Relacja z białym kamieniem w tle

ruwado napisał(a):Zdrowiej, bo relacja czeka. A do następnych wakacji tak daleko

Już jest (tfu, tfu) lepiej

maslinka napisał(a):20 lipca (poniedziałek): Dzień Lenia

Dzisiaj robimy sobie odpoczynek od kajakowania. Postanawiamy też nie ruszać Fabiaka i zrobić sobie Dzień Lenia na miejscu, na naszej plaży w zatoczce Vela Luka. Będziemy opalać się, pływać, snurkować, czytać i pić piwo Żadnego wiosłowania ani jazdy w aucie bez klimy Czysty relaks i wypoczynek

Do plażowania (przynajmniej na początek) nie wybieramy "publicznej" plaży, lecz bardziej ustronne skałki:



Chociaż oczywiście nie będzie to "plażowanie bezludne", ale dzisiaj nam na tym nie zależy.

Widok mamy na zamglony stały ląd:



i plażę kompleksu hotelowego:



Gdy dajemy nura pod wodę, a przynajmniej zanurzamy głowy , jesteśmy zaskoczeni tutejszym życiem podwodnym - jedno z najlepszych, jakie widzieliśmy w tym roku. Fajne roślinki i dużo rybek:





A to wszystko 5 minut spacerkiem od naszej kwatery

Po paru godzinach słodkiego nieróbstwa ruszamy na spacer w poszukiwaniu jedzenia

Mijamy zorganizowaną plażę kamyczkową:



i kolejną - piaszczystą:



Do wyboru, do koloru - jest jeszcze beton:



Ostatecznie wybieramy kamyczkową plażę w okolicy beach baru "Šumica":



Głód (i pragnienie ) wzywa, więc idziemy usiąść przy stoliku w tym urokliwym miejscu:





Odpoczywamy w cieniu, nie tracąc z oczu Jadranu :





Wkrótce na stół wjeżdżają smaczne girice:



Po takiej dużej porcji można już tylko wrócić na plażę i oddać się dalszemu leniuchowaniu

Można też spalić trochę świeżo nabytych kalorii, skacząc przez fale, które niespodziewanie zrobiły się bycze:



Na takich właśnie przyjemnych rozrywkach mija nam prawie cały poniedziałek
Wieczorem jednak postanawiamy się ruszyć i zrobić coś bardziej konstruktywnego Kierunek: Sutivan. Ale o tym napiszę w następnym odcinku

Maslinko - przeczytałam bardzo uważnie cały wątek z wielkim uśmiechem na buzi, bo miło się ogląda zdjęcia miejsc, które spowodowały, że zakochałam się w Chorwacji

Vela Luka - moi chłopcy uwielbiali tą mini-plażę
restauracja, gdzie jedliście też została odwiedzona (oczywiście MAMO LODYYY )

Z wszystkich miasteczek na wyspie najbardziej spodobała mi się Milna - nie mam pojęcia czemu, ale zakochałam się w tym miejscu



Świetna relacja

maslinka napisał(a):

ruwado napisał(a):Zdrowiej, bo relacja czeka. A do następnych wakacji tak daleko

Już jest (tfu, tfu) lepiej

No to czekamy na CD

Alka84 napisał(a):

maslinka napisał(a):
Maslinko - przeczytałam bardzo uważnie cały wątek z wielkim uśmiechem na buzi, bo miło się ogląda zdjęcia miejsc, które spowodowały, że zakochałam się w Chorwacji



Świetna relacja

nie musisz cytować całego posta Maslinki ze wszystkim zdjęciami, by wyrazić swój zachwyt

Tak mnie ten Twój "biały kamień" kusił od jakiegoś czasu ale relacja mocno napęczniała, więc odkładałam lekturę jak będzie więcej czasu na czytanie. Dzisiaj po przefiltrowaniu (ukłon w stronę Naczalstwa) z Twojej 23-stronicowej relacji zrobiła się 6-stronicowa, więc połknęłam na raz. Bardzo w moich klimatach styl wypoczynku uprawiacie, więc tylko pozazdrościć.

Już się zaczęła tęsknota
Dziś miałam piękny sen... pakujemy się do drogi A to kurczę poniedziałek
Czytam, czytam Cię Maślinko

Alka84 napisał(a):Maslinko - przeczytałam bardzo uważnie cały wątek z wielkim uśmiechem na buzi, bo miło się ogląda zdjęcia miejsc, które spowodowały, że zakochałam się w Chorwacji

Alka, dzięki za miłe słowa

Alka84 napisał(a):Z wszystkich miasteczek na wyspie najbardziej spodobała mi się Milna - nie mam pojęcia czemu, ale zakochałam się w tym miejscu

Jest bardzo urokliwa, chociaż u mnie nie zmieściła się na podium

tony montana napisał(a):No to czekamy na CD

Już za chwilę Oprócz zaległości w relacji nadrabiam też te czytelnicze i nie mogłam się oderwać od książki Ale książkę właśnie skończyłam czytać i teraz mogę wrzucić odcinek

Paulka napisał(a):Tak mnie ten Twój "biały kamień" kusił od jakiegoś czasu ale relacja mocno napęczniała, więc odkładałam lekturę jak będzie więcej czasu na czytanie. Dzisiaj po przefiltrowaniu (ukłon w stronę Naczalstwa) z Twojej 23-stronicowej relacji zrobiła się 6-stronicowa, więc połknęłam na raz. Bardzo w moich klimatach styl wypoczynku uprawiacie, więc tylko pozazdrościć.

W takim razie cieszę się, że udogodnienia w czytaniu relacji rzeczywiście pomagają

JoannaMaxel napisał(a):Już się zaczęła tęsknota
Dziś miałam piękny sen... pakujemy się do drogi A to kurczę poniedziałek
Czytam, czytam Cię Maślinko

Mnie też często śni się Chorwacja...

26 lipca (niedziela): Wieczorny Sumartin

Idziemy na spotkanie ze Św. Marcinem



Kibice Hajduka są wszędzie, zawsze wierni :



Zbliżamy się do kościoła. Kot wskazuje drogę :




Kościół św. Marcina został wybudowany na początku XX wieku na miejscu starszej świątyni. Dzwonnica kościoła została zniszczona podczas bombardowania miejscowości i odbudowana w 1955 roku.

Mamy szczęście - kościół jest otwarty:



No tak, niedziela, w dodatku za pół godziny rozpocznie się msza.

Ale jeszcze mamy chwilę, żeby pokręcić się w najbliższym otoczeniu kościoła:




Budowla nie jest szczególnie stara - tak jak napisałam, pochodzi z początków XX wieku, ale robi wrażenie.



Gdyby ktoś miał jeszcze wątpliwości, co do pochodzenia nazwy miejscowości :



Sumartin jest najmłodszą miejscowością na Braču. Został założony w 1646 roku, gdy uchodźcy z wnętrza Dalmacji oraz Bośni i Hercegowiny przybyli tu, uciekając przed wojną wenecko-turecką.

Wśród osadników przybywających z kontynentu byli franciszkanie. W 1747 roku brat zakonny i poeta Andrija Kačić Miošić (którego pomnik można znaleźć m.in. na głównym placu w Makarskiej oraz w Zagrzebiu) zainicjował budowę klasztoru.

W 1944 roku klasztor został przejęty przez niemieckie wojska i utworzono tu szpital. Mnisi zostali zmuszeni do opuszczenia tego miejsca.

Obecnie w klasztorze znowu mieszkają franciszkanie. Ponadto znajduje się tu muzeum, w którym można podziwiać obrazy weneckich mistrzów, przedmioty złotnicze oraz bogaty zbiór ksiąg. Nam nie udało się zwiedzić samostanu, ale zobaczymy go przynajmniej z zewnątrz:





Koniec zwiedzania na dzisiaj Przypomina nam się, że jesteśmy głodni, więc zmierzamy w jedynie słusznym kierunku - na nabrzeże

Prowizorka, która chyba nieźle funkcjonuje :



Jeśli dzięki temu jest mniej stłuczek, to wszystko w porządku

Zasiadamy w Konobie Pizzerii Dalmatino.



Z kamiennego pomostu, na którym ustawiono stoliki, mamy widok na kościół św. Marcina i na plażę Baywatch z jednej strony:



oraz na Jadran i wyspę Hvar z drugiej :



Pelješčanka właśnie odpływa:



Nie mamy nic lepszego do roboty niż obserwowanie wszystkiego, co się dzieje dookoła, np. meczu piłki wodnej:



Wypatrujemy też kelnerek, które niby ciągle się kręcą, ale jakoś nie przychodzą z naszą pizzą... Od budynku konoby na pomost mają kawałek do przejścia, ale bez przesady



Jedzenie dostajemy po ponad godzinie czekania I to sprawi, że więcej już tu nie przyjdziemy. Może i szkoda, bo pizza bardzo dobra, a ceny innych dań w karcie przyzwoite. Jednak z tego, co zaobserwowaliśmy, klienci przy innych stolikach też tak długo (albo i dłużej) czekali na jedzenie No cóż, restauracja jest bardzo popularna, o 20:00 wszystkie stoliki były już zajęte. To jest minus małych miejscowości - cztery konoby na krzyż, a głodnych znacznie więcej...

Ale jeszcze zjemy bardzo smacznie w Sumartinie, w innej konobie

Na koniec odcinka - Sumartin by night Chociaż niezbyt późną nocą, bo zdjęcia były robione zaledwie parę minut po 21:00.




Jedyny w Sumartinie stragan :



i światła Makarskiej - w drodze do apartmanu:

Tę wiochę miło wspominam,fajnie się ją ogląda Twoim obiektywem...
Zdjęcia podwieczorkowe super, z wyjątkiem ostatniego (ale to zapewne ręka zaniemogła od ciężkiego kufla...

Sumartin nawiedziliśmy podczas naszego pierwszego pobytu w Cro, w Makarskiej w 2006. Ok. 13.00 nie znaleźliśmy ABSOLUTNIE żadnego miejsca, gdzie można było coś zjeść.... musieliśmy się zadowolić 2 ostatnimi i dość suchymi bułkami ze sklepu (na 3 osoby ). Ale za to mała plażyczka (nie pamiętam już, gdzie ona była) urzekła nas krabami i innymi żyjątkami, które właśnie tam zobaczyliśmy po raz pierwszy
Czekam więc cierpliwie na cd. z tego miasteczka

też czekam, szczególnie na wyprawy kajakowe

CROberto napisał(a):Tę wiochę miło wspominam,fajnie się ją ogląda Twoim obiektywem...
Zdjęcia podwieczorkowe super, z wyjątkiem ostatniego (ale to zapewne ręka zaniemogła od ciężkiego kufla...

Robione na dużym zoomie...

Oj, Robert, Robert - głodnemu chleb na myśli

Elizasz napisał(a):Sumartin nawiedziliśmy podczas naszego pierwszego pobytu w Cro, w Makarskiej w 2006. Ok. 13.00 nie znaleźliśmy ABSOLUTNIE żadnego miejsca, gdzie można było coś zjeść.... musieliśmy się zadowolić 2 ostatnimi i dość suchymi bułkami ze sklepu (na 3 osoby ). Ale za to mała plażyczka (nie pamiętam już, gdzie ona była) urzekła nas krabami i innymi żyjątkami, które właśnie tam zobaczyliśmy po raz pierwszy
Czekam więc cierpliwie na cd. z tego miasteczka

No to teraz są 4 konoby, fast food, piekarnia, dwie kawiarnie... Jakiś wybór jest

Michas napisał(a):też czekam, szczególnie na wyprawy kajakowe

Wyprawa kajakowa w następnym odcinku, czyli prawdopodobnie już dzisiaj

Cudnie, cudnie, aż człowieka ściska, że urlop dopiero za rok.

21monika napisał(a):Cudnie, cudnie, aż człowieka ściska, że urlop dopiero za rok.

No niestety... Ale można powspominać


27 lipca (poniedziałek): Kajakowa przygoda

Budzimy się po raz pierwszy w nowym miejscu. Niebo częściowo zasnute chmurkami, ale prognozy są optymistyczne (i jak się okazało, niezbyt wiarygodne ), więc szykujemy kajak

Zwodujemy go w pobliżu plaży, na której byliśmy wczoraj po południu, czyli w uvali Sv. Rok:



Jest tu szeroka ścieżka zaznaczona jako droga dla niepełnosprawnych. Do zniesienia kajaka i klamotów nada się idealnie:



Wypływamy w pierwszy rejs po wschodniej stronie wyspy:



Skałek nadających się do plażowania jest w tym rejonie sporo.



Ale my szukamy czegoś wyjątkowego, bo wiemy, że tutaj możemy to znaleźć

Niestety, coraz bardziej się chmurzy:



(Na zdjęciu widać oznaczenie płytszego miejsca.)

Słońce nadal świeci, więc płyniemy:



Trochę pod wiatr, na szczęście to niedaleko.

Wpływamy do zatoki Puntica. W jej południowej części znajduje się duża ładna plaża:



Z tym, że obok są domy, a na plaży kilka osób.

Kolejna większa plaża jest w północnej części tej samej zatoki, koło urokliwego białego domku widocznego na fotce:



Z daleka widzimy jakichś ludzi...

Wybieramy więc coś pomiędzy jedną a drugą plażą - malutką otoczakową przestrzeń, tylko dla nas :



Tak wygląda nasz raj na następne kilka godzin :



Otoczaki są cudne:



A fale jeszcze lepsze :



Można przez nie trochę poskakać :



Relaks w czystej postaci

Plavac też się relaksuje:



Po kilku wspaniałych godzinach obserwujemy, że chmur niebezpiecznie przybyło I nagle zaczyna z tych chmur padać... Co ja mówię: padać, to prawdziwe oberwanie chmury A my w jakiejś zatoczce, kajakiem... Na domiar złego słyszymy (bardzo odległe jeszcze) grzmoty

Szybko wrzucamy dobytek do kajaka i zaczynamy wiosłować w przyspieszonym tempie. Opcja: turbodoładowanie

Nie był to najprzyjemniejszy powrót. Przemoknąć za bardzo nie przemokliśmy, bo też nie mieliśmy za dużo na sobie , ale wyglądaliśmy jak dwie zmokłe kury Wiatr też nie pomagał Do tego straszyły nas coraz bliższe grzmoty i widoczne już błyskawice... Przyznaję, że się bałam

Ale na szczęście nie popłynęliśmy daleko i po jakichś 20 minutach energicznego wiosłowania byliśmy z powrotem w miejscu startu.

Uvala Sv. Rok wyglądała nieco inaczej niż przed kilkoma godzinami, jak stąd wyruszaliśmy :



ale kolor wody przy otoczakowej plaży i tak bardzo ładny:



Przygoda zakończyła się dobrze, a deszcz niedługo przestał padać

21monika napisał(a):Cudnie, cudnie, aż człowieka ściska, że urlop dopiero za rok.

Mam nadzieję że w przyszłym roku uda wam się dotrzeć na Brač