.png "Weteran")
No i dokąd my tak jechaliśmy przez środek Agios Efstratios.... to było oczywiste że ten dzień w całości spędzimy na plaży
, bo co innego można tu robić. To był mniej więcej środek wyspy, postanowiliśmy pojechać taką drogą, która bliżej wybrzeża rozdziela się na dwie, prowadzące do dwóch plaż – Lidhario i Ftelio. Płynąc tu wczoraj promem czytaliśmy sobie to i owo o wyspie z naszej książeczki, między innymi wyczytałem tam, że do poruszania się po niej najlepsze będzie auto 4x4. E tam, ciągle tak piszą wszędzie, straszą, a my jakoś zawsze sobie radzimy. Teraz, po przejechaniu już ładnych kilkunastu km stwierdziliśmy, że rzeczywiście, zwykłe auta raczej nie mają tu czego szukać 
. Dojechaliśmy do rozstaju. W prawo, w lewo? . W prawo – na Lidhario. Zjechaliśmy, choć łatwo nie było a i trochę kamieni trzeba było poodrzucać, by nie zaczepić spodem. Plaża – bardzo fajna, ale nie było tam możliwości by zostawić auto w cieniu, dlatego stwierdziliśmy, że wrócimy i spróbujemy podjechać na Ftelio. No i tu zaczęły się schody
Najgorszy fragment drogi wyglądał tak:
Niestety, może tego nie widać, ale było tu mocno stromo. Nachylenie w połączeniu z ruchomym podłożem jest zawsze bardzo trudne do pokonania, tym razem okazało się, że będzie to niemożliwe. Ryk silnika, walące o podwozie kamienie i pył unoszący się chmurą za samochodem – to znamy już aż za dobrze. Nie było co się oszukiwać – nie podjedziemy.
Tym razem nie wystarczyło odciążenie auta z Małgosi. Trzeba było powyciągać z z wnętrza i z boxa wszystko, co miało znaczącą wagę. 200 kilo mniej robi różnicę... nie bez kłopotów ale podjechałem.... radość była ogromna i kciuk do góry w geście triumfu – udało się
. Pownoszenie tego wszystkiego pod górę to już drobnostka
Upał, kurz, zmęczenie... no trudno. Na takie sytuacje zawsze musimy być przygotowani. Ale nie będę zaprzeczać, ze okolica bardzo mi się podobała
..png "Cromaniak")
