Buongiorno! Benvenuti! Veneto romantico - Venezia & Verona

maxredaktor napisał(a):

marze_na napisał(a):Wysepka i kościół San Giorgio Maggiore, które chciałam odwiedzić, ale zabrakło nam czasu
(tam też można wejść na wieżę)

I wejście tam bardzo polecam, zarówno dla widoku na Plac św. Marka, jak i widok na lagunę.

W takim razie obowiązkowo do nadrobienia następnym razem .

majkik75 napisał(a):Tak, widoki i zdjęcia z wieży piękne. Nie byłem na tej wieży

Wpadając do Wenecji na jeden dzień nie sposób być wszędzie. Ale campanila zdecydowanie jest w czubie atrakcji.

tony montana napisał(a):Szczena opada, jak się ogląda z góry te piękne widoki, ciasna zabudowa, dachówki

No opadła . Gdyby było trochę taniej to wjechalibyśmy drugi raz, ale już przed zachodem słońca.

Torcello

Najpierw udamy się na Torcello. Mijamy wyspę-cmentarz San Michele, następnie Murano i w końcu Burano.










W oddali na płytkich wodach laguny dostrzegamy flamingi .




W końcu dopływamy do Torcello.
Przed wyjazdem naczytałam się dużo o tym jak tu sielsko i anielsko. Normalnie oaza spokoju. W zasadzie w każdym opisie wyspy przewijały się teksty w stylu:

Na Torcello nie ma tłumów turystów co jest ogromną zaletą wyspy.
Jeśli szukasz miejsca, gdzie uniknąć tłumów Wenecji, jest nim na pewno Torcello.

Serio?






Idziemy za tym tłumem wzdłuż kanału w kierunku największych atrakcji wyspy.








Trudno dzisiaj uwierzyć, że Torcello było niegdyś najbogatszą wyspą ze wszystkich na lagunie i że zamieszkiwało ją około 20 tys. ludzi.
W XV wieku znajdowało się tu 16 klasztorów i funkcjonowało 12 parafii. Do dzisiaj zachowały się zaledwie dwa kościoły.
Pierwszy to kościół Santa Fosca z XI w. z charaktertycznym portykim z kolumnami o bizantyjskich kapitelach.






Już przy pierwszym zdjęciu obsługa podniosła larum. Okazało się, że we wnętrzu obowiązuje no photo.




Pozostaje nam zwiedzić najważniejszy zabytak Torcello - bazylikę Santa Maria Assunta.
Niesamowite, świątynię zbudowano już w 639 roku, a następnie przebudowano w 864 i 1004 roku.




Pozostałości baptysterium San Giovanni znajdujące się bezpośrednio przed wejściem do bazyliki pochodzą z tego samego okresu co ona.




Trochę detali. Podobają nam się zwłaszcza te kamienne okiennice .








W kasie kupujemy bilet na wejście do bazyliki i na dzwonnicę pochodzącą z XI w.
Najpierw udamy się dzwonnicę. To chyba pierwsza wieża na którą wchodzę nie po schodach, a po pochylniach.




Widoczki na lagunę .
















I na nieliczne zabudowania Torcello z bazyliką Santa Maria Assunta i kościołem Santa Fosca na pierwszym planie.










A to już nasz następny przystanek na dzisiaj - kolorowa Burano .






Jeszcze dłużej niż widoki z dzwonnicy podziwiamy wnętrze bazyliki. W środku znajdują się bowiem przepiękne mozaiki wenecko-bizantyjskie, które powstawały między IX-XIII wiekiem.
Musicie uwierzyć na słowo, bo we wnętrzu obowiązuje zakaz fotografowania. Zwiedzając pod czujnym okiem obsługi nawet nie próbowaliśmy się wygłupiać ze zdjęciami spod pachy .



Wracając na przystanek vaporetto udaje nam się zrobić bezludziowe zdjęcia na Ponte del Diavolo z XV w.
Charakterystyczny, bo pozbawiony balustrady. Drugi taki na całej lagunie. Pierwszy widzieliśmy w weneckiej Cannaregio.






Aaaaa, byłabym zapomniała. Wsród "atrakcji" wyspy Torcello wymianiany jest jeszcze marmurowy Tron Atylli. Kiedy szliśmy do bazyliki był oblegany, a wracając zupełnie o nim zapomnieliśmy . A można było się przez chwilę poczuć jak wódz Hunów .

marze_na napisał(a):Torcello

Przed wyjazdem naczytałam się dużo o tym jak tu sielsko i anielsko. Normalnie oaza spokoju.

I tak drzewiej bywało.
Dokładnie nie pamiętam, ale trafiliśmy na Torcello w 2006 lub 2007 (albo 2008). W lipcu. Dobrze za to pamiętam, że tłumów nie było, wszędzie panowała cisza i spokój. Słychać było jedynie cykady. Każdy, kto chciał, mógł się rozsiąść na tronie Attyli. Wygodny nie był

Oj na pewno te tłumy się później rozproszyły po tym Torcello

piekara114 napisał(a):Czyli w kwietniu trzeba się tam udać....
Nam vaporetto nie udało się tam trafić, potem pojeździliśmy samochodem po Cavallino – Treporti przy siedliskach ptaków, ptactwo było, ale nie różowe...

Ja się tych flamingów w ogóle nie spodziewałam. Dopiero później przeczytałam, że mają swoje siedliska w delcie Padu i na lagunie.
No ale to Ty jesteś fanką flamingów, nie ja .

maxredaktor napisał(a):Dokładnie nie pamiętam, ale trafiliśmy na Torcello w 2006 lub 2007 (albo 2008). W lipcu. Dobrze za to pamiętam, że tłumów nie było, wszędzie panowała cisza i spokój. Słychać było jedynie cykady. Każdy, kto chciał, mógł się rozsiąść na tronie Attyli. Wygodny nie był

Może gdybyśmy przypłynęli innego dnia, byłoby na wyspie trochę luźniej.
Tymczasem to była niedziela, do tego włoski "długi weekend", bo we wtorek przypadało święto - Dzień Wyzwolenia.

tony montana napisał(a):Oj na pewno te tłumy się później rozproszyły po tym Torcello

Tam się za bardzo nie ma gdzie rozproszyć - co najwyżej można skręcić do paru restauracji po drodze, co Italiano rzeczywiście chętnie czynili.
Mozaiki w bazylice i widoki z dzwonnicy nie cieszyły się większym zainteresowaniem .

marze_na napisał(a):Wracając na przystanek vaporetto udaje nam się zrobić bezludziowe zdjęcia na Ponte del Diavolo z XV w.
Charakterystyczny, bo pozbawiony balustrady. Drugi taki na całej lagunie. Pierwszy widzieliśmy w weneckiej Cannaregio.

Ponte del Diavolo jest bardzo fotogeniczny, podobnie jak jego "brat" z Cannaregio .
Podejrzewam, że na Burano też będzie ciężko z bezludziowymi zdjęciami. Pamiętam wysepkę jako piękną, kolorową i niestety bardzo obleganą przez turystów .

Kamienne okiennice to hicior , mostek fotogeniczny . . .


Pozdrawiam
Piotr

Nie wiem jak to napisać, żebyście się broń boże nie obrazili, ale jesteście prawdziwymi znawcami kanałów, weneckich oczywiście , a tak poważnie to jak zwykle perfekcyjne przygotowanie do wycieczki i taka sama realizacja planu. Niespieszne zwiedzanie pozwala na dostrzeżenie najdrobniejszych detali.
Śledzę na bieżąco.

Czytałam prawie na bieżąco , ale nie lubię pisać z telefonu więc się tu nie odzywałam
Hmmmm ... zdjęć już komentować nie będę, bo "nie warto" ... się powtarzać
No i raczej do Wenecji muszę się znowu wybrać ... przez Ciebie

wiola2012 napisał(a):Podejrzewam, że na Burano też będzie ciężko z bezludziowymi zdjęciami.

Jak przypłynęliśmy na Burano to dopiero doznałam szoku. Kolejka do vaporetto ciągnęła się niemal przez pół wyspy .

piotrf napisał(a):Kamienne okiennice to hicior

Też nam wpadły w oko. I obiektyw .

_Piotrek_ napisał(a):Nie wiem jak to napisać, żebyście się broń boże nie obrazili, ale jesteście prawdziwymi znawcami kanałów, weneckich oczywiście

Do znawców to jeszcze trochę nam brakuje. Jeszcze tak ze dwa wyjazdy .

mysza73 napisał(a):Czytałam prawie na bieżąco

No myślę .

mysza73 napisał(a):No i raczej do Wenecji muszę się znowu wybrać ... przez Ciebie

Koniecznie

Burano

Przed nami Burano - najbardziej kolorowa wyspa laguny weneckiej .




Spodziewałam się tu wielu turystów, ale ilość osób stojących w kolejce do promu wprawiła mnie w osłupienie .
W sumie to dobrze, że już odpływają, będzie luźniej nad kanałami .




Ruszamy na spacer wśród kolorowych domków.










W Wenecji ten ważny element miejskiego krajobrazu Italii jakoś nie rzucał mi się w oczy, za to na Burano jest - powiewające pranko .











Trochę obawiałam się tłumów na Burano, ale tak naprawdę tłoczno było tylko wzdłuż głównego kanału dzielącego wyspę.








Wystarczyło skręcić w bok, żeby mieć święty spokój i prawie pusty kadr .












Skąd w ogóle wziął się pomysł tak kolorowego malowania domów na Burano?
Najczęściej można przeczytać, że takie intensywne, jaskrawe kolory na elewacji miały pomagać wracającym z połowów rybakom trafić do domu przez spowite gęstymi mgłami wody laguny.
Teraz to turystyczny atut wyspy, o który dbają władze Burano i sami mieszkańcy, którzy na przemalowanie swojego domu muszą uzyskać zgodę. Główna zasada jest taka, żeby takie same barwy budynków nie występowały w bezpośrednim sąsiedztwie.














CDN

marze_na napisał(a):Burano
Przed nami Burano - najbardziej kolorowa wyspa laguny weneckiej .

Ale tam cukierkowo

Nie ma problemu z określeniem kolorów - konkretne i wyraźne
Burano jest piękne


Pozdrawiam
Piotr