Na Greckie Wyspy i nie tylko 2008-2022.

Muszę powiedzieć że tak jak poprzednia relacja , opisy Kola i miejsca przez niego odwiedzane sa dla mnie inspirujące a więc z ciekawością czekam na c.d.

Pozdrawiam i przyłączam się do grona osób które Was podziwiają za taka śmiała podróż z małym dzieciaczkiem

armar napisał(a):Muszę powiedzieć że tak jak poprzednia relacja , opisy Kola i miejsca przez niego odwiedzane sa dla mnie inspirujące a więc z ciekawością czekam na c.d.

Pozdrawiam i przyłączam się do grona osób które Was podziwiają za taka śmiała podróż z małym dzieciaczkiem

Dzięki Wielkie, a następny odcinek już prawie gotowy.
Pozdrawiam

7 Maj

Rano robię kilka zdjęć z okien naszego pokoju, niestety okna nie da się otworzyć na oścież i zdjęcia trzeba robić przez szybę.







W hotelu działają trzy sieci bezprzewodowe Internetu, można więc sprawdzić stan swoich finansów, a także co też się ciekawego u nas w kraju wydarzyło.
Opuszczamy nasze pokoje i udajemy się na śniadanko, które przychodzi nam zjeść w takiej oto scenerii.





Widok na restauracje Balkoni Dajtit.





Po śniadaniu krótki spacerek przed hotelem i podziwianie widoków. Potem ładujemy się do wagonika i jazda na dół do Tirany.









Postanawiamy dzisiaj dać odpocząć naszemu Passatowi, a do centrum udajemy się zatrzymaną na parkingu taksówką. Taksówkarz początkowo chce 800 leków ale od razu przystaje na moją propozycje czyli 600. Konsternacje mojego syna wywołuje obdarowanie go przez taksówkarza soczystym całusem w policzek.
Pakujemy się wszyscy do taksówki i ruszamy w kierunku Placu Skanderbega.







Wysiadamy w pobliżu Placu i umawiamy się z taksówkarzem w tym samym miejscu za kilka godzin, niepotrzebnie zresztą bo taksówek jest wszędzie pełno.






Niestety okazuje się, że praktycznie cały Plac Skanderbega jest remontowany. Kiedyś na pewno będzie tu ładnie.

















Idziemy dalej bulwarem Deshmoret e Kombit czyli Męczenników Narodu.




Po prawej tzw. Sky Tower z obrotową restauracją na dachu.




"Rzeka" Lana.



Dochodzimy do najbardziej chyba charakterystycznego budynku Tirany, czyli piramidy, dawnego mauzoleum Envera Hodży. Ponoć było tam też centrum kulturalno-konferencyjne, ale przedstawia to raczej opłakany stan.
Dzwon Pokoju widoczny przed piramidą, jak pisze przewodnik, został wytopiony z łusek pocisków wystrzelonych podczas rozruchów w 1997 roku.





Udaje mi się zajrzeć do środka, widać, że żadnego centrum kulturalnego raczej tu już nie ma.




Nie możemy sobie odmówić wejścia na piramidę.






Przed piramidą dajemy synkowi podszkolić się w prowadzeniu pojazdu.




Idziemy dalej obok budynku Rady Ministrów.



A po drugiej stronie dawna siedziba Komitetu Centralnego.




Dochodzimy do Placu Matki Teresy gdzie znajduje się Uniwersytet.





Idziemy z powrotem w kierunku Placu Skanderbega.










Spacerujemy jeszcze trochę i na Plac wychodzimy tym razem z drugiej strony naprzeciw wierzy zegarowej i meczetu Ethem Beja.







Idziemy na drugą stronę Placu. Za meczetem kupujemy jeszcze kilka byrków z różnym nadzieniem, bardzo smacznych zresztą. Znajomy taksówkarz już na nas czeka. Jedziemy więc do dolnej stacji kolejki linowej, którą ponownie wjeżdżamy na górę.

Po krótkim odpoczynku odwiedzamy obrotowy bar w naszym hotelu. Podłoga porusza się bardzo wolno i gdyby tak człowiek chciał przejechać się dookoła to trochę tych szklaneczek lub kieliszków trzeba by było osuszyć .





Spacerujemy jeszcze po okolicach Dajti Tower, a wieczorem decydujemy się iść na kolację do Balkoni Dajtit. Pani w recepcji hotelu poleca nam jaką potrawe z albańskiej kuchni mamy spróbować i okazuje się, że był to strzał w dziesiątkę, palce lizać. Potrawa jest przyrządzana z mielonej jagnięciny, a nazywa się Qofte Korce, polecam.
Trochę dziwne, sobota wieczór, a my jesteśmy w restauracji jedynymi gośćmi. Kosztujemy jeszcze miejscowej raki oglądając zachód słońca i światła Tirany.

Piękne zakończenie dnia, a jutro jedziemy na Albańską Riwierę.







CDN

No cóż, Tirana urodą nie grzeszy. Na szczęście jest wiele innych, pięknych miejsc w Albanii.

Pozdrawiam,
Wojtek

Piękne warunki hotelowe! Bo o Tiranie faktycznie nie można powiedzieć, że piękna
Jestem teraz ciekawa wybrzeża...

Miejmy nadzieję,że Plac Skandenberga będzie extra zrobiony ,już w tamtym roku był rozkopany ,a postępy w odnawianiu nikłe.

fantastyczna relacja, skąd wy bierzecie tyle siły i energii !!! Ja szczerze mówiąc miałbym już dość

Franz napisał(a):No cóż, Tirana urodą nie grzeszy. Na szczęście jest wiele innych, pięknych miejsc w Albanii.
Pozdrawiam,
Wojtek

maslinka napisał(a):Piękne warunki hotelowe! Bo o Tiranie faktycznie nie można powiedzieć, że piękna
Jestem teraz ciekawa wybrzeża...

Nie jest tak źle z tą Tiraną, biorąc pod uwagę przeszłość Albanii, oczywiście nie ma tam za wiele zabytków, ale jak skończą remonty, to centrum może być całkiem sympatyczne. Juz teraz jest trochę odnowionych ulic, zielonych skwerów, place zabaw dla dzieci, są muzea.
Warunki hotelowe faktycznie super i jest to na pewno miejsce do którego chcielibyśmy wrócić.
Pozdrawiam

telepol napisał(a):fantastyczna relacja, skąd wy bierzecie tyle siły i energii !!! Ja szczerze mówiąc miałbym już dość

Dzięki.
Ta energia znika po powrocie do domu
Pozdrawiam

carnivalka napisał(a):Miejmy nadzieję, że Plac Skandenberga będzie extra zrobiony ,już w tamtym roku był rozkopany ,a postępy w odnawianiu nikłe.

Widziałem, że na środku układają już trawę także może niedługo będzie wyglądał bardziej okazale.
Pozdrawiam

Przypuszczam,że po remoncie będzie tam okazały plac.A co do Tirany to też uważam,że nie jest tak żle .W tym całym chaosie można odnależć sympatyczne miejsca a będzie ich coraz więcej.
Zauważyliście również ,że jest w centrum dużo restauracyjek ale w prawie żadnej nie serwują jedzenia tylko napoje ?
Ale za to rzeczywiście pyszne i tanie burki w małych kramach.

Pozdrawiam.

carnivalka napisał(a):Zauważyliście również ,że jest w centrum dużo restauracyjek ale w prawie żadnej nie serwują jedzenia tylko napoje ?
Ale za to rzeczywiście pyszne i tanie burki w małych kramach.
Pozdrawiam.

Nie, niestety nie byliśmy w żadnej z restauracyjek w Tiranie, a napoje kupowałem u ulicznych sprzedawców.
Pozdrawiam

KOL napisał(a):

i te wszechobecne Mercedesy, wiedzą co jest dobre

KOL,

Ja się nie odzywam, bo jestem pod ciężkim wrażeniem waszej pomysłowości w planowaniu trasy i noclegów , a przyznam że to się baaaaardzo sporadycznie zdarza (żebym był pod takim wrażeniem ... jak rozumiem z kontekstu, inspirowałeś się w jakimś stopniu przewodnikiem National Geographic, czyli znaczy się, że dobry jest ... też posiadam, ale jeszcze nie testowałem ... ale mimo wszystko, przewodnik przewodnikiem, a wykonanie wasze i wyrazy uznania za to ... tak trzymać ...

Na marginesie ... na stronie hotelu Belvedere wyczytałem, że tam też można dojechać by car, tyle że to dłużej trwa, co raczej zrozumiałe ... potwierdzasz, że taka opcja istnieje w rzeczywistości

Pozdrawiam,

PAP

PAP napisał(a):KOL,

Ja się nie odzywam, bo jestem pod ciężkim wrażeniem waszej pomysłowości w planowaniu trasy i noclegów , a przyznam że to się baaaaardzo sporadycznie zdarza (żebym był pod takim wrażeniem ... jak rozumiem z kontekstu, inspirowałeś się w jakimś stopniu przewodnikiem National Geographic, czyli znaczy się, że dobry jest ... też posiadam, ale jeszcze nie testowałem ... ale mimo wszystko, przewodnik przewodnikiem, a wykonanie wasze i wyrazy uznania za to ... tak trzymać ...

Na marginesie ... na stronie hotelu Belvedere wyczytałem, że tam też można dojechać by car, tyle że to dłużej trwa, co raczej zrozumiałe ... potwierdzasz, że taka opcja istnieje w rzeczywistości

Pozdrawiam,

PAP

Wielkie Dzięki PAP
Przewodnik National Geographic jest dosyć dobry, lepszego o Albanii u nas nie ma, ale też zdaża mu się podawać informacje nieaktualne i niekompletne, zresztą tam zmienia się tak szybko, że ciężko żeby było inaczej. Inspirowałem się głównie informacjami znalezionymi w necie, m.in Twoją relacją (będzie o tym później). Hotel Belvedere znalazłem przez przypadek. Najpierw była informacja o kolejce linowej, potem wpadłem na pomysł noclegu w rejonie góry Dajti, miał być inny hotel, no i jakoś tak przez przypadek znalazłem Belvedere.
Pod hotel da się podjechać samochodem, stało ich kilka. Też początkowo miałem tak zrobić, potem jednak wybrałem kolejkę. Raz, że jest to atrakcja sama w sobie, dwa że jest wliczona w cenę hotelu, a trzy to wspomniany przez Ciebie czas jazdy.
Przy wjeździe samochodem do Parku Narodowego Góry Dajti, pobierana jest jakaś opłata, ale tym akurat bym się nie przejął bo pewnie jest symboliczna.

Pozdrawiam