Nasze chorwackie powroty 2014 i 2015

Andzia* napisał(a):melduję się i czytam jak zrealizowałaś plan strategiczny - bo my żony tak mamy

Mój plan strategiczny, bardzo szybko przeszedł do lamusa - to była improwizacja kontrolowana

NOCLEG TRANZYTOWY i "ZWIEDZANIE" MIKULOVA

Dzieciaki wyskakane, ja wypoczęta i zrelaksowana (nawet przez chwilę przycięłam komara), a mężuś... wdług moich obliczeń spał ok. 5 godzin, więc na pewno wypoczęty.

Ogłaszam, że jedziemy na kolację do Mikulova ...

Słyszycie to zgodne "Huraaaa" Nie
Ja też nie usłyszałam, ale kto tu jest pilotem wycieczki? Kto tu rządzi? JA

Na parkingu hotelowym, poczułam dziwny chłodek i lekki wietrzyk. Zarządzam - ubieramy polary i jedziemy
Po drodze, a trwa ona niecałe 15 minut takie kwiatki:



Kurde, co się dzieje? Myślę sobie, że to zaraz przejdzie.
Nie przechodzi...


Mikulov zwiedzamy, za szyby samochodu, leje jak z cebra
A, że jest to starówka więc, wszystkie drogi na nią pozamykane, od miejsca parkingowego do jakiejkolwiek knajpki daleko. Myślę, myślę (Driver - spokojny, cierpliwie czeka na decyzję)




NIe, to bez sensu... zanim coś znajdziemy, będziemy przemoknięci do suchej nitki. Wracamy do hotelu, tam coś zjemy.

Po drodze, okazało się, że nasze "maleństwo" zasnęło, a starsza objadła się ciasteczkami i nie jest głodna... nawet lepiej zostanie z młodszą siostrą w pokoju a my pójdziemy na kolacyjkę we dwoje do hotelowej restauracji.
Driver spokojny nie marudzi, ale bardzo głody - spokojnie kochanie zaraz zamówimy duże papu

Jak się okazało, kuchnia w hotelu tylko do 21 i papu nie będzie, jedynie jakieś przystawki
No, dobra niech dadzą cokolwiek byleby Drivera nakarmić, ja tam zadowolę się czymkolwiek.
Mąż coś tam podjadł, ale jaki miał ze mnie ubaw jak zobaczył moją exstra specjalną przystaweczkę

Nazywało się to jakoś, jakoś orzeźwiająca sałatka szefa, czy coś... A wiecie co dostałam - 5 plasterków gotowanego buraka, posypane rozmarynem i 6 malutkich kosteczek sera feta.
Niebo w gębie za 15 zł

Pogoda na początku nieciekawa....15 zł za buraka....no przegięcie
Pisz dalej...

PS. Właśnie zmieniłam tytuł mojej relacji na "...uciekając przed deszczem". Jak wiecie, pierwsze słowa relacji zaczęłam pisać tuż przed wyjazdem, skąd mogłam wiedzieć
W pierwszej wersji tytułu było "miłość od pierwszego wejrzenia" i w tym względzie nic się nie zmieniło Nas nie tak łatwo zniechęcić

Živogošce Porat to nasze pierwsze spotkanie z Chorwacją
Z sentymentem wspominamy i co roku musimy choć na chwilę zajechać zobaczyć czy coś się zmieniło.
Ciekawe czy kwatery nie mieliście tej samej poczytam zobaczę

TRASA

Po tej naszej "sycącej" i romantycznej kolacji siedzimy sobie na balkonie, siedzimy i siedzimy i .....
i stwierdzamy, że bez sensu tak siedzimy w sumie to jesteśmy wypoczęci, więc na co czekać, szybciej pojedziemy, szybciej wykąpiemy się w Jadranie
Jak pomyśleli, tak zrobili
Dzieciaki na śpiocha do wozu i żegnaj deszczowy Mikulovie

Granicę z Austrią przekroczyliśmy ok. 2.00 (żeby zmieścić się na powrót z 10 dniową winietą

Nie wiadomo kiedy a już byliśmy w Słowenii. Piękny ten most łączący oba kraje, oglądany o świcie godzina 5.36

SŁOWENIA OBJAZDEM

Do trasy przez Słowenię przygotowywałam się bardzo skrupulatnie, oczywiście na forum. Wszystko rozpisane w moim magicznym zeszyciku podróżnika A jednak czułam lekki niepokój, czy oby na pewno się nie wkopiemy w jakiś płatny odcinek. PANIKA a jak nas złapią, może lepiej dajmy im te 30 e i miejmy święty spokój.
Driver - oaza spokoju "kochanie pojedziemy jak chcesz, ty decyduj, ja tu tylko kierownicę trzymam Ale mruczy coś pod nosem, że po co tyle gadałam o tym objeździe skoro teraz dryfie
Co ja dryfie
Ożeż ty
- Jedziemy, ja jestem pewna, myślałam kochanie, że ty wolisz sobie spokojnie autostradką, że może jesteś już zmęczony...
Jedziemy, choć w sercu czuję lekki niepokój. Jak się później okazało zupełnie niepotrzebny



Jaka piękna ta Słowenia !!! Taka czyściutka i swojska, szkoda, że traktujemy ją tak objazdowo




Tu dopiero pojawił się pierwszy problem, pochrzaniliśmy i pojechaliśmy na centrum Ptuj


A tam jakieś objazdy, remonty ... Hołek wariuje, my konsternacja...

Na szczęście mieliśmy też CB i zawołałam na pomoc.
I tu zjawił się dobry Samarytanin, który przeprowadził nas bezpiecznie do samiuśkiej CRO
Miło nam się gawędziło, kolega to już Chorwacyjny weteran, sprzedał nam kilka poufnych informacji Nie zapytałam, czy zagląda na forum, ale mimo to chciałbym mu, w tym miejscu baaaardzo serdecznie podziękować. Oby wszyscy nasi rodacy tak się wspierali w podróży.


Nasz Ptujski wybawca
Dobre, chłopaki w tym Sosnowcu

Dobrze,że pomoc nadeszła

Witam.
Fajnie, że opisujesz swoją wyprawę do CRO, my dopiero we wrześniu pojedziemy.
Wrzucaj fotki i pisz jak najwięcej, bo fajnie się zapowiada. W Słowenii za pierwszym razem również troszkę się "zamotałem" na objeździe, chociaż forumowe wskazówki są bardzo dokładne, to chyba przez to wakacyjne roztargnienie i podniecenie wyprawą , przez co przynajmniej zwiedziliśmy kawałek tego pięknego kraju.
Czekam na cd

Na czym to ja skończyłam... acha, wybawca... dojechaliśmy do granicy a później do pierwszych bramek. Na bramkach świetna logistyka, przewidzieli, że to sobota i będą korki, dali więc dodatkową obstawę, podawali szybciutko bilety autostradowe i wio !!! Ruch bardzo płynny, zero korków


Moment przekroczenia granicy tak mnie wzruszył, że łzy płynęły mi jak grochy, ale ja to, już taka beksa jestem
Obiecałam mojej starszej córce, że jak będzie Chorwacja to ją na pewno obudzę... ale jakoś ta błoga cisza w drugiej klasie była bezcenna (za resztę płaciliśmy MasterCard)



Niestety nie trwało to długo...



Choć, trzeba przyznać, dalsza podróż przebiegała bez większych zgrzytów na tyłach. Każda miała swój tablecik i swoje bajeczki. Pić, siusiu i do przodu.
Nawet mieliśmy wrażenie, że to może jednak nie nasze dzieci, że ktoś nam je podmienił
Nadzieja... matką głupich

Driver daje radę, jedzie wytrwale... wie jaka nagroda go czeka na miejscu ...
Karlovacko, zimne i duże , albo dużo, niech będzie zasłużył sobie

Ale najpierw :


Velebit daleko...


Velebit bliżej ...

Piękny ten Velebit. Taki nierealny, a jednak prawdziwy.

I w końcu słynny tunel...


Tym razem, nie wiało, temperatura też nie jakoś drastycznie inna ale polary już w bagażniku (na razie)
Tu troszkę odpoczynku, tak dla rozprostowania kości. Driver skarży się na oczy, ale przecież ma nowe okulary z super filtrami, da radę. Pewnie to otaczające piękno go tak poraża


Doping dla tatusia, nawet RedBull nie dodał takich skrzydeł

Dajcie tacie spokój, musi odpocząć... o patrzcie jaka fajna karuzela, uwaga konkurs, kto pierwszy... siostrzana rywalizacja zawsze działa

Uwaga, koniec postoju kto wsiada, kto zostaje (będziemy wracać 21, to go zabierzemy ).
Wszyscy wsiedli


I znowu tunel, dzieciaki bardzo lubią te tunele, małej mówimy, że jak będzie grzeczna to tatuś wiedzie do jeszcze jednego. Hi, Hi, Hi łykła

I jakieś wulkany.


I jest, od roku wyczekiwany moment


W aucie chwila ciszy i zadumy, ja oczywiście beczę
Ale ta cisza nie trwała zbyt długo, bo w drugiej klasie rozgorzała dyskusja, czy to morze, czy ocean. Starsza, mądrala nie reaguje, na prośby typu "daj spokój, ustąp jej, mała jest" (mała, ale cwana cholera i zadziorna )

Chyba, przynudzam Was już tą trasą, przecież wszyscy ją pokonujecie co roku. Ale to mój drugi raz, a jakby pierwszy. W zeszłym roku byłam tak oszołomiona, że jadę na wakacje, po wielu latach (dorabiania się, remontowania itp.), że wiele mi umknęło

Więc jeszcze jeden widoczek z autostrady (prawie ostatni)