Rumunia-Macedonia-Albania-Czarnogóra 2012

napisał(a) **Agu$** » 02.10.2012 16:55

Witam, zapowiada sie ciekawie, więc będę śledziła na bieżąco. Podczas tegorocznych wakacji w Albanii stwierdziliśmy, że w przyszłym roku odwiedzamy Rumunię. Zrobiliśmy trasę Czechy-Słowacja-Węgry-Serbia-Czarnogóra- Albania i tam także wrócimy!!! Europa jest tak piękna, że życia, a co gorsza środków finansowych mi nie wystarczy na zobaczenie tego wszystkiego co chciałabym zobaczyć, a jest zapewne wiele takich miejsc o których istnieniu nawet nie wiem!

A teraz pozdrawiam was z portugalskiego Algarve!

napisał(a) **KOL** » 02.10.2012 18:32

Rumunia bardzo ładna na Twoich zdjęciach. Ja już czekam na widoki ze znajomych miejsc w Albanii i Macedonii.

Pozdrawiam

napisał(a) **piotrf** » 03.10.2012 01:42

anazaw napisał(a):[i] . . . a taki sobie zameczek po drodze. . .

To Cetatea Rupea ( Castrum Kuholm ) - wg badań archeologicznych Rupea to miejsce , gdzie odnaleziono najstarsze w Rumunii ślady osadnictwa , datowane na 5 500 lat p.n.e.

Na terenie zamku jest 40 - metrowa studnia wykuta w bazaltowej skale . . .

Pozdrawiam
Piotr

napisał(a) **anazaw** » 03.10.2012 09:34

piotrf napisał(a):
anazaw napisał(a):[i] . . . a taki sobie zameczek po drodze. . .

To Cetatea Rupea ( Castrum Kuholm ) - wg badań archeologicznych Rupea to miejsce , gdzie odnaleziono najstarsze w Rumunii ślady osadnictwa , datowane na 5 500 lat p.n.e.

Na terenie zamku jest 40 - metrowa studnia wykuta w bazaltowej skale . . .

Pozdrawiam
Piotr

dziękuję!

napisał(a) **anazaw** » 03.10.2012 10:32

Po ewakuacji z rumuńskich Krupówek jedziemy w stronę słynnej 7C czyli trasy transfogaraskiej. Postanawiamy podjechać jak najbliżej początku drogi i znaleźć jakiś nocleg, żeby rano ruszyć w góry. Te 100km pomiędzy Bran a Curtea de Arges mija jednak na tyle szybko, że już po chwili jesteśmy na osławionej szosie zbudowanej przez Słońce Karpat. Powoli wspinamy się w górę kręcąc niemiłosiernie kierownicą i ze zdumieniem stwierdzając, że droga jest w pełni wyasfaltowana i całkiem szeroka. A wydawało się, że może być ciężko, gdzie tam! Oczywiście, że jedzie się powoli, ale w końcu jest to trasa widokowa! Mijamy Poenari (prawdziwy zamek Draculi) równie oblężone przez turystów (niedziela...) i jedziemy nad jezioro Vidraru. Wielka tama, pomnik stalowego rycerza (może ktoś wie któż zacz?) i przepiękny widok- nocujemy(25 euro za pokój ze śniadaniem, wi-fi), ale przed snem mały spacer na tamę...

napisał(a) **Vjetar** » 03.10.2012 11:12

anazaw napisał(a):Wielka tama, pomnik stalowego rycerza (może ktoś wie któż zacz?)

To posąg Prometeusza.
:papa:

napisał(a) **anazaw** » 04.10.2012 14:35

Jacek S napisał(a):
anazaw napisał(a):Wielka tama, pomnik stalowego rycerza (może ktoś wie któż zacz?)

To posąg Prometeusza.

No, że ja na to nie wpadłam! Obstawiałam HE-MAN'a lub robota trans-formers, a to przecież na pierwszy rzut oka widać, że Prometeusz! Elektryczny i błyskawiczny! Dzięki!!!

napisał(a) **anazaw** » 04.10.2012 15:19

Po pysznym śniadaniu w hoteliku za tamą, ruszyliśmy dalej. Poranek był dość rześki, ale z minuty na minutę robił się upał.Droga kręto wiła się w górę, czasem spotykaliśmy pasterzy ze swoimi trzódkami, czasem urocze strumienie obłożone skrzącymi się srebrno kamieniami (tego "srebra" jest tam całkiem sporo i jak to wszystko błyśnie w słońcu, to ech...) Po jakimś czasie skończył się las i otworzyły się przed nami GÓRY.Widoki zapierające dech w piersiach! Co tu gadać, lepiej zobaczyć:

napisał(a) **anazaw** » 04.10.2012 15:21

i jeszcze te:

napisał(a) **anazaw** » 04.10.2012 16:37

I jeszcze coś o rumuńskich drogach.Te turystyczne są bardzo dobre lub dobre, te małomiasteczkowe są dziurawe ale przejezdne, całkowity brak asfaltu zanotowaliśmy "wewnątrz" wiosek i o dziwo na miejskich osiedlach, ale i tam dało radę się przeturlać. A człowiek sobie wyobrażał jakąś podróż w trzeci świat, aż mi wstyd normalnie...

napisał(a) **anazaw** » 06.10.2012 17:05

Bukareszt. Właściwie mieliśmy tam tylko przenocować i rakiem ruszyć w stronę Macedonii. Zwiedzanie dużego miasta w upalny wrześniowy dzień- jak dla mnie to za dużo;) Dojechaliśmy wieczorkiem i zaczęliśmy szukać noclegu blisko centrum licząc na wieczorny spacer. Pierwszy hostel podany w przewodniku lekko mnie przeraził, drugiego pod wskazanym adresem po prostu nie było, a próby dotarcia doń według wskazówek tubylców w ich jakże tubylczym języku kończyły się błądzeniem w kółko po dość mrocznych i mało przyjaznych uliczkach. Poddaliśmy się i ruszyliśmy w kierunku jednego z dworców, tam w końcu muszą też być hostele. Owszem były- 50-100 euro za rzekłabym dość skromne warunki. Ja rozumiem- stolica, ale jak się wyjeżdża na miesiąc to każdy grosz, tj. eurocent się liczy! Lekko zrezygnowani już mieliśmy się poddać, gdy do samochodu podszedł jakiś człowiek i gimnastykując się przed przednią szybą w ogólnoświatowym języku słowo-gest wytłumaczył, że zaprowadzi nas do hotelu za 25 euro za pokój i internet ,że to jest tuż obok, po czym zaczął biec i machał "jedźcie za mną". Dziwnie się jedzie za biegnącym człowiekiem...Skręciliśmy w kolejną mroczną uliczkę i kolejną jeszcze mroczniejszą i jesteśmy na miejscu. Ciemno, groźnie, bezdomne psy i Rumuni(tacy cygańscy) przy rozkładanym stoliku, na ulicy rżną w karciochy mocno się przy tym kłócąc. No ładnie, pomyślałam, zachciało ci się Rumunii...Ale co zrobić, noc już prawie, a nasz maratończyk tak się starał- nocujemy.Tylko spacer odpada, bo ja w tę noc ciemną nie wyjdę;) Pokój całkiem całkiem, właściciele bardzo mili, samochód bezpiecznie w środku zamykanej posesji, internet jest- damy radę. Po pół godzinie, żeby nie było za miło gaśnie światło. Awaria prądu, nie wiadomo co i jak, trzeba czekać. Welcome to Romania- mówi właściciel. Ale to dzięki tej ciemności wyściubiliśmy nosy poza bramę i przekonaliśmy się, że groźne watahy psów to bezdomne bidule, które za kawałek czegoś do jedzenia obdarzają cię spojrzeniem pełnym bezgranicznej wdzięczności, a groźni bandyci Rumuni to zwyczajni, sympatyczni ludzie, którzy po prostu żyją inaczej. I znów mi głupio- pomyślałam...Spać poszliśmy bez prądu postanawiając rano coś jednak zobaczyć.
Bukareszt, mocno podniszczony ale według mnie słusznie niegdyś zwany Paryżem Wschodu (zatrzymywał się tu Orient Express):

napisał(a) **anazaw** » 06.10.2012 17:23

Chciałam jeszcze koniecznie zobaczyć pałac Ceausescu czyli siedzibę Partii Komunistycznej z przylegającym bulwarem, który Pan Nicolae zbudował (albo raczej budował, bo dokończyć już nie zdążył) na swoją cześć i chwałę. Wszystko tu jest naj. Największe, najdłuższe (bulwar jest o kilka metrów dłuższy od Pól Elizejskich) itp.itd. No i te pasujące do owego gmachu bloki, wybudowane w miejsce starych kamiennic w ramach swoistego rodzaju modernizacji miasta(!!!) Na końcu bulwaru miał stanąć pomnik przywódcy na tyle potężny, żeby Słońce Karpat mógł na siebie zerkać z pałacowego gabinetu upewniając się w swojej wielkości. Nie zdążył...

napisał(a) **anazaw** » 06.10.2012 17:25

I jeszcze wspomniany hostelik, gdyby ktoś był w potrzebie;)

napisał(a) **Pudelek** » 09.10.2012 13:46

Bukareszt ma wśród turystów raczej złą opinię... duży, brzydki, chaotyczny (ale to w końcu prawie Bałkany) itp. Mnie się spodobał, ale trzeba być w nim kilka dni. Starówka jest mała i zaniedbana (choć po zdjęciach widzę, że ją odnawiają). Ceausescu dokonał tu rzezi na zabytkach większej niż komuniści w Rosji, chyba tylko Hodża mógł się z nim równać. Ale jak się pochodzi dłużej to można znaleźć np. wspaniałe cerkwie ukryte między blokami... jest też dużo parków... a i te bloki są jakieś takie bardziej fantazyjne niż polskie klocki...

ogólnie warto tu przyjechać, jeśli się wie, czego się spodziewać

(pozwolę sobie dodać galerię z Bukaresztu sprzed 3 lat dla porównania: https://picasaweb.google.com/Pudelek200 ... aBukareszt )

napisał(a) **armar** » 09.10.2012 16:06

W Bukareszcie spędziłem najbardziej "hardcorowy" tydzień swojego życia

Ale to było na rok przed upadkiem "Słońca Karpat" w epoce Securitate :roll:

Człowiek był młody ( na urlopie dziekańskim dorabiało się i zwiedzało Europe na wycieczkach handlowo-turystycznych ) a do Rumunii pojechaliśmy ( właściwie polecieliśmy w tamta stronę ) w ciemno mając jeden kontakt na nocleg

Dość powiedzieć że była to zima , a jedyne knajpki ogrzewane były w drogich hotelach , w innych restauracjach siedziało się w ubraniach mając z reguły do wyboru dwa dania . Bukareszt był jedynym miastem w Rumunii gdzie chleb był sprzedawany w systemie poza kartkowym ale i tak kiedy stawaliśmy i szliśmy na miasto to pieczywa już nie było ( tak naprawdę w sklepach nic nie było poza papryką w słoikach )

Program w TV wyglądał tak , 18 - zjazd partii , 19- dobranocka , 19,30 dziennik , 20 - zjazd partii ( akurat sie wtedy odbywał) 0 22 zakończenie programu . program trwał od 18 do 22 ze względu na oszczędność . tak samo z tego względu nie działało kompletnie oświetlenie na ulicach .

Mieszkaliśmy w bardzo ładnej prywatnej willi , mocno zaniedbanej , u samotnej kobiety ( p.Schneider - Niemka z pochodzenia ) która ze względu na limit gazu przysługujący dla samotnej kobiety miała taki ogrzewacz na kółkach z którym chodziła od kuchni do swojej sypialni , pozostałe pomieszczenia były nieogrzewane ( przekroczenie zużycia gazu powodowało wyłączenie dostawy na kilka miesięcy i dużą karę ) . My spaliśmy w ubraniach pod pościelą , ale tak naprawde dopiero nakrycie się dywanem(!) pozwalało na zaśnięcie . :wink:

Oj dużo można pisać o tym pobycie ale wspomnę ze mimo wszystko choć ludzie byli zastraszeni ( wyjście z willi i powrót musiał odbywać się bez świadków , żeby nie narazić gospodyni na nieprzyjemności ) to mimo wszystko dosyć serdeczni i bardzo ciekawi obcokrajowców , a architektura Bukaresztu właśnie w tych mniej znanych zaułkach zrobiła na nas , mimo zaniedbania , naprawdę duże wrażenie .
A i wrażenie robiła komunikacja miejska . autobusy na lpg ze zbiornikami na dachu

Czekam więc na ciąg dalszy relacji pozdrawiam