Gdzie zapach lawendy, szum fal i smak białego wina – Povlja

Puk, puk i ja się dołączam fajowe relacje...ożyły wspomnienia...w Povlji bylismy w 2011...a te Twoje fotki z Ticja Luka to normalnie przyprawiły mnie o łezkę tęsknoty...przy tej zatoczce mieszkaliśmy..na tym cypelku plażowaliśmy...czuliśmy się, jak na prywatnej plaży...tak bardzo, że podczas leniwego wylegiwania przychodziły mi do głowy tak szalone pomysły, by skoczyć do domu i usmażyć palacinki!!!!, które potem na tej plaży konsumowaliśmy a w Polsce nie cierpię tego robić co to Povlija robi z ludżmi
baaardzo dziękuję za Twoje relacje i czekam na jeszcze...
i wogóle to człowiek taki rozbity przez tę Chorwację...co roku drapie się po głowie- wrócić w to samo miejsce czy zobaczyć coś innego. ZA DUŻO TYCH FAJNYCH MIEJSC W CRO, CHOLERA!
w tym roku Peljesac i Pag
dodam, że jadąc do Cro też mamy lulać w Rastoke
pozdrawiam serdecznie Autorkę relacji oraz wszystkich miłośników Povlji

Otwarte!
Zapraszam do środka i do poczytania mojej relacji

Witaj oczywiście przeczytałam od razu calusieńką czekam na jeszcze

21 czerwca 2013

Bardzo leniwie ten nasz urlop płynie.
Natawiliśmy się na lenistwo, błogie „nic nie robienie” albo „róbta, co chceta „byle nie za dużo

Po późnym śniadaniu wyruszamy do Pučišće.


Udaje mi się wemknąć wraz z grupą niemieckich turystów do szkoły kamieniarskiej.

Spacerujemy, zaglądamy w stare zaułki, robimy kilka fotek.
Ładnie tu. W końcu to pierwsze miasteczko, do którego pojechaliśmy spędzając pierwsze wakacje w Povlji.



W zeszłym roku budowali tu drogę i rondo.
Jest nawet kierunkowskaz kierujący nas nadmorską drogą do Povlji, niestety przekreślony .
Droga jeszcze nie gotowa
Byłoby krócej i jak sądzę ciekawiej jadąc wzdłuż wybrzeża i licznych malowniczych zatoczek.

Kto wie może za rok już się uda?

Pożyjemy…pojedziemy… zobaczymy

Tymczasem wracamy przez Postirę.

Obowiązkowo zatrzymujemy się na lody. Pochłaniam trzy olbrzymie kugle po 7 kun za sztuke.
To nic, że zdrożały o 1 kunę od zeszłego sezonu.
Nadal są najlepszymi lodami na Braču.
Jeszcze tu wrócę na kolejne zimne orzeźwienie

Są i lody, jest i schłodzone Ožujsko.


Nie może być inaczej zwłaszcza, że skwar się z nieba leje. Trzeba po prostu odpocząć, zakupić souveniry i produkty dnia codziennego

Późnym popołudniem nie możemy odmówić sobie morskich kąpieli a wieczorem spaceru przy orzeźwiającym, migotliwym zachodzie słońca.

To mieszkańcy naszego tarasu
Nieszkodliwe i chyba nie cykające.

fajne fotki ech..ten zachód słońca w Povlji...a i szkółka kamieniarska warta zobaczenia..wogóle, jak tak czytam Twoją relację, widzę, że trzeba tam koniecznie wrócić

Nie żałuję, że dopiero dotarłam do tej świetnej relacji, bo "połknęłam" wszystko jednym tchem:)Już układam plany odwiedzenia wielu z tych miejsc od 23 lipca I fajnie zobaczyć na Twoim zdjęciu "nasz" apartman w Pučišće

a nie mówiłam, że wkręca?

22 czerwca 2013

Rano postanowienie poprawy, że lenistwo lenistwem, ale robić coś trzeba.
Tym razem w pierwszej kolejności padło na Novo Selo.
Urocza stara osada z górującym na wzniesieniu kościołem,



małymi kapliczkami,



ogrodami z mnóstwem pięknych kwiatów



i drzew figowych brzemiennych nie dojrzałymi jeszcze owocami.



Za tydzień powinny być już żółtawe.
Może wrócimy by skosztować, choć jedną?

Wróciliśmy a jakże i nie mogłam się oprzeć by nie zerwać jednej, Pychota

Wyjazd z miasteczka zdobią kamienne rzeźby z brackiego kamienia.Wiecej pokażę innym razem



Ruszamy dalej drogą w kierunku Pražnicy. Kilka kilometrów za Selcą kierujemy się w lewo za drogowskazem Selački Zaseoci (Małe Wioski) w stronę miejscowości Podsmrčevik.



Trochę nam było żal naszego auta i do samego Podsmrčevika nie dojechaliśmy a szkoda
Tam podobno jest sporo małych uroczych zatok, gdzie można odpocząć i popływać.
To już kolejne miejsce, które musimy odwiedzić. Jak nic trzeba za rok wracać na Brač by nadrobić straty.

Jedziemy w kierunku Puntniaka i Selcy mijając po drodze pojedyncze stare zabudowania i wszędobylskie osty i inne ziele



Mały spacer po Puntiniaku



i wracamy do siebie by …poleniuchować nad wodą.





A cóż to za aeroplan „na nasze niebo wlata”?


Niestety nie ładował tym razem na wodzie
Zatoczył koło nad nami i pofrunął w kierunku Splitu.

Wieczór taki ciepły i mieniący się tysiącami kolorów.
Zanurzamy się w pachnące lawendą, ziołami i morska solą powietrze – ruszamy na spacer.

Szkoda że w Puntinaku nie byliście 23.06 bo może byśmy na siebie trafili
Po Twojej relacji widzę ile mi jeszcze w okolicy do zwiedzania zostało, na kilka wyjazdów się nazbiera

dids76 napisał(a):Szkoda że w Puntinaku nie byliście 23.06 bo może byśmy na siebie trafili
Po Twojej relacji widzę ile mi jeszcze w okolicy do zwiedzania zostało, na kilka wyjazdów się nazbiera

My już po trzecim pobycie w Povlji, a ciagle się dowiadujemy, że na BRAČU jeszcze coś jest do zobaczenia i do odkrycia
Dopiero wróciliśmy a juź tęsknimy i planujemy powrót.

Dzięki Twej relacji też nabieram ochoty

Zapraszam

Miejsca dość i przepieknie jest.
Nie wiem czy chce jechać w inne miejsce?
Poprostu dopadła mnie BRAČKA zaraza i nie chce puścić

he, he, bracka zaraza pewnie im dłużej, tym gorzej
Ty masz pierwszy typ zarazy-zaborcza- nie pozwala nigdzie indziej ruszyć
mnie zaczyna dopadać drugi typ- nostalgiczna- odwołująca się do wspomnień leżących pod warstwą innych wspomnień. i chyba...wydobywa się właśnie u mnie na zewnątrz! a tu już plany urlopowe poczynione i weź tu człowieku czekaj na zaś!