Z wizytą u Śnieżnego Króla - Hochkönig 2015

Melduję się Jako nie-narciarz czekam na widoki

maslinka napisał(a):
Śnieżna pustynia, UFO (lub Darth Vader - jak kto woli ) i coś dziwnego:



Zwidy jakieś

Za kilka dni zagadka się rozwiąże

Przecież to jasne: to korona jego wysokości Śnieżnego Króla

maslinka napisał(a):lub Darth Vader - jak kto woli )

Oczywiście, że wolę

maslinka napisał(a):i coś dziwnego:

To hopsania Króla Juliana, nic w tym dziwnego

Ależ kontrast w porównaniu z widoczkami poprzedniego dnia ...

maslinka napisał(a):Pierwszy raz w Alpach (a to nasz piąty wyjazd) spotykamy się z taką sytuacją, żeby zamknięto wyciągi.

To się jednak zdarza i to dość często.
Kilka razy spotkałem się z taką sytuacja w Stubai.
Ten rejon jest bardzo kapryśny pogodowa i zawsze trzeba sie liczyć
z takimi sytuacjami. Zdarzało się, iż dziwiłem się dlaczego jakąś kolejkę
unieruchamiaja bo nic nie wskazywało na jakiekolwiek zagrożenie a po kilkunastu minutach
przychodziły silne podmuchy wiatru. Muszą mieć jakieś swoje
proceduru według których oceniają warunki pogodowe i decydują o wyłączeniach.
Na pewno nie wpływa na to ilość osób chętnych do jazdy.

Hej,dosiadam się i ja:) nie mam odwagi na własna relację,ale chętnie zerknę
Byłam jakieś 100 km od Ciebie w tym samym czasie.Tauplitzalm. Pogoda identyczna,w niedzielę chodziły tylko orczyki,od wtorku pogoda bajka,pozdrawiam

Bocian napisał(a):Byłem na chwilę u Was z wiatromierzem

Chyba, że tak

ruzica napisał(a):Melduję się Jako nie-narciarz czekam na widoki

Będą widoki. Tylko w najbliższym odcinku jeszcze zamglone, później zaświeci słońce

Mikeee napisał(a):Przecież to jasne: to korona jego wysokości Śnieżnego Króla

I zagadka rozwiązała się przed czasem Chociaż... jest tam coś jeszcze

SgwdYrEira napisał(a):

maslinka napisał(a):lub Darth Vader - jak kto woli )

Oczywiście, że wolę

SgwdYrEira napisał(a):To hopsania Króla Juliana, nic w tym dziwnego

Aż musiałam sprawdzić, co to takiego Lubię króla Juliana, ale tego z hopsalnią nie pamiętałam

Potter napisał(a):Ależ kontrast w porównaniu z widoczkami poprzedniego dnia ...

No niestety. Inny świat...

z_byszek napisał(a):Zdarzało się, iż dziwiłem się dlaczego jakąś kolejkę
unieruchamiaja bo nic nie wskazywało na jakiekolwiek zagrożenie a po kilkunastu minutach
przychodziły silne podmuchy wiatru. Muszą mieć jakieś swoje
proceduru według których oceniają warunki pogodowe i decydują o wyłączeniach.

Na pewno mają procedury. Trochę żartowałam z tą ilością chętnych narciarzy Chociaż mieliśmy wrażenie, ze dmuchają na zimne... Ale pewnie wolą być ostrożni.

croktoś napisał(a):Hej,dosiadam się i ja:) nie mam odwagi na własna relację,ale chętnie zerknę
Byłam jakieś 100 km od Ciebie w tym samym czasie.Tauplitzalm. Pogoda identyczna,w niedzielę chodziły tylko orczyki,od wtorku pogoda bajka,pozdrawiam

Witaj. Może jednak skusisz się na napisanie przynajmniej krótkiej fotorelacji We mnie będziesz mieć na pewno wierną czytelniczkę

9 lutego (poniedziałek): Wagrain

Dziś, mimo pogody podobnej do wczorajszej , ruszymy się z Hochkönig. U Króla jeszcze poszusujemy (w słoneczku ), ale mamy karnet na całe Ski Amade, więc warto skorzystać z okazji i pojeździć na innych stokach.

Będzie jednak coś nam znanego - Wagrain, w którym stacjonowaliśmy 2 lata temu. Warunki na drogach lepsze niż wczoraj, ale z Hinterthal do Wagrainu jedzie się jakieś 50 minut... Dobrze, że wstaliśmy o 6:30

Dojeżdżamy do centrum Wagrainu:



Bałwan na miejscu :



Szybkie ubieranie butów i do gondolki:



Wciągamy się na szczyt Grafenberga. Tutaj, tradycyjnie, stoi drugi bałwan:



Chodzi mi o tego białego, większego

Dzisiaj będziemy szusować na dwóch miejscowych górkach - Grafenbergu i Griessenkareck, czyli trasami widocznymi na mapce:



Niestety nie zjedziemy do Alpendorf, bo wyłączyli wyciąg powrotny Szkoda tylko, że dowiedzieliśmy się o tym dopiero, jak dojechaliśmy do zamkniętej trasy i później musieliśmy stać w 20-minutowej kolejce do kanapy, razem z innymi narciarzami, którzy się "odbili" od pomarańczowej taśmy...

Ta mina mówi wszystko :



Ale zaraz przestaję się wściekać, bo na Grafenbergu jeździ się super. Widoczność całkiem niezła i prawie wcale nie wieje. (A jednak kanapę wyłączyli )



Tylko ciągle sypie, już drugi dzień, bez przerwy... Ale za to jutro rano docenimy tak duży opad śniegu

Pisałam, że znamy narciarsko Wagrain, jednak jest tu dla nas pewna nowość. Od zeszłego roku działa nowa kolejka - wagon łączący obie góry (Grafenbergu i Griessenkareck), czyli G-link. Stacja tejże atrakcji na Grafenbergu:



i wyjeżdżający wagonik:



Pojedziemy następnym Na szczęście nie ma dużego tłoku, bo tego najbardziej nie cierpię w jeździe takimi wagonami.

Już po drugiej stronie, na górze Griessenkareck:



Teraz będziemy ujeżdżać trasy wzdłuż gondolki Flying Mozart i Rote 8er. W sumie jakieś 5 wariantów zjazdu, więc się nie nudzimy Trasy są długie, ciekawie poprowadzone, a śnieg bardzo fajny. Muldy nam nie przeszkadzają Zdjęć nie robimy za dużo, bo szkoda czasu Zresztą focić więcej będziemy od jutra, jak pogoda się poprawi.

Po paru godzinach - zasłużony odpoczynek w knajpce. I (uwaga!) herbata zamiast piwa Trochę za zimno (jak dla mnie) na piwo...



Już jutro miejsce kubka zajmie kufelek

Nie ma co zbyt długo marudzić w knajpce. Trza być twardym i wracać na stok - prosto w padający w oczy (gogle) śnieg...



Kręcimy się jeszcze trochę po trasach na Griessenkareck. Chcemy przedostać się do części należącej do ośrodka Flachau, jednak okazuje się, że powrotna kanapa nie chodzi. Chodzi inna, ale nie ma gwarancji, że i tej nie zamkną, a wtedy odcięlibyśmy sobie drogę powrotu. Trudno, i tak jest już przed 15:00, wracamy G-linkiem na Grafenberg.

Tu jeszcze trochę jeździmy gondolką:



Wyszedł nam dzisiaj gondolkowo-wagonikowy dzień W sam raz na taką pogodę.

I katujemy czerwone trasy 36, 37 i 38 (patrz: mapka).

Wyciągi chodzą (a właściwie bramki wpuszczają) tutaj do 16:15, więc koło 16:30 jesteśmy na dole i kończymy dzisiejsze nartowanie, które, mimo słabej pogody, uważamy za bardzo udane

Fabiaka nam zasypało... Normalnie, w domu, nie cierpię odśnieżania samochodu, ale dzisiaj wyjątkowo mnie to cieszy. Zgłaszam się na ochotnika i z radością sięgam po miotłę



Na wakacjach nawet nielubiane na co dzień czynności "smakują" inaczej, a śnieg jest tu zdecydowanie przyjemniejszy niż na Śląsku Na pewno czystszy

Suniemy w korku uliczkami Wagrainu:





Jeszcze zakupy w Billi i wracamy "do siebie".

Wieczór spędzamy m.in., spacerując po Hinterthal. Ponieważ nadal sypie (chociaż coraz słabiej ), mamy tylko jedno zdjęcie (zrobione pod daszkiem jakiegoś domu) - małego kościółka niedaleko naszej kwatery:



W następnym odcinku zapraszam na serię słonecznych (!) fotek

Chyba Czytelnicy czekają już na te obiecane słoneczne foty, bo zdaje się zainteresowanie spadło

Jak obiecałam, tak robię. Zapraszam na kolejny odcinek


10 lutego (wtorek): W stronę słońca, czyli Königstour

Najbliższe otoczenie naszej kwatery o 8:30, po dwóch dniach solidnych opadów śniegu, wygląda tak:



Słońce zaczyna się przebijać i widać skrawki błękitu. W ciągu dnia będzie się wypogadzać Ruszamy więc w stronę słońca

Dziś znowu będziemy szusować w Hochkönig. Planujemy zrobić tzw. Königstour, czyli 32 kilometrową trasę, huśtawkę z Maria Alm do Mühlbach i z powrotem, z tym, że zaczniemy ją tam, gdzie mamy najbliżej, czyli z naszego Hinterthal.

Zrobimy zresztą dzisiaj zdecydowanie więcej niż te 32 kilometry, ale o tym później

Parking przed 9:00, a więc jeszcze przed otwarciem wyciągów (w Hochkönig wyciągi pracują od 9:00 do 16:30):



Trasy pięknie przygotowane, równe jak stół



Zjeżdżamy więc kilka razy do tej samej kanapy, delektując się świeżym śniegiem (teraz doceniamy fakt, że sypało ) i sztruksikiem. Jak się okazuje, nie wszędzie ten sztruks jest tak perfekcyjny jak w Hiterthal. Zdaje się, że na "naszych" trasach pracuje najlepszy "ratrakman"

Zdjęć z początków nartowania prawie brak, bo szkoda nam było czasu i jeszcze pustych tras, żeby się zatrzymywać

Po paru zjazdach "u siebie" ruszamy huśtawką Königstour, za żółtymi znakami, czyli w stronę Dienten i dalej - do Mühlbach.



Oczywiście nie jesteśmy w żaden sposób przywiązani do żółtego koloru. Jak nam się chce, odbijamy na pomarańczową trasę, potem wracamy na żółtą lub jeździmy kilka razy traskami, które najbardziej nam się podobają. Podstawowa zasada: ma być przyjemnie! I jest

Nawet na orczyku :



Zwłaszcza, że na trasach jeszcze sztruksik :



Hochkönig - the peak of your emotions :



Po niemiecku slogan brzmiał: "Hochkönig - der Gipfel der Gefühle"

Emocje można ostudzić na śnieżnym tronie :



Nieśnieżne trony też jeszcze będą Ale celowo te zdjęcia zostawię na ostatnie odcinki

Głupawka :



Dobra, miały być widoki i słońce - to proszę bardzo. Tu - widoki, ale słońce jeszcze nie bardzo



A tu jedziemy w stronę słońca :



Na te góry mogę patrzeć godzinami...:



Masyw Hochkönig prezentuje się wyjątkowo imponująco

Podobnie jak piwo w pięknych okolicznościach przyrody :



Niepostrzeżenie przeskoczyłam do knajpki, w której spędziliśmy parę przyjemnych chwil, wystawiając blade twarze do słonka



W tym roku "odkryliśmy", co najbardziej lubimy jeść na nartach Najlepiej wchodziły nam tosty z szynką i serem żółtym. To danie (czy raczej przekąska) ma same zalety Po pierwsze: cena (jakiejś 4 euro), po drugie: ilość (coś na mały głód), a po trzecie: smak ( naprawdę mega dobre im wychodziły!)

Nie lubię się objadać na nartach, bo później ciężko się jeździ. Aaa, chleb tostowy w Austrii mają jakiś większy niż nasz , więc dla mnie to jednak było bardziej danie niż przekąska

To tyle dygresji kulinarnych Wróćmy do wątku narciarskiego... Chociaż nadal jeszcze siedzimy w tej knajpce :



z widokiem na trasę nr 11:



i kanapę z pomarańczowymi bublinami :



Piwo się skończyło , czas jechać dalej. Właśnie przejeżdżamy estakadą wybudowaną kilka lat temu dla narciarzy nad miejscowością Dienten i zmierzamy w stronę Hinterthal i dalej - Maria Alm, gdzie nas jeszcze dzisiaj nie było:



Widać urokliwy kościółek w Dienten:



Najlepiej wygląda z innej perspektywy, widziany z drogi wjazdowej do miejscowości. Takie fotki zrobiliśmy 2 lata temu:





Dojeżdżamy do najwolniejszego wyciągu w całym Hochkönig - dwuosobowego krzesełka:



Wyciąg się wlecze, a my podziwiamy widoki:







Docieramy na naszą górkę, czyli na szczyt Gabühel. Znowu nie możemy sobie odmówić kilku zjazdów ulubionymi trasami do Hinterthal

A później szusujemy w stronę Maria Alm, ale o tym już w następnym odcinku

mysza73 napisał(a):Ale teraz już jest pięknie .

Ale to jest zdjęcie sprzed 2 lat

maslinka napisał(a):Chyba Czytelnicy czekają już na te obiecane słoneczne foty, bo zdaje się zainteresowanie spadło

Wydaje mi się ,że wzrosło.

Ta mina mówi wszystko :

Świetne... ...ale pamiętaj złość piękności szkodzi.

Moja droga na Wysokiego Króla wyglądała trochę inaczej:



Ale zjazdy też miałem:



Pozdrawiam,
Wojtek

Witam

Wszyscy'komple"czytają,podziwiają,tylko nie wszyscy się ujawniają
U mnie jak na razie nartowanie w Austrii w strefie marzeń...
Ale tak to jest jak się ma u siebie takie widoki