TATRY - Przygoda w plecaku...z małolatem na szlaku...

GÓRY.....gdy wznoszę oczy,i przemykam spojrzeniem po graniach...szczytach....przeskakuję po urwiskach.....po chwili natchniony wkraczam w dolinkę aby stan euforii trwał...

Zapach lasu...igliwia...paleta barw zieleni...i obietnica niezwykłych widoków - rodzi dreszcz emocji...

I góry mają taką magiczną moc,która uzależnia.....
nawet idąc powtórnie tym samym szlakiem -wiesz co za tym lasem...
a jednak zazwyczaj niespodzianka...
Gra światła pogłębiła dolinkę.....wydobyła załomy skalne...czasami mgła lub chmury sprawiają jakby to miejsce było nieznane...

Lub zimową porą - czapy śniegu,zmrożone skrzące miliardy igieł i wąska nitka w głębokim puchu jako drogowskaz na szlaku...
Wszędzie biało.....i miejsca jakby mniej....skalne ściany większe i ....
bliższe...a jednak jeszcze bardziej niedostępne.....

Przystanę gdzieś na polance...i jak skamieniały ani drgnę...
te majestatyczne olbrzymy - budzące respekt...czasami złowrogie...
lecz zawsze piękne - nieustannie skupiają uwagę...

Jest w nich coś mistycznego od zawsze...po prostu są...od setek tysięcy lat
w niezmienionym zazwyczaj stanie.
Błądziły po nich oczy wielkich tego świata - od dziesiątek i setek pokoleń...

J czuję to - że krążą w nich duchy przeszłości...prastarych istnień...

Zaszczepiłem w dzieciach bakcyla podróży - morza,góry,przyroda...jako
sens spędzania wolnego czasu.
Mogę przełożyć plany zakupowe różnych rzeczy na następny rok...
wyjazdu wakacyjnego nigdy...
Gdy tylko nadarza się okazja i pogoda daje nadzieję na przetarcie jakiegoś szlaku - ruszamy...choćby na jeden dzień.
Chłoniemy te piękne dary natury...które wyzwalają w nas hormony
szczęścia.....dają bodziec do pokonywania trudności...czasem do pokonania siebie...
Julia- moje ośmioletnie obecnie dziecko,jest w stanie odpuścić sobie różne rzeczy...
nie daruje mi,gdybym nie zabrał jej na szlak - na wycieczkę rowerową -
ot, po prostu nawet na grzyby do lasu...

Zaczęło się od leśnych ścieżek...dolinek...aż przyszedł czas aby piąć się w górę.....

Zacznę od ostatniej wędrówki, wycieczka na Polanę Rusinową i Gęsią Szyję...
Weekend majowy miałem poszatkowany pracą,dlatego udało się zorganizować wyjazd na jeden dzień.
Zubilewicz obiecał piękną pogodę.....więc w drogę...
Wyruszyliśmy wczesnym rankiem i zawitaliśmy do Głodówki ze śniadankiem...



















CDN

CROberto napisał(a):GÓRY.....gdy wznoszę oczy,i przemykam spojrzeniem po graniach...szczytach....przeskakuję po urwiskach.....po chwili natchniony wkraczam w dolinkę aby stan euforii trwał...

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

CROberto napisał(a):GÓRY.....gdy wznoszę oczy,i przemykam spojrzeniem po graniach...szczytach....przeskakuję po urwiskach.....po chwili natchniony wkraczam w dolinkę aby stan euforii trwał...

Pozdrawiam,
Wojtek

Witaj Wojtku
Jesteś pierwszy Guru górołazów...
Dzięki.
Pozdrawiam Robert.

CROberto napisał(a):Jesteś pierwszy

Czuwam.

CROberto napisał(a):Guru górołazów...

Górułaz.

Pozdrawiam,
Wojtek

Ja również po ostatniej relacji na każdą kolejną będę czekał z zapartym tchem.

CROberto napisał(a):Chłoniemy te piękne dary natury...które wyzwalają w nas hormony szczęścia.....dają bodziec do pokonywania trudności...czasem do pokonania siebie...

I genialnie potrafisz przekazywać te "hormony szczęścia" dalej. Ja już nie mogę się doczekać na kolejne opisy.

ładnie,pięknie ,................a czy " zaliczyłeś" kwitnące krokusy np w Dolinie Chochołowskiej ?

Skoro o moich ukochanych Tatrach tutaj będzie , melduję swoją obecność . Ja również jeden dzień tegorocznej "majówki" spędziłam w górach , więc z ciekawością poczytam o Waszej przygodzie.

Pozdrawiam i życzę miłego dnia .

"W górach jest wszystko, co kocham..." Zasiadam więc z największą przyjemnością

Góry.... Tatry..... ruszam z Wami

Moje ukochane Tatry....
Chętnie popatrzę na ich majestat Twoimi oczami.

Na majówkę wybraliśmy słowacką stronę Tatr, stacjonowaliśmy w Górnym Smokowcu, a wracaliśmy mijając Głodówkę.

Serdecznie pozdrawiam.

CROberto napisał(a):Zapach lasu...igliwia...paleta barw zieleni...i obietnica niezwykłych widoków - rodzi dreszcz emocji...

I góry mają taką magiczną moc,która uzależnia.....

Ooo ... to to !

pozdrawiam.

Ufff....dopiero teraz wylądowałem miękko w fotelu...
To był najdłuższy dzień pracy w tym roku...

Franz napisał(a):

CROberto napisał(a):Jesteś pierwszy

Czuwam.

CROberto napisał(a):Guru górołazów...

Górułaz.

Pozdrawiam,
Wojtek

Czuj,czuj,czuwaj...
Pozdrawiam

PETERENZO napisał(a):Ja również po ostatniej relacji na każdą kolejną będę czekał z zapartym tchem.

CROberto napisał(a):Chłoniemy te piękne dary natury...które wyzwalają w nas hormony szczęścia.....dają bodziec do pokonywania trudności...czasem do pokonania siebie...

I genialnie potrafisz przekazywać te "hormony szczęścia" dalej. Ja już nie mogę się doczekać na kolejne opisy.

Witaj PETRENZO cieszę się że wciąż zaglądasz
Tak bardzo miłe Twe słowa...że aż boje się żeby trema nie zawitała.
Ta relacja będzie się trochę różnić od poprzedniej...
Dzięki .
Pozdrawiam.

Amikol napisał(a):ładnie,pięknie ,................a czy " zaliczyłeś" kwitnące krokusy np w Dolinie Chochołowskiej ?

Cześć Amikol - byliśmy popołudniu na rowerach w Chochołowskiej...
i co prawda znależliśmy polankę z krokusami...ale 1 maja to nie było to..... co masz na myśli...
Za rok musimy pojechać wcześniej
Pozdrawiam