Madera - grudzień 2009

Fajnie pooglądać zdjęcia z Santa Cruz i powspominać. Też tam spałem
w grudniu 2008, tylko troszkę dalej od Ciebie.
Pozdrawiam

KOL napisał(a):Fajnie pooglądać zdjęcia z Santa Cruz i powspominać. Też tam spałem
w grudniu 2008, tylko troszkę dalej od Ciebie.
Pozdrawiam

Przed wyjazdem czytałem Twoją relację. Pomogło mi to w podjęciu naszej, szybkiej decyzji wyjazdowej
Pozdrav

JEDNA Z PRZYGÓD...NA SZCZĘŚCIE Z HAPPY ENDEM

Podczas jednej z wycieczek na północną stronę wyspy, po minięciu Santany dotarliśmy do Sao Jorge. Dalsza jazda w stronę Sao Vicente ukazywała podobne krajobrazy, więc postanowiliśmy wracać, ale przecież nie tą samą drogą, tylko przez góry.

Za miejscowością Faial skręciliśmy w prawo na drogę ER103 w kierunku przełęczy Passo de Poios (1400 m.n.p.m.) i zaczęliśmy samochodową "wspinaczkę". Po ok. 10 km połowa drogi była przegrodzona taśmą i żadnego napisu czy ostrzeżenia.
Dalej jedziemy wolniej, bo znowu zrobiło się deszczowo, wietrznie, na drodze w kilku miejscach spore odłamki skalne. Za chwilkę już dojeżdżamy do taśmy.



Ładowarka sprawnie sprząta to, co pewnie kilkanaście minut temu spadło ze skapry na drogę. Sprzątanie polega na zrzucaniu głazów i drzewek w kilkusetmetrowe urwisko po naszej lewej stronie. Po każdym zrzucie jeszcze przez długi czas słychać w dole huk galopujących po zboczu kamulców.
Jednocześnie zablokowany został przydrożny strumyczek i wymieszany z błotem płynie teraz w naszym kierunku drogą asfaltową.



Nata idzie w kierunku auta, bo zimno i wieje coraz mocniej.



Ja postanawiam zrobić koleżance zdjęcie, wchodzę na przydrożny murek, patrzę w wizjer, cofam się (oczywiście do tyłu ), ale ja cofam się po prostej, a on (ten murek) nie dość, że omszałi i śliski, zaczyna bezczelnie skręcać .....no i leeeeeeeecę.....plecami w dół

Trwało to sekund jedną i pół....a może tylko 0,5, nie wiem co się stało słyszę tylko krzyk znajomych.
Wylądowałem na kępie ostrych krzewów, a kilka metrów dalej zaczynało się......kilkusetmetrowe urwisko, w które były zrzucane kamienie z drogi. Może udałoby się zatrzymać po ok. 50 m bo rosły tam niewielkie kępy krzewów.

Relacja i przemyślenia naszego kolegi Roberta:
- przez ułamek sekundy nogi w górze i aparat fotograficzny szerokim łukiem spadający do błotnej wody płynącej po drodze,
- "...wielka szkoda, że nie zdążyłem cyknąć fotki... ",
- "...nie wiem czy zdecydowałbym się zejść po Ciebie, gdybyś pofrunął tam nieco niżej... "


Acha...

Nata szybko przestała być śpiąca i już jej nie było zimno...i tu uwaga, bo biorę Was na świadków - trzymając w ręcę ociekającą z wody Konicę Minoltę powiedziała: nie przejmuj się, kupimy nowy
Na nieszczęście ten stary wysechł i dalej działa

Straty:
zadrapania na ręce, lewym boku i ramieniu, pobrudzona koszulka....dlatego napisałem na początku o przygodzie z happy endem

Po 10 minutach ostatnie głazy spadły w przepaść, a my pojechaliśmy dalej.

KOMERCYJNY PODARUNEK Z MADERY

Zawiera co najmniej trzy ważne dla wyspy elementy: koszyczek wiklinowy, ciasto "bolo de mel" i wino Madeira.



Wikliniarstwo - jedna z ważniejszych gałęzi przemysłu chałupniczego wraz z haftem. Wierzba jest sadzona na wysokości 700 - 800 m, gdzie częste chmury zapewniają dużą wilgotność. Wyroby eksportowane są m.in. do USA i Europy.

"Bolo de mel" - ciasto na miodzie z dużą ilością owoców i orzechów. Trwałość - kilka miesięcy. Tradycyjnie pieczone 8 grudnia na zbliżające się Święta Bożego Narodzenia. Zapasy starego ciasta są tego dnia zjadane.

Wino Madera -
w zależności od rodzaju winorośli oraz wysokości i nasłonecznienia miejsc gdzie rosną, rozróżnia się cztery odmiany: sercial, verdelho, bual i malmsey.
W dawnych czasach żeglarze zabierali je na pokład. Odkryto, że smak poprawia się, gdy wino przeleży całe tygodnie lub miesiące w ciepłych ładowniach. Do końca XIX w. wysyłano je w tym celu statkami do równika i spowrotem, a dla zatrzymania fermentacji wzmacniano alkoholem.

Teraz powolne ogrzewanie, schładzanie i wzmacnianie alkoholem trzcinowym (rodzaj brendy) robi się na miejscu. Daje mu to niespotykaną długowieczność - najstarsze butelki pochodzą z 1772 roku
Wino posiada bardzo specyficzny, niepowtarzalny smak i voltaż ca. 19 %

Naprawdę warto go spróbować, polecam U nas widziałem w sieci "Piotr i Paweł". Za butelkę trzeba zapłacić ok. 60 zł i najlepiej kupić taką z napisem "5 anos (years old)".

Nie wypada się śmiać gdy przjaciel w niebezpieczeństwie, ale taka myśl mnie NAJSZŁA.
Slapciu , Ty chyba nie powineneś chodzić w okolicy murków, lub na nich ... Nie sprzyjają Twemu zdrowiu ).
Renia jak zwykle ostoją spokoju. Ślicznie
Pozdrawiamy cieplutko acz zimowo

KONIEC IMPREZY - ODLATUJEMY

Lotnisko - trochę kiepski jakościowo skan z pocztówki, ale oddaje problem komunikacyjny.
Nie za długi pas, brak "rezerwy trawiastej, czy każdej innej" - urwisko i dalej ocean. Podczas lądowania, zaraz po dotknięciu kołami pasa, zaczyna się intensywne hamowanie, podczas startu, trzeba sprawnie rozpędzić i poderwać maszynę.



Zimą przeszkadza dodatkowo kapryśna pogoda.
Po odprawie wychodzimy na taras, jest jeszcze słonecznie.



Robimy ostatnie, maderyjskie, zimowe, fotki.



Inni startują w porządnych warunkach.



My nie mamy niestety takiego farta . Gdy odstawiają schodki zaczyna się ulewa, a wiatr ...porusza samolotem stojącym na płycie



Czekamy kilkanaście minut i niby jest już dobrze.



Udajemy się na koniec pasa i tam też czekamy. W bliskim sąsiedztwie ocean. Jak dla mnie wcale mniej nie wieje , Nacie tłumaczę, że oni wiedzą co robią, chociaż sam do końca w to nie wierzę



Wreszcie ruszamy, wydaje mi się, że na wysokości budynku dworca lotniczego inni już byli mocno w powietrzu, my chyba jeszcze mamy kontakt z betonem...



Ufff....jesteśmy w powietrzu...



...i całe szczęście, bo tutaj betonu już pod kołami niet...



Jeszcze tylko ostry skręt w lewo (cholera nie wiem dlaczego tak ostry ) w kierunku Europy i żegnamy Maderę.



FAJNIE BYŁO, ALE SIĘ SKOŃCZYŁO

END

zoohha napisał(a):Nie wypada się śmiać gdy przjaciel w niebezpieczeństwie, ale taka myśl mnie NAJSZŁA.
Slapciu , Ty chyba nie powineneś chodzić w okolicy murków, lub na nich ... Nie sprzyjają Twemu zdrowiu ).
Renia jak zwykle ostoją spokoju. Ślicznie
Pozdrawiamy cieplutko acz zimowo

No coś Ty, jaki spokój ...mówiłem że w sekund 5 przestała być śpiąca i zrobiło jej się gorąco Błyskawicznie wysiadła z auta i przybiegła, a to o aparacie pewnie jej się w zdenerwowaniu wyrwało
Co się zaś tyczy murków, nie pierwsze od Ciebie słyszę

slapol napisał(a):

Janusz Bajcer napisał(a):Jest oferta do Hiszpanii dla seniorów z osobą towarzyszącą

http://travelsenior.bloog.pl/?ticaid=69765

Ja się już "łapię" więc kto wie, czy się nie skuszę

Janusz, jakbyś chciał odwiedzić Maderę, to 26.01 wylot
wrzucam Ci linka:

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Musiałem wyciachać linka, bo już nieaktualne

Twój krótki wypad Maderę przybliżył mi tę wyspę. Warto było się z Tobą zabrać na tę wycieczkę. Wiosna na całego, może nawet ostatnie pomruki lata. I kolorki były i winko się wypiło. A w koszyczku był jeszcze licor (likier ) Z jakiego owocu - bo owoce wyglądają na wiśnie a liście na nie bardzo rozpoznaję z jakiego krzaczka.

A tak na zakończenie, dzięki za relację. Za górskie wycieczki, za kąpiel w oceanie, za czarne kamyki na plaży, za piękna kwitnące aloesy...za wszystko.

Ciekawie się czytało i pięknie oglądało.
Wszystko cud-miód, tylko ten pas startowy...

Na forum bywam rzadko więc dopiero teraz obejrzałam, to co trochę słyszałam. Dowiedziałam się jeszcze więcej .
Nawet myślałam, że na jednym zdjęciu udało Wam się uchwycić kaszaloty, ale to jakoweś skałki z wody wystawali .
Sławciu, świetna relacja. Taka prawdziwie w Twoim stylu. Ciekawa, żartobliwa z lekką domieszką ironii .

Lidia K napisał(a):.....A w koszyczku był jeszcze licor (likier ) Z jakiego owocu - bo owoce wyglądają na wiśnie a liście na nie bardzo rozpoznaję z jakiego krzaczka....

Zgadłaś - wiśnióweczka, wyspiarze po prostu nie potrafią porządnie narysować liści tej roślinki
Pozdrav

ja natka napisał(a):Na forum bywam rzadko więc dopiero teraz obejrzałam, to co trochę słyszałam. Dowiedziałam się jeszcze więcej .
Nawet myślałam, że na jednym zdjęciu udało Wam się uchwycić kaszaloty, ale to jakoweś skałki z wody wystawali .
Sławciu, świetna relacja. Taka prawdziwie w Twoim stylu. Ciekawa, żartobliwa z lekką domieszką ironii .

Dzięki

Pewnie miałaś na myśli tą część fotki (tu w powiększeniu):



Zastanawialiśmy się co to jest, może rodzaj pływaków, do których przymocowano sieci? Ale chyba nie jest to rodzaj kłusownictwa, bo miejsce bardzo znane turystycznie i często odwiedzane.

O ja pierdziu jakie klify i drogi, pojeździłbym po takich Ciekawe czy tam ktoś się bawi w base jumping?
Te czarne plaże takie trochę znajome Mniej więcej takie bajborki mieliśmy na Teneryfie, ale jak się już je przeszło to można było płynąć i płynąć... tylko potem znowu wrócić na ląd jakoś. Pomagały chorwackie gumowe butki
Przygodę na koniec to miałeś taką z gatunku ekstremalnych. Po murkach tylko z asekuracją!
Dzięki za fajną relację.
pzdr
Kamil

Weekendowa nawałnica zniszczyła na Maderze kilka fajnych miejsc

http://wiadomosci.wp.pl/kat,1356,title, ... omosc.html