Buongiorno! Benvenuti! Veneto romantico - Venezia & Verona

Park miałam na swojej liście, ale pogoda nam, mi plany pokrzyżowała...

Zdjęcia nocne po prostu zachwycające

Aż się chce lecieć - zaraz, natychmiast

piekara114 napisał(a):Park miałam na swojej liście, ale pogoda nam, mi plany pokrzyżowała...

Nam realizowanie weneckiej listy szło dość opornie, m.in. właśnie przez pogodę daleką od wymarzonej .
A druga sprawa, że już nie potrafię napisać konkretnego planu dzień po dniu i chodzić od punktu A do punktu B. Z każdym wyjazdem coraz więcej improwizujemy, a jak się gdzieś nie zdąży to trudno. Trzeba wracać, że znowu zacytuję Męża .

maslinka napisał(a):Aż się chce lecieć - zaraz, natychmiast

Mam tak samo .

Wenecja, Bazylika Santi Giovanni e Paolo

Przed nami trzeci dzień w Wenecji. Szybko leci .
Ponieważ przedpołudnie zapowiada się jeszcze raczej pochmurnie spędzimy je we wnętrzach. Odwiedzimy dwa kościoły, które stały wysoko "na liście" .
Po śniadaniu idziemy na Campo Santi Giovanni e Paolo, plac który w 1234 r. został podarowany dominikanom przez dożę Orseolo.






Przechodzimy nad kanałem Rio dei Mendicanti i jesteśmy na campo.








Udajemy się prosto do Bazyliki Santi Giovanni e Paolo, jednej z dwóch najokazalszych gotyckich świątyń Wenecji.
Dominikanie rozpoczęli budowę kościoła w 1343 roku, konsekracja nastąpiła w 1430 roku.
Wstęp biletowany, karta chorus pass nie obowiązuje. Za bilet normalny płacimy 3,50€.







Kościół nazywany jest przez Wenecjan San Zanipolo, co jest skrótem od imion jego świętych patronów, ale nie apostołów, a rzymskich męczenników z IV w.
Wzniesiono go na planie krzyża łacińskiego z transeptem i trzema nawami podzielonymi cylindrycznymi kolumnami.




Krzyżowe sklepienia wspierają się na drewnianych belkach i kamiennych filarach.
Nie przypominam sobie, żebyśmy spotkali się z tym wcześniej. W pierwszej chwili pomyślałam, że te belki są żelazne i zamocowano je raczej współcześnie, bo konstrukcja zaczęła się chwiać






Wnętrze koscioła jest dobrze oświetlone m.in. przez bardzo wysokie gotyckie okna dookoła całego prezbiterium.




Wrażenie też robią witraże.








Kościół pełni rolę weneckiego panteonu, w którym uczczono najznamienitszych obywateli: admirałów, arystokratów i artystów. Przede wszystkim jest jednak miejscem ostatniego spoczynku dla 25 dożów, którzy byli tu chowani od II połowy XIV w. i to ich upamiętniają najwspanialsze pomniki umieszczone wzdłuż obu naw i w prezbiterium.








Kilka przykładów.
Pomnik doży Michele Morosiniego




Pomnik generalnego dowódcy armii weneckiej Jacopo Cavalli otoczony freskiem Bitwa pod Chioggia autorstwa Tycjana.




Grobowiec rodziny Valier, weneckiego rodu patrycjuszy.




Pomnik doży Antonio Venier.






Zaglądamy też do bocznych kaplic.
Kaplica różańcowa została dobudowana na końcu transeptu dla upamiętnienia zwycięstwa nad Imperium Osmańskim w morskiej bitwie pod Lepanto w 1571 roku. Pierwotne wyposażenie kaplicy spłonęło w pożarze w 1867 roku.






Bogactwem zdobień wyróżnia się Kaplica św. Dominika.
Na suficie obraz Chwała San Domenico, na ścianach sześć płaskorzeźb przedstawiających epizody z życia świętego.













I na koniec kilka innych dzieł sztuki, jakie wpadły pod obiektyw .










I tyle. Można wychodzić .
Przez ten charakter miejsca pamięci i liczne nagrobki nasuwało mi się skojarzenie z florenckim Santa Croce.

marze_na napisał(a):A druga sprawa, że już nie potrafię napisać konkretnego planu dzień po dniu i chodzić od punktu A do punktu B. Z każdym wyjazdem coraz więcej improwizujemy, a jak się gdzieś nie zdąży to trudno.

Właśnie ja tak mam od kiedy poznałam i zachłysnęłam się Grecją.... Plan jest mega ogólny (choć nigdy nie planowałam dokładnie każdego dnia), a co będzie to się zobaczy....

piekara114 napisał(a):

marze_na napisał(a):A druga sprawa, że już nie potrafię napisać konkretnego planu dzień po dniu i chodzić od punktu A do punktu B. Z każdym wyjazdem coraz więcej improwizujemy, a jak się gdzieś nie zdąży to trudno.

Właśnie ja tak mam od kiedy poznałam i zachłysnęłam się Grecją.... Plan jest mega ogólny (choć nigdy nie planowałam dokładnie każdego dnia), a co będzie to się zobaczy....

Improwizacja towarzyszy nam od kiedy przyjęliśmy wreszcie do wiadomości fakt , że wszystkiego zobaczyć się nie da
Plan - to zbyt dużo powiedziane , ostatnio nawet kraje nam się zmieniają spontanicznie


Pozdrawiam
Piotr

Wenecję czytam z błogim uśmiechem na twarzy w wolnym czasie, a sporo czasu "kradnie" mi Twoja relacja z Kampanii, bo taki kierunek zamierzam obrać w niedalekiej przyszłości. Że lot do Neapolu będzie to wiem, tylko próbuję dobrze rozpracować noclegi i nie zbankrutować (Neapol z tego wychodzi najkorzystniej). Marzy mi się nocleg na którejś z wysepek i w Sorrento, albo obok, może tak jak Wy w Salerno .

wiola2012 napisał(a):sporo czasu "kradnie" mi Twoja relacja z Kampanii, bo taki kierunek zamierzam obrać w niedalekiej przyszłości.

Oj, do Kamapnii mogłabym latać co rok .

wiola2012 napisał(a):Że lot do Neapolu będzie to wiem, tylko próbuję dobrze rozpracować noclegi i nie zbankrutować (Neapol z tego wychodzi najkorzystniej). Marzy mi się nocleg na którejś z wysepek i w Sorrento, albo obok, może tak jak Wy w Salerno .

Jeśli wysepki to obowiązkowo Procida, ale tam ceny to już chyba zupełnie zwariowały . Mi się marzy jeszcze parę dni na Capri, bo byliśmy tylko jeden dzień czyli tyle co nic . Poza tym podobno mają otwierać ścieżkę Via Krupp.
Salerno jest niezłą opcją, ale trzeba mieć świadomość, że dojazd na amalfitanę trochę czasu zajmuje.
Jakiś czas temu oglądałam na food network serię "Na tłusto i na grubo", jeden odcinek był z okolic Salerno. Pinezkę postawiłam sobie w miejscowości Cetara .
Na Półwyspie Sorrentyńskim mam jeszcze parę spraw do załatwienia: Ravelo, Ścieżkę Cytryn i wjazd na Monte Faito .

Patrzyłam na Capri, na bookingu niebrzydkie miejscówki są poza moim budżetem. Ischia, Procida do przeżycia. Właśnie ku tej drugiej się skłaniam. Wy byliście 2 nocki chyba, to i mi tyle starczy . Kolorowe domki już mi się śnią . Capri też kusi, żeby odwiedzić. Tydzień to zdecydowanie za mało na tyle wspaniałości.

wiola2012 napisał(a):Tydzień to zdecydowanie za mało na tyle wspaniałości.

To prawda. Ale podróżowanie to też sztuka wyboru .
Procida na pewno będzie jednym z lepszych .

marze_na napisał(a):A druga sprawa, że już nie potrafię napisać konkretnego planu dzień po dniu i chodzić od punktu A do punktu B. Z każdym wyjazdem coraz więcej improwizujemy, a jak się gdzieś nie zdąży to trudno. Trzeba wracać, że znowu zacytuję Męża .

I to jest bardzo dobra koncepcja. My też już od dłuższego czasu wychodzimy z założenia, że lepiej zwiedzać w spokoju, bez pośpiechu i delektować się zwiedzanym miejscem, niż przelatywać przez nie, jak pendolino.

Wenecja, Bazylika Santa Maria Gloriosa dei Frari

Skoro zwiedziliśmy już Bazylikę Santi Giovanni e Paolo, jedną z dwóch najokazalszych gotyckich świątyń Wenecji, to zobaczmy od razu również tą drugą - Bazylikę Santa Maria Gloriosa dei Frari w skrócie nazywaną Frari.

Nie wiem już po raz który przechodzimy przez Ponte Rialto . Jeszcze trochę i zacznę omijać to wyjątkowo zatłoczone miejsce szerokim łukiem .








Rialto prowadzi nas do dzielnicy San Polo.






Tak jak obiecywały prognozy pogody nareszcie mamy słońce i błękitne niebo .




Bazylika Santa Maria Gloriosa dei Frari jest częścią klasztornego kompleksu franciszkanów, którzy rozpoczęli budowę tej świątyni około 1330 roku. Trwała ona przeszło sto lat.
Kościół zbudowano z cegły i ozdobiono detalami architektonicznymi wykonanymi z białego wapienia z Istrii.




Wieża Frari jest drugą najwyższą po San Marco dzwonnicą Wenecji.




Wysokie gotyckie okna od strony absydy i kaplic.






Kupujemy bilety wstępu (3€ za sztukę) i wchodzimy do środka.
Tak jak w Santi Giovanni e Paolo, również tutaj miejsce wiecznego spoczynku znaleźli dożowie i wybitni obywatele Republiki Weneckiej.






Zwracający największą uwagę pomnik nagrobny w kształcie piramidy, zaprojektowany został przez wybitnego rzeźbiarza Antonio Canovę w 1794 r. z przeznaczeniem na nagrobek dla Tycjana. Ostatecznie złożono tam serce samego Canovy.






Tycjana natomiast pochowano dokładnie naprzeciwko.






Ciekawych pomników poświęconych pamięci dożów, dowódców wojskowych czy weneckich artystów jest tu sporo.












(...)

Na przestrzeni wieków bazylika Frari stała się prawdziwą skarbnicą wyjątkowych dzieł sztuki. Znawcą ani wielkim miłośnikiem renesansu weneckiego nie jestem, ale kilka nazwisk znam, a przynajmniej kojarzę . To lecimy .

Zaglądamy do prezbiterium.






Najważniejszym dziełem jest znajdujący się tu ołtarz autorstwa Tycjana przedstawiający Wniebowzięcie NMP z 1518 roku.






To nie jedyny Tycjan jakiego można zobaczyć w bazylice. W kaplicy rodu Pesaro (dzisiejsza zakrystia) znajduje się drugi, mniejszy ołtarz Tycjana przedstawiający Madonnę z Dzieciątkiem (1526).






Ołtarz św. Ambrożego autorstwa Alvise Vivariniego.






Bartolomeo Vivarini, wuj Alvise, jest autorem tryptyku na ołtarzu w Kaplicy św. Marka.






Na dłużej niż przy powyższych zatrzymujemy się jednak przy Ołtarzu Relikwii .






I w kaplicy San Giovanni Battista przy drewnianej rzeźbie św. Jana Chrzciciela stworzonej przez Donatella w 1438 roku.







Ale to co zrobiło na mnie absolutnie największe wrażenie w Bazylice Frari skrywa się za gotycką balustradą oddzielająca nawę od prezbiterium.






W chórze zakonnym ustawione są wspaniałe stalle o bogatej dekoracji snycerskiej wykonane w 1468 roku.








Przepiękne.

Stalle naprawdę prześliczne/misterne

Ceny noclegów oszalały wszędzie, a szczególnie gdy szukasz pokoju dla 4 osob, chciałem jeden nocleg przed lotem powrotnym z Hiszpanii konkretnie w Taragonie. Forget it, najtańsze i to słabe 150-200 Euro.
W pasie nadmorskim od Taragony do Barcelony wiele jest po np. 800 Euro za noc.
Naprawdę ktos jest w stanie zapłacić 800euro za noc za zwykły hotel? (Chore)

tony montana napisał(a):Ceny noclegów oszalały wszędzie

Parę dni temu luźno przymierzałam się do Barcelony. Na pierwszy tydzień października sensowne oferty za pokój dla dwóch osób zaczynają się od ok. 150 euro za dobę. Bez śniadania. Aż tak mi na tym kierunku nie zależy .