Rozstania i powroty-wyspa Ciovo 2008

madzia1981 napisał(a): Chwilę przed spotykamy się z Vedranem- przyjacielem, pośrednikiem kwater na Ciovo. .

madzia1981 napisał(a):
.

anjas napisał(a):Fajnie byłoby z takim Rzymianinem pójść np. na lody.

hepik napisał(a):

anjas napisał(a):Fajnie byłoby z takim Rzymianinem pójść np. na lody.

Gdyby rzecz nie miała się w kraju lodami słynącymi,można by pomyśleć,że jakieś zbereźne marzenia cię ogarnęły

madzia1981 napisał(a):Dzień trzeci na Ciovo uwierdził mnie tylko w przekonaniu, że kocham Chorwację i chciałabym tu zamieszkać

MY na tarasie.




Po tradycyjnym śniadanku i kawie na tarasie, postanawiamy wybrać się na długi spacer na koniec Okrugu Gornji za zatoką Movarstica.
Krótko-to bardzo malownicza okolica.Im dalej tym przyjemniej.
Za ostatnią willą przy zatoce mieści się miejska plaża, chyba bardziej odwiedzana przez miejscowych aniżeli przez turystów. Bardzo czysta (Andrzej by tutaj papierka nie znalazł) położona wśród mnóstwa zacienionych drzew.
WIDZISZ - PAPIERKA BY NIE ZNALAZł - A łADNIE TO FARBAMI MALOWAć SKAłKI NAD MORZEM -CHCIELIBYśCIE ABY Z KAżDEJ WILLI DZIECI ZNACZYłY SWóJ POBYT - FAJNIE BY BYłO KOLOROWO- WIERZę żE NIE CHCIAłABYś PRZYJECHAć I FOTOGRAFOWAć SIę NA TLE KAMIENIA WYMALOWANEGO NP. PRZEZ ROSJAN NA żółTO NIEBIESKO.MAM SKROMNY APEL DO WSZYSTKICH - POZOSTAWIAJCIE MIEJSCA TAKIMI JAKIMI JE ZASTALIśCIE A WSZYSTKIM BEDZIE MILEJ. RELACJA OK.
POZDRAWIAM














Wszędzie tu dużo zieleni a brak zabudowań i dojazdu w tej części wyspy dodaje jej uroku...












Cały czas piękna lampa na niebie, która sprawia, że po dwóch godzinach spaceru zawracamy do apartamentu bo nas strasznie spiekło. Zresztą droga robi się coraz bardziej dzika i ciężko stąpać po wybojach(a w japonkach to masakra )

Wieczorkiem dzieci kładą się do łóżeczek, mama pozostaje gotowości stróżowania a my wybieramy się do Okrugu Donji na kolację do restauracji przy Campie Duga... Polecam, bardzo dobre jedzonko, miła atmosfera.

Krótki spacerek po plaży Kava na Okrugu Donji i wracamy do swoich pociech, które obudzą się już za 3 godzinki tak nam bowiem zleciał wieczór na wspólnych pogaduszkach, że na zagarku zastała nas godzina 3.30

madzia1981 napisał(a):Na tym zdjęciu widać kamieniołom, za który dotarliśmy..

madzia1981 napisał(a): Tak więc spędzam czas do południa w cafe Internet w Okrugu Gornji. Cena za godzinkę 18 kun.
Pan pomaga podłączyć mi mojego laptopa. Kawiarenka ma miły klimat, jest około 15 stanowisk z komputerami, bilardem a chorwacka Severina w tle z utworem gas gas umila pracę...

Jolanta Michno napisał(a):Wjeżdżamy w dolinkę. Piotr sygnalizuje problem. Akurat jest jakiś przydrożny zajazd. Biegną prędko zostawiając mnie w samochodzie. Wychodzę rozprostować kości i lepiej się porozglądać. Niedługo chłopaki wracają. Chcemy jechać dalej, ale... nie ma kluczyków od samochodu. W stacyjce nie ma, obok nie ma, nie wypadły, w Jurkowych kieszeniach nie ma, ja nie wzięłam. Zaczynają się poszukiwania. Jurek sprawdza jeszcze raz w toalecie, badamy całą drogę, w jedną stronę, w drugą stronę. Nie ma. Do akcji włączają się Bośniacy z zajazdu. Szukają. Wszystko bezskutecznie. Ja i Jurek zachowujemy zadziwiający spokój, nie mówimy ani jednego ostrzejszego słowa, zero pretensji do kogokolwiek. Mijają minuty, pół godziny, dłużej. Nie ma. Zawsze niby można zadzwonić do Toyoty i przyjadą po nas - podobno. Ale jesteśmy w bośniackich górach, tu nie można szybko dotrzeć, nawet jakby się bardzo chciało. Jeszcze raz Jurek idzie obejrzeć toaletę - może jednak... Wzdychamy niezależnie od siebie do św. Antoniego. On nie raz nam już pomógł, raz nawet znaleźć Piotra. Po raz kolejny otwieram bagażnik. Nasze pudełka podróżne już dawno wyjęte, przepatrzone. Zaglądam do jakiejś reklamówki. Na dnie... leżą klucze. Uffffffff!!! Wołam Jurka. Informujemy Bośniaków, że zguba się odnalazła, dziękujemy za pomoc i jedziemy dalej. Godzina w plecy, ale jedziemy.

Madzia1981 napisał(a):Wracamy do apartamentu, szukam kluczy do drzwi. Nie ma. Szukam w torbie, schowkach auta,Nigdzie nie ma. Miękną mi nogi, gdzie ja pomogłam podziać?

Chwila-chyba dawałam go małej w chwili utraty przez niej cierpliwości. Wyrzucam wszystko z tyłu auta, przeszukuję fotelik i cały tył. No nie ma. Trudno-idę do właścicielki i wyjaśniam sprawę. Po pół godzinie przynosi...pół reklamówki kluczy i prosi by szukać właściwego.Wkładam po kolei żaden nie pasuje.
Jest ich chyba z 60 wkładam każdy.Nie pasuje. Pomaga mi Kama sprawdza raz jeszcze. Nie pasuje. Mija kolejne pół godziny przynosi kartonik po butach wypełniony w połowie kluczami.

Sprawdzamy. Nie pasuje żaden! No to mamy problem. Mała domaga się mleka i łóżeczka- widzę już jak wyważamy drzwi i robimy sobie dodatkowe koszty. Idę jeszcze raz do samochodu, wkładam rękę między fotel a schowek...
JEEESSSSST. UFFFF.