Małe i duże bałkańskie podróże :-)

Ta górka z białymi domkami, niczym kupki gołebi, robi wrażenie!

longtom napisał(a):Świątyń, na szczycie, sobie nie żałowali.

Fakt, kilka było
Mi serifoska Chora kojarzyła się z tą na Kithirze. Podobnie położona w podobnej okolicy z zatoczką na dole.
Tam chyba nawet więcej kapliczko-kościółków było, tyle, że nie na samym szczycie a nieco niżej, przyklejonych do zboczy

Roxi napisał(a):Pięknie!
Tydzień bym tam siedziała

My tak długo na jednym miejscu nie usiedzimy...
Chociaż na greckich wyspach moglibyśmy spędzić naprawdę sporo czasu

Fajnie że Ci się spodobało

weldon napisał(a):I tak się zaraz ... zanurzysz

Widocznie zanurzanie w ładnej okolicy jest przyjemniejsze

DarCro napisał(a):Ta górka z białymi domkami, niczym kupki gołebi, robi wrażenie!

Nie na darmo jest określana jako jedna z najatrakcyjniej położonych cykladzkich stolic

Pozdrawiam

DarCro napisał(a):Ta górka z białymi domkami, niczym kupki gołebi, robi wrażenie!

Cóż za poetyckie porównanie!
Prawie Tolkienowskie

kulka53 napisał(a):Fajnie że Ci się spodobało

Pewnie, że się podoba

weldon napisał(a):Dla ciebie to szkoda takich widoków.
I tak się zaraz ... zanurzysz

kulka53 napisał(a):Widocznie zanurzanie w ładnej okolicy jest przyjemniejsze

Tak właśnie jest

Roxi napisał(a):

DarCro napisał(a):Ta górka z białymi domkami, niczym kupki gołebi, robi wrażenie!

Cóż za poetyckie porównanie!
Prawie Tolkienowskie

To może dodam porównanie z przewodnika.

Białe, niewielkie domki na tle brązowych wzgórz kojarzą się z rozsypanymi kostkami białego cukru.

Znowu mam zaległości w tej relacji, więc nie zabłysnę żadnym elokwentnym komentarzem póki co, tylko zaznaczam swą obecność - kogo jak kogo ale Waszej relacji NIE PORZUCĘ, po prostu ostatnio wiele się działo w moim życiu i jakoś mało czasu....
ale NADROBIĘ!!

tony montana napisał(a):Znowu mam zaległości w tej relacji, więc nie zabłysnę żadnym elokwentnym komentarzem póki co, tylko zaznaczam swą obecność - kogo jak kogo ale Waszej relacji NIE PORZUCĘ, po prostu ostatnio wiele się działo w moim życiu i jakoś mało czasu....
ale NADROBIĘ!!

Tony, spoko, forum i relacje to (na szczęście) nie całe życie
W każdym razie fajnie, że jesteś z nami, co prawda w naszej Feli ciasnawo, ale jakoś się w miłym towarzystwie mieścimy
A co napisane - pozostanie, przynajmniej dopóki istnieje ten niewielki, wirtualny światek do którego człowiek czasem z przyzwyczajenia zagląda

A komentarze nie zawsze muszą być super elokwentne

Pozdrawiamy

24 września, wtorek

Tego ranka wyglądało na to, że chwilowe problemy (trzydniowe) z wiatrem i z czasami lekko zachmurzającym się niebem (trochę dłuższe) mamy już definitywnie za sobą . Na noce z temperaturą powyżej 20 stopni to może już nie liczyliśmy – chociaż kto wie, w poprzednim roku na Tinos właśnie ostatnia noc była wręcz upalna , do tego stopnia, że ciężko było zasnąć. To chyba był jednak ewenement... Teraz ani większych kłopotów z wiatrem nie było, ani z komarami... zakupione przed wyjazdem „raidopodobne” ustrojstwo na prąd ani razu się nie przydało.

Kilka porannych fotek z noclegu w trzcinowym zagajniku przy plaży Vagia w zatoce Koutala.







Objechaliśmy już wyspę dookoła, dlatego w końcu będziemy mogli się wybrać do jej stolicy . Po drodze jednak wstąpimy do Aspropirgos... nie żebyśmy byli zafascynowani tym zabytkiem, ale z innej, bardziej prozaicznej przyczyny. Serifos, taka niby zasobna w wodę wyspa, a jakoś nie bardzo chciała się nią z nami podzielić... jedyne właściwie miejsce na które się natknęliśmy tak bez poszukiwań to była kapliczka przy wspomnianej wieży, z której wystawał kranik z wodą.

Ale co tam, nie na darmo wybudowano przed wiekami punkt obserwacyjny w takim miejscu... widoki stamtąd są naprawdę super

Południowo zachodni cypel Serifos







Po drodze do Chory zauważyliśmy stadko owiec, chyba nie ma ich tu zbyt wiele.



Wygląda niepozornie, ale to chyba jest najwyższy szczyt Serifos – Troulos (585 m. n.p.m.)



Nietypowo, anteny telekomunikacyjne na wyspie stoją na o prawie 100 metrów niższej górze Trachias.

Dojechaliśmy do stolicy „od góry” i zostawiliśmy auto przy drodze tuż obok kilku wiatraków. W pełnym słońcu... no trudno, na cień nigdzie tu raczej liczyć nie można. Koc na przednią szybę i idziemy







Serifoska Chora dzieli się na dwie części, Pano i Kato Chorę. Na szczycie góry znajdują się ruiny XV wiecznego weneckiego zamku oraz kilkanaście mniejszych lub większych kościółków. Wyspę oplata sieć szlaków pieszych, na ile są one nadające się do wędrówek, trudno powiedzieć ale oznakowanie jest bardzo dobre. Wiele razy widzieliśmy przy drogach strzałki z numerkami tras, a teraz właśnie natknęliśmy się na tablicę z super mapką i ich opisem.





Ale jakby się komuś nie chciało chodzić, ma do dyspozycji serifoski „PKS” kursujący jakoś tak co godzinę pomiędzy Chorą a Livadi





Ledwo zagłębiliśmy się w zaułki Górnej Chory a tu proszę, taki obrazek

Wywóz śmieci na Serifos

Górna Chora – skupisko białych domków uczepionych skały i rozłożonych w siodle łączącym ją z jeszcze wyższą górą. Swoim położeniem bardzo przypomniała nam Chorę na Kithirze. Byliśmy zaskoczeni kompletną nieturystycznością miasteczka... nie ma tu chyba żadnych sklepików pamiątkarskich, jak się później okazało nie ma tu też zbyt wiele tawern, w ogóle wyglądało na prawie wymarłe. Prawdą zatem okazało się to, o czym pisał przewodnik, że życie na Serifos skupia się w portowym Livadi.

Na razie wędrujemy na szczyt góry, do ruin twierdzy.

















Wszędzie biało-niebiesko, ale gdzieniegdzie można spotkać domek w innych kolorach.

Nad Chorą dominuje drugi co do wysokości szczyt wyspy, ale dużo bardziej wybitny - Petrias











Zatoka portowa i Livadi.



Na horyzoncie – Sifnos



A po prawej – zarysy Milos

Grecki neoklasycyzm dotarł też i na tę wyspę



Dookoła szczytu góry wiedzie taka nikła ścieżeczka, ale tędy nie da się podejść na samą górę.



Wracamy kawałek, podejdziemy tymi schodami



















c.d.n.

No to nie będę zbyt elokwentny ale skoro nie trzeba ZAWSZE: osiołek chyba zgubił gdzieś siateczkę z Biedry...

Gdzieś nawet widziałem mema z jakiejś greckiej wioski, w której siedzą staruszkowie a każdy z nich ma między nogami siateczkę z Biedry

Ciekawe czy ustawa śmieciowa mówi coś o osiołkach...

tony montana napisał(a):No to nie będę zbyt elokwentny ale skoro nie trzeba ZAWSZE: osiołek chyba zgubił gdzieś siateczkę z Biedry...

Gdzieś nawet widziałem mema z jakiejś greckiej wioski, w której siedzą staruszkowie a każdy z nich ma między nogami siateczkę z Biedry

Na Serifos widać rodacy z dyskontowymi worami nie docierają

Co prawda myśmy jedną taką torbę mieli w bagażniku. Zawijałem w nią palnik od butli
Mogliśmy sobie jakąś pamiątkową fotę strzelić
Nadrobimy

DarCro napisał(a):Ciekawe czy ustawa śmieciowa mówi coś o osiołkach...

W GR co prawda gdzieniegdzie można było zauważyć osobne kubły na segregowane śmieci, ale raczej nie na wyspach

A już sam obładowany osiołek robiący za śmieciarkę to dowód, że te zwierzęta nie mają prawa być tak uparte i leniwe jak się o nich sądzi