Małe i duże bałkańskie podróże :-)

kulka53 napisał(a):Grecja jak na razie zajęła nam 3 lata a jeszcze w ładnych parę miejsc warto by było tam skoczyć, a co dopiero Włochy . Co prawda jest tam trochę inaczej, choćby dlatego że nie ma wysp , no ale ilość zabytkowych, pięknych miast jest powalająca, a plaże też sympatycznie wyglądają. To że (jak pisaliście) bywa tam mega brud i śmietnik to jeszcze nie tragedia, byle tylko było bezpiecznie... ale o tym wszystkim to mam nadzieję poczytać jesienią w szczegółowym reportażu

Pozdrawiam

Ja już od wielu lat powtarzam, że na pozwiedzanie Europy Południowej życia mi zabraknie...
Teraz koncentrujemy się na Grecji
Trzeba by większą ilością czasu dysponować... no i kasa...

pozdr

A ja, omijając trudy podroży , zwiedzam sobie piękne miejsca dzięki Wam. Wiem, ze to nie to samo, ale piękne zdjęcia, niemniej dobre opisy, dają wyobrażenie o tych "ciepłych krajach" Ważne, zwłaszcza w zimie

kulka53 napisał(a):
Tyle jest pięknych miejsc na Ziemi... hmm, no dobra, w Europie i okolicach , i tak powoli staramy się je krok po kroku poznawać
Ale powiem Ci w sekrecie, że podłamałeś mnie trochę tymi swoimi planami na "obcasie"
Grecja jak na razie zajęła nam 3 lata a jeszcze w ładnych parę miejsc warto by było tam skoczyć, a co dopiero Włochy . Co prawda jest tam trochę inaczej, choćby dlatego że nie ma wysp , no ale ilość zabytkowych, pięknych miast jest powalająca, a plaże też sympatycznie wyglądają. To że (jak pisaliście) bywa tam mega brud i śmietnik to jeszcze nie tragedia, byle tylko było bezpiecznie... ale o tym wszystkim to mam nadzieję poczytać jesienią w szczegółowym reportażu

Pozdrawiam

Oj tam podłamałem

Zauważ, że ja tam planuję właściwie zwiedzenie tylko jednej krainy w Ita - Apulii - w tym tempie zwiedzania Italię zrobiłbym gdzieś koło 2030

Parę wysp też znalazłoby się, ale gdzie tam im do Grecji

Wcześniej natomiast chętnie poczytam Wasze wiosenne Włochy!

janusz.w. napisał(a):Ja już od wielu lat powtarzam, że na pozwiedzanie Europy Południowej życia mi zabraknie...
Teraz koncentrujemy się na Grecji
Trzeba by większą ilością czasu dysponować... no i kasa...

My się też koncentrujemy na Grecji, bo... jest najfajniejsza, tak po prostu
Ale powoli, metodycznie, w inne rejony też będziemy żurawia zapuszczać
Pozostałe bałkańskie kraje mamy już jako tako "zaliczone", tak więc trzeba się będzie wybierać coraz dalej, dalej...
Ważne, by wciąż udawało się wyjeżdżać jak do tej pory dwa razy do roku
A kasa, no cóż, po prostu trzeba wyznaczyć sobie priorytet, że na wyjazdy MUSI wystarczyć

babeczka napisał(a):A ja, omijając trudy podroży , zwiedzam sobie piękne miejsca dzięki Wam. Wiem, ze to nie to samo, ale piękne zdjęcia, niemniej dobre opisy, dają wyobrażenie o tych "ciepłych krajach" Ważne, zwłaszcza w zimie

Wiem Babeczko, że jesteś naszą wierną Czytelniczką
Bardzo nam miło, że polubiłaś nas i nasze relacje...to ważne, to dobra motywacja do tego by wciąż pisać

Wiem też, że nawet najpiękniejsze zdjęcia i najciekawsze opisy to nie to samo jak własne przeżycia, odczucia. Ale zdaje się, że "ciepłe kraje" znasz nie tylko z naszych relacji, pamiętam, że też byłaś w Chorwacji, we Włoszech .

tony montana napisał(a):Oj tam podłamałem

Zauważ, że ja tam planuję właściwie zwiedzenie tylko jednej krainy w Ita - Apulii - w tym tempie zwiedzania Italię zrobiłbym gdzieś koło 2030

Parę wysp też znalazłoby się, ale gdzie tam im do Grecji

Wcześniej natomiast chętnie poczytam Wasze wiosenne Włochy!

Podłamałeś, w tym sensie, że nie sądziłem że tam, na dalekim południu TEŻ jest tak ciekawie i pięknie
A tu Tony powygrzebywał linki, fotki ... i trzeba jechać , a przynajmniej myśleć kiedy i jak by tu pojechać

Wiem, że Włochy też trochę wysp mają, ale one są albo bardzo małe, albo ogromne
Te małe to raczej sobie podarujemy, może tylko kiedyś przy okazji Sycylii wybralibyśmy się na jakieś Liparyjskie? . Bo Sardynia i Sycylia w planach na pewno się kiedyś znajdzie .

Coraz bardziej przebieram nogami przed planowaniem i majowym wyjazdem
I, o ile starczy mi determinacji i motywacji, zaraz po powrocie chciałbym nasze wrażenia opisać i zdjęcia pokazać
Dwa tygodnie w dwa miesiące... do końca lipca powinno być wtedy z głowy

Pozdrawiam

24 września, poniedziałek c.d.

Po Exombourgo najpierw zajechaliśmy po umiarkowanie drogie paliwko na stację benzynową, jest w tej okolicy jedna, przy wiosce Kechros. Podjechaliśmy na chwilę do tej malutkiej osady znanej w przeszłości z mieszkających tu twórców końskich siodeł i uprzęży.











Również i tu stosuje się marmurowe ozdoby nad oknami









Exombourgo z Kechros

Jeden z wielu samotnych kościółków, ten stał przy drodze do Falatados.



Falatados to trzecia co do wielkości miejscowość na Tinos, sięgająca korzeniami wieku XIV. Dziś wyznacznikiem jej statusu jest fakt, że znajduje się tu szkoła



Wielki, ładny kościół Agios Ioannis



Ciekawa płaskorzeźba







I jak tu mówić że Grecy nie dbają o otoczenie .

Kościół był otwarty, wewnątrz krzątało się kilka kobiet, sprzątały, myły, wycierały kurze...

Pospacerowaliśmy jeszcze chwilę po Falatados natrafiając m.in. na miejscowe źródełko...



na suszące się cebule i czosnki...



i na pięknego kotka...







Jeszcze jeden kościółek na tle Exombourgo



I jeszcze taki



Falatados z oddali













No to na dziś byłoby na tyle jeśli chodzi o zwiedzanie . Jest piękna pogoda, gorąco, minęło południe... jedziemy na plażę . I to najlepiej na taką, gdzie będziemy już od razu mogli zostać na noc .

Na południowo-wschodnim wybrzeżu Tinos jest najwięcej plaż. My rzecz jasna odpuściliśmy te najbardziej popularne i skierowaliśmy się dość karkołomną, bardzo stromą, wylaną betonem dróżką na plażę Santa Margerita. Skąd taka nazwa? Nie mam pojęcia, ale nie znaleźć się na tak nazwanej plaży zdecydowanie było nie sposób .

Na plaży zastaliśmy jedną dziewczynę. Powędrowaliśmy zatem w przeciwległy, ładniejszy jej kraniec i zawładnęliśmy nim niepodzielnie na kilka popołudniowych godzin . wylegując się, pływając na różowym materacyku i marząc o kolejnych greckich wyspach już za rok.....





Plaża Santa Margerita nie była idealnym miejscem na spanie, po prostu dolinka schodząca do morza była bardzo wąska i ogólnie rzecz biorąc nie było za bardzo gdzie się tam rozłożyć. Jakoś się jednak rozłożyliśmy...a okazało się potem, że nie będziemy tu dziś sami . Wieczorem, wypożyczonym quadem przyjechała para młodych ludzi, mówili po francusku. Porozglądali się, pozabierali z motorka swoje rzeczy i poszli na koniec plaży, tam gdzie myśmy spędzili ten dzień. Posiedzieli, pokąpali się a potem ... rozbili mały namiocik. Takie towarzystwo zupełnie nam nie przeszkadza .

Tradycyjnie pogotowaliśmy sobie jakieś jedzonko, posiedzieliśmy na plaży wpatrując się w zamykającą horyzont rozświetloną Mykonos. Nie myślimy o niej źle, może nawet z pewnym sentymentem... ale Tinos, to jednak zupełnie inna bajka

Niedługa dzisiejsza wycieczka po Tinos.



A – zatoka Livada
B – Exombourgo
C – Kechros
D – Falatados
E – plaża Santa Margerita

c.d.n.

rozgrzałam się dziś porządnie tymi ciepłymi widoczkami - czekam na więcej bo zima znów straszy

frape napisał(a):rozgrzałam się dziś porządnie tymi ciepłymi widoczkami - czekam na więcej bo zima znów straszy

Ze smutkiem muszę stwierdzić, że podobnie jak nasza wyprawa po Cykladach miała swój koniec to i relacja już wkrótce się zakończy. Ale jeszcze się pogrzejemy. Aż za mocno .

Pozdrawiamy
MiP

Ten biało-rudy kot jest fantastycznie umaszczony. Jak mogliście go nie zabrac?!

Tak się też zastanawiam na ile egejscy wyspiarze utożsamiają się z Grekami z lądu. Nie ma poczucia odrębności i ... wyższości?

DarCro napisał(a):Ten biało-rudy kot jest fantastycznie umaszczony. Jak mogliście go nie zabrac?!

Nie wiadomo na ile by się polubił z tym, który już w domu jest
Ale jak to będzie w tym roku, nie wiem... na jednego rudego kotka mamy już zamówienie
Ale to chyba trzeba by było znów wybrać się na Tinos, tam rudzielców było ZATRZĘSIENIE
Co zresztą jeszcze pokażemy

DarCro napisał(a):Tak się też zastanawiam na ile egejscy wyspiarze utożsamiają się z Grekami z lądu. Nie ma poczucia odrębności i ... wyższości?

My chyba za mało, rzekłbym, że wcale nie wchodzimy w kontakty z miejscową ludnością by dużo wiedzieć na ten temat . Możemy oceniać tylko to co widać.
Z tego, co można wyczytać w przewodnikach wynika, że na niektórych wyspach rzeczywiście ludność mówi nieco innym dialektem, zachowuje specyficzne tradycje (Skiros czy Karpathos). Wiadomo, pojedyncze wyspy, albo ich grupy miewały często nieco inną historię. Jedne wyspy są bogatsze, inne dużo biedniejsze ze względu na występowanie czy brak zasobów naturalnych, żyznych ziem, a teraz obecność przemysłu czy turystyki. Na pewno widać znaczące różnice w architekturze. Ikaria jest podobno wyspą z silnymi nastrojami lewicowymi, przez dziesiątki lat zsyłano tam bowiem komunistów. Zresztą, w ogóle wydaje mi się, że Wyspy Jońskie czy Cyklady są bardziej zasymilowane, większe odrębności może występują w Dodekanezie, bliżej Turcji. Tam dopiero jednak dotrzemy .

25 września, wtorek

Na świętej Małgorzacie spało się nieźle... ani my nie przeszkadzaliśmy młodym Francuzom, ani oni nam . Wstaliśmy jak zwykle bardzo wcześnie....





...ale jeszcze nie zdążyliśmy dobrze pozbierać naszych wygodnych samochodowych posłań, gdy pojawiło się dodatkowe towarzystwo.

Najpierw na okolicznych wzgórzach zauważyliśmy człowieka ze strzelbą



Prawie w tej samej chwili pojawił się jeszcze ktoś - to była trójka starszych już dość Greków, 2 mężczyzn i kobieta. Przyjechali zdezelowanym Fordem z dachu którego ściągnęli wielki ponton i silnik a z wnętrza powyciągali masę różnych sprzętów, kapoki, pompki, wiadra. Po napompowaniu i załadowaniu bagażu na ponton (co trwało co najmniej pół godziny) nastąpiło wodowanie







No i popłynęli w kierunku Mykonos





Takie pływadło byłoby dla nas najlepsze... może tylko o połowę mniejsze

Patrząc na rozbity na plaży namiocik znów zebrało się nam na rozmyślania, rozważania... i mówiąc szczerze, patrząc z perspektywy czasu i doświadczeń, podróżowanie własnym samochodem i spanie w nim jest zdecydowanie, bezdyskusyjnie dla nas najlepsze, najbardziej optymalne. Poza tym, biwakowanie jest teoretycznie oficjalnie zabronione, a spanie w aucie nie . Może gdyby naszła nas ochota na miejsca, do których samochodem dojechać się po prostu nie da bo są zbyt daleko, a trzeba by dolecieć, wtedy co innego, wtedy trzeba by wymyślić inną metodę – np spanie w wypożyczonym samochodzie . No ale póki co, to zupełnie nam nie grozi .





Zanim my także opuściliśmy Małgorzatę, odbyliśmy krótki spacerek po okolicy. Warto było – takiej niesamowicie ogromnej ilości urginii jeszcze nigdy nie widzieliśmy

Są takie piękne...















Plaża Santa Margerita „z wysokości”

Ten dzień w założeniu miał wyglądać podobnie jak wczorajszy. Tzn., najpierw troszkę zwiedzania, a od południa plażowanie na jakiejś fajnej plaży, jeśli uda się taką znaleźć to na innej, jeśli nie, powrót do Małgorzaty. No to jedziemy

Długo, wolno i smętnie wtaczaliśmy się na jedynce po powykrzywianej betonówce te paręset metrów pod górę . Ale nie narzekajmy , zawsze to lepsze niż szuter . Potem od razu pojechaliśmy pod najważniejszy monastyr na Tinos, powstały jeszcze w X wieku i zresztą jedyny wciąż czynny - Iera Moni Kimisseos Theotokou Kechrovouniou.

Sprzed monastyru roztaczają się ładne widoki

Na Exombourgo



I na Chorę





Kechrovouniou to monastyr żeński, jak wspominałem wcześniej jedną z mniszek była owa sławna Pelagia, dzięki wizji której odnaleziono cudowną ikonę znajdującą się teraz w kościele Panagia Evangelistria. Rzeczywiście, sporo mniszek można tu zobaczyć, pewnie nie ma ich tu tyle co w dawnych wiekach, ale wciąż są. To chyba jeden z niewielu wciąż prężnie działających monastyrów Grecji .

Podobno mężczyźni nie są tu zbyt chętnie widziani, a już na pewno wchodząc powinni być ubrani odpowiednio... wygrzebuję więc gdzieś z dna torby długie spodnie i wciągam na siebie (to był jedyny moment podczas tych miesięcznych greckich wakacji kiedy miałem je na sobie ).

Zanim jednak wejdziemy do środka, idziemy kawałek w drugą stronę, wzdłuż ogrodu i zabudowań gospodarczych, tak po prostu trochę się rozglądnąć. Nie spodziewaliśmy się jaki będzie efekt...na końcu szerokiego chodnika stoi sobie kapliczka.



Górne drzwi są zamknięte, za to dolne na oścież otwarte, rzecz jasna zaglądamy.

A w środku....







Cmentarz na półkach.... dreszcz przeleciał nam po plecach. Zaglądnąłem do jednej uchylonej skrzyneczki... wewnątrz ładnie poukładane kosteczki i czaszka, tak wyglądają tu trumny

To było makabryczne wrażenie, szybko zwialiśmy stamtąd. Potem zastanawialiśmy się tylko w jaki sposób i kiedy te ludzkie szczątki trafiają z miejsc pochówku do tych skrzynek .

c.d.n.