Pisać czy nie pisać ? II Hiszpania 2010

Witaj masmedia

Teraz rozumiem tą prawie 10-dniową przerwę w relacji, a już wczoraj chciałem zapytać, dlaczego odpuszczasz.
Nie martwcie się, relacja nie wygasa jak są chcący ją czytać, też poczekam.

Życzę całej Twojej rodzinie wszystkiego najlepszego, spokoju, zdrowia i jak najmniej trosk.
Oczywiście też Wesołych Świąt.
Pozdrawiam.

I ja dołączam do czytaczy . Hiszpanię ulubiłam kilka lat temu, a Barcelonę kocham miłością najczystszą:) Zatem czekam na możliwość powrotu do niej w twojej relacji . A na razie trzymam kciuki, poradzisz sobie z tym zamieszaniem na pewno!

masmedia napisał(a):I okazało się...

Nie przejmuj się relacją...są sprawy/rzeczy ważne i ważne.

Poczekam (przypomnę).
Będzie dobrze.
Pozdrawiam świątecznie i do...
Jacek

i ja się przyłączę do życzeń świątecznych i oczywiście szybkiego powrotu do zdrowia.

Czekam, czekamy na dalszy ciąg z niecierpliwością )

pozdrawiam

masmedia napisał(a): Dziś tylko w ramach światowego protestu przeciwko szaleństwu przedświątecznych porządków klapnęłam na chwilkę przed kompem i weszłam na forum (

I tak trzymaj ja tam grzecznie siedzę i czekam na częstsze chwile Twojego protestu Tym bardziej, że w tym roku na 99,9% będziemy w tych okolicach
Już aquapark obejrzałam, nazwę przewodnika zapisałam

....i czekam na cedeen

Do zobaczenia po świętach

Dziękuję wszystkim za życzenia, słowa otuchy i przede wszystkim za wytrwałość w oczekiwaniu
Mam nadzieję, że nie zawiodę, choć sytuacja się nie poprawiła - teściowa wróciła dziś do szpitala i co dalej nie wiemy - w każdym razie dobrze nie jest.
Pozdrawiam serdecznie wszystkich ! W tym wątku jest tyle wspaniałych relacji "nie z CRO", że na pewno nie będziecie się nudzić i będziecie mieli co czytać - Ja przed tym całym zamętem zdążyłam przeczytać tylko kilka : Slapola, Janusza Muliness i monsunowej Uli i jestem pod ogromnym wrażeniem. Podziwiam i zazdroszczę !!!
Do zobaczenia wkrótce ( mam nadzieję )

Masmedia .
Pozdrawiam jeszcze raz.
Trzymaj się i nie martw.
Jest ok.

Ojej jaka fajowa relacja, zapisuję się i grzecznie zaczekam na ciąg dalszy
Trzymaj się ciepło! Pozdrawiam

Witam poświątecznie Mam do końca tygodnia urlop, więc mam plan że trochę przez ten czas popiszę. Muszę tylko przejrzeć i wybrać zdjęcia no i odświeżyć sobie pamięć. Pozdrawiam wszystkich !!!

To miło - wszystko (mimo wszystko) powraca do normy.
Za chwilę będzie po gipsie... ...
Zdjęć za bardzo nie przebieraj - idź na ilość.

Na czym to ja skończyłam ??? Właściwie na dobrą sprawę nie zaczęłam - przerwałam zaledwie po opisaniu jednego dnia pobytu.
Dziś dzień drugi.
Rano przywitało nas piękne słońce - postanowiliśmy nie marnować czasu tylko zaraz po śniadaniu udać się na spacer ( we trójkę, bo Bożena miała swoje zajęcia)





Ruszyliśmy tym razem w prawo - na spacer w kierunku miasta. Na niebie prawie żadnej chmurki , ciepło i słonecznie Na plaży tym razem gwarno - po piasku dość żwawo biegną dwie drużyny nurków z ekwipunkiem - jak się potem okazuje od tego dnia zaczęły się regularne treningi UME






Próbowałam się dowiedzieć co znaczy ten skrót - jedyne co znalazłam w internecie to rozszerzenie Unidad Militar Emergencias co przetłumaczyć można dosłownie (użyłam translatora hiszpańsko-polskiego ) wojskowa jednostka sytuacji kryzysowych . Czy to właściwe określenie - nie mam pojęcia

Idziemy w stronę portu najpierw spacerując po betonowym cyplu, na końcu którego znajduje się mała latarnia . Błogi spokój zakłóca jedynie nasz syn coś do mnie wrzeszczący, wdrapujący się i zeskakujący ze wszystkich napotkanych murków i schodków.





Wzdłuż cypla cumuje kilka starych łodzi rybackich, kilku wędkujących staruszków rozkłada swój sprzęt i zarzuca wędki - albo przyszli niedawno albo dziś nie ma brania bo w wiaderkach nie widać żadnych ryb, jakiś pies leniwie wylegujący się obok swojego pana przygląda się nam badawczo przez moment - ale chyba nie jesteśmy warci jego zainteresowania bo po chwili kładzie łeb i zamyka oczy .

Idziemy do samego końca - stąd jest ładny widok na miasto i przeciwległy brzeg









Nurkowie trenują ostro - wyskakują jeden po drugim z pontonów pływają w tę i z powrotem - niezły wycisk daje im dowódca który wrzeszczy i wydaje komendy jedna za drugą .







Chwilkę tam zostajemy oglądając widoki, oglądając ławice małych rybek w wodzie i podpatrując takiego sympatycznego ptaka

W końcu zawracamy i wychodzimy na deptak wzdłuż morza. Spacerujemy chwilkę podziwiając domy w stylu hiszpańskich hacjend z werandami krytymi trzciną lub słomą , z wielkimi glinianymi donicami i wazami na gankach i ogrodami pełnymi palm i kaktusów i ciekawych rzeźb.

Mijamy port rybacki, przechodzimy przez jedną ulicę w stronę centrum , zwiedzamy sklep z przeróżnymi akcesoriami związanymi z morzem, żeglarstwem i rybołówstwem,







jednakże dochodzimy tylko do portu jachtowego, w pobliżu którego nasz syn znajduje plac zabaw i oczywiście musi się wyszaleć zwłaszcza, że jak nigdy ma wszystko wyłącznie dla siebie





My siadamy na ławeczce i się relaksujemy w przedpołudniowym słońcu.
Plac wysadzony jest palmami oraz drzewami z owocami przypominającymi naszą jarzębinę

Witaj JacYamaha Cieszę się że jeszcze ktoś śledzi ten wątek
Z gipsem nie będzie tak prosto - teściowa była po raz drugi w szpitalu bo stwierdzono u niej przemieszczenie tej kości - drugi raz ja poskładali i znowu czekamy do kolejnej kontroli - jeżeli się nie zrośnie ostatecznym rozwiązaniem będzie zabieg i zainstalowanie śrub, blach, czy czego tam jeszcze się teraz używa do skręcenia i ustabilizowania kości. Kobieta swoje latka już ma a najgorsze jest to że nie usiedzi w miejscu - chodzi z tym gipsem nawet jak nie ma potrzeby . Wcześniej ledwo dawała radę udźwignąć taką ciężką " lufę " ale uparła się że chce lekki gips i lekarze jej go założyli - mimo że w jej przypadku to nie wskazane . Jak ją znam za kilka dni pobiegnie z tym gipsem na zakupy - ale nie przegadasz...

Zmykam bo za plecami moja latorośl delikatnie daje mi do zrozumienia że mój czas na kompie minął i że powinnam udać się " do garów" Może jeszcze uda mi się później coś kliknąć