je podziwiać z ruin kolejnej willi:



Mamy szczęście być tu o "złotej godzinie":



To pozostałości renesansowej rezydencji:



Jest i zegar słoneczny:



Widać nasze cienie :



Zmierzamy w stronę ulicy Potok, która biegnie "na tyłach" arboretum. Rosną tu okazałe palmy:




I w ten sposób, całkowicie okrężną drogą, docieramy w końcu do bram arboretum

Ten park to jakieś Wasze nowe odkrycie. Nie jest to oznaczone na GM - ciekawe czy w sezonie też furka jest otwarta.
Ta palmowa aleja wzdłuż ulicy też piękna.
Trsteno znam tylko z arboretum, a widać warte jest głębszego poznania.

mchrob napisał(a):Ten park to jakieś Wasze nowe odkrycie. Nie jest to oznaczone na GM - ciekawe czy w sezonie też furka jest otwarta.

Na GM faktycznie nie jest oznaczone. Lubimy korzystać z map.cz (teraz map.com ) i tam właśnie znaleźliśmy Novi Park :
https://mapy.com/pl/turisticka?l=0&x=17 ... 26016&z=17

A co to za plaża? Czy to Blu (nazwa z googlemaps)?

empire13 napisał(a):A co to za plaża? Czy to Blu (nazwa z googlemaps)?

Nie, to plaża Orašac, obok kempingu Pod maslinom:
https://www.google.pl/maps/place/Ora%C5 ... FQAw%3D%3D

maslinka napisał(a):

empire13 napisał(a):A co to za plaża? Czy to Blu (nazwa z googlemaps)?

Nie, to plaża Orašac, obok kempingu Pod maslinom:
https://www.google.pl/maps/place/Ora%C5 ... FQAw%3D%3D

Dzięki.
A to był mój pierwszy typ, tylko ten porcik mnie zmylił

Agnieszka tak mnie nakręciłaś relacją, że chyba za parę dni wylądujemy w Chorwacji

Jeśli przestaniesz pisać relacje to jedyny plus jaki widzę to ulga dla portfela...