Małe i duże bałkańskie podróże :-)

Jedziemy dalej… do Valsamonero (równie starego) nie skręcamy choć widać go z drogi. Na fotkę załapał się jednak kościółek w miejscowości Vorizia.



Vorizia i faraggi Vorizia ponad wioską.



Jadąc dalej zwracamy uwagę na kapliczkę na wybitnej, samotnej skale…



Zjeżdżamy na wybrzeże. Jest już coraz później, słońce już prawie zachodzi gdy docieramy do Agia Galini. Jest to dość popularna miejscowość, wnioskujemy po ilości hoteli, przechadzających się wieczorem turystów oraz parasolkach na plaży. Miasteczko można ominąć ale zajeżdżamy na moment by zobaczyć jak wygląda. Położone na zboczu wzgórza u ujścia sporej rzeki nie robi na nas szczególnego wrażenia







Najwyższy czas by znaleźć sobie miejsce do spania. Przed nami kawałek drogi… nie zdecydowaliśmy się bowiem na poszukiwania w rejonie na południe od Agia Galini czyli przy dłuuuuuugiej plaży Kommos (na której byliśmy wczoraj, tyle że w jej południowej części). Jest tam spora miejscowość Timbaki, jest lotnisko (wojskowe?) – dlatego odpuściliśmy. Jedziemy więc kawałek główną podziwiając chmurki oblepiające najwyższe szczyty…







Śnieg .



Kościółek poniżej drogi.



Po paru kilometrach skręcamy na wybrzeże. Jesteśmy znów wysoko nad poziomem morza a boczna dróżka przez wioskę Saktouria jest wąska i dość eksponowana , także nie przyspieszymy…

Ostatnie widoki tego dnia.

Kria Vrisi i kolejny ciekawie wyglądający wąwóz…





Wodospad?



Zjeżdżamy do malutkiej osady nad fajnie wyglądającą zatoczką – Agios Pavlos. Jest już za ciemno na zdjęcia, ale to miejsce nie będzie dla nas dobre, jedziemy więc kawałek dalej za cypel gdzie znajduje się długa plaża Agiofarago. Byłoby super, tyle że niestety nie odnajdujemy zjazdu na nią… albo wcale go nie ma. Tereny te są trudne w orientacji bo dróżki są wąskie, czasem szutrowe, a drogowskazów brak , a nawet jak są trudno odnaleźć na mapie czy w googlowej nawigacji wypisane miejscowości. Ostatecznie lądujemy nieopodal, nad nieco zagospodarowaną (tawerna + parasolki) plażą która jak się później okazuje nosi nazwę Mikro Triopetra… Trochę wieje, jest już zupełnie ciemno, ale nastroje mamy pozytywne bo wypogodziło się całkowicie a prognozy na jutro są całkiem dobre .

c.d.n.

Mapka na koniec dnia



A - nocleg w wąwozie Agiofarango
B - Gortyna
C - Agia Deka
D - Zaros i jezioro Votomos
E - monastyr Vrontisi
F - Vorizia
G - Agia Galini
H - nocleg przy plaży Mikri Triopetra

8 maja, wtorek

No to mamy kolejny dzień... i wygląda na to że będzie przyjemniejszy niż wczorajszy, w sensie pogody oczywiście. Nad morzem jest piękne bezchmurne niebo, gorzej co prawda jest nad kreteńskimi górami , ale prognozy przynajmniej o deszczu nic nie mówią. Trochę wieje i jest chłodno.

Mikri Triopetra... prawdę mówiąc nie mieliśmy większego pojęcia gdzie się w ogóle znajdujemy . Trafiliśmy tu wieczorem przypadkiem i można powiedzieć że w ostatniej chwili, ale placyk na samym końcu drogi, dość wysoko nad plażą okazał się spokojny i niezły do spędzenia nocy. Sama plaża jest powiedzmy taka sobie, w okolicy widać na wzgórzach jakieś pojedyncze domy, na dole jest spora i chyba popularna tawerna, na plaży parasolki.







Tamtędy przyjechaliśmy, widać też mniejsze plażyczki poniżej drogi.



Klif po naszej stronie (od zachodu)



Ten klif oddziela to miejsce od słynnej i wielkiej (jak się później okazało) plaży Triopetra .

Tuż przed odjazdem.



Wreszcie wyszło słońce



Ale kałuże po wczorajszych ulewach jeszcze są....



Triopetra czyli 3 skały, 3 kamienie... jeden z nich widać na samym końcu, na przedłużeniu klifu.



I tyle słońca....

No nic, ruszamy, udało mi się nie zakopać w grząskim błotku kałuży . Jesteśmy w takiej okolicy, że aby tu przyjechać, trzeba wiedzieć że chce się dotrzeć właśnie tutaj, trzeba wiedzieć czego się szuka...Jest stromo, uliczki są wąskie i kręte, ich jakość jest powiedzmy średnia (choć zdarzają się odcinki z nowym asfaltem) jest ich sporo a mapa totalnie zawodzi. Gdyby nie googlowa nawigacja praktycznie nie dałoby się tu nigdzie trafić czy wyjechać stąd bez błądzenia . Na szczęście Małgosia posługuje się sprawnie tym narzędziem i podpowiada mi, albo sam spoglądam na ekranik i jakoś posuwamy się naprzód.

Na Triopetrę dotarliśmy też trochę przypadkiem, po prostu zjechaliśmy w dół i okazało się, że trafiliśmy na ogromną, niemal dziką plażę . Są tu tylko dwie tawerny w jej wschodnim krańcu.



No dobra, są trzy... to też jest tawerna, zdaje się że z bardzo długą tradycją .





Chmury niestety nie dają za wygraną jak widać.



Słynne „3 skały” od których plaża wzięła swą nazwę.





Jesteśmy pod wrażeniem tego miejsca . To pierwsza chyba plaża (może poza Kommos) która jest taka, jak oczekiwaliśmy. Jest wielka, długa, dzika, można tutaj bez najmniejszego problemu spędzić dzień w taki sposób jak lubimy oraz zostać na noc.



I nie musimy się wracać , wzdłuż plaży wiedzie szutrówka którą można przejechać i wyjechać na jej drugim końcu.

To widok na całą Triopetrę od zachodu.



Plaża ma ze 2 kilometry...



Już wiemy że raczej dołączymy do nich na kolejną noc .

Ale to później . Teraz przed nami cały dzień, co prawda pogoda może nie jest idealna, ale liczymy że jednak się poprawi (jak zawsze.....). Znów wjeżdżamy sporo pod górę, mijamy ze 3 małe wioski...

Widok na Kerames



Za ostatnim cyplem znajduje się Agios Pavlos, potem widać miejsce naszego noclegu, blizej charakterystyczne 3 skały i Triopetra, jeszcze bliżej plaża Ligres.



A to już nieco inny rejon .



Za Kerames zjechaliśmy stromo w dół by z absolutnie niezbędną pomocą google dotrzeć właśnie tu. Jedziemy bowiem do Preveli , z jak mi się wydaje najmniej popularnej strony, czyli od wschodu. Jak widać dróżka wzdłuż wybrzeża jest szutrowa.



Fajne plaże się skończyły, w tym rejonie (całkiem w sumie bliskim Triopetry) widać postawione zakazy obozowania... na szczęście nas to nie dotyczy.

Nasz cel już blisko .



Droga wzdłuż brzegu kończy się placykiem. Są tu dwa kompleksy budynków z pokojami do wynajęcia, jest tawerna. Dotarłszy tu nie trzeba się wracać by wyjechać, droga wznosi się wjeżdżając w głąb lądu, z tego co widać jest nadal szutrowa. Nią pojedziemy później.... .

Plaża w tym miejscu jest kiepska raczej.









Sądzę że mało kto z niej korzysta.... wszyscy idą tam



Pójdziemy i my... ale to już w następnym odcinku .

c.d.n.

8 maja, wtorek c.d.

Palmowa plaża Preveli jest drugim tak słynnym miejscem na Krecie. Po tym jak zobaczyłem ją wcześniej w innych relacjach, wiedziałem że jest to jedno z tych miejsc „must see” … tyle że leżała nieco dalej na zachód od linii którą sobie wyznaczyliśmy jako granicę tegorocznego poznawania wyspy . Linię Heraklion – Matala przekroczyliśmy jednak już wczoraj a dzięki temu, że zrezygnowaliśmy z dotarcia na Gavdos mieliśmy więcej czasu na Kretę. Swoją drogą nie żałowałem Gavdos , pogoda była taka sobie a to właśnie dziś i to mniej więcej o tej porze mieliśmy na nią płynąć...

Zamiast Gavdos mamy więc palmową Preveli. Z miejsca do którego można dojechać autem od strony wschodniej będzie dużo bliżej niż z dużo bardziej znanego parkingu po drugiej stronie doliny... no i przy okazji taniej bo za darmo.

Widoczek na dróżkę którą przyjechaliśmy.



Trochę podejścia było i teraz przed nami tyleż zajścia, ale to jednak nieporównywalnie mniej niż z tej bardziej popularnej strony.



Palmy są, szkoda że nie ma słońca . Na Vai mieliśmy kontrowersyjną pogodę, tu jest podobnie.





Aż tak wcześnie już nie jest ale jak widać – prawie całkiem pusto .



Kawałek dalej mieliśmy więcej szczęścia do słońca



Ścieżka jest nietrudna i ewidentnie tędy też podąża na Preveli sporo ludzi. Kilkanaście minut od wyjścia z auta jesteśmy na miejscu. Sama plaża Preveli jest bardzo zwyczajna, z burego, gruboziarnistego piachu i żwiru.



Z dolinki porośniętej palmami wypływa dość wartko płynąca rzeczka a po jej prawej stronie (tej z której przyszliśmy) stoi mały kościółek, zamknięty.



Gdyby ktoś miał wątpliwości, na tej kartce na drzwiach jest napisane że w środku nie ma niczego ciekawego .

Przechodzę kilkadziesiąt metrów wzdłuż tego brzegu rzeczki (wyglądającej tu trochę jak wąskie a długie jeziorko), ścieżka jest niepozorna i niedługo się kończy... płotem. Tą stroną iść nie można.

Palmy i trzciny... widok doprawdy niezwykły .





Dochodzą też oleandry .





Dopiero tutaj, na plaży widać że rzeczka ma dość wartki nurt. Czy to po wczorajszych opadach, czy zawsze tak jest? Trudno powiedzieć. W każdym razie żadnego mostku nie zaobserwowaliśmy w związku z czym nie da się przejść na drugą stronę suchą nogą .

Za to jest prysznic .



Wciąż nie ma tłumu.

Przekroczywszy w końcu rzeczkę (woda nawet co ciekawe nie była jakaś strasznie lodowata) szybko odnaleźliśmy ścieżkę którą można było pójść głębiej nieco doliną wzdłuż niej pośród palmowych drzew.



Podobało się nam tutaj BARDZO, wręcz nieprawdopodobnie byliśmy zachwyceni....zwłaszcza że pogoda coraz bardziej się poprawiała .





Patrząc na rozlewisko można mieć wrażenie że zaraz wyskoczy z niego krokodyl .



Jest tu pięknie, myślę też, że dlatego tak nam się podobało bo byliśmy na spacerze praktycznie sami...



Niestety tu i ówdzie widać wyraźne ślady pożaru jaki nawiedził to miejsce przed laty.



Palmy jednak są ewidentnie bardzo odporne nawet i na takie kataklizmy, odradzają się.

Chwilami można poczuć się jak w buszu....na pewno jest egzotycznie .

Naprawdę jesteśmy pod ogromnym wrażeniem tego miejsca . Palmy, woda, oleandry, skały, słońce i niebo – mieszanka idealna .













Pojawiły się skały, chyba powoli będziemy się zbliżać do końca

Kawałek dalej skończyło się rozlewisko, płynie tu normalny strumyk, jak po plaży .





Jeszcze dalej można się poczuć jak w wąwozie, takim jakich już parę przeszliśmy.





Jedyna różnica to taka, że w tym wąwozie nadal rosną palmy



Mniej więcej w tym miejscu ścieżka praktycznie się skończyła .



Wracamy .







Prawie plaża



Palmy są imponujące, w Vai chyba nie były aż tak wielkie... może tylko przy samej plaży.





Spalone – ale żyją .





No dobra... nie wszystkie .



Tu jesteśmy już prawie z powrotem na plaży.



A tam... poza całkiem już sporą ilością przybyszów z parkingu, także takie oto ptactwo .



Ma Mykonos swojego pelikana, ma Preveli swoje gęsi (albo kaczki?)



Niektórzy nie odróżniają po liściach marchewki od pietruszki a my nie wiemy czy to były gęsi czy kaczki... w każdym razie były dość zaczepne i syczały .

Podeszliśmy jeszcze kawałek pod górkę po przeciwnej stronie plaży... stąd też ładnie widać.



Z samej góry pewnie jest jeszcze fajniej, a na pewno inaczej, ale cóż... tak wysoko podchodzić to się nam już nie chciało .



Zwłaszcza, że musielibyśmy się przeciskać przez coraz liczniejszych schodzących....



Większość z nich natychmiast zajmuje ostatnie wolne stoliki...



Niektórzy wybierają dotarcie wodną taksówką .



Niemniej – i tak bardzo się nam tu podoba.








Powoli będziemy już wracać do auta...





Jesteśmy zaskoczeni... niektórzy schodzą skądś, z głębi lądu .



Ostatnie spojrzenia na bardziej popularną drogę.



I na Preveli (znów bez słońca).





Jakieś podsumowanie? - byliśmy naprawdę pod wrażeniem . Palmowa plaża Preveli to jeden z najjaśniejszych punktów naszego zwiedzania Krety. A porównanie z Vai? - co prawda na Vai jest więcej, znacznie więcej palm, ale to właśnie tutaj są one w bardziej malowniczym otoczeniu skał i w towarzystwie płynąco-stojącej wody.... poza tym to właśnie tutaj jest możliwy spacer pośród nich - chyba tutaj podobało się nam jednak bardziej

c.d.n.

kulka53 napisał(a):...a my nie wiemy czy to były gęsi czy kaczki... w każdym razie były dość zaczepne i syczały .

Stawiałbym na gęsi. A miejsce rzeczywiście piękne

pzdr

Odwiedzenie plaży Triopetra rozważałam podczas pierwszego wypadu na Kretę. Niestety, przy konieczności codziennego powrotu do Stavros, taka wersja planu odpadła. Nie wybraliśmy się też na palmową Preveli...

Najdłuższa nasza wycieczka (Fajstos, Matala, dolina Amari) i tak skończyła się głęboką nocą, niczego więcej na ten dzień nie udałoby się wcisnąć, a na kolejne dni z wypożyczonym autem mieliśmy już zaplanowane inne kierunki.

Nie ma to jak zwiedzanie "gdzie oczy poniosą", gdy łóżeczko wozi się ze sobą . Trochę za tym tęsknię, ale jakoś ostatnio nie udaje nam się wybrać na tego typu wakacje w ciepłym kraju...

longtom napisał(a):Stawiałbym na gęsi. A miejsce rzeczywiście piękne

Też tak myślę... zgadzam się w obu kwestiach

dangol napisał(a):przy konieczności codziennego powrotu do Stavros

No właśnie... pobyt stacjonarny ma swoje plusy ale też i minusy .
Chyba jednak więcej jest plusów skoro wybiera go zdecydowana większość turystów .

Dolina Amari... prawdę mówiąc nie wiedziałem co to takiego... ale zajrzałem do Twojej relacji i już wiem - choć nie do końca bo poznikały z niej zdjęcia. W każdym razie wyczytałem że Ci się podobało . Myśmy w ogóle nie uwzględnili tego rejonu na naszej trasie .

Triopetra o tej porze roku była bardzo przyjemnym miejscem... z tego co wiem jest ulubioną miejscówką pewnych znajomych kamperowców , natomiast plaża Preveli - wydaje mi się że jest to jeden z kreteńskich hitów , przynajmniej tak wypadła w naszych oczach

Miejscówka naprawdę robi wrażenie, te palmy i rzeka jak w tropikach, dobrze, że krokodyli nie spotkaliście