Madziarskie bajdurzenia przy gulaszu i nie tylko

Relacja "spada" na drugą stronę, więc wypadałoby coś napisać

Odcinek 8: 29 sierpnia (niedziela) - Wycieczka do Városliget

Główna stacja metra - zjeżdżamy schodami, które zdają nigdy się nie kończyć:



A potem znowu pod górkę. Tym razem jedziemy żółtą, można rzec, zabytkową linią. Znajduje się ona płytko pod ziemią, a dworce zachowały swój dziewiętnastowieczny charakter. Pokażę jeden z nich w następnym odcinku.

Naszym celem jest Városliget - drugie, po Wyspie Małgorzaty, miejsce idealne na rodzinne (i nie tylko) spacery.

Wysiadamy obok kąpieliska Széchenyi Fürdő. To wspaniały kompleks basenów i term, zbudowany w XIX wieku. Mijamy piękny budynek:



Wejście na baseny z drugiej strony, od lunaparku:



Dzisiaj już nie przewidujemy kąpieli, ale chcemy zajrzeć, co tracimy. Wchodzimy do holu głównego i zaglądamy przez okienko na teren basenów zewnętrznych:



Strasznie dużo ludzi! Wiadomo, niedziela. Niewątpliwie piękne miejsce, mimo tego, nie żałujemy, że przedwczoraj wybraliśmy kąpielisko Palatinus. Tutaj przychodzi się w celach leczniczych, my mieliśmy bardziej rozrywkowe

Naprzeciw budynku Széchenyi Fürdő znajduje się lunapark, pony park (z kucykami) i knajpka, w której przysiadamy na małe piwko, bo już nam w gardłach zaschło

A potem ruszamy w dalszą drogę, czyli kontynuujemy spacer po Parku. Docieramy do czegoś, co chyba kiedyś było jeziorem :



Teraz niestety albo samo wyschło, albo ktoś mu pomógł, spuszczając wodę

Na domyślnym jeziorze jest wyspa, a na niej wart uwagi zamek Vajdahunyad o ciekawej historii. Powstał on z okazji organizacji międzynarodowej wystawy Expo w 1896r. Został zaprojektowany jako budynek główny wystawy i podzielony na 3 części: romańską, gotycką i renesansowo-barokową. Ponieważ jego główna część wyglądem nawiązuje do zamku Hunyadich z Siedmiogrodu, zaczęto go nazywać Vajdahunyad. Po zakończeniu Expo budynek zajęło Muzeum Rolnictwa. Przechodzimy przez bramę zamku:



i trafiamy w sam środek jakiegoś festynu. Mnóstwo ludzi, stragany, muzyczka:



A na scenie pięknie tańcują przystojni panowie :



No dobra, nie tylko panowie :





Tzw. kaplica z Ják, czyli fragment romańskiej części Vajdahunyad (moim zdaniem najpiękniejszej):



Na licznych straganach można kupić specjały kuchni węgierskiej:



Można też posłuchać gry na bębnach :



Oprócz zamku Vajdahunyad na wyspie Széchenyi'ego znajduje się pomnik Galla Anonima. A oto i słynna zakapturzona postać:



Chętnie byśmy zostali dłużej, ale czas nas goni. Jeszcze tyle chcemy dzisiaj zobaczyć!

Opuszczamy wyspę. Ostatnie ujęcia zamku:



Przyczyna "wyschnięcia" wody w "zbiorniku" przestaje być tajemnicą. Nie wyschło samo, spuszczono wodę Hmm... tylko dlaczego? Wydawało mi się, że może pogłębiają jezioro:





Chociaż jak teraz patrzę na te zdjęcia, to już nie jestem pewna, co oni właściwie robią...

Woda ostała się tylko na niewielkim fragmencie, za mostem:



Spacer w parku Városliget jest bardzo przyjemny, ale nieuchronnie dobiega końca. Idziemy przed siebie i docieramy do Placu Bohaterów. Ale o tym napiszę już w następnym odcinku.

Dzisiaj mam szczęście. Już 3 relacja gdzie gdzie wpisuję się jako pierwszy, po przeczytaniu kolejnego odcinka. Mimo remontów i suchego stawu (Cała jaskrawość Stachury mi się przypomniała) ładnie tam

dziarskie pozdrowienia

Sto metrów w te stronę, sto w tamtą i już coś sie przegapia, omija.
Ba, ale nie można wszystkiego mieć na raz

maslinka napisał(a):Chociaż jak teraz patrzę na te zdjęcia, to już nie jestem pewna, co oni właściwie robią...

Teraz już wiesz chyba - wybetonowali dno.
Myślałem, że robią parking, albo co, a się okazało, że oni jezioro zakuwali w betonowe koryto.
Dalej nie wiem tylko, dlaczego zaczęli rozbierać ten pawilon,
widoczny na twoim przedostatnim zdjęciu.

longtom napisał(a):Dzisiaj mam szczęście. Już 3 relacja gdzie gdzie wpisuję się jako pierwszy, po przeczytaniu kolejnego odcinka. Mimo remontów i suchego stawu (Cała jaskrawość Stachury mi się przypomniała) ładnie tam

Masz rację, ładnie, pomimo wszystko
Cieszę się, że zajrzałeś

weldon napisał(a):Sto metrów w te stronę, sto w tamtą i już coś sie przegapia, omija.
Ba, ale nie można wszystkiego mieć na raz

I tak widzieliście więcej od nas

weldon napisał(a):Teraz już wiesz chyba - wybetonowali dno.
Myślałem, że robią parking, albo co, a się okazało, że oni jezioro zakuwali w betonowe koryto.
Dalej nie wiem tylko, dlaczego zaczęli rozbierać ten pawilon,
widoczny na twoim przedostatnim zdjęciu.

Dzięki Twojej relacji wiem Byłeś tam kilka dni po nas. Chociaż też dziwi mnie to "rozbieranie" pawilonu...

maslinka napisał(a):I tak widzieliście więcej od nas

Odpowiem ci cytując Tymonę:

Dla mnie niesamowite jest to, że każdy widzi dane miejsce zawsze trochę inaczej, dzięki czemu okazuje się, że bo niby to samo, ale jednak inne ...

A czy mówiłem ci, że wracając też zatrzymaliśmy się w Budapeszcie?

weldon napisał(a):A czy mówiłem ci, że wracając też zatrzymaliśmy się w Budapeszcie?

Mówiłeś Bardzo jestem ciekawa, co jeszcze widzieliście, ale sobie spokojnie poczekam, bo w końcu teraz jestem z Wami w Chorwacji

Fajny ten Budapeszt. Niektóre miejsca jakby już widziałem ale z labiryntu to tylko wejście.

weldon napisał(a):Sto metrów w te stronę, sto w tamtą i już coś sie przegapia, omija.
Ba, ale nie można wszystkiego mieć na raz

No właśnie...teraz to dopiero mam przegląd sytuacji

No proszę W tym odcinku same znajome miejsca tylko ludzi znacznie więcej niż ...6 lat temu To kąpielisko z zewnątrz zrobiło na nas pozytywne wrażenie A w środku jest równie dobrze...

pozdr

A z Anonimem to mam zdjęcie - zaprzyjaźniliśmy się

maslinka napisał(a):Relacja "spada" na drugą stronę, więc wypadałoby coś napisać

Odcinek 8: 29 sierpnia (niedziela) - Wycieczka do Városliget

Naszym celem jest Városliget - drugie, po Wyspie Małgorzaty, miejsce idealne na rodzinne (i nie tylko) spacery.

Wysiadamy obok kąpieliska Széchenyi Fürdő. To wspaniały kompleks basenów i term, zbudowany w XIX wieku. Mijamy piękny budynek:



Wejście na baseny z drugiej strony, od lunaparku:



Dzisiaj już nie przewidujemy kąpieli, ale chcemy zajrzeć, co tracimy. Wchodzimy do holu głównego i zaglądamy przez okienko na teren basenów zewnętrznych:



Strasznie dużo ludzi! Wiadomo, niedziela. Niewątpliwie piękne miejsce, mimo tego, nie żałujemy, że przedwczoraj wybraliśmy kąpielisko Palatinus. Tutaj przychodzi się w celach leczniczych, my mieliśmy bardziej rozrywkowe

Naprzeciw budynku Széchenyi Fürdő znajduje się lunapark, pony park (z kucykami) i knajpka, w której przysiadamy na małe piwko, bo już nam w gardłach zaschło
.

Fajnie powspominać czas nauki - kiedyś mieszkałem niedaleko

dróżka z akademika na basenik


na Damjanich (6 tyg) jak byłem na MOP (dla młodzieży MOP = Młodzieżowy Obóz Pracy) chodziliśmy bardzo często na baseniki

Teraz tzn. w połowie września br. też tam (Széchenyi Fürdő) byliśmy - niewiele (na basenie) się zmieniło - poza pracami remontowymi w parku (tak jak na zdjęciach - Maslinki) uwielbiam Budapeszt i jego klimacik.

pozdrav.

LRobert napisał(a):Fajny ten Budapeszt. Niektóre miejsca jakby już widziałem ale z labiryntu to tylko wejście.

Bardzo fajny! Mogłabym tam spędzić 2 tygodnie i na pewno bym się nie nudziła ani też nie zobaczyłabym wszystkich jego atrakcji.

janusz.w. napisał(a):No proszę W tym odcinku same znajome miejsca tylko ludzi znacznie więcej niż ...6 lat temu To kąpielisko z zewnątrz zrobiło na nas pozytywne wrażenie A w środku jest równie dobrze...

Ludzi było sporo, bo to była niedziela i jeszcze lato. Ale Városliget godne polecenia - jest tam co robić!

Aguha napisał(a):A z Anonimem to mam zdjęcie - zaprzyjaźniliśmy się

Ja się nie zaprzyjaźniłam, bo pozowała z nim mała dziewczynka (widoczna na zdjęciu). Wyjątkowo nie przegoniłam dziecka, choć zwykle tak robię

Adamie, zazdroszczę studiowania w Budapeszcie Pewnie znasz tam każdy kąt

Odcinek 9: 29 sierpnia (niedziela) - Odrobina Paryża

Zmierzamy w stronę Placu Bohaterów (Hősök tere), który nazywany jest również Placem Tysiąclecia lub Placem Milenijnym.

Z daleka widać już potężny Pomnik Tysiąclecia, którego budowę rozpoczęto w 1896 roku z okazji hucznie obchodzonego tysiąclecia państwa węgierskiego.



Plac Bohaterów przywodzi mi na myśl Paryż, do którego mam sentyment Jakoś mi się skojarzył z Placem Zgody (Place de la Concorde) ze względu na wielkość i przestrzenność tego miejsca. Na Placu Zgody nie ma co prawda takiej pięknej kolumnady jak tutaj, ale klimat, moim zdaniem, podobny. Zresztą Andrássy út, która zaczyna się na Placu Bohaterów, jest nazywana węgierską Champs-Élysées, nie tylko dlatego, że obie są reprezentacyjnymi ulicami stolic. Również dlatego, że obie arterie są po prostu do siebie podobne.

Na środku Placu Bohaterów wznosi się 36-metrowa kolumna zwieńczona posągiem przedstawiającym archanioła Gabriela. A za nią wspomniana już kolumnada z posągami najznakomitszych węgierskich przywódców, tych dawnych: św. Stefana, Beli IV, króla Macieja oraz współczesnych: János'a Hunyadi'ego i Lájos'a Kossuth'a.





Z jednej strony placu stoi gmach Muzeum Sztuk Pięknych:



Z drugiej zaś Pałac Ekspozycji:





Oddalamy się od Placu Bohaterów:





w kierunku zejścia do metra. Podjeżdżamy na stację Opera. Tu robimy parę zdjęć na zabytkowym dworcu. Każda stacja żółtej linii metra wygląda podobnie: biało-brązowe kafelki i stalowe kolumny wspierające niski strop:



Pociąg jest dużo krótszy niż na innych liniach, nasz miał tylko 3 wagoniki.



Poza tym metro w obu kierunkach jeździ tu w jednej tubie.

Wychodzimy na powierzchnię, co oznacza pokonanie zaledwie kilku schodków, bo żółta linia metra znajduje się płytko pod ziemią. Chcemy zobaczyć z bliska budynek Węgierskiej Opery Państwowej:



Stanowi on przykład stylu neorenesansowego II połowy XIX wieku i został wzniesiony w latach 1875 - 1884. Gustav Mahler, którego nazwisko widnieje na banerze, był dyrektorem Opery w latach 1888 - 1891.

Zaglądamy do środka, chociaż na chwilę :



I znowu w mojej głowie rodzą się porównania i skojarzenia z Paryżem, z budynkiem Opéry Garnier
Chyba muszę znowu pojechać do Paryża

Wracamy do metra i jedziemy na camping. Tam jemy szybką kolację i szykujemy się na ostatni budapesztański wieczór.

Maslinko wspaniała relacja, a jakże trafnie dobrany tytuł.
Mój Budapeszt pamietam z zeszłego wieku, wracałam stamtąd dzień przed ogłoszeniem w Polsce stanu wojennego . Twoja opowieść obudziła we mnie wspomnienia. Chyba pora aby.... tam zajrzeć!

maslinka napisał(a):... szykujemy się na ostatni budapesztański wieczór.

A szkoda, bo fajnie pokazałaś Budapeszt.
Powrócicie tam ponownie, dla kolejnych ciekawych miejsc, których zapewne jest tam jeszcze dużo.

Pozdrawiam.