Hvar subiektywnie

Pozdrav,

Chciałabym i w tym dziale serdecznie zaprosić wszystkich zainteresowanych do odwiedzenia mojej strony http://hvarsubiektywnie.blogspot.com/

Hvar subiektywnie to strona poświęcona chorwackiej wyspie, na której spędziłam sporo czasu, pracując w bazie nurkowej i zwiedzając ją ( wsumie spędziłam tam około 9 miesięcy).Strona powstała z kilku powodów. Pierwszym z nich były coroczne, przedwakacyjne pytania znajomych czy nieznajomych wybierających się w tamte strony co można robić na Hvarze, co zobaczyć, gdzie jechać, gdzie dobrze zjeść, itd. Kolejnym powodem jest oczywiście moja niegasnącą miłość do wyspy, ogromny sentyment, mnóstwo wspomnień, które zwykle nie zapisane gdzieś tam nam umykają po drodze. Tutaj zebrałam je w logiczną całość okraszoną zdjęciami i tekstem.

Jak jednak wskazuje sama nazwa strony, nie jest to typowy przewodnik po wyspie, gdzie dokładnie byłby opisany każdy zabytek, ale subiektywne opisy miejsc, wiosek i miasteczek, oparte na moich wspomnieniach i doświadczeniach. Nie znajdziecie tu typowych praktycznych wskazówek, jednak mam nadzieje, że moje propozycje i opisy miejsc będą impulsem do samodzielnego odkrywania uroków wyspy bez przewodnika w ręce i nie skupią się na odwiedzeniu jedynie jej głównych atrakcji.

Tutaj pragnę zaprezentować opisy i zdjęcia miejsc, które można też znaleźć na stronie w poszczególnych postach.

Życzę miłej lektury i pięknych wspomnień związanych z odwiedzeniem rajskiego Hvaru!

Na początek trochę alternatywnej turystyki rowerowej:) Wyspa jest stworzona do rowerowania, dlatego polecam zabranie tego jednośladu, bądź jego wypożyczenie na miejscu.

Rowerem 1 - Stara droga Stari Grad - Hvar

Gdy wypożyczałam jedyny w miarę porządny rower w wypożyczalni w Starym Gradzie, jeden z chłopaków tam pracujących, na wieść, że zamierzam nim jutro pokonać starą drogę ze Starego Gradu do Hvaru przeżegnał się z przestrachem.
Nie jest to trasa rekreacyjna, ze względu na długość i wysokość do pokonania, lecz każdy w miarę wprawiony rowerzysta jest ją w stanie bez problemu pokonać. Droga jest bardzo rzadko uczęszczana przez samochody, odkąd wybudowano nową bezpieczniejszą. Jest to piękna, widokowa trasa, wśród gór i serpentyn, gdzie łatwiej spotkać osła niż drugiego człowieka lub samochód.
Ze względu na sam środek lata postanowiłyśmy wyruszyć z koleżanką z samego rana, czyli o piątej rano, gdy słońce dopiero wschodziło. I to była słuszna decyzja, bo mimo wczesnej pory i tak solidnie się napociłyśmy. Warto jednak było, dla widoków wynurzającego się z nocnych mgieł półwyspu Kabal i wschodu słońca przemykającego się między górami.








Zanim dotarłyśmy do Hvaru po drodze były dwie ciekawe miejscowości. Pierwszą jest Velo Grablje, które już nam znane podziwiałyśmy z góry. Więcej o Velo Grablje znajduje się w poście na stronie pod tym samym tytułem.



Następnym ważnym punktem na trasie jest Brusje. Gdy dotrze się starą drogą do Brusje to znak, że podjazdy już za nami i że reszta trasy do Hvaru to przyjemne zjazdy z górki!
Do Brusje dotarłyśmy około 7 rano, gdy miasteczko bardzo powoli budziło się ze snu, a znakiem tego byli wylegający na główną drogę mieszkańcy czekający na pojawiający się zawsze o tej porze busik z pieczywem. Zanim się jednak pojawili nam udało się powłóczyć po tym przedziwnym miejscu między domkami z aparatem fotograficznym nie budząc nikogo i spotykając jedynie koty. Więcej o tym w poście Brusje.



Dalsza cześć trasy to sama przyjemność: wiatr we włosach i coraz bliżej morza!

Nagrodą za przebyte trudy, było śniadanie i kawa przy Hvarskiej promenadzie. Po godzinie odpoczynku, gapienia się na ludzi pełne sił udałyśmy się w dalszą trasę do niedalekiej wioski nad morzem o nazwie Milna, podziwiając przy okazji wspaniałe widoki.




Milna słynie z ładnych plaż z łagodnymi zejściami do morza i uroczymi widokami. I właśnie z tych atrakcji skorzystałyśmy wylegując się kilka godzin w cieniu drzew.



Niestety powrót był już mniej przyjemny, bo mimo, ze wybrałyśmy krótsza trasę nową drogą do Starego Gradu, to wyruszyłyśmy po godzinie 15, gdy słońce praktycznie było jeszcze w zenicie - zdecydowanie odradzam.



Kolejnym minusem na tej drodze są oczywiście samochody oraz długi tunel przy wjeździe do SG - tutaj ze względu na mały problem techniczny prowadziłyśmy rowery chodnikiem, w hałasie i smrodzie spalin.

Dotarłyśmy jednak szczęśliwie do Starego Gradu, gdzie na koniec uraczyłyśmy się w nagrodę zimną cytrynową lemoniadą w cukierni Special u Ramo

Zasady w skrócie: napisał(a):Nie wklejaj zdjęcia ani linków szerszych niż 800 pixeli. Konieczność przewijania ekranu w poziomie bardzo utrudnia czytanie.

I to jest święta prawda. Twoich zdjęć niestety nie da się oglądać W relacjach mam zasadę że nie linkuję zdjęć, ale jak sądzę ten rozmiar nie zachęci Userów do śledzenia relacji

Pooglądałabym sobie mój ulubiony Hvar - ale rozjechałaś forum
zmniejsz zdjęcia (maksymalnie 800, a Ty masz 1600)




ooooooooo, Ryś w tym samym momencie zareagował

Miło mi oglądać trasę którą i my przejechaliśmy na rowerach aczkolwiek z powrotem wracaliśmy tą sama trasą Co do trasy, może nie jest super trudna bo to asfalt ale do łatwych nie należy największym mankamentem jest temperatura co da się przeżyć posiadając odpowiedni filtr, dużo picia. Zresztą na szczycie jest przecież sympatyczna knajpka gdzie można coś zimnego wypić przed zjazdem

w dół też drażni przewijanie

Piękne zdjęcia, chętnie będę śledził relację jednak przyłączam się do prośby o zmniejszenie zdjęć

Fajne zdjęcia ale...

Czekam na c.d.

Pozdrav

Hvar lubię, więc jestem.
Zdjęcia fajne, więc jestem.
Relacja ciekawa, więc jestem.

Pozdrawiam

Wybaczcie, obiecuję zmienić tego posta w wolnej chwili.

laguncula napisał(a):Wybaczcie, obiecuję zmienić tego posta w wolnej chwili.

niepotrzebnie usunęłaś zdjęcia
wystarczyło w podglądzie zamienić 1600 na 800 i byłoby ślicznie

bluesman napisał(a):w dół też drażni przewijanie

To może idź na rower,zamiast nudzić tych ,który mają mniejszy "komplikator"?

bluesman napisał(a):Miło mi oglądać trasę którą i my przejechaliśmy na rowerach aczkolwiek z powrotem wracaliśmy tą sama trasą Co do trasy, może nie jest super trudna bo to asfalt ale do łatwych nie należy największym mankamentem jest temperatura co da się przeżyć posiadając odpowiedni filtr, dużo picia. Zresztą na szczycie jest przecież sympatyczna knajpka gdzie można coś zimnego wypić przed zjazdem

Trasa jest świetna, ale nie polecam jej "niedzielnym " rowerzystom, czyli takim, co wsiadają na rower raz na miesiąc. Zapewne byliby w stanie na dobrym rowerze pokonać te podjazdy (byle do Brusje ), ale byłoby to okupione dużym wysiłkiem. I nie w upale!

Obiecałem sobie, że kolejny wyjazd do Cro, chociaż w części spędzimy na Hvarze, albo na Braciu ( Braci, Bracie ), na wyspie Brać.

Popatrzę, poczytam, może łatwiej będzie się zdecydować.
Pozdrawiam.

W tym poście napiszę trochę o Velo Grablje, które mijałam w trakcie rowerowania.

Velo Grablje to maleńka wioska z 15 wieku, leżąca przy starej drodze do miasta Hvar, w odległości około 10 km. Jest prawie niezamieszkała, liczy bodajże około 60 stałych mieszkańców.



Jednak jej dawni mieszkańcy wciąż tu powracają, uprawiają swoje pola i tworzą zgrupowania jak chociażby lokalny klub futbolowy pod swojską nazwą "Lavanda". Miałam nawet okazję podziwiać tę drużynę w akcji, w trakcie meczu z okazji święta patrona wioski.



Oprócz meczu mieszkańcy przygotowali też bufet na wolnym powietrzu, tańce, hulanki przy akompaniamencie lokalnych grajków:)W międzyczasie zwiedziliśmy ciemne już wtedy uliczki tej zabytkowej wioski.



Jak widać w piłkę można grać wszędzie!




Velo Grablje podziwiałam też parę lat później z daleka, w czasie wycieczki rowerowej starą hvarską drogą.