Małe i duże bałkańskie podróże :-)

kulka53 napisał(a):Wiem, wiem jakie masz autko... miałem na myśli wszystkie takie trochę większe. Kiedyś gdy kupowałem bilet, pani w agencji spytała: what type of car? normal, or Jeep?

Oj wiem, wiem, że wiesz ,
żartowałam .

10 maja, sobota c.d.

Po zjeździe z Profitisa Iliasa pogoda popsuła się na dobre. Tzn nie tak jak we Włoszech że lało do wieczora , ale jak na Grecję było znów kiepsko. Zero nieba, czarno-szare chmury... przynajmniej nie wiało . No trudno, wolelibyśmy, żeby było trochę inaczej, ale jak się nie ma co się lubi... jedziemy zatem do antycznej Thiry.

Czyli z jednej górki na drugą . Antyczne miasto położone było na płaskim, liczącym ponad 350 m. n.p.m. wzniesieniu Mesa Vouno stromo opadającym do morza. Założyli je Dorowie w IX w. p.n.e. i zamieszkiwane było aż do 8 wieku naszej ery, kiedy zasypały je popioły po niedużej erupcji lokalnego wulkanu.

Zapewne znacznie mniej turystów odwiedzałoby to miejsce, położone jak by nie mówić dość wysoko, gdyby nie wybudowano z Kamari drogi samochodowej na przełęcz Sellada pomiędzy masywem Profitisa Iliasa a Mesa Vouno . Stroma, wąska i kręta droga znacznie ułatwia zadanie, ale jak widzieliśmy, wiele osób wdrapuje się się tam o własnych siłach, zarówno drogą, jak ścieżką przez uczepioną skał kapliczkę od strony Kamari, oraz chyba dłuższą ścieżką od strony Perissy.

Na przełęczy jest nieduży parking, mieszczący może kilkanaście aut – zaparkowałem więc, podobnie jak kilka innych pojazdów już na drodze. Przebraliśmy buty, z sandałków na adidasy, jednak nie wiadomo jakie podłoże będzie w ruinach. Bilet z tego co pamiętam kosztował 3 euro od osoby (ale może było to 2 euro? - w każdym razie niewiele).

Kamari z przełęczy



Szczyt Profitisa Iliasa z monastyrem oraz parkujące na drodze auta



Prawie jak Transfogaraska



Mini kościółek Agios Stefanos z czasów bizantyjskich, zbudowany na miejscu starszej rzymskiej świątyni





Rzeźby z tzw Świątyni Artemidorosa







Kwiatki



Rosły tu licznie mini-maki, różowe . Nie sposób byłoby je ominąć...

Agora Północna





Murki



Mapka najważniejszej części miasta



Nie byliśmy tu sami, ale przepychać się nie trzeba było



Pogoda jak widać nie była najlepsza, ale stwierdziliśmy, że nie ma tego złego... przy palącym słońcu i ponad 30 stopniach pewnie nie zwiedzałoby się tego miejsca tak bez większego wysiłku



Bazylika Stoa

Domy mieszkalne?





Ulica do dawnego Heroonu, przekształconego w bizantyjski kościół Evangelistrias (w oddali Anafi)





A to resztki amfiteatru, tonące w zaroślach

Perissa



I kościół, który widzieliśmy będąc tam przedwczoraj.





Emporio





Ołtarz bogów egipskich







Ja tobie, a ty mi











Biało-żółte, żółto-żółte i uschnięte



Świątynia Dionizosa





I wróciliśmy do końca kółeczka – świątyni Stoa.

Trochę byliśmy rozczarowani... nie samym stanem ruin i tym co można tu pooglądać, ale bardziej tym, że część terenu, zaznaczona i opisana na mapce którą dostaliśmy kupując bilety, była zagrodzona sznurkiem, niedostępna. I to nie jakiś tam kawałek, a jakaś mniej więcej połowa całości ruin , nie bardzo się nam to podobało. No ale na własną rękę nie pójdziemy, zresztą teren był pilnowany przez strażników w budkach umieszczonych w najwyższych punktach wzgórza.

Grupka Francuzów, fachowo przyodzianych i wyekwipowanych do turystycznych wędrówek, bez krępacji urządziła sobie śniadanie w ruinach



Nieco zamglone Anafi – ale stolicę widać



Przybywa kolejna porcja turystów



W słońcu pewnie wyglądałoby to ładniej, ale czarna plaża i tak niezmiennie robi na nas wrażenie.



Schodzą do Perissy...





A my schodzimy do parkingu



I jeszcze storczyka udało się wypatrzeć



Podsumowując – ruiny jak ruiny. Myślę że warto się tu wybrać, zawsze można zobaczyć coś nowego, coś związanego z historią wyspy. Na pewno przy ładniejszej pogodzie odbiór antycznej Thiry byłby jeszcze bardziej pozytywny, ale zwiedzanie dużo bardziej męczące, cienia nie ma tu właściwie wcale. Myślę, że atutem ruin tego starożytnego miasta jest ich położenie, widoki są naprawdę fajne

c.d.n.

wszystko fajne, tylko ten czarny piach/żwirek na plaży mi nie pasi

makra i serpentynki bezcenne

[quote=kilka53]Grupka Francuzów, fachowo przyodzianych i wyekwipowanych do turystycznych wędrówek, bez krępacji urządziła sobie śniadanie w ruinach[/quote]
ale z pełną kulturką, więc może być

te kiero napisał(a):wszystko fajne, tylko ten czarny piach/żwirek na plaży mi nie pasi

...no jak to na wulkanie...

te kiero napisał(a):z pełną kulturką, więc może być

Fakt, wiochy nie robili.
Zresztą to była znacznie większa, około 20-osobowa grupa, całości nie bardzo dało się objąć

W zasadzie, jeśli o jakiejś nacji (tak uogólniając, czego właściwie nie powinno się robić) można by powiedzieć, że zachowywała się nie do końca tak jak by się oczekiwało, to na pewno można by to powiedzieć o Japończykach , co było dla nas zaskakujące. Oraz ewentualnie o nielicznych spotkanych Rosjanach, ale tu już to bardziej jakby naturalne .

Joan65 napisał(a):

te kiero napisał(a):wszystko fajne, tylko ten czarny piach/żwirek na plaży mi nie pasi

...no jak to na wulkanie...

No właśnie
Wulkan to wulkan i nie ma zmiłuj, czarno wszędzie
Pierwsze wrażenie jest trochę odpychające, ale potem, jak się człowiek przekona, że to nie brudząca ziemia, ale takie same ziarenka jak gdzie indziej, tylko czarne - przestaje to mieć znaczenie.
Tych plaż są tam naprawdę kilometry

Pozdrawiam

Te różowe mini-maki...takie inniejsze...fajowe

Pozdrawiam

10 maja, sobota c.d.

No i co teraz? Jest wczesne popołudnie i plaży znów nie będzie . Trzeba zwiedzać... dobrze że jesteśmy na takiej wyspie, że przynajmniej jest co . Nie ma wyjścia, jedziemy trochę się porozglądać po stolicy .

Po drodze zaglądnęliśmy do dwóch marketów, ale tego, czego chcieliśmy, a co widzieliśmy wczoraj w Kamari nie było – dużego wyboru baklaw, loukoumi i lokalnych win. Chyba trzeba będzie się jeszcze raz tam wybrać. No chyba że znajdziemy coś w stolicy.

Trzeba tak ze 2-3 razy przejechać się przez Firę tam i z powrotem żeby się co nieco zorientować w topografii i przebiegu ulic. Wczoraj wracając z Oii jechaliśmy po raz pierwszy, dziś byliśmy tu po raz drugi, tak więc jeszcze nie bardzo się orientowałem... ale ważne, że bez większego problemu udało się zaparkować przy głównej ulicy (nieopodal tutejszego szpitala). No i ruszyliśmy „w miasto” .

Pierwsze wrażenie – to nie Oia. To nie elegancka, można powiedzieć „z klasą” zabudowa, nie nieduże, nienachalne sklepiki pamiątkarskie. To komercja pełną gębą, nie widać nic oprócz agencji turystycznych, jadłodajni maści wszelakiej, tandetnych pamiątek itp. itd. No i tłumy, spore... wszak pogoda do leżenia na plaży zdecydowanie się nie nadaje. Fira trochę nas przytłoczyła, a trzeba powiedzieć, że tak naprawdę wcale nie jest aż tak duże to jej centrum. No ale skoro już tu przyjechaliśmy, trzeba się trochę porozglądać...

W miejscu gdzie dotarliśmy na brzeg kaldery, przywitała nas odświętnie ubrana delegacja



Czyżby chciano zaprosić na tego oto giganta?



Pewnie nie , i dobrze... co my byśmy tam robili

A tak, popatrzymy na Firę





Klify



Domki przy porcie



Kolejkę , jak sądzę jedyny wyciąg na greckich wyspach



Całe szczęście że ją zbudowano bo biedne zwierzęta padłyby jak nic od wożenia tysięcy turystów





Kolejka wygląda całkiem nieźle, 300 m różnicy poziomów pokonuje w jakieś 2 minuty



Nie tylko my się przyglądamy

Było zimno. Ubrany w krótkie spodenki i koszulkę z krótkimi rękawami wyraźnie odstawałem od większości zwiedzających. Nie dość że temperatura nie przekraczała zapewne 20 stopni to jeszcze trochę powiewało i.... kropiła lekka mżawka . Nie ma co, długo tu chyba nie wytrzymam .
Pamiętam, że przypomniało mi się wtedy jak pisaliśmy pierwszą naszą relację na forum, z naszego pierwszego dłuższego wyjazdu do Chorwacji we wrześniu 2007. Pokazywaliśmy wtedy zdjęcia z PN Sjeverni Velebit, ze szczytu Zawiżana. Na wybrzeżu wiała wtedy bora, a na szczytach było może kilka stopni powyżej 0, byliśmy ubrani w polary, kurtki, czapki, szaliki, rękawiczki.... ktoś wtedy skomentował, że takich oryginalnych strojów z wakacji w Chorwacji pewnie nikt nie ma . Podobnie czułem się właśnie teraz, w trakcie spaceru po Firze... takie zachmurzone zdjęcia w mżawce też pewnie mało kto będzie miał .

Katedra katolicka na Santorini



Klasztor sióstr Dominikanek



Na bardziej szczegółowe zwiedzanie się nie nastawialiśmy, dziś chcieliśmy tak po prostu pochodzić sobie tu, zobaczyć jak tu jest...

Nea Kameni – czyli tutejszy stożek wulkaniczny


A to my







Zabudowania Firy i Firostefani ciągną się nieprzerwanie, można długi czas wędrować ścieżką nad brzegiem kaldery. A w dole port.





Z widokiem na najwyższy szczyt







A to katedra prawosławna



I w drugą stronę – Imerovigli





Firostefani

Jednym z celów Małgosi było znalezienie tego jedynego kościółka z błękitną kopułą, którego zdjęcie, podobnie jak tych kilka z Oii, przewija się na okładkach przewodników, czy jest reklamówką wyspy. W centrum Firy niczego takiego nie było, tam zresztą w ogóle błękitnych kopułek raczej nie było. Trzeba było przejść spory kawałek drogi by wreszcie poszukiwania uwieńczyć pełnym sukcesem



Im bardziej oddalaliśmy się od centrum, tym robiło się coraz bardziej pusto. I gdy byliśmy już prawie pewni, że słynna kopułka „jest gdzieś, lecz nie wiadomo gdzie” , zobaczyliśmy dzwonnicę i obok coś niebieskiego, należące do kościoła z jasnożółtą fasadą. Żeby zobaczyć go od góry, trzeba było obejść trochę naokoło, ale gdy już obeszliśmy, okazało się że to jest właśnie TO

A tak wygląda ten kościół z daleka, zdjęcie zrobiliśmy trochę później.



No to mała sesyjka









Skalny „twór” poniżej Imerovigli też wzbudzał naszą ciekawość, zwłaszcza że wyczytałem, że gdzieś tam powinny znajdować się ruiny Kastro.



Ale tak daleko nie pójdziemy, na dziś wystarczy – wracamy







Pod katedrą, pod parasolem...



Na szczęście nie tylko nie rozpadało się mocniej, ale po jakiejś godzinie od pojawienia się, mżawka ustąpiła.



Do środka nie weszliśmy – nie mam pojęcia dlaczego



Fira zrobiła na nas dużo gorsze wrażenie niż Oia. Jest znacznie bardziej komercyjna w tandetnym tego słowa znaczeniu, nie jest aż tak fantastyczna widokowo. Na pewno to pierwsze wrażenie popsuła nam po części kiepska aura, ale mimo to Oia i Fira to trochę dwa różne światy

Spod katedry mieliśmy już niedaleko do auta. Byliśmy już porządnie zmęczeni łażeniem, ale wciąż było jeszcze dość wcześnie. Tak więc ten dzień jeszcze się nie skończył

c.d.n.

kulka53 napisał(a):No to mała sesyjka

c.d.n.

Na moim przewodniku też jest ta niebieska kopułka ,

ładnie, ale Oii jakoś bardziej mi się spodobała .

Przewodniki nie przesadzają, że Oia to najładniejsze miasteczko na Santorini. Myślę, że warto ścierpieć nawet tłumy, żeby je zobaczyć. Gorzej z kasą, jaka jest potrzebna, aby tam dotrzeć … Może jednak kiedyś nam się uda?

kulka53 napisał(a): Ale kwiatkami raczej nikt oprócz nas się nie zajął

Bo mnie tam nie było .

Różowe kwiatki z fotki pod zacytowanym zdaniem, to karpobrot .Odmian jest kilka, być może jest to karpobrot szablasty – Carpobrotus acinaciformis