Albania Północna & Kosovo, Albania Płd 2015

Witaj Melkart

No nareszcie jest Twoja relacja, na którą, nie ukrywam, czekałem z niecierpliwością i już myślałem, że zrezygnowałeś z jej pisania. Dobrze, że nie przegapiłem. No ale teraz będę już śledził z zainteresowaniem każdy odcinek. Już na początku bardzo ciekawie, znajome Davolja Varos, czy Kosovo.

Pozdrawiam

No nareszcie jest Twoja relacja, na którą, nie ukrywam, czekałem z niecierpliwością i już myślałem, że zrezygnowałeś z jej pisania. Dobrze, że nie przegapiłem. No ale teraz będę już śledził z zainteresowaniem każdy odcinek. Już na początku bardzo ciekawie, znajome Davolja Varos, czy Kosovo.

Witaj KOL

Namówiłeś mnie to się zmobilizowałem i próbuję pisać. Jest mi niezmiernie miło gościć pierwszego samochodowego pathfindera (wyczesywacza) Albanii i nie tylko, oczywista przez duże P.
Tak jak kiedyś Tobie pisałem, wszelkie podobieństwa tras, noclegów i sposobu robienia zdjęć mogą być nie przypadkowe.

Pozdrawiam serdecznie

Zapowiada się na opowiadanie z gatunku sensacyjno-przygodowe Zasiadam w czytelni.
Pozdrawiam

Poczytam z dużą ciekawością.

Krótkie pytanie natury logistycznej. Wybrałeś przejście na drodze Nisz-Prisztina. Czemu nie to na trasie Raszka-Kosowska Mitrowica? Wydaje się że do zwiedzania Kapaonika i Mitrowicy to drugie byłoby lepsze. Coś stoi na przeszkodzie?

Czemu nie to na trasie Raszka-Kosowska Mitrowica? Wydaje się że do zwiedzania Kapaonika i Mitrowicy to drugie byłoby lepsze. Coś stoi na przeszkodzie?

Mieliśmy pierwotnie jechać przejściem w Jarinje (tzw. gate 1), jednak sytuacja stała się napięta „na północy” Kosova dokładnie na kilka dni przed naszym przyjazdem o czym wspomnę w przygotowywanej relacji z Mitrovicy.

Pozdrawiam

Zapisuję się do czytelni. W przyszłym roku planujemy udać się do Sarandy ale przez MNE a powrót przez Grecję. W Twojej relacji ciekawi mnie przede wszystkim Kosowo. Narosło dużo mitów i stereotypów o tym miejscu. Również na tym forum dużo czytałem relacji "mrożących krew w żyłach". Zobaczę czy są one słuszne. Ale z tego co napisałeś do tej pory to wydaje mi się, że jeszcze nie zupełnie bezpiecznie tam jest.
Pozdrawiam Tomek

nerwowo może być przy Mitrovicy i tam, gdzie ludność jest mieszana - natomiast w całym zachodnim i południowym Kosowie włos Ci z głowy nie spadnie. Zresztą Albańczycy są bardzo przyjaźnie nastawieni do ludzi z Polski.

W Kosovskiej Mitrovicy, na kilkadziesiąt godzin przed naszym przyjazdem sytuacja niestety zaostrzyła się. Polskich policjantów obrzucono koktajlami Mołotowa.

http://m.dev.se.pl/wydarzenia/swiat/pol ... _container



Przed wjazdem do miasta zatrzymaliśmy się na chwilę. Opuściwszy szybę auta pomachałem do obserwujących nas żołnierzy, którzy akurat przegrupowywali swój sprzęt przy drodze. Pokazałem z uśmiechem, iż ta czarna lufa to tylko obiektyw aparatu i aby do nas nie celowali kiedy będziemy robić zdjęcia. Odmachali nam również pojednawczo z uśmiechem, a więc ruszyliśmy do centrum.


Mitrovica to obecnie największy symbol podziałów etnicznych lub jak kto woli ziemia niczyja.
Od 1999 r działała tutaj silna partyzantka UCK wielbiona w południowej części miasta.

W 2004 r. miały tu miejsce zamieszki, które rozlały się na cały kraj.
W 2008 r. doszło tutaj do strać Serbów z policją i 28 z 50 polskich policjantów zostało rannych a policjant z Ukrainy został zastrzelony. Naszych policjantów obrzucono kamieniami, granatami i własnej roboty ładunkami wybuchowymi.
W Mitrovicy jedziemy już na nawigację. Parkujemy, jak się okazało w zaplanowany punkt, czyli jedynie 20 metrów od tzw. Nowego Mostu.
Rzeka Ibar to obecnie najbardziej zapalny punkt Kosova dzielący miasto na część południową zamieszkałą przez Albańczyków i północną przez Serbów.
Nowy Most to najbardziej znane, newralgiczne i charakterystyczne miejsce. Zbudowany został w 2005 r. przez francuski KFOR. Most pilnowany jest stałym posterunkiem przez multietniczną policję EULEX.

Na moście odbywa się wyłącznie ruch pieszy. Most używany jest jako punkt kontrolny i stanowi de facto granicę między Serbią a Kosovem.

Przechodząc przez most do części serbskiej, czyli północnej zauważamy, iż czynimy to tylko my i jakiś ochraniany wizytator z przyjezdnego wojska. Zero turystów.








W części północnej nie lubi się Polaków, gdyż na co dzień pilnuje ich polska policja z ONZ czyli UNMIK.

Po północnej stronie mostu wita nas usypana przez Serbów barykada.






Samochody z kosovskimi rejestracjami czasami zostają tam obrzucane kamieniami a sami Serbowie jeżdżą tu nierzadko bez tablic rejestracyjnych. Świadomie nie ma też komunikacji po obu stronach miasta. Pozostałe dwa mosty są całkowicie peryferyjne. W części północnej czas się zatrzymał, nie można płacić w Euro, wyglądem i architekturą dzielnica przypomina dawną Jugosławię.








Betonowy pomnik z 1973 r. poświęcony serbskim i albańskim partyzantom, którzy zginęli podczas II wojny św.

Pomnik z nazwiskami Serbów, którzy jak napisano zginęli podczas bombardowań NATO i ataków terrorystycznych UCK.



W południowej zaś części miasta najlepiej posługiwać się językiem angielskim, nasz język jest podobny do serbskiego i raz się z niego musieliśmy „tłumaczyć” zanim zostaliśmy… „przyjaciółmi”.









Xhamia e Zallit – kamienny meczet (ogrodzony i nadal zamknięty).



Mitrovica znana była głównie z kopalni Trepca (trzy piece), która była jednym z największych przedsiębiorstw w socjalistycznej Jugosławii (cynk, ołów i srebro) – kolejka górnicza, symbol miasta z upadłej kopalni alokowana została na głównym rondzie w samym centrum.




Ku uciesze naszych połowic sklep ZARA już tu jest

W licznych kafejkach też można poprzebierać



Oraz powybierać w przeróżnych sklepach





Obieramy kierunek na Kosove Pole.

CDN.

nikt na Was krzywo nie patrzył, jak mówiliście po polsku w serbskiej części?

Aż strach się bać. Ale wróciliście cało i nikt wam krzywdy nie zrobił a trochę adrenaliny się przyda no i w końcu te fotki; rzadkie i niespotykane. To najważniejsze.
Pozdrawiam Tomek

nikt na Was krzywo nie patrzył, jak mówiliście po polsku w serbskiej części?

W północnej strefie Mitrovicy, Serbowie raczej nie szukali jakiegokolwiek kontaktu do pogawędki ani kontaktu wzrokowego, sama policja siedziała dosłownie zamknięta w swym kontenerze nie wychodząc na ulice, jak w południowej strefie, tak więc uniknęliśmy niebezpiecznych sytuacji.

A jak widać, sytuacja w północnej części miasta nie może się jednak cały czas unormować:
http://www.tvn24.pl/wiadomosci-ze-swiat ... 68545.html

no i w końcu te fotki; rzadkie i niespotykane. To najważniejsze.

A propos zdjęć, kilka lat temu wyjechaliśmy z Kosova trzema samochodami. I tak zupełnie przez przypadek… zatrzymała nas serbska spec policja uzbrojona w długą broń i granaty, dokładnie po czterech gości na auto wycelowało w nas swe długie lufy. Raz jeszcze chcieli obejrzeć tylko nasze paszporty, gdyż celnicy serbscy nie mogli, mimo usilnych starań doszukać się pieczątek celników kosovskich (wtedy wjeżdżaliśmy i wyjeżdżaliśmy bezpieczątkowo na kosovski dokument tranzytowy zwany Arrival Form, który przykładowo wygląda tak http://mw2.google.com/mw-panoramio/phot ... 142791.jpg ). Sytuację rozładowało nazwisko mego kolegi, które jest identyczne jak pewnego znanego piłkarza. Piłka łagodzi trudne sytuacje. No i w tym wypadku żona nie zdążyła zrobić zdjęć

Pozdrawiam

Współczuję kosowskim Serbom. Stosunki z Albańczykami wiadomo jakie są, z czego wynikają i dużo czasu minie zanim rany się zabliźnią. Gorzej że chyba czują się opuszczeni a może nawet zdradzeni przez Serbię właściwą w imię aspiracji do UE. Serbię, która póki co zbyt głośno o tym nie mówi ale według mnie rozumie już nieodwracalność niepodległości Kosowa.

no bo jedyna możliwość odzyskania Kosowa przez Serbię to drogą zbrojną - a to nierealne. Raz, że serbska armia obecnie do najsilniejszych nie należy, dwa, że musieliby strzelać się chyba z połową NATO. A nawet gdyby im się udało to co dalej - prowincja, w której 90% stanowią Albańczycy (nawet po powrocie serbskich uchodźców) zawsze byłaby zarzewiem buntu. Więc co, czystki etniczne, wyrzucenie Albańczyków z prowincji? Znowu nierealne...

wydaje mi się, że jedynym rozsądnym (w miarę) rozwiązaniem byłby oficjalny podział Kosowa - te północne części, gdzie dominują Serbowie, powróciłyby do realnej władzy serbskiej, stanęłaby normalna granica pomiędzy państwami. Są oczywiście serbskie enklawy w reszcie Kosowa, ale to już dałoby się jakoś rozwiązań (realna autonomia?)