Orebić po raz 4 - i na pewno nie ostatni :-)

My też lubiliśmy oglądać promy ale z tarasu, najładniej to wyglądało nocą, no ale żółwi nie mieliśmy

U-la napisał(a):

O Twoich siatkarskich zamiłowaniach już nieraz na forum czytałam. Mam nadzieję, że kiedyś na zlocie zagramy w jednej drużynie!

Fajnie U-la, że zauważyłaś mojego siatkarskiego bzika .
Już nie mogę się doczekać nowego sezonu .
Tylko ja w tym roku zamiast na PlusLigę będę chodzić na I Ligę (i to wcale nie jest wina naszych siatkarzy , ale nie będę już do tego wracać, bo znowu się zdenerwowałam )

Pozdrawiam gorąco

Czy ja mógłbym delikatnie zwrócić uwagę, że jakieś dwie strony temu:

mysza73 napisał(a):20.07.2010
(...)

cdn

I ....?

weldon napisał(a):Czy ja mógłbym delikatnie zwrócić uwagę, że jakieś dwie strony temu:

mysza73 napisał(a):20.07.2010
(...)

cdn

I ....?

Ale to dobrze, bo znaczy, że uważnie czytasz .

Ale ok, mieszkanie trochę ogarnięte (z naciskiem na "trochę" ).
Obiad skwierczy w piekarniku ,
więc niebawem będzie ciąg dalszy .

Pozdrawiam

21.07.2010

Dzień rozpoczął się jak zwykle spotkaniem z żółwiami .
To jest mój ulubiony, najmniejszy .





Potem jak zwykle spacer do pekary, a pijąc kawkę na tarasie spoglądam na Sv. Ilija i myślę sobie, że już niedługo go zdobędziemy .
Byliśmy już na szczycie w zimie, ale jak się wkrótce okazało, wejść tam latem to zupełnie co innego .



Później plaża, obiad i koniec lenistwa, czas zacząć realizować moje plany .
Na ten dzień zaplanowałam Loviste .

Drogę juz znamy, więc nie ekscytujemy się tak, jak za pierwszym razem .
Po drodze obowiązkowy przystanek na punkcie widokowym .



Wcześniej będąc w Loviste kierowaliśmy się w prawą stronę (wjeżdżając) miasteczka, no to teraz dla odmiany jedziemy w lewo. Zostawiamy smarcika i idziemy pospacerować .










Mąż oczywiście ekscytuje się starym, zardzewiałym statkiem .






A tak na marginesie, to Lopud jest na sprzedaż .
Mąż po powrocie musiał oczywiście zgłębić bardziej jego historię i trafił na stronę z ofertą sprzedaży .
Już za 200.000 euro można nabyć to cudo .
Właścicielka pisze, że można przerobić go na luksusowy jacht .
Zuzia zauważyła, że może lepiej od razu kupić luksusowy jacht .
No ale może ktoś byłby zainteresowany .

Po powrocie do Orebića jeszcze obowiązkowa wizyta w porcie, bo przecież Sveti Krsevan mógłby sobie nie poradzić bez mojego męża.

cdn

Loviste to żałuję - że zmęczenie tak nam się rzuciło na oczy, że nie znaleźliśmy tam campingu.
Ale cóż, kiedyś na pewno...

mysza73 napisał(a):Zuzia zauważyła, że może lepiej od razu kupić luksusowy jacht .

Całkiem sensownie Rozsądna dziewczyna z Twojej Zuzi

Twoja relacja jest zdecydowanie najbardziej "żółwiowa" ze wszystkich

Ten Lopud to jakoś inaczej sie nazywał - znaczy się przechodzi z rąk do rąk...chyba się nie skuszę (czarny za bardzo się nagrzewa, prawda chłopaki )

maslinka napisał(a):
Twoja relacja jest zdecydowanie najbardziej "żółwiowa" ze wszystkich

Znaczy co, już nie dawać tych żółwi

mysza73 napisał(a):

maslinka napisał(a):
Twoja relacja jest zdecydowanie najbardziej "żółwiowa" ze wszystkich

Znaczy co, już nie dawać tych żółwi

Dawać, dawać, kochane są

mysza73 napisał(a):

maslinka napisał(a):
Twoja relacja jest zdecydowanie najbardziej "żółwiowa" ze wszystkich

Znaczy co, już nie dawać tych żółwi

Zupa żółwiowa, hmmm, nigdy nie próbowałem - dawać...

maslinka napisał(a):

mysza73 napisał(a):

maslinka napisał(a):
Twoja relacja jest zdecydowanie najbardziej "żółwiowa" ze wszystkich

Znaczy co, już nie dawać tych żółwi

Dawać, dawać, kochane są

Super, bo jeszcze trochę ich mam

Lopud w zeszłym roku też był Lopudem...

Bocian napisał(a):Lopud w zeszłym roku też był Lopudem...

Ja tylko dlatego, że inne literki przebijają

mysza73 napisał(a):

Patjomkin tam jest napisane czy cóś...

22.07.2010

Teń dzień zaczął się duuużo wcześniej niż zwykle ... idziemy na Sv. Ilija .
Wstaję parę minut przed 4, pakuję do plecaków coś do picia, napój energetyzujący, batonik, coś do zjedzenia. Budzę męża i kilka minut po 4 wychodzimy .
Zuzia tym razem zostaje (ale w zimie była ), nakazuje nam tylko rozłożyć karimaty na plaży, bo stwierdza, że wrócimy koło południa i jej ulubione miejsce będzie zajęte .
Tak więc idziemy najpierw na plażę, a potem w stronę klasztoru.
Już na samym początku pokręciłam drogę (straciliśmy około pół godziny ), ale później wszystko poszło już bez problemów .
Zimą wchodziliśmy od ulicy przy kościele w centrum Orebića, teraz tamtędy schodziliśmy.
I dla mnie zdecydowanie łatwiejsza i przyjemniejsza jest trasa od klasztoru .
Upał już od rana był okropny, a słońce jeszcze nie wstało , i od razu przepraszam za mój strój , ale było mi tak gorąco, że musiałam zdjąć te spodenki .

No początku szliśmy zboczem góry



i cały czas mogłam patrzeć na Korculę o wschodzie słońca .



Co jakiś czas mijaliśmy kopczyki z kamyków, więc na niektórych i ja dokładałam swój kamyczek



Szliśmy, szliśmy, szliśmy , aż dotarliśmy do lasu, a w nim taki drogowskaz .



czyli było już bliżej niż dalej .
Ale słonce już wyszło zza góry i było coraz bardziej gorąco .

Z tego miejsca było już bardzo blisko



Wreeeeeeeeeeeszcie jesteśmy na szczycie .



Oczywiście obowiązkowy wpis do księgi





Przejrzałam pobieżnie kilka stron wstecz, ale nikt znajomy z forum nie rzucił mi się w oczy.
Widoki oczywiście były suuuuuper , choć miałam wrażenie, że jak byliśmy w lutym mieliśmy lepszą przejrzystość powietrza.











W drodze powrotnej spotkaliśmy jaszczureczkę



i stado koni, które tylko jak nas zobaczyły od razu ruszyły w naszą stronę
Ja szybko uciekłam, mąż stwierdził, że to pewnie dlatego, że turyści ich dokarmiają i został, żeby zrobić zdjęcia



Dalej to już tylko droga cały czas w dół
A że upał był już straszny, była bardzo męcząca i dłużyła nam się baaaaardzo .

Zrobiliśmy jeszcze zakupy w pekarnie i o 11 byliśmy w domu
SV. ILIJA ZOSTAŁ ZDOBYTY

Tego dnia wieczorem pojechaliśmy sobie do Podobuce .
Uwielbiamy drogę do tej miejscowości .



A widok stamtąd na otwarte morze zawsze mnie zachwyca .



cdn