TATRY - Przygoda w plecaku...z małolatem na szlaku...

Jakiś czas temu pisałam, że coś tutaj napiszę Dostałam nawet pozwolenie

Chwilowo mam trochę czasu i chęci na wspominki, więc wybrałam się na zdjęciowe wykopaliska i odgrzebałam zdjęcia z tygodnia spędzonego w polskich Tatrach w sierpniu 2008 roku.

Mam nadzieję, że powspominacie ze mną Prawdopodobnie zajmie mi to kilka odcinków i nie będzie małolata na szlaku , ale pięknych widoków z pewnością nie zabraknie. Zapraszam!

Bazę mamy Bukowinie Tatrzańskiej. I taki widok z okna :



Wędrówki tatrzańskie zaczynamy od bardzo lajtowego spacerku - na pierwszy ogień idzie Dolina Kościeliska:



Jest 10 sierpnia, bardzo upalny dzień, w drodze często schładzamy się w potoku :



Niestety ludzi tłum! :



Ale taka to dolina, na rodzinne spacery. Spodziewaliśmy się tego, więc nie marudzimy. (Jutro pójdziemy wysoko w góry )

Docieramy do schroniska na Hali Ornak:



Nawet nie próbujemy iść do kolejki. Zjadamy własny prowiant i uciekając przed tłumami, ruszamy w stronę Stawu Smreczyńskiego. Tutaj jest tylko trochę spokojniej niż na Ornaku. Ale bardzo ładnie:







Zawracamy i pokonujemy tę samą drogę przez dolinę, w odwrotnym kierunku. Na pierwszy raz wystarczy

Wieczorem idziemy na spacer po "naszej" Bukowinie

Spacerujemy koło Domu Ludowego:



i podziwiamy piękny widok na Tatry w świetle zachodzącego słońca. Hał romantik! :



"Jutro" będziemy się wspinać na Zawrat i Świnicę Będzie ciekawie i przepięknie!

romuald22 napisał(a):

maslinka napisał(a):"Jutro" będziemy się wspinać na Zawrat i Świnicę Będzie ciekawie i przepięknie!

Agniecha - chyba Cię nie "pogieło" żeby robić to dzisiaj.
Mam sygnały od znajomych GOPRowców, że góry trochę się na nas obraziły (na chwilę ) i aktualnie chcą zostać same...Bez nas

Na mnie się nie obraziły Dostałam specjalne zaproszenie

Fatamorgana napisał(a):WOW! Maslinka wróciła i pisze!

Cały czas tu byłam Tylko rzadziej albo po cichu

Fatamorgana napisał(a):W dodatku będzie się wspinała na Orlej po łańcuchach!
A więc to co było w Obśivance to było tylko małe pifko...

I w Obsivance i na obu Rozsutcach też. W dodatku Zawrat to były moje pierwsze w życiu (w górach ) łańcuchy Taki łańcuchowy chrzest można powiedzieć

Fatamorgana napisał(a):P.S. Aga, gdzie na narty tej zimy?

Z tym jest mały problem, bo ciągle walczę z różnymi dolegliwościami zdrowotnymi... Na razie nic nie mówię, żeby nie zapeszyć. Może się uda...

11 sierpnia 2008: Dolina Suchej Wody - Hala Gąsienicowa - Czarny Staw Gąsienicowy - Zawrat (2158) - Świnica (2301) - Świnicka Przełęcz - Dolina Gąsienicowa - Hala Gąsienicowa - Dolina Suchej Wody

Uff! Imponująca traska Pora ruszać na szlak, bo już prawie 10:00 Nigdy nie należeliśmy do rannych ptaszków, więc i dzisiaj (mimo ambitnych planów) nie śpieszymy się specjalnie. Zresztą plany były uzależnione od pogody, a ta (choć prognozy zakładały optymistyczny wariant) w górach może się zmienić w każdej chwili, dobrze to wiemy. Plany łazikowe będą więc dzisiaj stopniowo rozszerzane...

Przed 10:00 parkujemy przy drodze Oswalda Balzera i ruszamy w głąb Doliny Suchej Wody, która (przynajmniej na początku) wcale nie jest sucha :



Ta część trasy jest zupełnie niewidokowa, więc szybko ją "przebiegamy", wiedząc, że w dalszej części będziemy się bardziej "zagapiać". Przejście doliną zamiast 2 godzin i 20 minut (podawanych na mapie) zajmuje nam jakąś godzinę i czterdzieści minut. Dzięki temu, że nadrobiliśmy trochę czasu , możemy zjeść pyszne naleśniki w Schronisku Murowaniec na Hali Gąsienicowej



Po chwili ruszamy dalej, w stronę Czarnego Stawu Gąsienicowego:



Jest pochmurno i parno, trochę się boimy, czy nie nadejdzie burza. Posiedzimy nad stawem, popatrzymy i zdecydujemy, co dalej.

Czarny Staw coraz bliżej:





I już nad wodą:



Chwila zadumy...

Myśli o kruchości człowieka zawsze towarzyszą mi w górach. Siedzę więc i patrzę, oddaję się magii chwili.



Panoramki niezbyt dobrze nam wyszły

Okazuje się, że Czarny Staw Gąsienicowy to magiczne miejsce... Dochodzi do niezwykłego spotkania. Wypatruję dwie żabki, w dodatku pluszowe



Mówią nam, że burzy nie będzie, możemy iść dalej

Nie wiem, czy można im zaufać , ale mój mąż mówi, że pogoda wygląda na stabilną. Jesteśmy pełni sił, więc spróbujemy iść dalej, na Zawrat. Najwyżej... zawrócimy

Okrążamy staw:







podziwiamy kaczki :



mikrowodospady na szlaku:





i coraz piękniejsze widoki - można powiedzieć, że już z wysoka:



Długo mogłabym tak stać i patrzeć...



Ale trzeba się piąć w górę i uważać na to, co może spadać z góry...



Na szczęście obyło się bez kamiennych niespodzianek.

Przed nami mozolna wspinaczka - najpierw po kamiennych stopniach:



później po wielkich głazach. Szlak biegnie coraz bardziej pionowo. Jest przepięknie, ale rozsądek podpowiada, żeby nie rozglądać się zbyt często, tylko patrzeć pod nogi.

Parę fotek w drodze na Zawrat oczywiście udaje się ustrzelić , ale ciąg dalszy wycieczki w następnym odcinku

Potter napisał(a):Ze wstydem musze przyznać, że na Świnicy póki co nie byłam .
Z tym większą przyjemnością popatrzę na Waszą przygodę .

Nie ma się czego wstydzić. Ja nie byłam na Giewoncie

Zapraszam na wędrówkę

Iwona75 napisał(a):Miło Cię gościć w tej relacji Agnieszko.

Czuję się zaproszona i obiecuję zaglądać.

Już jest pięknie....

Cześć Iwona Fajnie, że jesteś.




Witaj, Robercie

CROberto napisał(a):Żabki super - ale już wcześniej się z nimi zapoznałem

No tak, rzeczywiście, już się znacie

CROberto napisał(a):P.S.
Nie zawieszaj się zbyt często bo czekamy na widoczki z łańcuchów

Zaraz wrzucę trochę łańcuchów.