Małe i duże bałkańskie podróże :-)

mysza73 napisał(a):

kulka53 napisał(a):No to mała sesyjka

c.d.n.

Na moim przewodniku też jest ta niebieska kopułka ,

ładnie, ale Oii jakoś bardziej mi się spodobała .

Pokazywałam okładki przewodników po Grecji i wyspach greckich. Te błękitne kopułki Z Oii i ta właśnie z Firy często są wizytówkami Grecji. Ta z Firy najbardziej mi się podoba, niestety pogoda była beznadziejna i zamiast błękitnego morza i nieba wyszło sinoszare i sinoniebieskie. Ale wrócimy w lepszych warunkach i będą (może lepsze) zdjęcia.

dangol napisał(a):Przewodniki nie przesadzają, że Oia to najładniejsze miasteczko na Santorini. Myślę, że warto ścierpieć nawet tłumy, żeby je zobaczyć. Gorzej z kasą, jaka jest potrzebna, aby tam dotrzeć … Może jednak kiedyś nam się uda?

Naprawdę na tłumy w Oii nie mieliśmy powodów narzekać podczas pierwszej wizyty ( wg czasu greckiego byliśmy po 16). W Firze było znacznie gorzej. Pewnie jednodniowe wycieczki docierają do Firy a do Oii nie. Nie przypominam sobie, żebyśmy mijali tabuny autokarów w drodze do Oii.
Co do kasy jaką wydaliśmy na adamantiosa z Santorini do Pireusu to było 155e.
Być może dało by się pojechać na 20 dni za mniej niż 1000 euro ale czy dało by się zwiedzić tyle wysp, tyle miejsc bez własnego auta?

dangol napisał(a):

kulka53 napisał(a): Ale kwiatkami raczej nikt oprócz nas się nie zajął

Bo mnie tam nie było .

Różowe kwiatki z fotki pod zacytowanym zdaniem, to karpobrot .Odmian jest kilka, być może jest to karpobrot szablasty – Carpobrotus acinaciformis

No właśnie, bez Ciebie wiele kwiatków nie byłoby oznaczonych.

Ta blue kopułka jest w Firostefani?

Joan65 napisał(a):Ta blue kopułka jest w Firostefani?

Tak, właśnie tam.

Dokładnie w tym miejscu "Trójmiasta"



Samo Firostefani



I dodatkowo zbliżenie, na którym widać, że tuż obok są 2 duże place na których można darmowo zostawić auto (kościół z kopułką po lewej od "B").



Pozdrawiam

Joan65 napisał(a):Ta blue kopułka jest w Firostefani?

Przyszliśmy z Firy schodkami i wąską dróżką w kierunku Firostefani.

Udało mi się zrobić panoramę (widok z morza) i pokazać gdzie jest ta kopułka.

kulka53 napisał(a):A to my

Widzę, że Małgosia żarełko dla Stefanosa już ma.

pzdr

kulka53 napisał(a):

Joan65 napisał(a):Ta blue kopułka jest w Firostefani?

Tak, właśnie tam.
I dodatkowo zbliżenie, na którym widać, że tuż obok są 2 duże place na których można darmowo zostawić auto (kościół z kopułką po lewej od "B").

Wielkie dzięki.

longtom napisał(a):

kulka53 napisał(a):A to my

Widzę, że Małgosia żarełko dla Stefanosa już ma.

kulka53 napisał(a):Było zimno. Ubrany w krótkie spodenki i koszulkę z krótkimi rękawami wyraźnie odstawałem od większości zwiedzających.

A ten szaliczek widzisz?
Jak jest chłodno pamiętam że go mogę założyć a gdy jest gorąco i świeci słońce Może zapomnę i kapelusik i szaliczek zabrać na wulkan

10 maja, sobota c.d.

Przy aucie chwila na ogarnięcie się, w moim przypadku także ubranie czegoś cieplejszego i no trzeba jeszcze gdzieś pojechać. Postawiłem na Imerovigli, czyli miejscowość położoną najwyżej z tych nad brzegiem kaldery. Gdy tam jechaliśmy (trochę na czuja) przez chwilę padało mocno... ale na szczęście zaraz przestało i to już na dobre. W Imerovigli nie ma czegoś takiego jak centrum, gdzie skupiał by się ruch turystyczny (albo nie trafiliśmy), w każdym razie zajechałem w najwyżej położone części miejscowości i panowała tam raczej cisza i spokój. Z miejscem do zaparkowania nie było problemu, ale myślę, że w sezonie tak dobrze tu nie jest , bo nie ma ich zbyt wiele.

Już z krótkiego rekonesansu po Imerovigli można było wywnioskować, że miejscowość stanowią głównie hotele... w każdym razie żadnych straganów nie było, z pewnością jednodniowi turyści tu nie trafiają.

A my poszliśmy sobie na niedługi spacer .







Wszechobecni Azjaci...



W rosyjskim stylu...



Trafiliśmy na właśnie zakończony ślub

O, stąd widać ten kościół z pożądaną kopułką



A z drugiej strony





Zeszliśmy trochę niżej, na dziedziniec, gdzie wciąż jeszcze byli goście weselni



Drzwi... ale dokąd?

Właśnie spod tego kościółka wyraźnie już zobaczyliśmy, że tam, na tę wystającą skałkę prowadzi ścieżka, do tego chętnie uczęszczana



Oj, dziś już nie pójdziemy, łażenie już porządnie czujemy w nogach. A zresztą, pogoda zdecydowanie nie zachęca. Chyba trzeba będzie jeszcze tu wrócić .

Ale gdzie tu jest to Kastro?





I w drugą stronę



Dziedziniec przed kościółkiem to świetny punkt widokowy



A potem powędrowaliśmy jeszcze dalej...





Porcik przy wulkanie





Figi... w maju jeszcze zupełnie są zielone



Pistacje też , to nie pora na owoce.



Zrobiliśmy rundkę po najwyższej części Imerovigli, prawie w całości składającej się z pokoi hotelowych. Ciekawe ile kosztuje pobyt w takim apartamencie z basenem, z widokiem na kalderę? Wolę nie sprawdzać

Nie było jeszcze późno, ale mieliśmy już dość łażenia. Zarówno do Firy jak i do Imerovigli trzeba będzie jeszcze wrócić, żeby zobaczyć je w czasie lepszej pogody, w słońcu. Dziś to był tylko taki rekonesans , ale dobrze że się wybraliśmy. Niestety, nie znaleźliśmy takiego fajnego sklepu z lokalnymi produktami jak w Kamari – tam też trzeba będzie jeszcze podjechać. Na szczęście mamy jeszcze sporo czasu na Santorini .

Wróciliśmy na naszą plażę – prawie jak do domu . Zwykle jest tak, że spędzamy noce codziennie gdzie indziej, tu, czego można się było spodziewać, wielkiego wyboru nie było. Ale na szczęście to miejsce było bardzo fajne, nikomu nie przeszkadzaliśmy, nikt nie przeszkadzał nam, nie było sensu na siłę szukać czegoś innego.

Dzisiejsza mapka:



A – miejsce noclegowe
B – Profitis Ilias
C – przełęcz Sellada i ruiny antycznej Thiry
D – Fira
E - Imerovigli

c.d.n.

11 maja, niedziela

Kobieta zmienną jest teoretycznie , majowa pogoda na Santorini zmienna była na pewno . Po wczorajszym beznadziejnym dniu dzisiejszy ranek był jego przeciwieństwem – na niebie nie było prawie wcale chmur, jedynie takie cienkie, porozciągane maziaje. W ogóle nie wiało, dlatego już parę chwil po wschodzie słońca zaczęło się robić porządnie gorąco. Przedwczoraj i wczoraj nazwiedzaliśmy się porządnie... dziś postanowiliśmy więc poleżeć na plaży . Już od rana – bo na popołudnie mieliśmy pewien plan .

Na plażę wybraliśmy się w ten sam rejon co poprzednio, czyli na półwysep Akrotiri. Trochę nie dawała nam spokoju Biała Plaża , czarnych jest tu pod dostatkiem, czerwoną także widzieliśmy, a podobno jest gdzieś tu jeszcze biała. Mapki które mieliśmy ze sobą nie były ścisłe w tym względzie bo albo wcale takowej zaznaczonej nie było, albo jeśli już, to w takich miejscach, o których już wiedzieliśmy, że to nie tam. Wydawało mi się, że i tak mamy marne szanse by tam trafić (o ile w ogóle coś takiego istnieje) bo przecież na tak turystycznej wyspie byłyby jakieś drogowskazy... a tu nic.

Zanim pojechaliśmy na plażę, zjechałem kawałek z ulicy do takich dwu ładnych kapliczek









To był bardzo dobry pomysł, bo jak się okazało, przy jednej z nich był kranik z wodą i mogliśmy sobie uzupełnić zapasy

A potem pojechaliśmy na Kambię – i to był zły pomysł. Droga rzecz jasna szutrowa, pyląca, stroma i dość długa... równa też nie była . A plaża, hmmm...



Nie no, co to ma być . Na pewno się nam to nie podoba, bo raz że mała, dwa, że kamienie, a trzy – te domy . Zresztą, czy to można nazwać plażą? Poszliśmy w lewo na rekonesans, może jest tu coś jeszcze ?

Takie coś, do tego zajęte.



Albo to – kawałek dalej była już Czerwona Plaża a przy niej jest taki biały fragment – może to jest owa Biała? Nie wiemy tego do dziś



Nic tu po nas. Pozbierałem sobie tylko trochę ładnych, okrągłych, czarnych kamieni i odjechaliśmy. Nie było wyjścia – poplażujemy dziś na naszej Mesa Pigadii

Zdjęć brak – nie wzięliśmy aparatu . W każdym razie spędziliśmy tam fajny czas do około 14. A potem, w środku gorącego dnia, pojechaliśmy do portu.

W porcie, jak to w porcie. Tzn jak w porcie na Santorini, bo w innych jest trochę inaczej . Tu ruch, tłumy, pełno aut, autokarów, jedne przyjeżdżają, jedne wyjeżdżają... ogólnie – dzieje się . Nie bardzo wiedziałem dokąd mamy się udać bo naszego promu widać nie było. Nissos Thirasia, miał tu być... ale nie był .

Był za to inny, trochę podobny, pusty, stał sobie z boku. Podjechałem tam by się zorientować czy to może on popłynie na Thirasię, nie bardzo było kogo spytać, ale ostatecznie dowiedziałem się, że nie, to nie ten. No nic... na wjeździe do portu ruchem kieruje policjant, spytam jego. No i wszystko jasne – Nissos Thirasiii nie ma, ale wkrótce przybędzie i mamy się ustawić tu i tu. OK .

Minęło parę minut i już prom pojawił się w zatoce. Po kolejnych kilku dobił do brzegu. Przeładowany nie był, wyjechały z niego dwie obładowane półciężarówki i wysiadło kilka osób. No to wjeżdżamy . Oprócz nas chętne na przeprawę było jeszcze jedno auto a w nim dwoje młodych ludzi, Greków.





Ten pasażer chyba tu mieszka na stałe





Zasiedliśmy na pustym promie w oczekiwaniu na to że wkrótce odpłynie. Aaa, zapomniałbym – oczywiście kupiłem jeszcze bilety. Obsługa promu składała się z 3 osób, dwóch gości rzucających liny, z których jeden sprzedał mi też bilety za 19 euro (2+2+15), więc niemało, trzeciego, pełniącego zapewne funkcję sternika, nawigatora i kapitana (siedział w kabinie). W każdym razie – czekamy, czekamy, czekamy.... godzina 15 dawno już minęła a tu cisza. W sumie, trochę szkoda czasu, bo jak się okazało, prom nie będzie jutro wracał po południu (jak sądziliśmy) ale rano – o 7.30 . Tak więc za długo na Thirasii nie zabawimy .

Czekamy... poszedłem zapytać na co . Ha, czekamy na Blue Stara , to trochę tak jakby podmiejski osobowy czekał na pośpieszny . A Blue Star dziś też trochę się spóźniał, na szczęście niedużo, no i w końcu przypłynął.



Na drodze z portu na wyspę od razu zrobił się jeszcze większy ruch .







Chyba opłacało się czekać, bo z Blue Stara na nasze maleństwo przesiadł się aż jeden pasażer . W każdym razie krótko po tym fakcie liny zostały ściągnięte...



Klapa podniesiona...



Dziób nakierowany we właściwą stronę...



No i popłynęliśmy .

A co można robić podczas rejsu po kalderze? Fotografować jej brzegi . Wreszcie był do tego okazja i pogoda , dlatego zdjęć będzie duuuuuużo .

Odkryliśmy że po drugiej stronie imeroviglowej skałki jest przyklejona do niej kapliczka

„Trójmiasto” coraz dalej...



A po drugiej stronie – porcik na Thirasii



Oczywiście nie ten do którego płyniemy, stary... w nim nasze auto utknęłoby na dobre (nie ma stamtąd drogi)

Oia