Nie tylko połoniny… Bieszczady 2020, Sanok 2021

Z zejścia żółtym szlakiem z przełęczy do Wetliny mamy fotek niewiele. Las jak las – gdyby był w barwach jesieni, to wtedy na pewno chciałoby się coś pstryknąć.

Tu jeszcze przed wejściem w las, ostatni widok na Smerek…





To już na łące przed Wetliną…



Trasa trochę mnie zmęczyła, szczególnie kolano na zejściu. Jak na osobę mało aktywną, nie było jednak tak źle





Trasa górska tego dnia (Przełęcz Wyżna – Połonina Wetlińska – Smerek – Przełęcz Orłowicza – Wetlina-Stare Sioło) to około 14,3 km (suma podejść ok. 600 m, zejść ok. 830 m) . Do tego "szosowe" dojście z Czartoryi do busa, a po wycieczce powrót do domu.

dangol napisał(a):Po dotarciu na przełęcz byłam trochę padnięta, ale odsapka pomogła , podejście na Smerek stało się możliwe. No bo jakoś bez sensu było szybko schodzić do Wetliny, skoro godzina jeszcze młoda była.

dangol napisał(a):Trasa górska tego dnia (Przełęcz Wyżna – Połonina Wetlińska – Smerek – Przełęcz Orłowicza – Wetlina-Stare Sioło) to około 14,3 km (suma podejść ok. 600 m, zejść ok. 830 m) .

Fajnie było potowarzyszyć w tej długiej bieszczadzkiej trasie.
Wiem jak jest nieprzyjemnie gdy ma się jakikolwiek problem z kolanem, trochę tych kilometrów się uzbierało ale warto było dać z siebie jak najwięcej gdy prognoza pogody nie daje gwarancji na zdecydowaną i długą poprawę pogody. Brawo za pokonanie swoich słabości.

Lidia K napisał(a):
Brawo za pokonanie swoich słabości.

Skoro na urlop wybrałam Bieszczady, nie było innego wyjścia
Wycieczek oczywiście "będzie" więcej, bo chcieliśmy na maksa wykorzystać czas spędzony w górach. Na wszelki wypadek, kolejne trasy planowałam jednak tak, aby w razie potrzeby nieco je skrócić. Czy to zrobiłam, okaże się w dalszej części relacji

Wetlina

Myślałam, żeby po zejściu ze szlaku wpadniemy na Giganta… Kolejka oczekujących na wolny stolik w Chacie Wędrowaca była jednak tak dłuuuuuuuuuuuuga, że odpuściliśmy. Poszliśmy do Starego Sioła, a że pogoda była sprzyjająca , usiedliśmy na zewnątrz. Piwko i jagnięce szaszłyki bardzo dobrze nadawały się na zakończenie wycieczki .





W drodze powrotnej do domu kupiliśmy sery w budce koło ABC .
Zakupy w ABC zrobiliśmy tylko raz, w sobotę wieczorem. Potem już regularnie zaopatrywaliśmy się w „Domu Kultury” u Zdziacha, zwłaszcza że tam z Czartoryji mieliśmy bliziutko .



Resztę dnia i wieczór spędziliśmy u siebie.



Dobrej nocy !

Znów miło powspominać. Kilka lat temu "wymyśliłem" sobie podobną trasę.

A propos wspomnianego morza traw na połoninach.
Podchodząc od północy na grzbiet Połoniny Wetlińskiej można kiedyś było się natknąć się na pola gigantycznych paproci o wysokości większej niż dwa metry.
Taka paprociowa dżungla.

Miło popatrzeć na Połoninę Wetlińską, Smerek, Przełęcz Orłowicza.

dangol napisał(a):Kolejny odcinek szlaku przebiega wśród krzywulcowej buczyny, w najwyższej partii lasu Połoniny Wetlińskiej. Rosną tu także łany wierzbówki kiprzycy, co prawda już przekwitniętej, a nie intensywnie różowej, ale i tak pięknie to wygląda .

A tak to miejsce wyglądało końcem sierpnia .

dangol napisał(a): WetlinaMyślałam, żeby po zejściu ze szlaku wpadniemy na Giganta… Kolejka oczekujących na wolny stolik w Chacie Wędrowaca była jednak tak dłuuuuuuuuuuuuga, że odpuściliśmy. Poszliśmy do Starego Sioła, ….

Pierwszego dnia pobytu jak się później okazało mieliśmy sporo szczęścia. Kolejka była krótka i szybko weszliśmy . Syn się skusił na naleśnik giganta, którego później razem kończyliśmy . Potem robiliśmy jeszcze kilka podejść do Chaty Wędrowca i zawsze były gigantyczne kolejki .

Kiepura napisał(a): pola gigantycznych paproci o wysokości większej niż dwa metry

Pięknie to musiało wyglądać !

Nefer napisał(a): Miło popatrzeć"

Zapraszam na kolejną wędrówkę.

Dawigs napisał(a): A tak to miejsce wyglądało końcem sierpnia

SZARE Berdo zamieniło się w RÓŻOWE

Wtorek, 29 września

Prognozy pogody co prawda zwiastowały deszcz, ale póki co ranek był OK , więc postanowiliśmy znów zdobyć połoniny. Wybrałam Rawki !

Tak więc, znów spacerek pod ABC aby złapać busa… Tym razem przyszło nam poczekać dłużej, gdyż na nasz kierunek trudno było zebrać komplet pasażerów – większość wolała w drugą stronę . W końcu jednak się udało i ruszyliśmy w komplecie.

Dwie osoby wysiadły w Berehach, my oboje i 4-osobowa rodzinka dotarliśmy na Przełęcz Wyżniańską ( 855 m ), dawniej zwaną Prislip. Cena przejazdu 10 zł od głowy (ci do Berehów płacili tyle samo).



Po nabyciu biletów do BdPN, około 10-tej ruszyliśmy zielonym szlakiem na południe, szeroką żwirową drogą, lekko w górę.



Po podejściu na pierwsze niewielkie wzniesienie, wyszliśmy na rozległe łąki na zboczach Wyżniańskiego Wierchu (913 m). Z równego docinka drogi są fajne widoki -- z przodu zalesione zbocza Małej Rawki, po lewej gniazdo Tarnicy, Szeroki Wierch i Bukowe Berdo, po prawej Połonina Wetlińska, z tyłu Połonina Caryńska. Tyle, że akurat nad górami trochę się chmurzyło…

dangol napisał(a):Teraz była okazja by podziwiać rozległe widoki z niższej kulminacji. Rozciągają się stąd przepiękne panoramy, widać Połoninę Wetlińską, Wielką Rawkę, a nawet Wysoki Dział i Solinę, oczywiście dobrze widoczna jest Wetlina i Smerek-wieś.

Kiedyś byłem na wschodzie słońca na Smereku. Pięknie było widać rząd świateł na szczycie tamy w Solinie.

pzdr

longtom napisał(a):
Kiedyś byłem na wschodzie słońca na Smereku.

Musiało być pięknie !

Szlak nieznacznie obniża się w kierunku przełęczy, po chwili mija parking dla klientów bacówki Pod Małą Rawką, za nim jest krótkie podejście ścieżką skrajem wąwoziku.

Do bacówki "Pod Małą Rawką" (930 m) dotarliśmy po około 20 minutach od startu.
Bacówka powstała w 1979 r., zanim rejon Berehów Górnych włączono do BpPN.



Skorzystaliśmy z możliwości wypicia kawki przed kilkugodzinną wycieczką. W ramach nawilżenia było też piwko .









Stąd na połoninę Małej Rawki jest około godziny podejścia. Krótko, ale stromo! Na dystansie 1,6 km trzeba pokonać 342 m wysokości.

Spóźniona, ale jestem! Nigdy nie byłam w Bieszczadach... Tzn. raz, ale tylko nad Jeziorem Solińskim, więc to się nie liczy...
Zamierzam to zmienić w nadchodzącym czasie. Jeśli przez covid nie zamkną noclegów, to może uda się jeszcze w listopadzie! Wtedy z chęcią skorzystam z Twoich podpowiedzi wycieczek. Oczywiście odpowiednio zmodyfikowanych pod moje dzieciaki (5 i 8lat) oraz pogodę. 14 km raczej nie przejdą, ale połowę z tego dadzą radę

agata26061 napisał(a): Oczywiście odpowiednio zmodyfikowanych pod moje dzieciaki (5 i 8lat) oraz pogodę. 14 km raczej nie przejdą, ale połowę z tego dadzą radę

Propozycje skróconych wycieczek na połoniny podawała Marzena na stronie 20 swojej relacji.

Połoniny są mi nieznane, więc z przyjemnością oglądam Wasze po nich wyprawy.
Pięknie tam jest.