Małe i duże niebałkańskie podróże :-)

kulka53 napisał(a):To miejsce nosi nazwę Naracauli.

... Naracauli - zaginione miasto ... ... wygląda jakby je spod tej góry odkopali ... ...
Pozdrawiam.

kulka53 napisał(a):To opuszczona i zrujnowana kopalnia.

Miloskie klimaty.

kulka53 napisał(a):..., w takim upale, niekoniecznie...

Czyli w ten weekend mieliśmy sardyńskie upały.

pzdr

Uff nadrobiłem zaległości po powrocie

Pięknie tu u Was i dlatego Sardynia stała się jednym z głównych naszych planów rezerwowych w przypadku, gdyby Grecja nie wypaliła w przyszłym roku

kmichal napisał(a):... Naracauli - zaginione miasto ... ... wygląda jakby je spod tej góry odkopali ... ...

Widzieliśmy jeszcze parę takich podobnych... a jest ich jeszcze więcej.
W sumie, jakiegoś wielkiego wrażenia to przynajmniej nie zrobiło, jako że już w Grecji się z takimi ruinami zetknęliśmy

longtom napisał(a):

kulka53 napisał(a):To opuszczona i zrujnowana kopalnia.

Miloskie klimaty.

I serifoskie

longtom napisał(a):Czyli w ten weekend mieliśmy sardyńskie upały.

Fakt, tam było nieźle ciepło tego dnia, ale te ostatnie dni (przynajmniej we Wrocku) spokojnie go przebiły

MarDomi napisał(a):Pięknie tu u Was i dlatego Sardynia stała się jednym z głównych naszych planów rezerwowych w przypadku, gdyby Grecja nie wypaliła w przyszłym roku

Ja się zastanawiam, czy aby nam w tym roku wypali
Potrzebujemy od Greków właściwie tylko kursujących promów i dostępu do benzyny, a jak z tym będzie - przekonamy się za 2 miesiące.
Także jakby co to i my mamy taki właśnie sardyński plan rezerwowy - bo na tej wyspie czuliśmy się prawie tak jak w Grecji....

Pozdrawiam...
... i przepraszam Zainteresowanych za spowolnienie tempa niniejszej relacji .
Za jakieś 2 tygodnie powinno wszystko wrócić do normy

kulka53 napisał(a):... i przepraszam Zainteresowanych za spowolnienie tempa niniejszej relacji .
Za jakieś 2 tygodnie powinno wszystko wrócić do normy

... no to będę miał co nadrabiać po powrocie z Italii ... ...
Pozdrawiam.

kmichal napisał(a):
... no to będę miał co nadrabiać ...

...ja też...

Pozdrawiam

14 maja, czwartek c.d.

Wczesnym popołudniem opuściliśmy świątynię Antas i udaliśmy się dalej na południe niezwykle krętą i dość malowniczo poprowadzoną wśród gór drogą SS126. Stromy zjazd zakończył się w mieście Iglesias położonym u stóp tego pasma o nazwie Marganari.

Opis Iglesias, nie wzmiankowanego w przewodniku, znaleźliśmy przed wyjazdem na jakimś blogu poświęconym Sardynii. Podobno warto, sprawdźmy więc .

Po krótkiej rundce wokół centrum zostawiliśmy auto w cieniu sporego, nowoczesnego wieżowca , ruszyliśmy „w miasto”. Faktu, że przez wieki (można nawet zaryzykować stwierdzenie, że przez tysiąclecia) było ono prężnym ośrodkiem górniczym wcale na pierwszy rzut oka nie widać, jednak jest tutaj podobno muzeum mieszczące pamiątki z tego okresu.
Okolica do tej pory usiana jest starymi górniczymi osadami i kopalniami, w których prace ustały w latach 50 XX wieku.

My jednak jak zwykle skupiliśmy się na poznaniu tej bardziej turystycznej strony odwiedzanego miasta. Posiada ono całkiem dobrze zachowaną i dość rozległą starówkę otoczoną równie dobrze zachowanymi fortyfikacjami. To ich część......



…... z wkomponowanym w nie dawnym klasztorem Franciszkanów





Jeśli jest mapka, zawsze warto się przyglądnąć i zrobić zdjęcie, można się potem zorientować gdzie jesteśmy i w którą stronę się kierować . Tu tak było – jesteśmy w lewym, górnym rogu



Przy klasztorze – kościół Franciszkanów, zamknięty. Możliwe że ci turyści oprócz chłodzenia się w cieniu czekali na godzinę otwarcia, my zrezygnowaliśmy.



Tuż obok – kościółek San Marcello (też zamknięty)





Uliczki Iglesias... typowe dla Sardynii, kolorowe niewysokie kamieniczki ozdobione wąskimi, metalowymi balkonami. Tak samo podobno jest w Hiszpanii , ale czy są tam parkingi na środku ulicy?



Możliwe, że kwiaty też są tam podobne



A tu wyjątek – balkony marmurowe

Jeszcze parę kroków i byliśmy blisko Rynku czyli miejsca z najsłynniejszym iglesiańskim zabytkiem – katedrą Santa Chiara. Z tamtej strony dobiegały jakieś hałasy, dźwięki, krzyki... przyspieszyliśmy kroku i okazało się, że trafiliśmy na jakieś lokalne święto





Odświętnie przystrojone traktory, przyczepy, kobiety ubrane na ludowo na tle XIII wiecznej katedry... wszystko pod czujnym okiem policji



„Wystrój” przypominał mi nasze dożynki, ale pora roku chyba nie ta, nawet tutaj









Kobiety uformowały się w parach i nastąpił wymarsz z placu



I wyjazd



Było to chyba święto tej niezidentyfikowanej patronki



Tłumek widzów podążył za świętującymi....



….plac opustoszał.

Zostaliśmy sami







No, prawie



Zajrzeliśmy do wciąż otwartej katedry.















Parę o niej info....









Po przeciwnej stronie placu znajduje się miejski ratusz, jednak fotki się nie doczekał, był centralnie pod coraz bardziej obniżające się słońce.

Powędrowaliśmy ładnymi, dość zadbanymi uliczkami starego Iglesias...





Na tym zdjęciu po lewej – budynek kina Electra (lata 20 wieku XX).



Zamknięty kościół MB Niepokalanej (della Purissima) wybudowany w XVI w. obok kolegium jezuickiego.

I znów spacer uliczkami...





Balkony, balkony... nawet w tej samej kamienicy każdy ma inny wzór







Piazza Lamarmora





Po ilości klimatyzatorów widać, że lato nie oszczędza od upałów

Iglesias, a jakże, ma swój średniowieczny zamek. Nosi nazwę Salvaterra i nie jest szczególnie imponujący, jako że praktycznie nie posiada już swej oryginalnej formy. Skoro góruje na niewysokim wzgórzu tuż nad starówką, postanowiliśmy (mimo upału) tam podejść. A trafiliśmy na wąską ścieżeczkę za znakami, od innej strony jest także ulica którą można podjechać samochodem.

Widok z podejścia – na zachowane mury



Na zalesionym wzgórzu ponad murami widać kościół della Madonna del Buoncamino, (odbudowany z ruin w latach 70). Podobno stamtąd jest ładny widok na całe miasto, jednak uznaliśmy, że to trochę za daleka wędrówka na dziś. Będą musiały nam wystarczyć widoki z twierdzy

Nie było tak źle









Na teren, można by rzec podwórze dawnego zamku wejść się nie dało, brama była zamknięta. Coś tam jednak było widać...







Widok na stronę „pozamiejską”



Na mury





Na kościół della Purissima



Wracamy.

Takich kwiatów jeszcze nigdy nie widzieliśmy...



Takich, rosnących jako chwasty, w sumie też



Castello di Salvaterra z dołu



I to koniec spaceru po Iglesias, najkrótszą drogą wróciliśmy do samochodu i opuściliśmy miasto. Na chwilę , bo jakoś zakręciło mi się w głowie, i zamiast na południowy zachód pojechaliśmy w niemal przeciwną stronę. Coś czułem że kierunek nie do końca jest prawidłowy, ale myślałem, że może jeszcze droga sama nas naprowadzi... nic z tego. Musieliśmy zawrócić i ponownie przejechać przez centrum. Na szczęście w porze końca sjesty wielkiego ruchu nie było.... .

Reasumując... pozbawione spektakularnych zabytków i widoków Iglesias jest jednak całkiem przyjemnym miastem, nam się podobało

Skręcając nad morze w Gonnesie dojedziemy do można by powiedzieć, miejskiej plaży Iglesias - Fontanamare.



Widok na północ... tam są przepiękne i ciekawe okolice, o czym dowiedzieliśmy się po powrocie. Następnym razem będzie to obowiązkowy punkt programu...





I widok na południe.



O tej popołudniowej porze był już czas najwyższy na znalezienie sobie dobrego miejsca do spania, najlepiej na jakiejś fajnej plaży . Do tego celu wybraliśmy okolice położone na południe od Portoscuso... jak się okazało niezbyt fortunnie. O ile pierwszy wymóg został spełniony znakomicie, o tyle drugi, wcale . Płytkie wody morskie, ograniczone wyspami Sant'Antioco i San Pietro są niemal jak jezioro i plaż tu nie ma.



Za to rosły tam małe palmy, ot tak, samosiejki....



Zajechaliśmy w miejsce nazwane Bruncu Teula, są tu pola, sosnowe lasy, osada i przystań rybacka.









Kawałek w głębi lądu postawiono wiatraki



Tu widać tylko niewielką ich część, naliczyłem ponad 50 sztuk . Chyba musi tu czasami nieźle wiać....

W takim miejscu i przy takiej bezwietrznej, gorącej pogodzie, wieczorem obawialiśmy się chmar komarów. Rzeczywiście, pojawiły się, ale w tak znikomych, pojedynczych ilościach, że nie przeszkadzało to nam wcale.

To był bardzo ciepły, bardzo długi i bardzo przyjemny, spokojny wieczór



Na koniec mapka, od teraz już nie w mapach google których stara wersja zniknęła jak sądzę bezpowrotnie, a nowa do naszych celów nadaje się jak... nie powiem co . Wyszukałem mapy bing



A – nocleg przy Mari Ermi
B – Marceddi i most z zakazem przejazdu
C – Torre dei Corsari i Pistis
D – wydmy i plaża Piscinas
E – Tempio di Antas
F – Iglesias
G – plaża Fontanamare
H – nocleg w lesie Bruncu Teula

Mapy bing owszem wytyczyły trasę przez most z zakazem przejazdu , za to na nic w świecie nie widzą przejazdu przez Piscinas w stronę nieczynnych kopalni Naracauli. Mapka więc nie całkiem oddaje faktyczną naszą trasę, ale ważne że punkty zostały dobrze oznaczone .

c.d.n.

Pięknie, nastrojowo, bezpiecznie i niedrogo . Rozumiem, że powrót na Sardynię już prawie pewny.
pzdr.

tiwa napisał(a):Pięknie, nastrojowo,...

Szczególnie te wieczorne.

pzdr