Małe i duże bałkańskie podróże :-)

3 maja, sobota c.d.

Tak czy inaczej, po dłuuugim postoju przy Santorini jeszcze kawałek tej soboty nam został i trzeba było to jakoś wykorzystać. Płynąc chcieliśmy poprzyglądać się jeszcze trochę innym miejscom na wyspie niż okolice jej portu , ale najpierw były pod słońce, a potem, od południowej strony prom wyszedł w morze tak daleko, że niewiele było widać. Stąd tylko te 3 zdjęcia.







Z Santorini na Anafi nie jest daleko, płynie się półtorej godziny, może nieco dłużej. Pogoda trochę się popsuła, niebo zaciągnęły cienkie chmury, wiał też chłodny wiatr. Wraz z kilkoma innymi pojazdami i kilkunastoma osobami, w tym z naszymi Anglikami opuściliśmy wreszcie pokład Prevelisa, naprawdę była to wielka ulga, ale też byliśmy mocno zmęczeni psychicznie całym tym dniem i napięciem jakie nam zafundowano.

Porcik na Anafi robi wrażenie . Wszystko było pozamykane, pusto, ani żywej duszy - czegoś takiego jeszcze nie widzieliśmy . Nie zatrzymaliśmy się, pojechaliśmy od razu stromymi serpentynami pod górę, a potem, przy stolicy (trudno mówić o stolicy, gdy jest ona właściwie jedyną miejscowością na wyspie ) mieliśmy do wyboru – asfaltówką w prawo, w lewo, ewentualnie prosto . Wybraliśmy kierunek w prawo i cel na wyspie najpopularniejszy – monastyr Zoodochos Pigi, od którego dzieliło nas około 8 km. Ale po drodze zatrzymaliśmy się na chwilę przy tamie i niedużym zbiorniku słodkiej wody.







Tu maki są już „normalne”



Rzecz we wrześniu niespotykana – pełno kwiatów





Jedyne czego żałowałem to to, że nie zobaczymy tym razem urginii... ale przecież to jeszcze nic straconego

Za to były różne inne okazy:







To potwornie kłuje









Troszkę byliśmy zawiedzeni aurą... chmury, temperatura poniżej 20 stopni i zimny wiatr to nie to czego oczekiwalibyśmy. No ale liczyliśmy na natychmiastową poprawę – najlepiej od jutra .

Anafi jest bardzo górzystą wyspą. Jej niewielkie rozmiary sprawiają, że najwyższy szczyt, sięgający niespełna 600m npm wydaje się być niemal niebosiężnym kilkutysięcznikiem . Jest tam też kilka wzniesień około 400 metrowych, w tym to najważniejsze – niemal pionowe skały Kalamos po wschodniej stronie, tej w którą właśnie powolutku jechaliśmy.

Teraz nagie skały Kalamos wraz z przylepionym do nich kościółkiem skryte były w niskich, pędzących chmurach-mgłach raczej. Dojechaliśmy do końca drogi, czyli do monastyru, który z oddali prezentował się całkiem nieźle . No ale był zamknięty.











Początek szlaku

Zatoka Halara





Pod monastyrem jest bardzo dużo upraw winorośli





Na trochę wyszło późno popołudniowe słońce...



I jeszcze taki kwiatek

kulka53 napisał(a):
Tyle, że to nie były trzy godziny, tylko równiutkie 12
Na Anafi mieliśmy wysiąść około 5 rano - wysiedliśmy o 17 po południu

Adrian...budzimy się...

W każdym razie wiem jak się czuliście...

U „podnóży” monastyru znajduje się plaża o zaskakującej nazwie – Monastiria . Można tam zejść od zabudowań, ale lepiej – bo bliżej jest z jednego z ostatnich zakrętów, kilkaset metrów przed końcem drogi.

Porośnięta tamaryszkami, piaszczysta Monastiria wydaje się całkiem ok, z tym, że w wodzie nie ma piasku, a kamyki.





Nie mogłem się oprzeć, by chociaż trochę nie zamoczyć się w wodzie , nawet nie takiej zimnej .









Na pełną kąpiel miałem nadzieję że jeszcze przyjdzie czas, dziś musieliśmy jeszcze tylko umieścić się gdzieś na nocleg. Wracając z plaży wpadłem na genialny pomysł... idąc tam zostawiliśmy auto przy budyneczku będącym wiatą przystankową, jedną z kilku na trasie sezonowego autobusu wzdłuż plaż wyspy aż do monastyru. Wystarczyło cofnąć... przednie koła zostały jeszcze na asfalcie, a bagażnik wylądował z metr od ściany . No i w ten sposób uzyskaliśmy fajne, osłonięte od wiatru miejsce do gotowania, a ogólnie na nocleg też się nadawało bo ruchu nie było tu żadnego.

No to dotarliśmy... wreszcie

A to nie za długa trasa po Anafi:



A – port
B – tama i sztuczne jeziorko
D – monastyr Zoodochos Pigi
C – zejście na plażę Monastiria i miejsce noclegowe.

c.d.n.

kulka53 napisał(a):Rzecz we wrześniu niespotykana – pełno kwiatów

"Namieszałem" tymi "trzema godzinami" z "trzema dobami" czyli dniem w plecy
i sobie i Tobie

Pozdrawiam

kulka53 napisał(a):
Z Santorini na Anafi nie jest daleko, płynie się półtorej godziny,

Pod warunkiem, że po drodze nie ma "przygody" ze skałami .

kulka53 napisał(a):

Super to zielone:D .

kulka53 napisał(a):Dojechaliśmy do końca drogi, czyli do monastyru, który z oddali prezentował się całkiem nieźle . No ale był zamknięty.

Z bliska też ładnie .

mysza73 napisał(a):Super to zielone:D .

Botanicznie, zresztą zapewne zgodnie z oczekiwaniami, super.

pzdr

ajdadi napisał(a):"Namieszałem" tymi "trzema godzinami" z "trzema dobami" czyli dniem w plecy
i sobie i Tobie

Ważne, że się wyjaśniło

mysza73 napisał(a):Super to zielone:D .

Pochwalę się, że fotka mojego autorstwa

longtom napisał(a):Botanicznie, zresztą zapewne zgodnie z oczekiwaniami, super.

Oczekiwania były takie, że chcieliśmy zobaczyć o ile w maju jest inaczej niż we wrześniu.
I było... co jeszcze pokażemy.
Kwiatków w tej relacji na pewno nie zabraknie

Pozdrawiam

kulka53 napisał(a):

mysza73 napisał(a):Super to zielone:D .

Pochwalę się, że fotka mojego autorstwa

Przyznam się, że stawiałam na Małgosię .

mysza73 napisał(a):

kulka53 napisał(a):

mysza73 napisał(a):Super to zielone:D .

Pochwalę się, że fotka mojego autorstwa

Przyznam się, że stawiałam na Małgosię .

Do mnie należy wybór pokazywanych zdjęć i popracowanie nad tym aby zdjęcia z obu aparatów nie różniły się tak dramatycznie.
Wiosną przetestowałam ustawienia fuji. I doszłam do wniosku, że najlepsze będzie ustawienie fuji na P (jak Paweł) co przeniosło się na znacznie lepsze zdjęcia niż dawniej. A że P. robi dobre zdjęcia więc sporo będzie jego autorstwa.

4 maja, niedziela

Na przystanku spało się fantastycznie. Zawsze zastanawiamy się jak to jest, że w kraju, w domu śpimy maksymalnie 7 godzin, a wystarczy przenieść się do auta i 8 to minimum . Tak naprawdę to jest jeden z powodów dla którego wciąż nie do końca jestem zdecydowany na zmianę pojazdu... obawa, że w tym nowym już tak świetnie by się nie spało jak w Skodzie .

Proszę – oto nasze miejsce noclegowe na Anafi





Przód auta lekko do góry, a ulicą zupełnie nic nie przejechało od wczorajszego wieczora. Chyba znaleźliśmy naprawdę dobre miejsce

Okolica, niby nic ciekawego,



ale jak się bliżej przyjrzeć...

























Tak, to było to, co chcieliśmy zobaczyć – jak wyglądają wiosenne wyspy. Zapowiedź była niezła

No ale nie będziemy tkwić cały dzień na przystanku. Auto umyte, zdjęcia porobione, czas wyruszyć na podbój Anafi . Bez konkretnego celu, pojedziemy tam, gdzie uznamy że się da, zatrzymamy się tam, gdzie uznamy, że warto, że chcemy...

Pierwszy przystanek – przy stolicy. Na dłuższy spacer jeszcze przyjdzie czas, na razie takie pierwsze koty za płoty .

Tę kapliczkę już gdzieś widzieliśmy....



Cmentarz



Najwyższy punkt miasta – w chmurach



W ogóle to pogoda była taka sobie , czuliśmy się trochę jak w górach w czasie, gdy z dolin wychodzą mgły i snują się po szczytach. Czasami wyszło słońce, pokazało się niebo – ogólnie było bardzo dynamicznie.

Ze wszystkich stron , ale naprawdę jest ładna.









Na Milos – całkiem chyba niedaleko



Anafi – szkoła podstawowa



Boisko szkolno-ogólnodostępne



Kapliczki cmentarne, tuż obok.



O, coś jedzie