Paradajki i uhorki ;)- z wizytą na Słowacji

Dzień 1 29.06.19 c.d.

Rozpakowaliśmy się, rozgościliśmy I tak nastało późne popołudnie. Wystarczy czasu na krótki wypad do oddalonej o 10 kilometrów Lewoczy. Parkujemy w bocznej uliczce za szpitalem, z której widok jest taki:



Lewocza wyróżnia się ona przede wszystkim murem miejskim otaczającym starówkę. Mimo godziny osiemnastej panuje wielki upał i ostro świeci słońce. Prześwietlone zdjęcia niestety o tym przypominają .




Docieramy do centrum.



Naszą uwagę przyciąga niecodzienny eksponat .



To żelastwo to klatka hańby w której zamykano młode kobiety, które bez męskiego towarzystwa zbyt późno przechadzały się po mieście. Nie mogło być inaczej, zaraz znalazłyśmy się z córką w środku: ona młoda, a ja często późnym wieczorem kończę pracę .



Na Rynku jest dość pusto.



Długo tu nie zabawimy, mamy siłę tylko na krótki spacer i lody.
Kościół św. Jakuba




Kościół ewangelicki



kamieniczki





Dom Turzonów ( tak, taka mądra jestem teraz, jak sobie poczytałam, przed wyjazdem również sprawdzam co będziemy zwiedzać, jednak już na miejscu dostaję oczopląsu i już nie pamiętam ).



Udało mi się wdzięcznie zignorować budynek Ratusza , skądinąd bardo ładny. Nie mam zdjęcia swojego, ale proszę, zdjęcie z internetu:



Siadamy na ławeczkach pod drzewami, w oddali Urząd Miejski, który jest innym budynkiem niż Ratusz .





Ustawiono tu śliczne budki do bookcrossingu




i to z jaką zawartością



Wracając rzucamy jeszcze raz okiem na mury.






Słońce nadal daje się we znaki,




a szkoda bo tam może być ciekawie (to Sanktuarium Mariańska Góra).



Ale na dziś mamy już dosyć.

Mam wrażenie, że czas się w Lewoczy zatrzymał - jest tak jak 20 lat temu.
Swoją drogą bardzo urokliwie miasteczko.

Fajnie było pospacerować z Wami po Lewoczy , a przy okazji przypomnieć sobie moją tam wizytę 8 lat temu, w drodze powrotnej ze zwiedzania Rumunii. Przy okazji, w okolicy zwiedziliśmy wtedy Zamek Spiski, Spiskie Podgrodzie i Spiską Kapitułę. Jakoś nam nie po drodze, aby zawitać tam ponownie w realu, będę więc śledzić to, co pokażesz .

Buber napisał(a):Mam wrażenie, że czas się w Lewoczy zatrzymał - jest tak jak 20 lat temu.
Swoją drogą bardzo urokliwie miasteczko.

Jest urocze, spokojne i chyba takie "surowe". W ogóle tak postrzegam tę część Słowacji.

maslinka napisał(a):Jeśli chodzi o klatkę hańby, jest też inna wersja legendy, która mówi, że zamykano tam czarownice i niewierne żony

Dołączam do śledzenia Twojej relacji

Zapraszam Cię serdecznie. Ojej, a miałam ten odcinek pokazać mężowi...

dangol napisał(a):Fajnie było pospacerować z Wami po Lewoczy , a przy okazji przypomnieć sobie moją tam wizytę 8 lat temu, w drodze powrotnej ze zwiedzania Rumunii. Przy okazji, w okolicy zwiedziliśmy wtedy Zamek Spiski, Spiskie Podgrodzie i Spiską Kapitułę. Jakoś nam nie po drodze, aby zawitać tam ponownie w realu, będę więc śledzić to, co pokażesz .

Zapraszam. Będzie Zamek i nie tylko.

Fajna relacja. My Lewoczę zwiedzaliśmy akurat w dzień mglisto-pochmurny, co miało swoje plusy i minusy . Z podobnych do Lewoczy miejsc polecam też urokliwą Spiską Sobotę - zabytkową dzielnicę Popradu.

sergiuszchojnacki napisał(a):Fajna relacja. My Lewoczę zwiedzaliśmy akurat w dzień mglisto-pochmurny, co miało swoje plusy i minusy . Z podobnych do Lewoczy miejsc polecam też urokliwą Spiską Sobotę - zabytkową dzielnicę Popradu.

Dziękuję. Spiską Sobotę miałam w planach, ale w końcu wyszło - pobieżnie - tylko centrum Popradu. trzeba będzie kiedyś poprawić.

Dzień 2 30.06.2019

Wybierając cel urlopu w tym roku, nie oczekiwałam wcale wysokich temperatur i palącego słońca. W sumie dobrze, że nie pada, ale tyle dobroci to się nie spodziewałam. Dzisiaj będzie spokojnie, leniwie i stacjonarnie, ponieważ mąż musiał wyskoczyć służbowo do Polski. Na szczęście południowej . Wybierzemy się z dziećmi do ZOO. Udaje nam się wybrać dopiero koło dwunastej . Mamy dosłownie dwa kroki.



Teren Ogrodu jest dość niewielki, tak samo jak cena wstępu.




W taki upalny dzień większość zwierząt pochowała się w swoich „domkach”.



Kilka jednak udało nam się dojrzeć, na przykład kapibary przy wodopoju,



lamy,





kózki,



jak też kilka rodzajów ptaków.






Można też się czegoś nauczyć



oraz sprawdzić czy nie jest się czasem większym od słonia .



Dochodzimy do stawu.





Przez staw przebiega mostek,






za którym jest pawilon z akwaterrarium.



Mieszkają tam węże,




jak również pulpit Windowsa .



Oto widok z drugiej strony stawu.



I właściwie półtorej godziny wystarcza na zwiedzenie tutejszego ZOO.
A wieczorem pierwszy raz zobaczymy starówkę Nowej Wsi Spiskiej.

maslinka napisał(a):Byliśmy w tym zoo. Niestety, dość słabe; żal mi było biednych zwierząt w malutkich klatkach

Otóż to. Zoo niby kameralne, wygodne do zwiedzania z małymi dziećmi (nasze były wtedy w wieku przedszkolnym), ale przestrzeń dla zwierząt to jakaś masakra. Niedźwiedzie miały klatki chyba w spadku po szopach praczach albo innych bobrach.

Śliczną zieloną papugę wynalazłaś w zoo
Zwierzaki - te biedne trzymane w niewoli - powinny mieć duzo miejsca, to straszne jeśli jest im ciasno

sergiuszchojnacki napisał(a):

maslinka napisał(a):Byliśmy w tym zoo. Niestety, dość słabe; żal mi było biednych zwierząt w malutkich klatkach

Otóż to. Zoo niby kameralne, wygodne do zwiedzania z małymi dziećmi (nasze były wtedy w wieku przedszkolnym), ale przestrzeń dla zwierząt to jakaś masakra. Niedźwiedzie miały klatki chyba w spadku po szopach praczach albo innych bobrach.

beatabm napisał(a):Śliczną zieloną papugę wynalazłaś w zoo
Zwierzaki - te biedne trzymane w niewoli - powinny mieć duzo miejsca, to straszne jeśli jest im ciasno

Tak . Najgorzej chyba miał lew. Dobrze, że miał gdzie się schować przed słońcem.

Dzień 2 30.06.2019 c.d.

Resztę popołudnia przesiedzieliśmy w apartamencie. Był czas na internet, telewizję i prasę kobiecą, którą znalazłam koło telewizora. Z rozbawieniem stwierdziłam, że niemal wszystko rozumiem . Nie był to więc czas stracony .
Dopiero przed osiemnastą zbieramy się do wyjścia na spacer na starówkę. Mąż powinien też w podobnym czasie do nas wrócić i tam się spotkamy i pójdziemy na mszę.
Do bardzo sympatycznego centrum docieramy w piętnaście minut.






Oprócz ratusza i dwóch kościołów (katolickiego i ewangelickiego) dostrzegam piękny budynek zwany Redutą, mieści się w nim teatr.


Kolorowe kamieniczki, a pomiędzy nimi widoki na góry.






Spacerując dokonujemy też odkrycia: wczoraj i przedwczoraj działo się coś niecodziennego. A gapy przegapiły .



Później wygrzebałam w internecie, że był to festiwal Żywych Posągów i musiało to być bardzo ciekawe widowisko.



Wreszcie pojawia się mój mąż i możemy iść na mszę.



A potem znajdujemy jeszcze dzwon (nie wczytałam się do czego służy )



i fontannę.




Jednak najpiękniejsza jest wieża kościelna górująca nad miastem.

maslinka napisał(a):Miejsce to nazywa się "miejscem życzeń" i okazuje się, że nie wystarczy pociągnąć za łańcuch. Według instrukcji wyrytej obok na kamieniu należy dodatkowo wejść do "półdzwonu" (widocznego na zdjęciu), popatrzeć na słońce przez specjalną dziurkę, odchylić głowę do tyłu, zamknąć oczy i dopiero zadzwonić... Życzenia poszybują w niebo wraz z dźwiękiem dzwonu

Dziękuję za wyjaśnienie Że też wcześniej tego nie wiedzieliśmy. Synek zadzwonił jak widać, ale przez dziurkę nie spojrzał.
Wątek "Słowacja" przeglądałam dopiero po powrocie. Czytałam nawet Twoje opisy, ale chyba o dzwonie przegapiłam .