Małe i duże niebałkańskie podróże :-)

Wracamy, teraz na chwilę nad rzeczkę. Zastanawialiśmy się jak to jest... jest wiosna, śniegi w górach się już stopiły albo kończą się topić, co chwilę leje... a rzeczka ledwo płynie . Zresztą, nie tylko ta.



San Gimignano bis?





Nieeee , wieża podobna do tych z toskańskiego miasteczka była tylko jedna, za to kominów było dużo więcej





Nad rzeczką był mostek, taki śmieszny trochę bo zabudowany . To nie Florencja, ale …. , bardzo spodobało się nam to miejsce.

Ciekawostką którą można spotkać jedynie w Gubbio (i jeszcze w mniejszym stopniu w Asyżu) są tzw. Wrota Śmierci – Porta della Morte. To znajdujące się na fasadach średniowiecznych kamienic drugie, mniejsze, zamurowane drzwi, których podobno używano do wynoszenia trumny z domu. W obawie by śmierć ponownie przez nie nie weszła, zamurowywano je.... szczerze mówiąc wątpliwa wydaje mi się ta legenda . Bardziej prawdopodobna jest koncepcja, że drzwi te służyły celom obronnym. W każdym razie jest ich w Gubbio sporo.

Przejście niezbyt długą uliczką Via dei Consoli nie zajęło zbyt wiele czasu i znaleźliśmy się na głównym placu średniowiecznego miasta – Piazza Grande. Akurat trafiliśmy na sprzątanie – z wysięgnika kilku panów czyściło rynny. Plac, zbudowany w XIV w. na takim jakby tarasie otwartym na południowy zachód stanowi prawie najwyższy punkt miasta, ale niestety wymagał wyburzenia sporej części ówczesnej zabudowy. Naprzeciwko siebie stoją dwa imponujące budynki – Palazzo dei Consoli i Palazzo Pretorio.

Palazzo dei Consoli, wraz z wieżą ma 98 m. Sporo .



Palazzo Pretorio zostawiamy Wam do odkrycia , w tym czasie gdy byliśmy na placu był centralnie pod słońce – zdjęcia brak .

Widoki z Piazza Grande – ładne, choć ze względu na to że nie jesteśmy zbyt wysoko ponad resztą miasta – nie aż tak imponujące.









W tym samym czasie co my, Piazza Grande odwiedziła wycieczka właścicieli psów wraz ze swymi pupilami. Nigdy nie spotkaliśmy się z czymś takim... swoją drogą ciekawy pomysł .









Lepiej późno niż wcale – mapki Gubbio





c.d.n.

kulka53 napisał(a):W tym samym czasie co my, Piazza Grande odwiedziła wycieczka właścicieli psów wraz ze swymi pupilami. Nigdy nie spotkaliśmy się z czymś takim... swoją drogą ciekawy pomysł .

Na pewno można pogadać na wspólne tematy.
Można by napisać opowiadanie o wycieczce miłośników pająków, którym w hotelu ktoś złośliwie otworzyl klatki...

kulka53 napisał(a):Wrota Śmierci – Porta della Morte. To znajdujące się na fasadach średniowiecznych kamienic drugie, mniejsze, zamurowane drzwi, których podobno używano do wynoszenia trumny z domu. W obawie by śmierć ponownie przez nie nie weszła, zamurowywano je.... szczerze mówiąc wątpliwa wydaje mi się ta legenda . Bardziej prawdopodobna jest koncepcja, że drzwi te służyły celom obronnym.

Ja nie widzę sprzeczności. Śmierć to też wróg przed którym trzeba sie bronić!

No i muszę sobie Gubbio zapisać w notesie ,
maaaaatko , już się boję planować przyszłoroczny wyjazd .

DarCro napisał(a):Na pewno można pogadać na wspólne tematy.
Można by napisać opowiadanie o wycieczce miłośników pająków, którym w hotelu ktoś złośliwie otworzyl klatki...

Pogadać swoją drogą, ale też pewnie pozwiedzać nie narażając siebie i czworonoga na stres rozstania
Ciekawe czy u nas już ktoś wpadł na pomysł na taki biznes - wycieczki miłośników konkretnych gatunków zwierząt... jeśli nie, to może warto spróbować założyć takie biuro podróży

DarCro napisał(a):Ja nie widzę sprzeczności. Śmierć to też wróg przed którym trzeba sie bronić!

Zdecydowanie prawda. Wtedy wystarczyło trochę kamieni i zaprawy, teraz wymyślono trochę inne, bardziej skomplikowane sposoby tej walki

mysza73 napisał(a):No i muszę sobie Gubbio zapisać w notesie ,
maaaaatko , już się boję planować przyszłoroczny wyjazd .

Ja to się boję co to będzie dopiero jak Tony powróci
Może w miesiąc co nieco ogarniemy z północnych zaległości i z tej Apulii

A Gubbio naprawdę jest jednym z nie tylko umbryjskich, ale i ogólno-włoskich wspaniałych miejsc

Psy, moja szajba.

Pozdrawiam.

OK mam już dla nas aparat nic szczególnego jakaś małpa Sony DSC-W710 za 89e i IperCoop`ie. Więc będą i zdjęcia oczywiście w osobnym wątku.
Na początek pewnie miejsca w które nikt jeszcze nie trafił: Lucignano, Sinalunga, i... Montepulciano ( ale tu to wszyscy byli więc nawet relacji nie będzie ).

Jutro od rana Bibbiena a puki co raczę się jakimś Frizzantino Amabile kupionym dziś w przybytku zwanym "D piu".

kaszubskiexpress napisał(a):Psy, moja szajba.

To samo mógłbym napisać o kotach
Małgosia ma bardziej zróżnicowane upodobania, stąd te psie fotki

marcinbb napisał(a):OK mam już dla nas aparat nic szczególnego jakaś małpa Sony DSC-W710 za 89e

Spoko, to nie forum foto a turystyczne

marcinbb napisał(a):Lucignano, Sinalunga, Bibbiena

Wyglądają nieźle , zwłaszcza Lucignano

marcinbb napisał(a):Więc będą i zdjęcia oczywiście w osobnym wątku.

Czekamy
Chociaż znów trzeba będzie się zastanawiać jak to czy tamto upchnąć w kolejnej trasie

Pozdrawiam

3 maja, piątek c.d.

Na pokazanych wcześniej mapkach tego nie zauważyliśmy, natknęliśmy się przypadkiem... na windy . Właściwie na samym głównym placu Piazza Grande z jednego z budynków (wydaje mi się, że była to część Palazzo Pretorio, jakieś miejskie urzędy) dobiegały głośne krzyki, panował hałas i harmider... nie sposób było nie zwrócić na to uwagi. To włoska młodzież pakowała się grupami do wind, zapragnęliśmy tego i my . Jednak okazało się, że w Gubbio są dwa systemy wind – jeden dowozi z niższej części miasta właśnie na Piazza Grande, a drugi z uliczki XX Settembre dosłownie kilkadziesiąt metrów dalej pozwala dostać się do położonej jeszcze wyżej katedry. Rzecz jasna postanowiliśmy z tej możliwości skorzystać i już po chwili czekały nas te widoki:

Ten z wieżyczką to Palazzo dei Consoli przy Piazza Grande, z lewej, poniżej, kościół San Francesco.





Po zakończonej robocie – dokumentacja fotograficzna .



A to wieża katedry i cały kompleks budynków mieszczących m.in. muzeum diecezjalne.





Morze dachów





Wnętrze katedry nie powala, ale mi się tam podobało. Zaskakująca była spora ilość turystów.





Po lewej stronie wewnątrzkościelny „cmentarz” . O ile zwykle w kościołach można natknąć się na jedno czy ewentualnie dwa ciała jakiegoś średniowiecznego świętego czy biskupa, o tyle tu były aż cztery





Dwa wystarczą

Obrazków będzie trochę więcej















Po wyjściu z katedry natknęliśmy się na spotkaną wcześniej „psią wycieczkę”





Widoków sprzed świątyni nie ma żadnych. Dosłownie parę metrów od niej stoi wielki Palazzo Ducale zbudowany w XIV wieku jako kopia ogromnego pałacu z Urbino. Można go zwiedzać, ale nie mieliśmy ochoty, a przede wszystkim czasu...



Jeszcze kilka obrazków z tyłu katedry.





Teren jest nieco zaniedbany, razi niewykoszona trawa . A te druty to wbrew pozorom nie pozostałość po jakiejś budowie a nowoczesna rzeźba (z lat 90-tych)





W drodze do windy.

Ponownie Palazzo dei Consoli. Rynny wyczyszczone, wysięgnik złożony . A my windą zjedziemy jeszcze niżej.



O tu



Różnica poziomów – powalająca , czego we Włoszech nie robi się dla turystów (no i rzecz jasna własnych obywateli ).

To było już trzecie zetknięcie z tego typu udogodnieniami we Włoszech. I jak się potem okazało, nie ostatnie, choć nie zawsze mieliśmy okazję z nich skorzystać.

To wędrujemy dalej, długą uliczką XX Settembre w kierunku południowo-wschodnim.





Boczne uliczki.



Tu ktoś nie bał się śmierci





Zabudowa miasta jest niska, ale w całości kamienna. Tym co od razu rzuca się w oczy podczas spaceru jest wyjątkowa przestronność, wrażenie że wszędzie jest dużo miejsca, to w połączeniu ze stosunkowo niskimi budynkami zasługa szerszych niż gdzie indziej ulic.



Mimo takiej jakby małomiasteczkowości, Gubbio wcale nie jest małe, jest gdzie się tu nachodzić. Ze względu na to, że troszkę poganiał nas czas, nie poszliśmy wszędzie gdzie byśmy może i chcieli. Ale tu i ówdzie jeszcze pozaglądaliśmy

Kościół Sant'Andrea











Lubię takie widoczki



Oprócz wspomnianych wind w Gubbio jest jeszcze jedno udogodnienie - kolejka linowa do bazyliki Sant'Ubaldo. Gdybyśmy tam wcześniej nie byli, pewnie byśmy skorzystali



Spacerujemy dalej





Porta Romana





Gubbio – miasto u podnóży gór



Pomnik któregoś z licznych średniowiecznych papieży



Zamknięty w porze sjesty kościół św Trójcy.

Corso Garibaldi, główny deptak Gubbio.



Idziemy nim tylko kawałek, potem skręcamy w mniejsze, boczne uliczki zabudowane małymi kamieniczkami.













Można się tu natknąć na takie ciekawostki





Św Ubaldo ma oko na wszystko co się dzieje na dole



Kościół San Francesco



Palazzo dei Consoli

Piazza Quaranta Martiri w dolnej części Gubbio





Na placu stoi pomnik 40 mieszkańców miasta rozstrzelanych w 1944 roku przez Niemców w odwecie za ataki partyzantów z okolicznych gór. Stąd też nazwa placu.



A to zdaje się św Franciszek.



San Francesco. Sjesta – zamknięty.



Porta degli Ortacii, tędy już wyszliśmy poza miejskie mury



Jeszcze jedna mapka Gubbio, można ją znaleźć także w internecie.



Murzyński parking o tej porze już trochę opustoszały.







Amfiteatr z I w. n.e. Jeden z nielicznych momentów tego dnia gdy słońce schowało się za chmurką.



Włoska wiosna w pełni





Po przeszło trzygodzinnym spacerze wróciliśmy do samochodu, który dopiero przed chwilą znalazł się w pełnym słońcu. Gubbio bardzo się nam spodobało... już kilka miejsc w ostatnich dniach zrobiło duże wrażenie, ale to miasteczko jako całość wypadło chyba najkorzystniej. Czasem przewodniki trochę koloryzują, zachęcają może zbyt mocno, w tym wypadku jednak zachwyty absolutnie nie były przesadzone . Pożywiliśmy się co nieco, przygotowaliśmy do drogi i zwiedzania drugiego ważnego dzisiejszego celu. To jedziemy

c.d.n.