Buongiorno! Benvenuti! Napoli Amore Mio.

Wychodzimy na teren rozległego parku o powierzchni 120 ha.









Symetrycznie przez środek, w kierunku wzgórza, poprowadzono kanał z tarasowymi kaskadami i fontannami.
Do efektu WOW zdecydowanie brakuje nam słońca i błękitnego nieba, w zasadzie jakiegokolwiek nieba .









Trasa wzdłuż głównego kanału ma około 3 km długości. Na końcu alei, u stóp wzgórza, założono ogród w stylu angielskim, którego ozdobą jest egzotyczna roślinność z różnych części świata oraz mała architektura antyczna.
Do ogrodu niestety nie doszliśmy . Kilkukilometrowy dystans nie tyle dał nam w kość, co zanudził .
Bo biorąc pod uwagę tak ogromną powierzchnię parku, całość jest jednak słabo zagospodarowana.






Wzdłuż alei ustawiono trochę rzeźb i małej architektury. Większość trochę już nadgryziona zębem czasu .











Zdecydowanie najciekawiej prezentują się zdobiące dłuuuugi ciąg wodny fontanny, których jest w parku pięć.
Te fontanny dłuższy czas motywowały nas być iść dalej . Po dotarciu do jednej, zadawaliśmy sobie pytanie to co jeszcze jedna?




Fontanna Delfinów






Bliżej lepiej może nie podchodzić




(...)

Fontanna Eola




















Fontanna Ceres













W końcu powiedzieliśmy pass . Trzeba jeszcze wrócić do pałacu .
Kaskadę na końcu parku obejrzeliśmy już tylko dzięki uprzejmości wyświetacza w aparacie .





Dodam jeszcze, że wzdłuż parku jeździ autobus. Można też pożyczyć rower albo wynając bryczkę. Wszystkie te opcje czywiście extra płatne .

Burbonowie mieli w planach wybudowanie monumentalnej alei o długości 20 kilometrów, która połączyłaby Casertę z Pałacem Królewskim w Neapolu.
To byłby dopiero spacer .


Wracamy do pałacu.




Po królewskich komnatach pochodzimy w następnym odcinku.

Chyba nogi w d.... weszłyby mi w tych ogrodach

Z drugiej strony w lato weszliśmy jednego dnia na Wezuwiusza i zwiedziliśmy Pompeje z dziećmi wtedy w wieku 14 i 6,5

tony montana napisał(a):Chyba nogi w d.... weszłyby mi w tych ogrodach

Mógłbyś się podwieźć proponowanymi środkami lokomocji .
Ja w takich sytuacjach przeliczam ewentualne koszty na gelaty albo vino della casa i w rezultacie zazwyczaj zostaję przy opcji pieszej .

W ogrodach Reggia di Caserta nie tyle sam dystans był problemem, co fakt, że nie bardzo było po drodze na czym oko zawiesić .
Natomiast pałacowe wnętrza zrekompensowały wszystko .

marze_na napisał(a):Natomiast pałacowe wnętrza zrekompensowały wszystko .

No to czekam na te salony

marze_na napisał(a):Wychodzimy na teren rozległego parku o powierzchni 120 ha.

Ładnie. Trochę przypomina mi park krajobrazowy Wilhelmshohe w Kassel, ze słynnymi kaskadami.

marze_na napisał(a):Do efektu WOW zdecydowanie brakuje nam słońca i błękitnego nieba, w zasadzie jakiegokolwiek nieba .

Przynajmniej nie padało. Ja byłem mocno zrezygnowany na początku naszej ekskursji.

O Pozzuoli kiedyś już słyszałem w związku z Sophią L., ale o Solfatarze jakoś nigdy... a jedno i drugie warte zobaczenia. Podobnie jak Capua . Nad Casertą bym się jeszcze zastanowił (te kilometry... ), ale może mnie wnętrza przekonają?
Na przyszłoroczny maj Włochy (południowe) są jedną z opcji

marze_na napisał(a):Po królewskich komnatach pochodzimy w następnym odcinku.

... chodziłem z Wami po parku to i po komnatach też chętnie pospaceruję ... ...
Pozdrawiam.

walp napisał(a):Przynajmniej nie padało. Ja byłem mocno zrezygnowany na początku naszej ekskursji.

Słoneczna Italia .
Ale już w Toskanii nie mogliśmy narzekać. Chyba, że na blisko 40-stopniowe upały .

kulka53 napisał(a):Na przyszłoroczny maj Włochy (południowe) są jedną z opcji

U mnie też . Bo te południowe jednak mocniej zawładnęły sercem.
Ale może warto byłoby zrobić sobie małą przerwę we włoskich eskapadach. Forumowe relacje kuszą tyloma ciekawymi kierunkami .

mysza73 napisał(a):No to czekam na te salony

kmichal napisał(a):po komnatach też chętnie pospaceruję

Zapraszam. Prawie gotowe .

marze_na napisał(a):

walp napisał(a):Przynajmniej nie padało. Ja byłem mocno zrezygnowany na początku naszej ekskursji.

Słoneczna Italia .
Ale już w Toskanii nie mogliśmy narzekać. Chyba, że na blisko 40-stopniowe upały .

My również. I jaka to była cudowna przemiana. W relacji u mnie jeszcze zima, ale jedziemy ku słońcu.

Pałac Królewski w Casercie (Reggia di Caserta) - wnętrza

Ciekawostką jest, że korytarze i komnaty Reggia di Caserta widział chyba każdy . A na pewno każdy miłośnik filmu i kina .
Wnętrza pałacu były tłem paru kasowych hitów filmowych.
Dwa razy zagrały w Gwiezdnych Wojnach. W części Mroczne Widmo udawały wnętrza pałacu królowej Amidali na Naboo, a w Ataku Klonów pałac królowej Jamilli.
Reggia di Caserta zastąpił też wnętrza watykańskie w „Mission Impossible III” oraz w „Aniołach i Demonach”.















Bogato zdobiona marmurowa klatka schodowa prowadzi na reprezentacyjne I piętro pałacu.

















Kaplica królewska Cappella Palatina.








Wchodzimy na salony .



















(...)

Pierwsze określenie jakie ciśnie się na usta to przepych. Bogate sztukaterie, freski, malowidła, marmury, ciężkie żyrandole.
No królewsko .




















A to już sala tronowa.














Apartamenty prywatne okazują się szczególnie ciekawe ze względu na prezentowane tam meble.

























(...)

Ładnie się Burbonowie urządzili .


























Na dłużej zatrzymujemy się jeszcze w królewskiej bibliotece.

















Na koniec sala, z której chyba najtrudniej było mi wyjść .
Zgromadzono tu królewskie szopki z XVIII i XIX wieku. Neapolitańska słabość do szopek nie mogła ominąć królewskiego dworu.






















Chyba wystarczy .

marze_na napisał(a):Chyba wystarczy .

... czy ja wiem, hmmmm ... ... może lepiej tak, bo mi oczy wyskoczą z orbit ... ... no ładnie, ładnie się urządzili ... ...
Pozdrawiam.

Ależ wypas . Niesamowite bogactwo, przepych. Barok w czystej postaci.
Chyba nie umiałbym normalnie żyć w takich pomieszczeniach

pozdrawiam,
M