Małe i duże bałkańskie podróże :-)

Ruszam z Wami w kolejną grecką podróż! Już widzę, że będzie wspaniale

Piękne zdjęcia

Egina... Podobnie jak Marta, nie słyszałam wcześniej o tej wyspie. Jestem bardzo ciekawa, jak tam jest.

kmichal napisał(a): ... jak ja tęsknię za spacerami w takich klimatach ... ...

To jeszcze troszeczkę trzeba poczekać... chociaż znając Ciebie, pewnie znów się wybierzesz z rodzinką w cieplejsze okolice na ferie .

tony montana napisał(a):Z samolotu wyglądało na baaaaardzo blisko

Hmmm, ciekawe kto miał bliżej tak naprawdę
Swoją drogą fajnie wyglądają te Wasze (w różnych miejscach oglądane) fotki z samolotu... jak mapa google , tyle że mapę można sobie przybliżyć .

piekara114 napisał(a):Podoba mi się to miasteczko i to co do tej pory na wyspie pokazaliście... Na kilku blogach czytałam, że jak na weekendową wyspę dla Ateńczyków, może zaskoczyć... Z niecierpliwością czekam na c.d.

Miasteczko - Perdika - jest niewielkie i w zasadzie nie jest jakoś szczególnie wyjątkowe w stosunku do bardzo wielu innych, podobnych w Grecji, zwłaszcza lądowej.
Co do wyspy... ze względu na bliskość lądu i stolicy możliwe że taką funkcję pełni, myśmy akurat byli po weekendzie więc tego nie odczuliśmy. Wyspę - tak wg mnie - warto odwiedzić, to nie podlega dyskusji, zwłaszcza ze względu na kilka naprawdę fajnych, ciekawych miejsc, pokażemy je niedługo .

megidh napisał(a):Ten VW Caddy to bardzo fajne autko jest. Mój syn nabył takowe równo rok temu właśnie z myślą o swoich wyjazdach wspinaczkowych i jest bardzo z niego zadowolony, bo sprawdza się w każdych okolicznościach.

Ja też jestem zadowolony. Może jak ktoś wcześniej jeździł super luksusową limuzyną , albo sportowym wozem z niebotycznymi osiągami to mógłby się poczuć zawiedziony 10-letnim Caddym , ale jak dla mnie po tym jak przesiedliśmy się ze Skody to jest już niemal luksus. Niemal... bo jedyną rzeczą do której mógłbym się przyczepić to sztywne zawieszenie skutkujące podrzucaniem na wybojach gdy jedzie się na pusto... ale raczej rzadko taka jazda ma miejsce, a na pewno nie na wyjazdach do których auto zostało zakupione.

megidh napisał(a):Nie wiem jak Ty, ale on dokonał trochę modyfikacji w tym autku.

My nie musieliśmy... to co dla nas niezbędne auto już miało. Łóżko + parę gadżetów mniej lub bardziej praktycznych, jak porządny stół, zasłonki w "sypialni" , oświetlenie.
Chyba jedyną "modyfikacją" w tym temacie byłaby siatka pod sufitem która służy za półkę na lekkie drobiazgi...
Natomiast modyfikacją bardziej techniczną byłby chiptuning zwiększający moc z 106 do 142 KM , da się to odczuć zwłaszcza przy wyprzedzaniu albo pokonywaniu wzniesień...
A co by się na pewno przydało ale co odpuściliśmy... to ogrzewanie postojowe .

megidh napisał(a):Pozwolę sobie wrzucić link do strony, gdzie można podpatrzyć różne możliwości przeróbek.

Dzięki... to i owo już widziałem przed i po zakupie. Te stronki jednak dotyczą wersji "Maxi" która jest trochę dłuższa... te kilkadziesiąt cm robi różnicę i pozwala m.in. na jazdę z niezłożonym łóżkiem (o szafkach itp. nie wspominając). My niestety codziennie musimy je składać i rozkładać... ale za to auto jest zwrotniejsze , co się bardzo przydaje tu i ówdzie w greckich zakamarkach.

maslinka napisał(a):Ruszam z Wami w kolejną grecką podróż! Już widzę, że będzie wspaniale

Piękne zdjęcia

Egina... Podobnie jak Marta, nie słyszałam wcześniej o tej wyspie. Jestem bardzo ciekawa, jak tam jest.

Miło nam że będziesz nam towarzyszyć . Może w końcu przekonasz się do dalszej wyprawy .
Na Eginie jest całkiem fajnie. Plaże może nie powalają, ale są (odpowiednie dla nas czyli piaszczyste ), a - jak pisałem wcześniej - poza tym wyspa ma kilka naprawdę fajnych ciekawostek, które sprawiają że warto wziąć ją pod uwagę. Wyspa jest w pewnym sensie podobna do Chorwacji bo porastają ją na zauważalnych obszarach pinie .

Pozdrawiam

17 września, poniedziałek c.d.

Wyjeżdżamy z Perdiki tą samą drogą, którą tu przyjechaliśmy wczoraj wieczorem, innej zresztą opcji nie ma. Jednak czujemy się jakbyśmy jechali tędy po raz pierwszy bo wczoraj mimo przyświecającego księżyca jednak niewiele było widać… Od razu więc zauważamy w pierwszej za miejscowością zatoczce opuszczony kompleks hotelowy , niestety, pierwsza myśl by wykorzystać to miejsce jako ewentualny nocleg okazuje się kiepska bo po pierwsze zjazd w dół do niedużej plaży jest zamknięty na kłódkę, a po drugie sama plaża jest zagospodarowana, są tu parasolki i – jak wynika z reklam – także tawerna.

Niemal łącząca się z Perdiką Aeginitissa niczym nie przyciąga uwagi, wzdłuż wybrzeża ciągnie się wąska, piaszczysta, ocieniona plaża. Fajniejszą miejscowością wydaje się być kolejna – Marathonas, gdzie jest kilka plażyczek, wydają się całkiem przyjemne. Jednak nas bardziej interesuje skręt w boczną dróżkę którą mamy nadzieję dostać się (na skróty) wyżej, w głąb wyspy, do osady Pachia Rachi. Gdy nie zauważam żadnego drogowskazu i musimy zawrócić by jeszcze raz dokładniej przyglądać się okolicy oraz wskazaniom nawigacji, w mojej głowie zapala się malutka czerwona lampka... , póki co jednak świeci się ona bardzo nikłym światełkiem . Dróżkę odnajdujemy, skręcam i wspinamy się dość ostro pod górę pośród zabudowań Marathonas.

Zabudowania szybko się kończą a wraz z nimi kończy się asfalt . Lampka świeci już bardzo wyraźnie… nawet pulsuje, gdy po kilkuset metrach przekonujemy się, że to nie będzie wygodna, szutrowa arteria, a totalnie nieuczęszczany, kamienisty, stromy trakt z wybojami . Wspinamy się jeszcze kawałek, ale na ostrym zakręcie przy jakimś letnim domku postanawiamy zawrócić… w końcu Egina nie jest nie wiadomo jak wielka, jadąc naokoło nie stracimy pół dnia .

Kilka fotek na Marathonas z tego traktu. Jak widać ma tu ujście spora rzeczka, a na horyzoncie widać inną argosarońską wyspę – Egistri .



Wysepka Moni, Perdika, w oddali półwysep Methana.



Moni



Mniej więcej w tym momencie i jeszcze trochę później gdy kluczyliśmy po płaskich, zabudowanych przedmieściach stolicy wyspy by znaleźć drogę do Pachia Rachi przekonaliśmy się, że Egina – mimo takiej niby popularności, bliskości stolicy itp. itd. – nie różni się wiele w kwestii infrastruktury drogowo-informacyjnej od innych greckich wysp. Ten szutrowy trakt był na mapie zaznaczony na żółto . Nie ma tu drogowskazów, tablic z nazwami miejscowości, drogi są wąskie i dziurawe, nic nie jest proste, jasne i oczywiste… normalka .

Ok, Pachia Rachi, nieduża osada w głębi wyspy była tylko punktem pośrednim, nie celem. Nie zatrzymaliśmy się w niej bo nic szczególnego tam nie ma (tak sądzę). Nasz cel leżał jakieś 2 kilometry dalej i zlokalizowaliśmy go bez problemu. Auto pozostawiliśmy na skrzyżowaniu, w miejscu gdzie od asfaltówki odbija w prawo dobrej jakości szutrówka - można nią dojechać w bliższe okolice najwyższego szczytu wyspy – Profitisa Iliasa. My jednak pójdziemy na krótszy spacerek, tylko kawałek pod górkę – do świątyni Zeusa Hellaniosa .

Świątynia została zbudowana w IV w. p.n.e., a w XIII wieku na jej ruinach powstał znacznie mniejszy kościół bizantyjski. Mimo to zachowało się sporo oryginalnych elementów, jak ciekawy mur a także schody prowadzące do świątyni.







Kościółek jest ładny, nieduży i zamknięty na głucho.

Miejsce to od razu się nam podoba . Jest ewidentnie rzadko uczęszczane (choć tędy można dość na najwyższy szczyt wyspy na którym stoi kapliczka), ale – jak dla nas ciekawe i klimatyczne.

















Zaznaczony mur dawnej świątyni Zeusa.





Nowszy kościółek jest wbudowany w dawny mur .



Profitis Ilias – najwyższy szczyt Eginy (530m. n.p.m.). Nie pójdziemy…właściwie moglibyśmy nawet pomimo tego że było dość gorąco o tej porze i wiał dość silny wiatr. Ale zabrakło nam motywacji .

Nieco powyżej świątyni odnajdujemy ciekawe miejsce – naturalny zbiornik wodny w skale, dodatkowo przed wiekami obudowany jeszcze kamieniami.





Jak widać wykorzystywany jeszcze i dziś.





Trochę poświęcenia by zrobić mu zdjęcie od góry .





Na Eginie jest więcej takich zbiorników, wiem przynajmniej jeszcze o dwóch, ale przy nich nie byliśmy. Jeden jest niedaleko, nieco powyżej tego miejsca w którym się znajdujemy, natomiast drugi – nieco powyżej osady Sfentouri, do której można dotrzeć z Perdiki.

Jeszcze parę fotek kościółka…









I powoli wracamy do auta.





Warto było…



c.d.n.

kulka53 napisał(a):do świątyni Zeusa Hellaniosa

... zaczynam notować - kościółek ze skałkami w tle prezentuje się okazale ... ...
Pozdrawiam.

kmichal napisał(a):

kulka53 napisał(a):do świątyni Zeusa Hellaniosa

... zaczynam notować - kościółek ze skałkami w tle prezentuje się okazale ... ...

Czyżbyś już zdecydował się na wakacje?

piekara114 napisał(a):Czyżbyś już zdecydował się na wakacje?

... Grecja na 99%, chyba że podniosą mi ceny lotów ... ... na razie czekam na ustalenie dokładnych dat ... ...
Pozdrawiam.

kmichal napisał(a):... zaczynam notować - kościółek ze skałkami w tle prezentuje się okazale ... ...

Czyli Egina wielce prawdopodobna...
Nam się to miejsce podobało. Myślę że mając do dyspozycji 3, może 4 pełne dni można spokojnie zaliczyć wszystkie tutejsze ciekawostki i atrakcje, nawet łącznie z wejściem na najwyższy szczyt.

17 września, poniedziałek c.d.

Wsiadamy do porządnie nagrzanego auta (nie ma tutaj nigdzie cienia) i powoli zjeżdżamy na wschodnią stronę wyspy. Powoli, bo też widoki są tutaj całkiem niczego sobie, w dole zaczynają pojawiać się pinie o jaskrawozielonej barwie. Zapach pinii to właściwie jedyna rzecz której brakuje nam na greckich wyspach , tutaj na Eginie jest ich sporo, głównie po wschodniej stronie.







Za mini-wioską Anitseo przyglądam się bocznej dróżce w kierunku południowym, nasza mapa wskazywała gdzieś tam na jej końcu istnienie dawnej twierdzy . Dróżka miała być szutrowa – i taka też była, nie było żadnego drogowskazu… odpuściliśmy. Trzeba byłoby jechać przez Vlachides a potem gdzieś tam…



Tarasy na Eginie, ewidentnie już długo nie używane.











Cyklady to nie są… , ale zawsze jakaś namiastka .

Niżej jest już całkiem zielono i pachnąco… szkoda że nie da się tego uwiecznić na zdjęciach .





Widok na nadmorską wioskę Portes z niewielkimi plażami po obu stronach zatoki.









Portes, a po prawej najwyższy szczyt wyspy.



Profitis Ilias.

Jest gorąco, nawet mimo wiatru dość porządnie powiewającego z północnego wschodu. Jest mniej więcej środek dnia, więc powoli zaczynamy się rozglądać za dogodną do pokąpania się plażą . W Portes się nie udało, za dużo domów i plaża średnia… sprawdziliśmy też małą zatoczkę na końcu płaskiej dolinki nieopodal Alones i Agia Mariny. Plaża była przyzwoita ale miejsce trochę wyglądało jakby to był teren prywatny , może nie jednej osoby ale kilku – właścicieli poletek i domków w dolince. Zawróciliśmy więc.

Widoki na niezbyt odległą Agia Marinę.









Alones



Wypatrujemy za pomocą zoomu najsłynniejszy zabytek Eginy – świątynię Afai .



Nieopodal leży – wyglądający jak hotel - monastyr Agios Minas.



A wszystko to w otoczeniu gęstych piniowych lasów .

Zjeżdżamy do Agia Mariny. Miasteczko nad sporą zatoką jest najważniejszym kurortem Eginy – i to od razu widać. Jest tu dużo hoteli, nie tak jednak ogromnych jakie były np. na Rodos, także są niedokończone betonowe, straszące nieco kompleksy. Mimo to Agia Marina sprawia dość dobre wrażenie nadmorskiej, turystycznej miejscowości.

Zajeżdżamy na plażę. Długa jest, ciągnie się przez jakiś kilometr, jest zagospodarowana oczywiście, na samym końcu, już nieco poza zabudowaniami jest falochron i przystań dla łódek. Podoba się nam tutaj , na tyle, że postanawiamy spędzić tu dłuższą chwilę .







Woda jest baaaaaardzo długo płytka, na dnie jest baaaaaaardzo miękki i przyjemny piaseczek, a woda jest baaaaaaardzo ciepła . Zmierzone – 28 stopni ostatecznie nas przekonało by zostać na takiej zaludnionej, choć nie zatłoczonej plaży .







Mimo mocno powiewającego wiatru, jego podmuchy nie były tu tak bardzo odczuwalne, płycizna zaczynająca się już daleko w morzu sprawia widocznie że nie ma tu też wielkich fal.





Auto można zostawić ot tak, nawet i tutaj .



Ale my wepchnęliśmy go do mikro cienia pod rachityczny krzaczek i dość wysoki murek.

Na plaży byliśmy może półtorej godziny, musieliśmy znów wykorzystać nasze kąpielowe stroje , w tym miejscu nie było innej możliwości.





















Sam plażowy piasek nie jest może najwyższej klasy , kolor ma bury i jest gruboziarnisty, natomiast samemu wejściu do wody i dnu morza w Agia Marinie nie można niczego zarzucić. Bardzo się nam tutaj podobało… na tyle że wrócimy tu jeszcze , jedyny minus to taki, że nie było tu za bardzo gdzie zostać na noc…

c.d.n.

kulka53 napisał(a):Czyli Egina wielce prawdopodobna...

... za Eginą przemawiają niższe koszty i szybki dostęp do Aten, które w końcu chcielibyśmy zobaczyć ... ... jednak mnie bardziej ciągnie na Cyklady, a żonie w głowie Santorini ... ... trzeba będzie pójść na kompromis ... ...

kulka53 napisał(a):Zjeżdżamy do Agia Mariny

... to właśnie tam mamy "naszą" kwaterę ... ... miejsce wybrane właśnie ze względu na plażę, wodolot do Pireusu oraz świątynię Afai ... ...
Pozdrawiam.

kmichal napisał(a):... za Eginą przemawiają niższe koszty i szybki dostęp do Aten, które w końcu chcielibyśmy zobaczyć ... ... jednak mnie bardziej ciągnie na Cyklady, a żonie w głowie Santorini ... ... trzeba będzie pójść na kompromis ... ...

Na Ateny przydałyby się 2 pełne dni...
Santorini to też Cyklada , więc można powiedzieć 2 w 1
Santorini w sezonie , pewnie da radę, ja bym to połączył np z Ios.
Egina jest naprawdę OK, ale dla prawdziwych greckich wrażeń popłynąłbym trochę dalej na południe

kmichal napisał(a):... to właśnie tam mamy "naszą" kwaterę ... ... miejsce wybrane właśnie ze względu na plażę, wodolot do Pireusu oraz świątynię Afai ... ...

Widzę że wybór w pełni przemyślany - i trudno się z tym nie zgodzić.
Plaża wg mnie najlepsza na wyspie, do świątyni można pójść pieszo (widzieliśmy znaki), wodolot faktycznie chyba w sezonie pływa...
Sama miejscowość wydaje się mieć wszystko co potrzeba turyście na wakacjach, a nie jest wielkim komercyjnym molochem. Zrobiła na nas dobre wrażenie.