Zdjęcia z delfinem nie będzie - Lošinj i Korčula 2024

Na pewno mieszka w okolicy więcej owiec niż ludzi.

Nawet wśród odwiedzających cmentarze przeważają owce



A na zachód słońca warto się wybrać:




Kilka osób czekało również z nami na górce za wioską. Na szczęście nie ma jeszcze tłumów jak na Santorini

Lubenice i plaża Sv.Ivan to jedno z must see na Cresie...te punkty + Beli mocno skłaniają mnie do odwiedzin Cresu.

maslinka napisał(a):A od jutra zacznę wozić drugi strój kąpielowy do przebrania. (Całe szczęście wzięłam 6 )

No i rozwiązała się zagadka zapakowanego po dach maździaka .

piekara114 napisał(a): A jak w planie plątanie się po to mam spakowany komplet ciuchów z bielizną ma zmianę....nie lubię chodzić w stroju, poza plażą

Ja też tak robię. Może chodzenie w stroju mi nie przeszkadza, ale musi być suchy i nie słony .

maslinka napisał(a):

mysza73 napisał(a):Ale ze spakowaniem do samolotu to Ty chyba masz problem

Właśnie nie mam Wiem, że muszę się spakować do małej kabinówki i ona mi na 5 dni wystarcza Na razie tylko na tyle latamy Nawet mam trochę zapasu, żeby kupić jakieś pamiątki Nauczyłam się idealnie wyliczać liczbę potrzebnych koszulek/sukienek (z uwzględnieniem pogody i zapasem ) W Belgii (pierwsza podróż samolotem) zabrakło mi jednej koszulki, więc kupiłam

Jeśli muszę się zmieścić, to się mieszczę A jak mam duży samochód, z wielkim bagażnikiem, to hulaj, dusza...

Ja przed każdym wyjazdem, czy z małym, czy to z dużym bagażem, przeżywam gehennę. Nie umiem się pakować i dlatego zaczynam to robić tydzień przed wyjazdem .

piekara114 napisał(a):U nas w samochodzie zawsze są butelki z wodą (i ręcznik do słodkiej wody) i "deszczownica" pod ewentualny prysznic po plażowaniu. A jak w planie plątanie się po to mam spakowany komplet ciuchów z bielizną ma zmianę....nie lubię chodzić w stroju, poza plażą

Tzw. wodę przemysłową też zawsze mamy w aucie, ale to za mało, żeby zrobić "prysznic", zwłaszcza po kajakowaniu W stroju bardzo lubię chodzić, bo to oznacza, że jestem na wakacjach Przyzwyczajenie z kempingów, kiedy całą dobę chodziło się tylko w stroju, wieczorem narzucając sukienkę albo jakieś pareo.

Kapitańska Baba napisał(a):Bardzo fajne to miasteczko i widoki z niego zacne. A owieczki - do wyprzytulania

Trochę "narowiste", bałam się je przytulić

mchrob napisał(a):Na pewno mieszka w okolicy więcej owiec niż ludzi.

Zdecydowanie tak Na całej wyspie jest więcej owiec niż ludzi, licząc z turystami w szczycie sezonu

mchrob napisał(a):Kilka osób czekało również z nami na górce za wioską. Na szczęście nie ma jeszcze tłumów jak na Santorini

Tak to w Lubenicach chyba nie będzie Piękne zdjęcia "Jutro" też będziemy podziwiać zachód słońca z wysoka, z innego miejsca

Bartek81 napisał(a):Lubenice i plaża Sv.Ivan to jedno z must see na Cresie...te punkty + Beli mocno skłaniają mnie do odwiedzin Cresu.

Z pewnością. Te i jeszcze kilka innych

wiola2012 napisał(a):

maslinka napisał(a):A od jutra zacznę wozić drugi strój kąpielowy do przebrania. (Całe szczęście wzięłam 6 )

No i rozwiązała się zagadka zapakowanego po dach maździaka .

megidh napisał(a):Ja przed każdym wyjazdem, czy z małym, czy to z dużym bagażem, przeżywam gehennę. Nie umiem się pakować i dlatego zaczynam to robić tydzień przed wyjazdem .

A to inna sprawa - pakowania też nie lubię Ale jest na to sposób - wyjeżdżać jak najczęściej Dochodzi się wtedy do perfekcji w planowaniu i pakowaniu, mniej się denerwuje. Ja tak mam. Dobrze mieć torbę częściowo zapakowaną, jeśli się da , a przynajmniej kosmetyczkę

To mi dwie butelki 1,5l z "deszczownicą" wystarcza na umycie się po plaży (u mnie na skórze zostają spore plamy zaschniętej soli, u Pana M. jest ich zdecydowanie mniej)

Oj szkoda,że zdjęcia nie będzie,ale skoro delfin w tytule,to obowiązkowo dołączam do czytaczy

„…trafiłam na film KAMBERizama o Wyspie:”
i dzięki za polecajkę!
Mega sympatyczny i wartościowy ytuber:)

piekara114 napisał(a):To mi dwie butelki 1,5l z "deszczownicą" wystarcza na umycie się po plaży (u mnie na skórze zostają spore plamy zaschniętej soli, u Pana M. jest ich zdecydowanie mniej)

Mój mąż uwielbia mieć zaschniętą sól na skórze; mówi, że dzięki temu wie, że jest w Cro i są wakacje Ja trochę mniej to lubię, ale się przyzwyczaiłam

croktoś napisał(a):Oj szkoda,że zdjęcia nie będzie,ale skoro delfin w tytule,to obowiązkowo dołączam do czytaczy

Cieszę się, że jesteś

A po zdjęcia z delfinami odsyłam do tej relacji (i tego posta):
post2168903.html#p2168903

croktoś napisał(a):„…trafiłam na film KAMBERizama o Wyspie:”
i dzięki za polecajkę!
Mega sympatyczny i wartościowy ytuber:)

Bardzo proszę Filmy ma ciekawe, trochę wywiadów z miejscowymi, ale nie za dużo, żeby nie zanudzić

Lubię też oglądać Roberta Dacešina z Banja Luki:
https://www.youtube.com/results?search_ ... ce%C5%A1in

Facet pochodzi z Banja Luki , a filmy ma głównie z Bałkanów, przede wszystkim z BiH, choć ostatnio na jego kanale zrobiło się dość egzotycznie
Jedyny problem - trzeba znać język, bo nie daje angielskich napisów.


Zaraz zabieram się za kontynuację relacji, a w tzw. międzyczasie mogę polecić region na szybki wypad W ostatni weekend byliśmy na Vysočinie, w południowych Czechach. Rejon wciąż mało popularny turystycznie (takie lubimy wyszukiwać ).

Świetne miasteczko Třebíč (tam mieliśmy noclegi), w którym znajdują się zabytki wpisane na listę UNESCO - bazylika św. Prokopa oraz dzielnica żydowska wraz z synagogą i kirkutem. Piękne miejsca:






I jeszcze trafiliśmy na festiwal kultury żydowskiej. Spędziliśmy dwa urocze wieczory, słuchając klezmerskiej muzyki, a nawet trochę potańczyliśmy

Do tego można popływać statkiem po zbiorniku Dalešice utworzonym na rzece Igława:



i wdrapać się na kilka vyhlidek :



No i to pyszne czeskie piwo :



Polecam! Ze Śląska to tylko 3 godziny jazdy

A teraz już zabieram się za kolejny odcinek...

Dzień 3. (1 lipca, poniedziałek): Martinšćica i wieczór w Nerezine, czyli w poszukiwaniu restauracji

Po opuszczeniu Lubenic wymyślam, żeby podjechać do Martinšćicy, którą poważnie brałam pod uwagę, szukając kwatery. 13 lat temu w ogóle nie byliśmy w tamtej części Cresu; zobaczymy, co straciliśmy. Mam też na celowniku restaurację wybraną na podstawie ocen na Google Maps, może uda się tam zjeść smaczną obiadokolację.

Martinšćica zainteresowała mnie ze względu na położenie - widok na pełne morze i możliwość podziwiania zachodów słońca. Parkujemy niedaleko portu, tym razem nie jest za darmo - chyba 1 euro za godzinę. Po prawej widać taras konoby, do której chcemy pójść:



Ma ona nieco pretensjonalną nazwę Ristorante Castello i średnią ocen 4,9. Do lokalu prowadzą klimatyczne schody:



Z tarasu roztacza się piękny widok na zatokę, w której położona jest miejscowość:



Problem w tym, że widoczne na zdjęciu najlepsze stoliki (z pogledem właśnie) są zarezerwowane. Na wieczór, więc nie ma problemu, żebyśmy teraz tam usiedli. Okazuje się, że problem jednak jest, bo są nakryte, zarezerwowane i koniec. Zero elastyczności ze strony obsługi, która nie wydaje się nam szczególnie miła. Do tego krótka karta, która zwykle jest zaletą, ale w tym wypadku mocno nas ogranicza do wyboru ryb (wyjątkowo drogich!) lub owoców morza, których Małż nie jada.

Niestety, rezygnujemy. Pójdziemy sprawdzić inne lokale w Martinšćicy. I przy okazji przejdziemy się po miejscowości:




Jest całkiem ładnie, chociaż miejsca do plażowania (przynajmniej w centrum) takie sobie:




Pozuję w serduszku :



Przechodzimy obok dwóch innych czynnych restauracji. W jednej jest całkiem pusto, druga jakoś nie zachęca... I chociaż w brzuchu mi burczy, nie przeszkadza mi to w wybrzydzaniu Zawsze jestem wybredna, jeśli chodzi o wybór knajpki Wcale nie chodzi o to, że ma być elegancko; wręcz przeciwnie - raczej nie jesteśmy fanami restauracji z białymi obrusami

Idziemy jeszcze nabrzeżem w drugą stronę, gdzie stoi kościół św. Hieronima wraz z klasztorem:



Zastanawiamy się nad ewentualnym miejscem do zwodowania kajaka. W porcie byłoby wygodnie:



Jednak kawałek wcześniej był znak zakazu wjazdu. Co prawda bardzo stary i pożółkły i chyba często łamany - widzieliśmy dwie takie sytuacje. Mimo wszystko nie chcemy dostać mandatu. Parkowanie w Martinšćicy (w pobliżu morza) jest legalne w zasadzie tylko na płatnym parkingu - z parkometrem na godziny. Nieźle byśmy popłynęli z kasą, zostawiając tu auto na niemal cały dzień.

A jednak ten kierunek kusi nas kajakowo, a konkretnie płynięcie z Martinšćicy w stronę plaży Sv. Ivan pod Lubenicami...

Żegnamy się z miejscowością, którą nie zrobiła na nas dużego wrażenia:


(Pewnie byłoby inaczej, gdybyśmy tu mieli kwaterę.)

Postanawiamy zorientować się, jak wyglądałoby zwodowanie kajaka na plaży przy Campingu Slatina. Podjeżdżamy drogą (od góry) do bramy campu, nie wejdziemy swobodnie na jego teren, strażnik na bramie jest czujny Pytamy o możliwość skorzystania z plaży dla osób, które nie są gośćmi. Okazuje się, że owszem, można wejść na teren campingu i plażować, ale trzeba zapłacić 2 euro od osoby

Niby niedużo i można to potraktować jako opłatę parkingową, niższą niż w centrum Martinšćicy. Ale jak nas zobaczą z kajakiem, pewnie jeszcze coś doliczą Temat jest do przemyślenia, zobaczymy jeszcze, jak to zrobimy...

Duży ten camping:



Na takim molochu raczej nie chciałabym wypoczywać. W czasach kempingowych wybieraliśmy mniejsze, bardziej kameralne miejscówki.

Jedziemy w stronę "domu". Problem głodu nadal nierozwiązany , więc postanawiamy spróbować szczęścia w beach barze przy plaży Ridimutak, 2 km przed Nerezine. Z trudem udaje się nam zaparkować (znajdujemy ostatnie wolne miejsce), ale z wolnymi stolikami już gorzej. Zostały tylko leżaki, a jak tu jeść na leżaku

W tym wypadku bardziej wybredny okazuje się Małż , ale przyznaję mu rację. Chyba zjemy coś "awaryjnie" w apartmanie, a potem pójdziemy na kolację do Nerezine. Skoro już jesteśmy tak blisko.

W każdym razie miejsce (Beach Bar Ridimutak) wygląda uroczo:



Może poza widokiem na stację benzynową :



Obiecujemy sobie, że kiedyś tu przyjdziemy nadmorską promenadą prowadzącą z Nerezine, ale nie uda nam się zrealizować tego planu. Z menu/zdjęć na GM wynika, że mają tu ciekawie wyglądające bowle z ćevapi i z frito misto. (Jesteśmy prawie we Włoszech , więc tak to nazywają.)

W apartmanie rzucam się na kabanosy, z którymi w tym roku, po kilku latach, "przeprosiłam się" Na wielki głód są idealne, a raczej na chwilowe oszukanie żołądka... On się jednak nie da długo oszukiwać , więc wkrótce wybieramy się na kolację. Tym razem do najbliższej nam restauracji, do której mamy dosłownie kilka kroków. Jest to lokal, który zwie się Spinnaker i ma średnią ocen 4,8. Jak się okazuje, zasłużoną

Ćevapi są pyszne :




a obsługa bardzo miła. Kelner zagaduje nas, skąd znamy chorwacki Sympatycznie sobie rozmawiamy. Mówi, że lubi Polaków, bo są pracowici; poznał kilku, kiedy pracował w Holandii. Nawet jeśli to tylko kurtuazja, to całkiem miło z jego strony Szkoda tylko, że restauracja znajduje się na uboczu, daleko zarówno od centrum, jak i od morza. Ale i tak mamy ochotę na spacer, przejdziemy się trochę po Nerezine. Mijamy pasące się owieczki:



Spędzamy trochę czasu na plaży Mirna, która jest całkiem ładna i stosunkowo szeroka:



Potem instagramowy mostek:



i główny plac, czyli Trg Studenac. Właśnie zaczyna się mecz Słowenia - Portugalia. Tłumnie przybyli Słoweńcy z ośrodka wypoczynkowego Bučanje (tego, w którym wczoraj wodowaliśmy Osiołka):



Sądzimy, że to oni, bo właśnie stanęli na baczność i wraz z zawodnikami, będą śpiewać słoweński hymn

Kibicuje również misiek ubrany w koszulkę Karlovačko :



Plac tętni życiem:



My jednak jesteśmy trochę zmęczeni i chcemy wrócić do naszego ogródka. Ostatnie zdjęcie na mostku, tym razem innym - w tym większym porcie:



i powoli zmierzamy w stronę kwatery Jutro czeka nas dzień pełen emocji, o czym jeszcze nie wiemy, bo plany będą się "pisały" na bieżąco...

U Was nakryty stół niedostępny bo czeka na jakaś wieczorną rezerwację, u nas miejsce w Hvarze niedostępne bo czeka na kogoś nieokreślonego. Nie podoba mi się takie zachowanie miejscowych. Dawniej nie do pomyślenia, dziś chyba coraz częściej praktykowane

Identycznie trafiłam ze stolikami na Brać.... Rezerwacja wszystkich stolików na całym tarasie...a do godzin widniejących na rezerwacjach było nawet 2-2,5h. A my tylko we dwójkę, więc nawet dużego stolika nie potrzebowaliśmy....

Kapitańska Baba napisał(a):U Was nakryty stół niedostępny bo czeka na jakaś wieczorną rezerwację, u nas miejsce w Hvarze niedostępne bo czeka na kogoś nieokreślonego. Nie podoba mi się takie zachowanie miejscowych. Dawniej nie do pomyślenia, dziś chyba coraz częściej praktykowane

Tak, zdarzają się takie sytuacje. Podobnie jak takie, że na większych stołach, dla 6-8 osób, prawie zawsze jest tabliczka: rezerwacja. To wygodne, gdy dwie osoby szukają stolika; kelner pokazuje tabliczkę i sprawa jest "czysta" Większe stoły prawie zawsze trzymają dla dużych grup, więc jeśli w lokalu są wolne tylko takie stoliki, para odejdzie z kwitkiem. Wiadomo, że na dwóch osobach nie zarobią tyle co na sześciu. Niestety, w wielu restauracjach małe stoły są w mniejszości; nieciekawa perspektywa dla par...

piekara114 napisał(a):
Identycznie trafiłam ze stolikami na Brać.... Rezerwacja wszystkich stolików na całym tarasie...a do godzin widniejących na rezerwacjach było nawet 2-2,5h. A my tylko we dwójkę, więc nawet dużego stolika nie potrzebowaliśmy....

Na całym tarasie to jest już przegięcie Gdyby było Was więcej, pewnie by się coś znalazło...

Beata, a byliście w Kaštilu Gospodnetić w Dolu? My się odbiliśmy, bo nie mieliśmy rezerwacji.
Zamierzasz może napisać relację z Brača?

Aga, nie byliśmy w Dolu, w ogólne mało jeździliśmy, bo plaża fajna była "pod nosem", a wielkich zabytków na Brać nie ma, przynajmniej dla mnie....
Co do relacji...coś skrobnę, ale część o Cro raczej w formie przemyśleń, porównań (po 15 pobytach jakieś tam wnioski mam ) niż typowej relacji.

piekara114 napisał(a):Co do relacji...coś skrobnę, ale część o Cro raczej w formie przemyśleń, porównań (po 15 pobytach jakieś tam wnioski mam ) niż typowej relacji.

Ciekawa jestem tych porównań i przemyśleń więc pisz