Kambodża + Birma + Malezja + Tajlandia = PRZYGODA

gego napisał(a):Taki szmat drogi aby poleżeć na plaży?
Strata czasu

To mamy w Chorwacji
(np. na Korculi )

O to właśnie chodzi! No chyba nie po to, żeby tłuc się z plecakami po dżungli?

Korculę porównujesz do Krabi? Tośmy sobie podworowali, co?

gego napisał(a):Taki szmat drogi aby poleżeć na plaży?
Strata czasu

To mamy w Chorwacji
(np. na Korculi )


Pzdr

...na Korculę co nieco bliżej...

...gego, fantastyczna podróż, zdjęcia również, wierz mi niektóre świetnie mogłyby wpłynąć na dietę cud, bez dodatkowych suplementów...

...jakie wrażenia z Korculi? czy tu również możemy liczyć na relację?

mahadarbi napisał(a):
O to właśnie chodzi! No chyba nie po to, żeby tłuc się z plecakami po dżungli?

I dlatego świat jest taki piękny, różnorodny...
Każdy zakątek jest inny
Każdy lubi coś innego...
Ale męczyć się w samolocie taki kawał czasu aby tylko zażyć kąpieli słonecznych na rajskich wyspach - może i tak
Ja to inny jakiś jestem

Co do tłuczenia się plecakiem po jungli to dreptalismy odrobinkę tylko
No ale teraz już wiem jak tam jest i oglądając programy np. Cejrowskiego, Wojciechowskiej, Pawlikowskiej mogę to odpowiednio weryfikować
(z całym szacunkiem, aczkolwiek bardzo daleko mi do nich)

mahadarbi napisał(a):Korculę porównujesz do Krabi? Tośmy sobie podworowali, co?

A czyż Korczula nie piękna?
A że nie ma takiego piasku, raf...

Ma swój urok, jest piękna, oddalona od nas na globusie tylko 2 cm.
Tez można poleżeć na plaży







Czyż nie pięknie?

majeczka napisał(a):

...na Korculę co nieco bliżej...

...gego, fantastyczna podróż, zdjęcia również, wierz mi niektóre świetnie mogłyby wpłynąć na dietę cud, bez dodatkowych suplementów...

...jakie wrażenia z Korculi? czy tu również możemy liczyć na relację?

Dzięki

Jak uporam się z tą relacyjką (do półmetku niedaleko )
To kto wie

Aczkolwiek o tej wyspie tak wiele napisano iż jak mi się uda to najwyżej mogę się tylko z kimś zdublować
Nic piękniejszego o Korculi nie wymyślę

gego napisał(a):I dlatego świat jest taki piękny, różnorodny...
Każdy zakątek jest inny
Każdy lubi coś innego...

Otóż to! Ja też nie z tych strachliwych i 'obrzydliwych' a jednak zanurzenie się w tych robactwach przerasta mnie nieco... Dlatego tak odkładam Tajlandię. Już samo szczepienie mnie przeraża

gego napisał(a):Ale męczyć się w samolocie taki kawał czasu aby tylko zażyć kąpieli słonecznych na rajskich wyspach - może i tak
Ja to inny jakiś jestem

Ja też normalna nie jestem Pewnie nie leżałabym plackiem, ale... no właśnie... w dżunglę bym przecież tam nie poszła! Ja pająków się obsesyjnie boję, a tam pewnie są wielkie jak słonie, nieeeeeeeeeee

gego napisał(a):A czyż Korczula nie piękna?

Jest, ale nie aż tak Znam ją dość dobrze, ale jest masa bardziej klimatycznych miasteczek....

gego napisał(a):...o tej wyspie tak wiele napisano iż jak mi się uda to najwyżej mogę się tylko z kimś zdublować
Nic piękniejszego o Korculi nie wymyślę

...fakt, istnieje już mnóstwo wiadomości o tej świetnej wyspie

c.d.

Po obiadku sjesta (w naszej "wycieczce" niecodzienna chwila)







Ja w owym czasie studiowałem okolicę






żeby nie było







Po krótkim odpoczynku czas w dalszą drogę






i mnie dopadł w swe ramiona Morfeusz




i znów rajska plażyczka













można i tak - nieklimatycznie




Jaskinia płodności









która dotknie tego dużego w najbliższym czasie będzia miała syna
która usiądzie na mniejszym...





BAJKA




Wracamy
Wszechobecne małpy

Wieczorem idziemy coś zjeść i...












Tego wieczora pomagamy chłopakom
Cześki nie nadążają






BAJKA




Skoro świt wstajemy
Czas opuścić rajskie plażyczki




Pakujemy się do łódki
już przygotowani i odpływy i przypływy








Dopływamy do busa który zawozi nas w miejsce z którego można wypłynąć kajakiem
W bysie dziwnie suszy - pewnie z klimy
ale dajemy radę










Wsiadamy w kajaki i płyniemy oglądać z bliska lasy namorzynowe oraz przybrzeżne jaskinie i groty












Zapowiada się piękny dzień



cdb

c.d.


Wypływamy






kierujemy się w stronę lasów namorzynowych, będą nam towarzyszyć do końca spływu
Po drodze zwiedzamy (wpływamy do paru grot - szkoda iż nie zabraliśmy latarki)
Do jednej jaskini wchodzimy i zwiedzamy ją gruntownie ponoć w niej mieszka stary duch (Big-headed Ghost)












Aparat pamięta jeszcze spływ tratwami + panująca wilgoć = moje zdjęcia
Sorki











Rysunki naskalne naszych pra-dziadów





Gniazdo jaskółcze - rarytas w kuchni azjatyckiej - niestety nie próbowaliśmy








Duch jaskini?
Nasz pradziad - rysownik?








Płyniemy w dalszą drogę










Wpływamy do następnej jaskini









Wypływając na drugą stronę doznajemy szoku
Widoczek niczym z filmu "park jurajski"
Dolina - wąwóz zalany wodą. Nie można się do niego dostać lądem - tylko wodą
A i tak pewnie tylko wtedy gdy jest odpływ (woda podnosi się zalewając korytarz w jaskini)
w dolince całkiem inna przyroda
Wszystko 3 razy większe niż na zewnątrz
Olbrzymie rośliny przytłaczają
BAJKA


















Wypływając obok naszego kajaku natykamy węża mangrowego
Niezwykle jadowite zwierzątko
Wszyscy cieszą się niezmiernie iż mają wreszcie jakieś zwierzątko do focenia
Dobrze iż gadowi nie chciało się pływać

Po sesji zdjęciowej wszyscy trzymamy się (przynajmniej się staramy trzymać) środka wody - nie podpływając do drzew






Po kajakach jedziemy się odświeżyć (prysznic )





Po toalecie jedziemy na lotnisko
Wieczorem wylot do Malezji
Kuala Lumpur

Lotnisko - jak lotnisko
Strefa bezcłowa...
Jako iż plany znów do jungli - trzeba się zaszczepić








Tego lotu za szczegółowo nie pamiętam





Około 22.00 wychodzimy z samolotu (ponoć)
Wsiadamy do taksówek
Małe nieporozumienie?
Za dużo szczepionki?
W każdym razie taksiarze mylą dworce autobusowe i spóźniamy się na autobus i musimy przeczekać do rana na dworcu
Super wygodne ławeczki



.




12 dzień naszej podróży


Bardzo wcześnie - 6 rano jedziemy kolejkami napowietrznymi na właściwy dworzec
Mamy autobus
Hura




Zasypiamy momentalnie




O 11 w południe mamy być w okolicach Taman Negara






cdb

Już ja bym tym kajakiem nie popłynęła, ooo, nie! Już widzę te czające się, czyhające stworzenia, gady, jady z każdej strony, z góry, z dołu i z boku brr!
Ale dajesz dalej

cd

Godzina 11 w południe
Dojechaliśmy
Pakujemy się do rozwalających się taksówek i jedziemy w pobliże najstarszej jungli na świecie




Po drodze "Czesiek" parę razy dopompowuje koła, ale to nic jedziemy dalej.
Żeby nie było
Oczywiście gubimy się.
Jedni jada do innego hostelu - inni do drugiego
Po półtorej godzinie szczęśliwie się odnajdujemy




Dojeżdżamy do hostelu nad rzeką Sungai Tembeling
Po drugiej stronie najstarsza na świecie dżungla (starsza od amazońskiej)
Widoki - BAJKA










instalujemy się w domkach hostelowych
Ful wypas











mały rekonesans
wokół przytłaczająca inwazja różnobarwnej roślinności
od razu widać inny klimat
jesteśmy w strefie podzwrotnikowej

















aby nie tracić czasy wybieramy się na mały przedsmak tego co nas czeka w jutrzejszym dniu
Dziś będziemy pływać
jutro "troszkę" podreptamy
wypływamy typową łodzią malezyjską na małą wycieczkę po rzece





dookoła nas dżungla
Dużo bardziej inna od tej tajlandzkiej
Troszkę nas przeraża - ale i ogromnie kusi

napotkani indianie malują mi barwy wojenne










Wieczorkiem wybieramy się na piwo
W Malezji zakup piwa graniczy z cudem (przynajmniej w pobliżu Kuala Tahan)
Piwa nie znajdujemy a wierzcie szukaliśmy długo (jeżdżąc stopem po dżungli - ale to już inna długa historia)
idziemy na kawę (przepyszna) i lody
LODY w Malezji - polecam
Najpierw obrazki








Wygląda fajnie
NIE




Już tłumaczę
"Cześkowa" rozdrabnia maszynką bloki lodu
Wsypuje to do pucharków
na lód nakłada konserwowej kukurydzy, groszku, odrobinę pomidora
dodaje "gluty" zielone i czerwone (z rybiej wątroby - bardzo mdłe w smaku)
Całość polewa syropem do wyboru i posypuje orzeszkami z nerkowca i ziemnymi
Je to się wysuszonymi płatkami bardzo solonej ryby (coś ala chipsy - nawet niezłe)
"PYCHOTA"




idziemy spać
Raniutko czeka nas marsz przez malezyjska dżungle





cdb

Jezu, słabo mi A dookoła monstrualne robale aaaaaaaaaaaaaaaaa
Ale dajesz dalej Sado maso jestem chyba

Jezu, słabo mi A dookoła monstrualne robale aaaaaaaaaaaaaaaaa
Ale dajesz dalej Sado maso jestem chyba

Oczywiście kwiaty mnie urzekły, żeby nie było

c.d.



Wstajemy skoro świt
Nad dżunglą wiszą mgły




Przepływamy na drugą stronę Sungai Tembeling i jesteśmy w przedsionku nowej przygody
Temperatura powyzej 30 stopni (jest wcześnie rano), wilgotność prawie 100%
Będzie niezła zabawa







W parku należy się zarejestrować, opłacić wejście.
Dostajemy przewodników i dziarskim krokiem ruszamy w malezyjski piecyk





Przy wejściu do parku:



Tras jest kilka
My wybieramy pierwszą z góry
To na dobry początek




Dżungla całkiem inna od tajlandzkiej.
O takich lasach czytałem książki i z takim czymś zawsze kojarzyła mi się dżungla
PIĘKNIE





Początek trasy jest jeszcze jako taki - przygotowany
Ścieżki, kładki z drzew itp.
Im dalej tum droga trudniejsza no ale o to w tym wszystkim chodzi





To odmiana jakieś wiji
Bardzo jadowita
Wdzięczny obiekt do focenia tylko trochę wysoko
Czasem lubi spadać na upatrzoną ofiarę w dole








No i zaczęło się
PIJAWKI



niby to takie małe g...
ale jak się napije...
Pijawki towarzyszą nam przez całą trasę
Praktycznie nie można usiąść, ba jak się stoi to cały czas trzeba się ruszać.
Pijawki czują nas zapach i dosłownie w podskokach z uśmiecham na pyszczkach wbijają się w nasze nogi
Przechodzą i przez dziurki od sznurówek. przysysają się do ciała - gryząc wpuszczają ze swoją śliną cóś co zmniejsza krzepliwość krwi i znieczyla ranę
Praktycznie się ich nie czuje, dopiero jak się mokro robi od krwi, albo towarzysz podróży zauważył iż zostawiasz czerwoną posokę Wtedy reagujesz
Po oderwaniu pijawki krwawienie utrzymuje się jeszcze przez jakiś czas
SUPER






idąc mijamy wioskę (niestety opuszczoną) malezyjskich aborygenów



Szkoda po cichu miałem nadzieję postrzelać z dmuchawki słynnego ludu Orang Asli, zwanych "Synami Ziemi"
Lud ten jest jedynym, którym malezyjski rząd przyznał prawo mieszkania i polowania w Taman Negara



Przewodnik mówi iż to wędrowny lud i właśnie opuścili tę wioskę
SZKODA





W Taman Nagara rośnie jedno z najwyższych drzew na świecie - Tualang
potocznie zwanym drzewem miodowym gdyz w jego koronach upodobały się pszczoły robić plastry miodu






Drzewo to jest jedynym ratunkiem i ucieczką przed rozwścieczonym atakującym słoniem (których w rezerwacie troszkę jest)
W razie ataku należy stanąć pod jego pniem - słoń może (wcale nie musi) odpuści widząc ogrom bryły przed sobą
Drzewa te dochodzą do 80 metrów wysokości i są pod ścisłą ochroną


idziemy dalej



wokół pełno kwiatów, grzybów



Grzybki teściowej (pewnie przesmaczne)









niezwykle nieprzyjemne i ogromne mrówki





















Następny wdzięczny obiekt do focenia
Wygrzewał się na ścieżce, niestety przewodnik przegapił go a naszemu kolegowi udało się go cudem wyminąć.
Dobrze iż miał wysokie buty





idziemy dalej - już troszkę uważniej - patrzymy pod nogi







Nagle ścieżkę przecina jakiś dopływ rzeki Tembeling
Czeka nas przeprawa






nie zważając na pijawki, warany i inne dzyndzolstwa idziemy dalej


Pod wieczór z duszą na ramieniu (nie wzieliśmy latarek) dochodzimy kresy naszej przygody
Jesteśmy szczęśliwi, zmęczeni, odwodnieni
100% wilgotności dało nam się we znaki
Wszystko mamy mokre
Nawet z pasków (troków) plecaka wykręcamy pot
Ale daliśmy radę.
Wszyscy cieszymy się z tego faktu i marzymy o zimnym piwku














Łodzią płyniemy do naszego hostelu






Udajemy się na zasłużony "spoczynek"
Jutro w planach mamy aby tu jeszcze powrócić.
Trzeba zaliczyć podniebną trasę po dżungli









cdb

No i wszyscy nadal żyją To cud

To nie cud - to whisky

Pozdrawiam