Szwajcaria latem.

Na przełęczy.

Przez kilka dni wcześniej sprawdzałam w goglach przejezdność tej drogi. Martwiłam się możliwymi zatorami i brakiem miejsca do zaparkowania, tam gdzie bym chciała. Okazało się, że mimo sporej wakacyjnej frekwencji nie było tak źle.

Jedyne miejsce gdzie mieliśmy problem z zaparkowaniem to Hotel Belvedere. Ale to zrozumiałe bo tam zatrzymał się też
Agent 007

























































W 1882 roku Szwajcar Josef Seiler kupił tu działkę i postawił schronisko, a w roku 1903 otwarto luksusowy hotel. Atutem była bliskość lodowca Rhonegletcher. Wyprawa przez Alpy wymagała wtedy noclegu po drodze i hotel cieszył się dużym powodzeniem. A prawdziwy rozgłos przyniosło mu kino.

Kiedy jednak na skutek zmian klimatycznych pod koniec XX- go wieku po lodowcu pozostały tylko skały i błoto, a dobrą drogą można pokonać ten odcinek w ciągu kilku godzin- hotel stracił na popularności. Zamknięty od 2015 roku popada w ruinę.
Podobno są pomysły utworzenia tu muzeum lodowców i zmian klimatycznych.

Na parkingu po drugiej stronie ulicy funkcjonuje knajpa i sklep. Można kupić bilet na spacer do groty lodowej, która jeszcze się nie rozpuściła.

Teraz już zjeżdżamy.





















Następna niższa przełęcz to Grimsel 2164 m.
















































Doliną zmierzamy do Grindelwaldu.

majkik75 napisał(a):Ale ja mam nieobiektywny stosunek do Szwajcarii, to trzeba wybaczyć

Moje zdanie to też opinia jednodniowego turysty.
Dla mieszkańców to bardzo dobre miejsce do życia.

Jest cudna pogoda i tak ładnie, że dech zapiera. Droga prowadzi przez Interlaken, bo górkę First musimy jakoś od tyłu objechać.

Koło 15.00 docieramy do Grindelwaldu. Nocleg mamy w Hotelu Gletscherblick. Zostawiamy auto na parkingu pod pensjonatem i idziemy 800m. w dół do stacji kolejki gondolowej First. Widoki po drodze są oszałamiające, lokalizacja hotelu najlepsza z najlepszych (gimnastyka po górkach gratis). Ośnieżony szczyt na który patrzymy to Mättenberg 3104 m.




































Już w czasie przejazdu przez wioskę widzieliśmy informacje, że pierwszy parking przy First jest pełny, co zasiało w mojej głowie ziarno niepokoju. Teraz informacja się potwierdziła, jest niedzielne popołudnie i biletów na kolejkę niet.
Trudno się mówi, trzeba było kupić wcześniej. Tylko jak tu wszystko planować co do minuty?

Piwko na pocieszenie i pod górkę do domu.

Ale nie ma tego złego … Zyskaliśmy wolne popołudnie i wieczór żeby nie gonić, tylko cieszyć się widokiem z balkonu. A w hotelu dostaliśmy kartę gościa gminy Grindelwald, uprawniającą do 15% zniżki na kolejkę.









































Hotel bez zarzutu, polecam. Dobry kontakt z personelem, w razie potrzeby można zostawić auto po wymeldowaniu.

No to w poniedziałek po śniadaniu ponownie start do kolejki, tym razem skuteczny. Chcąc wykorzystać zniżkę z gminy trzeba udać się do kasy, takiego biletu nie kupimy online czy w automacie. Była już parominutowa kolejka.

Podróż na szczyt to około pól godziny; nie ma przesiadek chociaż wagonik zmienia kierunek jazdy. Można wysiąść na jednej z dwóch stacji pośrednich.

Miałam bilet powrotny, ale całkiem dobrze można z górki zejść, zjechać lub sfrunąć (do tej atrakcji już rano było 140 minut oczekiwania).























Na górze atrakcją jest platforma widokowa, taras i pastwisko, na którym mimo zakazu i ogrodzenia jest więcej ludzi niż krów.

Do zjazdu było zdecydowanie mniej chętnych, można było mieć wagonik na wyłączność.








To lot z góry.

Teraz kierunek Lauterbrunnen, ale tu nie zostaniemy mimo, że wodospad spadający niemal na ulicę wygląda nieziemsko. Niestety, nie ma opcji żeby zobaczyć wszystko.























Wybieram Mürren z dojazdem gondolą Schilthornbahn.

Przy stacji kolejki jest duży parking. Miejsca nie zabraknie, ale kto późno przyjedzie tak jak my, stoi daleko od wejścia.
Opłata 7 CHF/dzień w automacie przed wejściem do kas.

Gondola to duży wagon, który kursuje co 10 minut i po pionowej ścianie na górę zabiera kilkadziesiąt osób. Można jechać jeszcze wyżej na Brig, ale nam wystarczyło Mürren, wioska jak z bajki położona na 1641m., bez ruchu samochodowego.




















Idziemy na spacer.

Po drodze kąpiel w jeziorze Thunersee.


















Następny przystanek to Berno. Meldujemy się w schronisku młodzieżowym Bern Youth Hostel. Trudno wymarzyć sobie lepszą lokalizację w mieście; jesteśmy w centrum, a miejsce jest ciche, z wolnymi miejscami do parkowania na ulicy i parkingiem hotelowym (po wymeldowaniu auto może zostać do13.00). Z okna widać rzekę Aare, a z drugiej strony budynku wychyla się Parlament.

Wystrój i wyposażenie więcej niż skromne, ale jest czyste łóżko i ciepła woda oraz śniadanie z całkiem przyzwoitymi produktami. Zrobiłam sobie nawet kanapki na drogę, bo zapasy przywiezione już się skończyły. W takich miejscach bardzo przydała się możliwość włączenia lodówki turystycznej do sieci. Ale uwaga- wszędzie wtyczki muszą być płaskie, nie okrągłe.
Hotel i okolica.

Tak, to jest obłęd First i Grindelwald są jak nie z tej ziemi. Ja to mówiłem do mojej rodzinki, że tutaj to jest jakbyśmy mówili do jakiegoś modelu AI: wygeneruj mi wioskę w górach, z widokami, itp,itd. Coś tam się pokazuje a Szwajcaria na to: potrzymaj mi piwo
Wodospad jak widzę tak jak my ominięty, my też nie daliśmy już czasowo rady ... Berno też nie Ale mam nadzieję, że jeszcze będzie kiedyś powtórka i uda się na spokojnie uzupełnić kilka miejsc ...

Oficjalnie Szwajcaria stolicy nie ma, ale faktycznie jest nią Berno- siedziba Parlamentu. Wizytówką miasta jest miś, spróbuję go poszukać. Późnym popołudniem w podskokach poleciałam na Starówkę wpisaną na listę UNESCO.

Budynek Parlamentu. Tu na tarasach (Bundesterrasse) oraz schodach z widokiem na rzekę i czerwone dachy, mieszkańcy urządzają sobie pikniki. Z hotelu blisko, ale pod górkę.












































Przy Bundesplatz m.in. budynek Narodowego Banku Szwajcarii.
































Na tle starych kamienic ładnie prezentują się czerwone trolejbusy i tramwaje.

majkik75 napisał(a):Tak, to jest obłęd First i Grindelwald są jak nie z tej ziemi. Ja to mówiłem do mojej rodzinki, że tutaj to jest jakbyśmy mówili do jakiegoś modelu AI: wygeneruj mi wioskę w górach, z widokami, itp,itd. Coś tam się pokazuje a Szwajcaria na to: potrzymaj mi piwo
Wodospad jak widzę tak jak my ominięty, my też nie daliśmy już czasowo rady ... Berno też nie Ale mam nadzieję, że jeszcze będzie kiedyś powtórka i uda się na spokojnie uzupełnić kilka miejsc ...

Sporo już w życiu widziałam, ale tu banan nie schodził mi z twarzy.
Miejsca wybierałam tak, jak by miała być to jedyna wycieczka w tym kierunku. Ale myślę, że jednak uda się wrócić kiedyś z rowerami i nasycić oczy tymi obrazkami w spokojniejszym tempie.

A Berno? Bardzo proszę, jest