Gdzie zapach lawendy, szum fal i smak białego wina – Povlja

Już tak niewiele zostało do opowiedzenia
Kończą się wakacje niestety
Ale jeszcze coś napiszę

Piękne zdjęcia, czekam na cd...

27 czerwca 2013

Po porannej kawie wyruszmy do Postiry.
Jakoś w tym roku to miasteczko przypadło nam do gustu.
Zaczynamy od spaceru po uliczkach w kierunku plaży.




















Potem obowiązkowo najlepsze na Braču lody i Ožujsko w nadmorskiej konobie.
Jeszcze zakupy i souveniry.
Obowiązkowo Djevićansko Maslinovo Ulje, Mirta i sardynki.
Będzie, czym obdzielić rodzinę po powrocie do Polski
Tym razem pamiątki bardziej praktyczne i smakowite.

W powrotnej drodze zahaczamy o Selcę.
Od zeszłego roku niewiele się zmieniło.
Duży kościół nadal zamknięty do małego można zajrzeć i zrobić kilka fotek.














Pospacerowaliśmy trochę.
Figi już dojrzewają. Udało mi się zerwać jedną.

Przybyło tylko kilka knajpek i deptak czeka na przyjecie turystów.
W porze sjesty to ciche, smętne miasteczko.
Może spokojny i chłodniejszy wieczór rozbudzi turystów i tubylców a gwar zagości w konobach?

28 czerwca 2013

Kończą się wakacje .
Dziś ostatni dzień w Povlji.
Trzeba się „nachapać” widoków, powietrza, atmosfery…
Rano wyruszamy do miasteczka na kawę i na ciacho.
Tym razem padło na cukiernię. Zasiadamy przy stoliku.
W oczekiwaniu na kawę cieszymy wzrok nadmorskim bulwarem.
Kawa niestety nie najlepsza a i ciastko jak to mówią; „ d… nie urywa”.
Wiemy już, żeby następnym razem tu nie zaglądać.
Powolnym spacerkiem wracamy do domu.

Teraz pora na plażowanie.
Postanawiamy się nacieszyć wodą i słońcem do woli.
Niestety woda zimna, bo wiejący wiatr wymieszał ciepłe prądy z zimnymi i z kąpieli były nici.
Za to plażowanie jak najbardziej się nam udało. Siedzieliśmy nad wodą do późnego popołudnia.
























Na 17.00 jedziemy na pożegnalna kolację do Hacjendy, oraz po „mokre souveniry”. Jedzonko jak zwykle pychota, obsługa wspaniała a i souveniry specjalnie dla nas przywiezione na zamówienie z domowej piwniczki . Żal się rozstawać. Żegnamy się, ale tylko do następnego razu
Może, za rok, za, dwa… bo ze tu wrócimy to pewne jak „amen w pacierzu”.














Wracamy do Povlji by dokończyć pakowania.
Wieczorowa pora zachodzą a do nas gospodarze Ivana i Enio.
Na pożegnanie uraczyli nas ogromnym talerzem palaćinek. butelką miejscowej lozavicy.
I tak się kończą tegoroczne wakacje w Povlji

Ale my tu wrócimy!

Tu jest nasze miejsce, tu jest spokój, tu jest nasz raj na ziemi

29 czerwca 2013

Bladym świtem, żegnamy się z gospodarzami i z Povlją.

Zostaną fotki , wspomnienia i plany na następne wakacje...

Będzie bonusik

29 czerwca 2013

Povlja została za nami

Ruszamy do Supetaru na poranny prom do Splitu.
Pogoda dopisuje, więc w Splicie decydujemy się pojechać do Trgiru na krótki spacer po mieście.

















































Po godzinnym spacerze ruszamy w stronę granicy ze Słowenią.
Po kilkugodzinnej jeździe przy silnym wietrze jesteśmy już blisko granicy.

c.d.n...

jescze troche cierpliwości i bedzie dokończenie

Nie ma jak wskoczyć do relacji i załapać się na końcówkę
relacja miodzio
z niecierpliwością czekam na cdn
Pozdrawiam
Jola

Witam Cię Jolando,
Cieszę się ,że relacja Ci się podoba

29 czerwca 2013

Po kilkugodzinnej jeździe przy silnym wietrze jesteśmy już blisko granicy.
Wcześnie jeszcze i nie mamy się, co spieszyć do węgierskiego miasteczka Lenti gdzie mamy zamówiony nocleg a i w portfelu zostało jeszcze parę kun wiec skręcamy do Varaždinu.















































Teraz już można udać się na nocleg.

Żegnamy Chorwację

Teraz tylko kilka kilometrów przez Słowenię i zajeżdżany do węgierskiego Lenti,
by nazajutrz pomknąć w kierunku Polski.

cdn.

Muszę kiedyś zajechać do Varaždinu - wygląda ciekawie...i blisko do Trakošćan.

Dzięki za relację.
Coś jeszcze będzie po drodze?

Pozdrawiam

Jeszcze tylko maleńki fragment podróży powrotnej do Polski
Cierpliwości