Mamma Mia!!! Hippy Vis i Happy Brač :)

Katerina napisał(a):tomekwgurach

Jadę na koniec świata - Muszę to przemyśleć...

Ale czy zmieściłbyś dobytek w aucie??

Myślę,ze cały dobytek hippisa
Powinien się zmieścić w...
Przyczepie

Katerina napisał(a):Od jakiegoś czasu zaczęłam skupiać się w Cro na ludziach, bardziej niż miejscach, bo oni są integralną ich częścią, dlatego zamierzam zanudzić Was kilka razy takimi opowieściami

Ototo, poproszę o zanudzanie Przeczuwam że miejsca połączone z opowieściami lokalsów dopiero nabierają kolorów.

Ależ piękna miłosna historia mieszczanki z chłopem. Warto rozmawiać z Chorwatami, bo czasem cudownych rzeczy można się dowiedzieć. Interesujący ten Stone Garden. Facet ma jakiś pomysł, ale trzeba to teraz wszystko dobrze rozplanować i rozreklamować

gusia-s

Ile to musiało kosztować pracy, żeby na zboczu ukształtować te płaskie kaskadowe mini ogródeczki, wszystko starannie kamieniami obłożyć żeby się nie obsypywało
Roślinki jeszcze młode to i nie ma takiego efektu wow ale jak wszystko podrośnie będzie pięknie

Opowiadali jak to robili Małżonek mój nawet przyczepił się do koloru kamienia, że odstaje od tego starego, ale zapewnili nas, że po dwóch latach nie będzie widać różnicy

Roślinki jeszcze młode to i nie ma takiego efektu wow ale jak wszystko podrośnie będzie pięknie

Tak jak nasze "domowe Bunie", czyż nie?

pomorzanka zachodnia

Super, że jest następny odcinek, wreszcie. . Stone garden również przypadłby mi do gustu, okolica też piękna

Okolica...dzicz. Do sąsiada piechotą około 20 minut , ale do sklepu w Visie samochodem już tylko 10


tomekwgurach

:roll:
Myślę, że cały dobytek hippisa
Powinien się zmieścić w...
Przyczepie

To tym bardziej trzeba jechać
Domek zapewniony, tylko parasole i stoły wystarczy postawić


AdamZ

Ototo, poproszę o zanudzanie Przeczuwam że miejsca połączone z opowieściami lokalsów dopiero nabierają kolorów.

No coś tam jeszcze będzie..


agata26061

Ależ piękna miłosna historia mieszczanki z chłopem.

Taka młodopolska Chociaż w "Weselu" było odwrotnie

BTW, z jakiej to książki..?

"„Hej, parobek - rozmarzył się nagle – hej, parobek! Józiu, żeby uciec do parobka. Na łąki, na pola, uciec, zwiać - mamrotał"

„uciekniemy na wieś. Na wieś pójdziemy. Tam są parobki! Na wsi! Pójdziemy razem, chcesz? Do parobka, Józio"

Nie wszyscy mieli tę lekturę jako obowiązkową w liceum, bo raz wycofywano, raz przywracano

Sorry za OT, Agatko

. Facet ma jakiś pomysł, ale trzeba to teraz wszystko dobrze rozplanować i rozreklamować

No właśnie.. Gdy wspomniałam , że mogę go zareklamować na polskim forum, to się przestraszył...Bo wyobraził sobie te tłumy...


Nie opuszczamy krzaczorów na długo, bo już w następnym odcinku...będzie ich dużo , ale trochę plaży i wody też pokażę lłL

Katerina napisał(a):BTW, z jakiej to książki..?

"„Hej, parobek - rozmarzył się nagle – hej, parobek! Józiu, żeby uciec do parobka. Na łąki, na pola, uciec, zwiać - mamrotał"

„uciekniemy na wieś. Na wieś pójdziemy. Tam są parobki! Na wsi! Pójdziemy razem, chcesz? Do parobka, Józio"

Uwielbiam "Ferdydurke"

Kasiu, upomnę się nieśmiało o następny odcinek

maslinka napisał(a):

Katerina napisał(a):BTW, z jakiej to książki..?

"„Hej, parobek - rozmarzył się nagle – hej, parobek! Józiu, żeby uciec do parobka. Na łąki, na pola, uciec, zwiać - mamrotał"

„uciekniemy na wieś. Na wieś pójdziemy. Tam są parobki! Na wsi! Pójdziemy razem, chcesz? Do parobka, Józio"

Uwielbiam "Ferdydurke"

Sprawa rozwiązana

maslinka napisał(a):Kasiu, upomnę się nieśmiało o następny odcinek

Ja również

maslinka

Uwielbiam "Ferdydurke"

Kasiu, upomnę się nieśmiało o następny odcinek

agata26061

Ja również

"Ferdydurke" to jedna z ulubionych lektur obowiązkowych w liceum
Już piszę ten odcinek, żebyście mi leniwej "gęby nie przyprawiły"


Dzień 2 na Visie - Uwięziona w makii


Kolejny dzień zapowiada się pięknie pod względem pogody - mam ochotę na beztroski plażing - po wczorajszym, dość intensywnym witaniu się z Visem nie chcę się za bardzo forsować, tym bardziej, że boli mnie poparzona stopa ( na której operowało słońce gdy przysnęłam w cieniu)

Jeden rzut oka na Małża...

Małżonek wygląda jak krewetka tygrysia właśnie zdjęta z rusztu, tudzież patelni
Oczywiście, jest to efekt jego niefrasobliwości z dnia poprzedniego, kiedy twierdził, że lekkie zachmurzenie nieba stanowi skuteczną ochronę przed oparzeniem słonecznym

W tej sytuacji plażing nie jest dla niego wskazany, chyba , że ułożę go gdzieś w cieniu, a plaża będzie łatwo dostępna, bez konieczności długiej wędrówki, by do niej dotrzeć.
- No i konoba musi być - mówi - bo się tam zanudzę...

Ok, ma nie być forsownie i z konobą...to wymyślam znaną nam już plażę Zaglav (Zaglov) obok miejscowości Milna, nieopodal Rukavca.



Wyjeżdżamy z Komiży...





W tym miejscu można skręcić w prawo, jak to auto, i obok kościoła Św. Mikołaja w lewo - to byłaby stara droga do Visu. My jednak pojedziemy w lewo - Serpentiną i nowa drogą.



U końca tej nowej, zaraz przed wjazdem do miasta Vis, odbijamy na Milną, tak jak wczoraj podziwiamy Vis z góry, po czym kierujemy się na Podstražje zachwycając się dzikim i zielonym jak nigdy dotąd interiorem .







Tablica głosi, że kiedy odwiedzę ich konobę i spróbuję kwiatów cukinii mamy właściciela, najlepszej peki na świecie, jak też wina, to mój sposób myślenia odmieni się diametralnie Zapomnę, że nie mają WIFI, bowiem wizyta u nich da mi prawdziwe wspomnienia, a nie materiał na Instagram

Z Insta nigdy nie korzystałam (choć historia na Cro.pl przydałaby się ), ale chętnie spróbowałabym smażonych kwiatów cukinii - cóż, będzie to możliwe dopiero po 17 tej, bo wtedy to otwierają konobę Magić .

Dojeżdżamy do wsi Milna i plaży o tej samej nazwie. Na widoczne na zdjęciu wyspy długo się dzisiaj napatrzę z bliska




Oto jedna z kilku piaszczystych plaż Visu - Milna - zaraz przy szosie do Podstražja i Rukavca



Prawda, że urocza ?

Dzisiaj nie ma tu wielu amatorów płytkiej wody o piaszczystym podłożu, ale na ogół widać tu mały tłumek rodzin z dziećmi.

Parkujemy w czyjejś lekko zdziczałej winnicy... Zaraz za tym pojazdem.



Idziemy przez plażę Milna i ..

...wchodzimy w gęstwinę oglądając ją z góry...




I znajdujemy się na takiej ścieżce, którą podążamy do Zaglav przez około 15 minut.




Spacer jest miły i przyjemny, mało forsowny - pokazałam go na pierwszym zdjęciu w tym odcinku - na mapie zaznaczony jest żółtą linią, a na czerwono sama plaża Zaglav.

Dochodzimy do plaży, na której tłumów nie ma, a ci co są w większości zaraz ją opuszczą - pora obiadu się zbliża. Jest jeden parasol, na który liczyłam (cień dla Małża), ale rozczarowanie stanowi zamknięta na cztery spusty konoba, która w poprzednim roku działała.





Małżonek rozkłada się w cieniu - na leżaku, który dzisiaj jest za free - konoba zamknięta, więc nie ma inkasenta...W zeszłym roku zapłaciliśmy...chyba 60 Kn

Piasek...nie powala, jak zwykle w Cro, ale ten w morzu jest bardzo przyjemny, więc zanurzam się w wodzie, która długo jest płytka - żeby wejśc po szyję, trzeba mocno oddalić się od brzegu...Woda gorąca nie jest, ale bardzo przyjemna.



Z wody obserwuję parę w starszym wieku...Mężczyzna z obrzydzeniem zanurza stopy...Wchodzi po kolana krzywiąc się niemiłosiernie, potem jeszcze dalej podciągając szorty, żeby ich broń boże nie zamoczyć...

I wtedy słyszę swojskie...

"Doopy nie urywa, Grażynka"



Pani Grażynka chce stwierdzić organoleptycznie jak to jest i sama wkracza do morza...Zastyga jak żona Lota...

"Nooo..."

Jej mąż stwierdza głośno :

"Gorzej niż w Bałtyku."

No, to nie wytrzymuję i wołam :

"Zaręczam, że gorsza nie jest, pod żadnym względem"

Pytam zdziwionych Państwa skąd są i kiedy ostatnio kąpali się w Bałtyku
Są ze stolicy, nad polskim morzem to juz daaawno byli, ale od kilkudziesięciu lat jeżdżą na Rab, a teraz po raz pierwszy zdradzili go dla innej wyspy, bo dzieci dorosłe i zapragnęli odmiany.
Ale woda zdecydowanie za zimna dla nich na tym Visie

Zanurzeni w wodzie - ja całkiem, oni po kolana, z odległości kilkunastu metrów konwersujemy sobie przez ...pół godziny

Pytają o ten Vis, bo są tu dopiero drugi dzień, opowiadają o Rabie...Nawet miło jest

Ale mnie interesuje to, co jest tam... za tym rybackim domkiem na końcu plaży...



Odsyłam Rodaków do Małża na leżaku , pogadajcie sobie , biorę komórkę i ruszam by osuszyć się w marszu i sprawdzić, co kryje się za zakrętem w kierunku Rukavca.

Zostawiam za sobą plażę...



...oglądam opuszczony rybacki domek...




Dużo tu roślinek i ...wreszcie skał No więc idę dalej w prawo, nie ma tu nikogo - jest bosko








Początkowo droga prowadzi blisko brzegu, gdzie idzie się nawet łatwo, mimo rozpadlin i pęknięć w podłożu, które z każdym metrem robi się coraz bardziej wymagające ze względu na ostre i urwiste skały nad wodą.

Podziwiam piękne wzory na skałach, porosty, widoki...






Powinnam już wracać, Małż może się niepokoić, ale przecież mamy telefony, on pewnie zagadany z ziomalami...

Jeszcze kawałek, może dotrę do następnej zatoki?

Pojawia się jakaś tablica..



Bezpiecznie ulokowana nie jest...ale muszę zobaczyć o czym informuje.



Z zamkniętymi oczami trzymam się jedną ręką tej blachy, mając nadzieję, że jest mocno przymocowana do słupa, drugą - z telefonem - wyciągam najdalej jak się da i robię zdjęcie modląc się , by komórka nie spadła w dół urwiska



Czy warto było ryzykować ?

Zbliżam się do miejsca, skąd chyba zobaczę jakąś uvalę...



Żeby to było możliwe muszę wspiąć się wyżej, opuszczając skały nad wodą i zanurzyć w krzewinkach, które robią się coraz bardziej gęste, choć nie są wysokie.



Powoli zaczynam gubić wąskie dróżki w niższych pokładach makii...Zajęta wypatrywaniem zatoki, do której chciałam dotrzeć straciłam orientację jak wrócić na szlak..

Jestem wysoko nad trasą po skałach, którą tu dotarłam, skał w dole w ogóle już stąd nie widać...




Krążę jak czapla w tej makii - matni.. Staram się nie poranić w ostrych krzakach - mam na sobie tylko kostium kąpielowy, sprawa komplikuje się coraz bardziej.
Gdzie okiem sięgnąć... KRZACZOR



W tym momencie poddałam się...



Dzwonię do męża...Wolny sygnał, brak odbioru.

Sprawdzam stan baterii... Mała wąska kreska....

W miejscu , którym jestem każda próba przedzierania się przez krzaczory nieuchronnie spowoduje poważne podrapania. Nogi już pokryte mam małymi , krwawiącymi rankami, ale oszczędzę Wam tego widoku

Ponawiam próbę połączenia z Małżem - bezskutecznie

Powoli wpadam w panikę. Ryzyko podrapania się to jedno, ale gorsze jest to, że widzę przed sobą ścianę choinek i nie wiem co za nią się kryje Może rosną na stromym zboczu prowadzącym prosto do morza???



"Myśl, myśl, myśl" - mówię do siebie.

Jak wysiądzie bateria, to mąż pomyśli, że się utopiłam i będą mnie szukać w wodzie...

Nikt nie wpadnie na pomysł szukania mnie w makii - kosodrzewinie

Teraz rozumiem, dlaczego maquis - partyzanci francuscy ukrywali się w makii na południu Francji , a potem wojsko Tity na Visie Tu nikt nie chce włazić

Muszę wykorzystać zdychającą baterię i poinformować kogoś gdzie jestem...Ale kogo??

Mamusiuuuu...

Nie, mama to najgorszy pomysł...Spanikuje, nie zna realiów , języka obcego

Najlepiej do kogoś, kto zna trochę Cro i będzie wiedział co robić...

I nagle... Zdzihu - Abakus68, który, jak pamiętacie, jest już na Braču i czeka na umówione spotkanie z nami za 10 dni. Żeby tylko odebrał..

Zdzisław, wyrwany z plażowania w Sutivanie, bardzo się przejął, poradził by wyłączyć telefon, aby oszczędzać baterię, a w tym czasie będzie starał się dodzwonić do mojego małżonka...

" Możesz opisać gdzie jesteś, co widzisz?"

No baa...widzę wyspę, ale z wrażenia nie wiem , czy to Ravnik, czy Veli Budihovac...



Do tej pory zastanawiam się, jak mogliśmy nie wpaść na pomysł, żebym wysłała kilka zdjęć z moja lokalizacją...
Chyba zadziałał stres w związku z padającą baterią...

Czekam... Mija 15 minut.

Zastanawiam się, czy są tu węże...

Włączam ponownie telefon..i dodzwaniam się do Małża, który właśnie mnie szuka...

Rozmawiając słyszę go podwójnie... W telefonie i gdzieś niżej - pod strefą makii ..

Okazuje się, że jest tuż obok, ale dużo niżej. Rozłączamy telefony i nawołujemy się

Po 5 minutach - widok odsieczy - bezcenny



Ale rycerzowi zajmuje jeszcze kilkanaście minut, żeby przebić się w pobliże uwięzionej księżniczki

Małż musiał wskoczyć na pień małej pinii, żeby go ...niestety złamać i utorować drogę
I wtedy wraz z pinią polecieli w prawo znikając mi z oczu.. (zdjęcia robiłam na resztce baterii, wiedząc, że już mogę ).



Ale po kilku bluzgach i moich krzykach przerażenia...



...wychynął cały...choć mocno poraniony I to na poparzonych wczoraj kończynach )

Małż na szczęście miał tyle rozsądku, że chroniąc poparzenia słoneczne z dnia poprzedniego miał na sobie koszulę z długim rękawem..Natomiast łydki...pocięte konarami pinii leczyliśmy do końca urlopu

A jak to wyglądało z jego perspektywy?

Po jakimś czasie, gdy zaniepokoił się moją dłuższą nieobecnością, zostawił nasze rzeczy pod opieką nowo poznanych Polaków i ruszył moim śladem na poszukiwania. Po kilkuset metrach uprzytomnił sobie, że zostawił na plaży telefon więc wrócił - to był czas, gdy dzwoniłam, a on nie odbierał. Po dotarciu do leżaka i telefonu zadzwonił Zdzihu , którego chcę przeprosić za przeżyty stres ( bo spędził kilka minut na telefonie z babą w panice ) i podziękować za pomoc .

Jeszcze będzie okazja omówić te przeżycia w realu - na Braču, gdzie się spotkamy już niedługo

Póki co, to ja się muszę napić Wody i piwa, bo jak każdy zaginiony na odludziu potrzebuję się nawodnić

Opuszczamy Zaglav...nie wiem, czy jeszcze kiedyś tu wrócę... Temat zamknięty.



Zamordowałam Was ilością makii i skał - przepraszam Miało nie być forsownie, też obiecałam

P.S. Wyspa(y) którą widziałam będąc w niewoli nazywa(ją) się Veli i Mali Budihovac

No widzisz Kasiu jak tam niebezpiecznie .
Jest jednak jedno takie miejsce w Cro,
gdzie żadne chaszcze nie przeszkadzają
i widoków nic nie zasłania.
Mąż mógłby w końcu wypocząć, a i Zdzichu mniej by się stresował
p.s.
Jak chcesz, mogę zdradzić Ci gdzie ta kraina szczęśliwości i spokoju

Katerina napisał(a):
Dzień 2 na Visie - Uwięziona w makii

Kolejny dzień zapowiada się pięknie pod względem pogody - mam ochotę na beztroski plażing - po wczorajszym, dość intensywnym witaniu się z Visem nie chcę się za bardzo forsować, tym bardziej, że boli mnie poparzona stopa ( na której operowało słońce gdy przysnęłam w cieniu)

A pisałaś, że od razu opalasz się na oliwkowo

Katerina napisał(a):Małżonek wygląda jak krewetka tygrysia właśnie zdjęta z rusztu, tudzież patelni
Oczywiście, jest to efekt jego niefrasobliwości z dnia poprzedniego, kiedy twierdził, że lekkie zachmurzenie nieba stanowi skuteczną ochronę przed oparzeniem słonecznym

Wypisz wymaluj mój małżonek

Katerina napisał(a):Spacer jest miły i przyjemny, mało forsowny - pokazałam go na pierwszym zdjęciu w tym odcinku - na mapie zaznaczony jest żółtą linią, a na czerwono sama plaża Zaglav.

Plaża Zaglav prezentuje się na Twoich zdjęciach całkiem przyjemnie.
Na pewno odwiedzę ją w czerwcu, tylko żeby mi gzy nie przeszkadzały

Katerina napisał(a):... biorę komórkę i ruszam by osuszyć się w marszu i sprawdzić, co kryje się za zakrętem w kierunku Rukavca.
Zostawiam za sobą plażę...
...oglądam opuszczony rybacki domek...
Dużo tu roślinek i ...wreszcie skał No więc idę dalej w prawo, nie ma tu nikogo - jest bosko
Początkowo droga prowadzi blisko brzegu, gdzie idzie się nawet łatwo, mimo rozpadlin i pęknięć w podłożu, które z każdym metrem robi się coraz bardziej wymagające ze względu na ostre i urwiste skały nad wodą.
Podziwiam piękne wzory na skałach, porosty, widoki...

....Z zamkniętymi oczami trzymam się jedną ręką tej blachy, mając nadzieję, że jest mocno przymocowana do słupa, drugą - z telefonem - wyciągam najdalej jak się da i robię zdjęcie modląc się , by komórka nie spadła w dół urwiska

Żeby to było możliwe muszę wspiąć się wyżej, opuszczając skały nad wodą i zanurzyć w krzewinkach, które robią się coraz bardziej gęste, choć nie są wysokie.
Powoli zaczynam gubić wąskie dróżki w niższych pokładach makii...Zajęta wypatrywaniem zatoki, do której chciałam dotrzeć straciłam orientację jak wrócić na szlak..
Jestem wysoko nad trasą po skałach, którą tu dotarłam, skał w dole w ogóle już stąd nie widać... ]
Krążę jak czapla w tej makii - matni.. Staram się nie poranić w ostrych krzakach - mam na sobie tylko kostium kąpielowy, sprawa komplikuje się coraz bardziej.
Gdzie okiem sięgnąć... KRZACZOR

Katarzyno

Po prostu słów mi brakuje........

Ja też lubię się zapuszczać, ale żeby aż tak

Czytając ten odcinek dostałam palpitacji serca i od razu przypomniał mi się ostatni (bo chyba dalszego ciągu relacji nie będzie) odcinek relacji Zdziha.

I współczuję Twojemu małżowi, jak on musiał się wtedy czuć

Habanero napisał(a):No widzisz Kasiu jak tam niebezpiecznie .
Jest jednak jedno takie miejsce w Cro,
gdzie żadne chaszcze nie przeszkadzają
i widoków nic nie zasłania.
Mąż mógłby w końcu wypocząć, a i Zdzichu mniej by się stresował
p.s.
Jak chcesz, mogę zdradzić Ci gdzie ta kraina szczęśliwości i spokoju

To jakaś Arkadia musi być

Habanero

No widzisz Kasiu jak tam niebezpiecznie .
Jest jednak jedno takie miejsce w Cro,
gdzie żadne chaszcze nie przeszkadzają
i widoków nic nie zasłania.
Mąż mógłby w końcu wypocząć, a i Zdzichu mniej by się stresował
p.s.
Jak chcesz, mogę zdradzić Ci gdzie ta kraina szczęśliwości i spokoju

Konradzie, nie tylko wiem gdzie to jest, ale nawet tam się wybieram w tym roku

travel

To jakaś Arkadia musi być

Taa..., na literę P

travel

A pisałaś, że od razu opalasz się na oliwkowo

No, wiesz, zaśnięcie na słońcu w samo południe na godzinę to jednak nie normalne opalanie. Do tego stopa nie była posmarowana filtrem Ale i tak rumień utrzymał się u mnie tylko przez jeden dzień, natomiast Małż pozostał czerwonoskóry aż do przenosin na Brač

Plaża Zaglav prezentuje się na Twoich zdjęciach całkiem przyjemnie.
Na pewno odwiedzę ją w czerwcu, tylko żeby mi gzy nie przeszkadzały

Gzy to raczej na Stončicy...Przynajmniej ja tak napisałam w relacji z 2014. Zaglav był pod kątem robactwa czysty

Katarzyno

Po prostu słów mi brakuje........

Ja też lubię się zapuszczać, ale żeby aż tak

Czytając ten odcinek dostałam palpitacji serca

Ja mam taki talent, żeby czasem przypadkiem znaleźć się w dziwnych miejscach...Wg chińskiego Zodiaku jestem Szczurem - a ten lubi przecierać szlaki i wejść w każdą dziurę. Nawet do jaskini z nietoperzem

Tak ta moja szamotanina musiała wyglądać na mapie Oznakowałam też wyspy, jakbyś i Ty się tam zgubiła Na czerwono Mali i Veli Budihovac, oraz dwa Parżany - Mali i Veli. A zatoka, do której prawie doszłam to Brgujac - ta mała dziura, którą pokazałam dwa odcinki wcześniej.



Właśnie pomyślałam, że do listy niezbędnych rzeczy do zabrania (oprócz sznurówki Abakusa) powinna być dopisana szpula nici, lub motek wełny do oznaczania drogi w chaszczach - taka nić Ariadny

Podobną beczułkę z reklamą konoby spotkałam w Starim Gradzie na Hvarze


Katerina, ale z Ciebie powsinoga

Wydaje mi się, że wyłączanie i włączanie telefonu pożera więcej prądu niż pozostawienie go w trybie oszczędnym
Trzeba było wysłać SMSem choćby lokalizację z dopiskiem ... tu czekam na ratunek mój dzielny rycerzu
Kiedyś przecież by go odebrał

Katerina napisał(a): Oznakowałam też wyspy, jakbyś i Ty się tam zgubiła Na czerwono Mali i Veli Budihovac, oraz dwa Parżany - Mali i Veli. A zatoka, do której prawie doszłam to Brgujac - ta mała dziura, którą pokazałam dwa odcinki wcześniej.

Moja Droga, ani myślę łazić po jakiś krzaczorach
Jeszcze trochę instynktu samozachowawczego mam

Chociaż jakby się dłużej zastanowić.....

Będąc na Hvarze wybraliśmy się na plażę w Ivanie Dolacu .
Plaża jest bardzo ładna .Przy plaży jest konoba a w konobie jak Pan Bóg przykazał są toalety.
Ale ja zamiast iść za potrzebą do toalety poszłam w przysłowiowe krzaki
Szłam dróżką wzdłuż domów i szukałam dogodnego miejsca, ale domy nie chciały się skończyć . Postanowiłam więc skręcić w stronę morza w krzaczki, a było tam dość stromo i kamieniście.
I wszystko byłoby dobrze , gdyby nie to ,że szłam w japonkach .
Po chwili zjechałam na tych japonkach kilka metrów w dół , raniąc sobie stopę do krwi.

Nie było mnie z 15 minut. Komórki ze sobą nie wzięłam.
Wyobraź sobie minę mojego małża jak wróciłam z tej naturalnej toalety dość mocno zakrwawiona

A w zeszłym roku na plaży w Sutivanie łaziłam po mokrych skałkach.
Małż widząc to z daleka krzyczał, żebym uważała bo śliskie są te skały......
No uważałam Ale nie minęła minuta i wywinęłam orła . Do dziś ramię mnie boli

To w sumie nie mam instynktu samozachowawczego

Katerina napisał(a):Właśnie pomyślałam, że do listy niezbędnych rzeczy do zabrania (oprócz sznurówki Abakusa) powinna być dopisana szpula nici, lub motek wełny do oznaczania drogi w chaszczach - taka nić Ariadny

Tiaaa
jeszcze namiot, krzesiwo, flary itp

Katerina napisał(a):Habanero
Jest jednak jedno takie miejsce w Cro,
gdzie żadne chaszcze nie przeszkadzają
i widoków nic nie zasłania.

Taa..., na literę P

To mi się kojarzy że to musi być chyba jakieś "wydepilowane" miejsce