Cypr - po obu stronach zielonej linii

[Franz]

Ładnie

I znowu w tym samym czasie piszemy

Bo Ty szybciej czytasz, niż ja piszę.

Pozdrawiam,
Wojtek

[mahadarbi]

Uff! To dobra wiadomość

Pozdrawiam,
Anka

[Franz]

Uff! To dobra wiadomość

W zasadzie tak.
Ale czasem mi się udaje. Na białych klifach w innym wątku podłożyłem się ostatnio już z dwiema parami nóg o skarpetkowej opaleniźnie, czego nie zdążyłaś skomentować. Ale może postanowiłaś już tematu nie eksploatować.

Pozdrawiam,
Wojtek

[mahadarbi]

Na białych klifach w innym wątku podłożyłem się ostatnio już z dwiema parami nóg o skarpetkowej opaleniźnie, czego nie zdążyłaś skomentować. Ale może postanowiłaś już tematu nie eksploatować.

Tak właśnie postanowiłam, żeby nie wyjść na zbyt dosłowną, kiedy wokół inne widoki

Pozdrawiam,
Anka

[Franz]

Wracamy do samochodu i ruszamy w dalszą podróż. Od Pafos dzieli nas już niewielki odcinek drogi, wkrótce też pojawiają się jego przedmieścia, które w ostatnich latach wchłonęły wioskę Geroskipou (Yeroskipou). Nazwa pochodzi od rosnących tu niegdyś gajów, poświęconych bogini miłości i urody - Hieros Kipos oznacza Święte Ogrody. W przewodniku znajdujemy informację, że dzisiejszymi atrakcjami wioski są niezłe restauracje oraz miejscowe wyroby rękodzieła. Zjeżdżamy z szosy do centrum. Nie, nie z wymienionych powodów; nas przyciąga tu coś zupełnie innego. Przy głównym placu stoi kościół Agia Paraskevi.

Pochodząca z IX wieku świątynia posiada unikatową architekturę. Wzniesiona na planie krzyża greckiego, posiada pięć charakterystycznych dla budownictwa bizantyjskiego sklepionych stożkowo mini-wieżyczek w kształcie walca - najwyższa na skrzyżowaniu nawy głównej z transeptem, dwie odrobinę niższe w ciągu głównym i dwie jeszcze niższe w ramionach bocznych - ale jest dodatkowo wzbogacona o szóstą, zamykającą relikwiarz w południowo-wschodnim rogu budowli. Nieco później dobudowano w tylnej części galerię dla kobiet, zaś w XIX wieku zeszpecono kompaktową strukturę nie pasującym do całości narteksem. Również wtedy wzniesiona została dzwonnica na planie kwadratu, nieznacznie wystająca poza południowy mur kościoła, ta jednak - naszym skromnym zdaniem - nie wpływa nazbyt negatywnie na wygląd całości, raczej traktujemy ją jako interesujące urozmaicenie struktury.

[mahadarbi]

Moja bajka

[Franz]

Moja bajka

Byłem spokojny o to, że Ci się spodoba.

Pozdrawiam,
Wojtek

[mahadarbi]

Dziwnym trafem przeczuwałam, że i na Cyprze znajdę coś u Ciebie dla siebie

Pozdrawiam,
Anka

[Franz]

Dziwnym trafem przeczuwałam, że i na Cyprze znajdę coś u Ciebie dla siebie

Jak widzę, już tylko Ty jedna towarzysz mi w tej podróży. Tym bardziej postaram się, byś jeszcze wielokrotnie znalazła tu coś miłego oku.

Pozdrawiam,
Wojtek

[mahadarbi]

Paradoksalnie chyba, bo Cypr z reguły omijałam wielkim łukiem a tu proszę

Pozdrawiam,
Anka

[weldon]

Jak widzę, już tylko Ty jedna towarzysz mi w tej podróży.

Hola, hola ... Nie chciałem przeszkadzać w takiej miłej konwersacji, ale jak tak ...


Nie wiem czemu, ale ten ostatni kościół, skojarzył mi się ... z kuchniami w królewskim pałacu w Stambule

Tam też takie kopuły były

[Lidia K]

Fakt rzadko tu zaglądam ale to z nadmiaru innych wątków w których czas jakby szybciej płynął więc straty z powodu nie zaglądania byłyby niedoodrobienia.

Mnie się skojarzył z budowlą, która dopiero pokażemy w naszej relacji - z Kościołem Agios Dimitrios na Kithirze. Budowla jest również unikatowa bo składająca się z 4 kościołów.
Agios Dimitrios z góry - fotka z netu

[Vjetar]

Jak widzę, już tylko Ty jedna towarzysz mi w tej podróży.

A kto wcześniej mobilizował do pisania, he?

Wojtek - przestań się mazać - przecież Wiesz (po liczniku wyświetleń).
Ja ogólnie rzadko się wypowiadam...


Pozdrawiam

[helen]

Ja też towarzyszę, czytam ... oglądam, ale nie piszę. Ostatnio mam przesyt mówienia, co przekłada się i na pisanie. Teraz jestem na zwolnieniu i nadrabiam zaległości. Pozdrawiam serdecznie

[Franz]

Paradoksalnie chyba, bo Cypr z reguły omijałam wielkim łukiem a tu proszę

Obiecuję Ci całą garść kościółków!

Hola, hola ... Nie chciałem przeszkadzać w takiej miłej konwersacji, ale jak tak ...

Wiesz, gdyby nam zależalo na utrzymaniu prywatności, przeszlibyśmy na wymianę maili.

Nie wiem czemu, ale ten ostatni kościół, skojarzył mi się ... z kuchniami w królewskim pałacu w Stambule

Tam też takie kopuły były

Architektura muzułmańska czerpała wzory w początkowym okresie z Persji, a póżniej również bogato z Bizancjum. Nota bene, sklepienia kopułowe pochodzą z wczesnochrześcijańskich budowli syryjskich.

Fakt rzadko tu zaglądam ale to z nadmiaru innych wątków w których czas jakby szybciej płynął więc straty z powodu nie zaglądania byłyby niedoodrobienia.

Wielokrotnie spotykałem się z twierdzeniani, że trudno za mną nadążyć, więc staram się zostawiać odrobinę czasu na zapoznanie się z kolejnymi odcinkami, przyspieszając jedynie tam, gdzie się większe zainteresowanie ujawnia.
Przeciętnie uaktualniam dziennie dwa tematy, więc zgadzam się, że szybko zmiany następują. Zakładam jednak, że nie każdego wszystko interesuje, więc de facto trochę czasu jest.

Mnie się skojarzył z budowlą, która dopiero pokażemy w naszej relacji - z Kościołem Agios Dimitrios na Kithirze. Budowla jest również unikatowa bo składająca się z 4 kościołów.

Bo to również bizantyjska świątynia.
A kościoły na Cyprze, to dzieło Greków.

A kto wcześniej mobilizował do pisania, he?

Ba! Ty!

Pamiętam, gdy wróciłem z Cypru, napisałem Ci w ówcześnie bieżącym odcinku mojej tureckiej relacji, że będę miał dla Ciebie sporo fresków. To właśnie w niniejszej relacji.
(Chociaż i w rumuńskiej będzie ich sporo.)

Wojtek - przestań się mazać - przecież Wiesz (po liczniku wyświetleń).

Wręcz przeciwnie - z radością, podkreśloną dołączonym uśmiechem, doceniłem stałą obecność Ani. Uważam, że warto.

Liczniki... te akurat świadczą o niskim zainteresowaniu. Ale jak już to nieraz zostało udowodnione, one rosną zupełnie niezależnie od wartości merytorycznej relacji.

Ja ogólnie rzadko się wypowiadam...

I tę postawę adoptuję.

Ja też towarzyszę, czytam ... oglądam, ale nie piszę. Ostatnio mam przesyt mówienia, co przekłada się i na pisanie.

Helen przyniosła usprawiedliwienie. Uwzględniam.

Teraz jestem na zwolnieniu i nadrabiam zaległości.

Życzę Ci szybkiego powrotu do zdrowia, a w międzyczasie odpoczynku i - mam nadzieję - relaksu.

Pozdrawiam,
Wojtek