Pag/Brać 2012 czyli Blade Twarze w poszukiwaniu żyżnej ziemi

Fatamorgana napisał(a):Ufff!
Mój brat ma wyjątkowy dar do tworzenia piktogramów!
Przypominają mi się starożytne malowidła naskalne wykonane przez tajemniczych, nieznanych Indian i inne ludy.

Wygląda to na jakieś czarodziejskie zaklęcia dusz zwierząt oraz dziwną mapę prowadzącą niechybnie do jakiegoś skarbu.

Dziękuję Bracie
Gdy kiedyś, w przyszłości jacyś odkrywcy znajdą te piktogramy być może będą zastanawiać się latami, cóż też one mogą oznaczać.....

Mapka cz.2

Wersja 1.0 nabrzeża i promenadki w Postirze - nie ukrywam, że jest to DZIEŁO MOJEGO ŻYCIA



Zdjęcia poszczególnych miejsc przy promenadce, aby JESZCZE BARDZIEJ unaocznić plan miasta (gdyby, co przecież prawie niemożliwe) ktoś miał problem z właściwym odczytaniem piktogramu huehue



Za drzewem i słupem hotel oznaczony na mojej wspaniałej "infografice" numerem 1, za nim sa wszystkie cafe bary i ogólnie życie

Cafe bary "5")



Teraz poniżej na zdjęciu będziemy na wysokości hotelu - po prawej mamy hotel



Idziemy w kierunku knajpek - mijamy takie cudeńka



Kościółek



Jesteśmy na wysokości cafe barów



Patrzymy na Hotel Pastura (idzie się do niego przez Put Piska, potem skręca się w prawo na dół)



jeszcze raz (zza winkla)



Jutro połów...



Między cafe barami a pizzeria i hotelem (3) - scena



Jesteśmy przy "3"



Tu poniżej na zdjęciu POD DRZEWEM, na wprost jest "4", lodziarnia "siedząca" i dobre papu (czerwona koszulka Hrvatska i stragan zasłonił)



Rzut oka z okolic "4" na wcześniejsze cafe bary



ech...



koło Broć Postira odpływa ...



Plaża miejska koło Brazzy "2"



Oto i Brazza again



Uff Uff

End of part 18

PS. Zapraszam na kolejny odcinek - "Architektura Postiry"

PS 2 - A później obiecuję - przestanę męczyć już Postirą

"Wszyscy trzej przybyli istotnie o umówionej porze. Henry przedstawił mi trochę tępo i niezgrabnie wyglądającego młodzieńca, mr. Blacka, a następnie westmana Sama Hawkensa. Westmana! Przyznaję otwarcie, że nie wyglądałem chyba zbyt mądrze, kiedy spoczęło na nim moje zdziwione spojrzenie.

Takiej postaci nie widziałem nigdy przedtem; później oczywiście poznałem inne jeszcze dziwniejsze. Ten człowiek i tak już osobliwy potęgował jeszcze to wrażenie tym, że stał tu, w wytwornym salonie, zupełnie tak, jakby przybył prosto z puszczy - z kapeluszem na głowie i strzelbą w ręku! Zewnętrzny jego wygląd przedstawiał się tak: Spod smętnie obwisłych kres pilśniowego kapelusza, którego barwy, wieku i kształtu najbystrzejszy myśliwiec nie zdołałby określić, z plątaniny czarnego zarostu wyzierał nos tak straszliwych rozmiarów, że mógł na każdym słonecznym zegarze służyć za przyrząd do rzucania cienia.

Z powodu potężnego zarostu widać było z całej twarzy, oprócz organu powonienia, tylko małe, rozumne oczka, nadzwyczaj ruchliwe i utkwione we mnie z szelmowską jakąś chytrością. Westman przypatrywał mi się zresztą tak samo uważnie jak i ja jemu. Później dowiedziałem się, dlaczego się mną tak zainteresował.

Tułów Sama Hawkensa tkwił aż po kolana w starej bluzie myśliwskiej z koźlej skóry, uszytej najwidoczniej dla jakiejś znacznie grubszej osoby. Wyglądał w niej jak dziecko, które dla zabawy ubrało się w surdut dziadka.
Z tego, więcej niż obfitego, okrycia wyzierała para chudych, krzywych jak sierpy nóg, ubranych w wystrzępione spodnie, których wiek wyraźnie świadczył, że człowieczek ten wyrósł z nich przed dwoma zapewne dziesiątkami lat. Niemniejszą uwagę zwracały na siebie jego indiańskie buty, w których z biedą mogła się zmieścić cała osoba ich właściciela.

W ręku słynny westman trzymał strzelbę, podobniejszą raczej do kija niż do broni palnej. Tylko z największą ostrożnością odważyłbym się jej dotknąć. Lepszą karykaturę myśliwca z prerii trudno było sobie wyobrazić. Jednak w krótkim stosunkowo czasie poznałem wartość tego oryginała.

Obejrzawszy mnie od stóp do głów, westman rzekł cienkim głosem do rusznikarza:

- Czy to jest ten młody greenhorn, o którym opowiadaliście, mr. Henry?

- Tak - potwierdził zapytany.

- Well! On mi się nawet dosyć podoba. Spodziewam się, że Sam Hawkens także mu się, spodobał, hi! hi! hi! Z tym piskliwym, dziwnym nieco śmiechem zwrócił się w stronę drzwi, w których ukazali się właśnie pan i pani domu. Powitali myśliwca w taki sposób, iż można było wnosić, że go już kiedyś widzieli. Potem poproszono nas do jadalni.

Poszliśmy za tym wezwaniem, przy czym Hawkens ku memu zdziwieniu nie odłożył strzelby ani kapelusza. Dopiero gdy wyznaczono nam miejsca przy stole, rzekł wskazując na swą starą pukawkę:

- Prawdziwy westman nie spuszcza nigdy z oka swej strzelby, a tym bardziej nie czynię tego ja z moją zacną Liddy. Zawieszę ją koło firanek.

A więc strzelbę swoją nazywał "Liddy"! Później oczywiście dowiedziałem się, że wielu myśliwców, uganiających po Zachodzie, obchodzi się ze swymi strzelbami jak z żywymi stworzeniami i nadaje im imiona, Westman powiesił strzelbę koło firanek i chciał to samo zrobić z kapeluszem, ale gdy go zdjął, została w nim cała jego czupryna.
Można się było naprawdę przestraszyć widokiem jego nagiej, czerwonej czaszki, Lady krzyknęła głośno, dzieci zaczęły wrzeszczeć, on zaś zwrócił się do nas celem uspokojenia:

- Nie lękajcie się, moje panie i panowie, to nic! Nosiłem własne włosy uczciwie od dzieciństwa. Żaden adwokat nie poważył się zaprzeczyć mi prawa do tego. Dopiero jeden czy dwa tuziny Indian wpadły na mnie i zdarły mi moje włosy z głowy razem ze skórą. Było to diabelnie przykre uczucie, ale przebyłem to szczęśliwie, hi! hi! hi!
Potem udałem się do Tekamy i kupiłem nowy skalp, jeśli się nie mylę. Nazywa się to peruką i kosztowało trzy grube wiązki skórek bobrowych. Ale to nic nie szkodzi, gdyż nowa skóra jest o wiele praktyczniejsza, zwłaszcza w lecie; mogę ją zdjąć, kiedy się spocę, hi! hi! hi!"


Zapraszam na spacer po Postirze, bez komentowania. Mysza73 pokazała piękne zdjęcia P. Moje nie są tak ładne, ale pewnie jest ich troszkę więcej, jako rezydent czułem się w obowiązku

Powiem tylko tak: dziwię się, że tak wypasiona miejscowość praktycznie w ogóle (z małymi wyjątkami - np Hepik - zdjęcia) nie była opisana na Forum, stąd moja potrzeba pokazania jej tak dokładnie





Chłopcy przyjechali na kawe o 7 rano - usunęli słupek i wjechali (miało być bez komentowania heh)







Sardina! Sardina!























3 kościółek w P.





4 - niedaleko Put Piska



Fabryka Sardina Postira



Początek Put Piska widziana od strony portu



Procesja w Postirze - Mysza też tam była, ale się schowała do jakiejś dziurki









End of part 19 (i koniec wieści o Postirze - uffff...)

tony montana napisał(a):PS 2 - A później obiecuję - przestanę męczyć już Postirą

Nie obiecuj ... nie obiecuj

Jak dla mnie to możesz męczyć Postirą bez końca.
My ją dosłownie tylko lizneliśmy i na dodatek nawet nie zajrzeliśmy w okolice Put Piska
Dzień trzeci - Klik - tak mniej więcej w połowie dnia

Chorobcia, nie dotarłam do tych pięknych schodów na cmentarz ,
WRACAM .

A boisko to mają jak w Barcelonie

nero napisał(a):

tony montana napisał(a):PS 2 - A później obiecuję - przestanę męczyć już Postirą

Nie obiecuj ... nie obiecuj

Jak dla mnie to możesz męczyć Postirą bez końca.
My ją dosłownie tylko lizneliśmy i na dodatek nawet nie zajrzeliśmy w okolice Put Piska
Dzień trzeci - Klik - tak mniej więcej w połowie dnia

Akurat na Put Piska nie ma nic specjalnego, więc nie ma czego żałować
To sypialnia + fabryka sardynek, no przepraszam równolegle jest kościółek z cmentarzem, który zauważyła na zdjęciu przed chwilą Mysza

a te część relacji pamiętam, pamiętam

mysza73 napisał(a):Chorobcia, nie dotarłam do tych pięknych schodów na cmentarz ,
WRACAM .

A boisko to mają jak w Barcelonie

"... w uliczkę wyskoczy Boniek lalalala..."

Tak, cztery kościoły, z czego jeden spory to bardzo dużo jak na taką (fajną) mieścinkę ...

tony montana napisał(a):W ręku słynny westman trzymał strzelbę, podobniejszą raczej do kija niż do broni palnej.

W innym miejscu May opisuje ją jako "patyk przypadkowo znaleziony w lesie"...

A więc rację mieli Indianie nazywając strzelbę na początku "ognistym kijem".

Ale fajnie pokazałeś Postirę! U mnie też zaraz będzie Postira, niestety będę się powtarzać... Zgraliśmy się w czasie

Fatamorgana napisał(a):

tony montana napisał(a):W ręku słynny westman trzymał strzelbę, podobniejszą raczej do kija niż do broni palnej.

W innym miejscu May opisuje ją jako "patyk przypadkowo znaleziony w lesie"...

A więc rację mieli Indianie nazywając strzelbę na początku "ognistym kijem".

Ja miałem zawsze słabość do srebrnej rusznicy Winnetou i jego słynnego strzału z kolana

maslinka napisał(a):Ale fajnie pokazałeś Postirę! U mnie też zaraz będzie Postira, niestety będę się powtarzać... Zgraliśmy się w czasie

Postiry nigdy nie za dużo .. jeśli się nie mylę (jak mawiał Sam Hawkens)

Dajesz czadu z tymi mapami Już myślałam, że tylko ja mam taki talent malarski, a tu proszę
Będą kolejne mapy ??

Na Braču nie byliśmy, że o Postirze nie wspomnę.

Ale, że po sąsiedzku, na Hvarze byliśmy w tym samym czasie to raz po raz żurawia tu zapuszczam.

pzdr

O rany!!! Nie dość, że byliśmy przed Wami u Ljubicy to zajmowaliśmy te same apartmani. Ja byłem w tym po lewej stronie, a znajomi po prawej . Co do cmentarza, to już powiedziałem mojej żonie, że może mnie tam pochować. Mieć taki widok przez całą wieczność, to byłoby to!

To " dzieło Twojego życia " działa jak magnez
Tony , oczywiście zdajesz sobie sprawę z tego , że rzuca ono nowe światło na szeroko pojętą problematykę związaną z kartografią . . .

Tu znowu wyspa Brać . . . Indianie , tereny łowieckie , Karol . . . a może zbyt trzeźwy jestem
Jedno jest pewne - Postira piękna i ciekawa jest ( podobnie jak cała Brać )
Czekam na więcej


Pozdrawiam
Piotr

beagm napisał(a):Dajesz czadu z tymi mapami Już myślałam, że tylko ja mam taki talent malarski, a tu proszę
Będą kolejne mapy ??

No ... nie wiem .. czy talentu nie rozmienię na drobne jeśli będę je tak dawał i dawał to spowszednieją

zobaczymy, może mapę całej wyspy zrobię na koniec

pozdro i dzięki

longtom napisał(a):Na Braču nie byliśmy, że o Postirze nie wspomnę.

Ale, że po sąsiedzku, na Hvarze byliśmy w tym samym czasie to raz po raz żurawia tu zapuszczam.

pzdr

A jakąś relację z Hvaru piszesz albo szykujesz może?
Pisałbym się na jej czytanie

hej

maciej1976 napisał(a):
O rany!!! Nie dość, że byliśmy przed Wami u Ljubicy to zajmowaliśmy te same apartmani. Ja byłem w tym po lewej stronie, a znajomi po prawej . Co do cmentarza, to już powiedziałem mojej żonie, że może mnie tam pochować. Mieć taki widok przez całą wieczność, to byłoby to!

Heh, no widzisz jakie przypadki chodzą po ludziach (w kwestii Ljubicy )

Co do miejscówki cmentarnej - znam lepszą, jak będziesz w Primosten -wejdź na samą górę ...

piotrf napisał(a):To " dzieło Twojego życia " działa jak magnez
Tony , oczywiście zdajesz sobie sprawę z tego , że rzuca ono nowe światło na szeroko pojętą problematykę związaną z kartografią . . .

Dziękuje za uznanie Piotrze i cieszę się, że mamy podobny gust "szeroko kartograficzny"

piotrf napisał(a):Tu znowu wyspa Brać . . . Indianie , tereny łowieckie , Karol . . . a może zbyt trzeźwy jestem
Jedno jest pewne - Postira piękna i ciekawa jest ( podobnie jak cała Brać )
Czekam na więcej


Pozdrawiam
Piotr

Heh Rozwaliłeś mnie z tą "zbyt trzeźwością" naprawdę )

Pozdrowienia z Północy

Day 10 - Poniedziałek - 16.07.2012 oraz Day 11 - Wtorek - 17.07.2012

No tak. I mam problem. Miało być tak fajnie i odkrywczo. Juz w głowie układałem relację na podstawie notatek. I kolejność zdjęć Tymczasem Mysza już pokazała WSZYSTKO (bez skojarzeń proszę hehe ) A Maslinka zaraz pokażę RESZTĘ. To co ja, szary żuczek forumowy mam pokazywać?

Dobra, we wtorek będą Sutivan, Milna oraz Bobovisca n/m.

Każdy dzień zaczynał się tak samo. o 5-6 rano zaczynały pod naszym zapierdzielać wóżki widłowe z Sardiny Postira, człowiek się budził. No dobra, pospał jeszcze chwilę, ale co to był za sen jak ŻYCIE STYGNIE!

Studenac z rana, Pekara z rana i kawka z rana - czasem zwykła czarna, czasem s mlijekom, czasem jak to mówię ciakupino Śniadanie i na Uvala Prvjla. Tak spędziliśmy pierwszy pełny dzień w Postirze, a wieczorem poszliśmy na piwo i okazało się, że w mieście ma miejsce wspominana już procesja, na której chowała się przed nami Mysza73 :O)

Poszliśmy też sobie z chłopakami (i jednym wózkiem jako obstawa) ścieżką leśną na spacerek do Splitkiej - nagie torsy, umięśnione bodies, motyle, ciemne oksy te sprawy.

Nasza chłodna Uvala (woda kilka stopni zimniejsza od tej na Pagu)



Idziemy so...







Widoki mogą być ...





Kapliczka, przy której zdjęcie ma Rodzina Myszy





Witaj Splitska - we're coming





To nasza pierwsza wizyta w tej miejscowości - więc trzeba się rozejrzeć

Mysza - to nie Twoja fura tam, naprzeciw?









End of part 20