Małe i duże bałkańskie podróże :-)

13 maja, wtorek

Koniec urlopu nieuchronnie się zbliżał...a dziś dla odmiany wstał znów wspaniale piękny, gorący, słoneczny dzień. Czyli co? Będzie plaża .
Już nie eksperymentowaliśmy jak 2 dni temu, od razu po prostu pojechaliśmy na Mesa Pigadię. Zdjęć brak , ale spędziliśmy tam prawie cały dzień przez nikogo nie niepokojeni, no, może trochę, przez czasem za blisko przepływające jachty i łodzie . Ogólnie super, kamieniste dno nie przeszkadzało we wchodzeniu do wody bo i tak była za zimna by tego dokonać . Byliśmy bardzo zadowoleni, że na tłumnej wyspie można znaleźć takie mało uczęszczane miejsca.

Po południu, wracając na naszą plażę „noclegową” postanowiliśmy wstąpić na chwilę do leżącej przy głównej trasie z Firy na południe miejscowości Megalochori. Cudów się nie spodziewaliśmy, no i też ich nie zastaliśmy, ale na krótki, niemęczący spacer wioska jak najbardziej się nadaje.

Przy parkingu po północnej stronie osady rosły sobie takie oto winorośle



A także orzeszki pistacjowe





Megalochori położone jest nietypowo, zamiast na górce, to w dolince. Dlatego nie ma tu wiele więcej poza jedną dość długą uliczką, kilkoma kościołami, no i oczywiście centralnym placem.

Bramodzwonnica











I takie zaułki bywają, nawet na Santorini



A to już główny placyk Megalochori, częściowo ocieniony, spokojny, z kilkoma tawernami.





Skrzynki pocztowe pod dachem

Rzut z góry







Była brama północna, jest i południowa







Zero turystów, prawie zero komercji. Takiej twarzy Santorini jak tu, czy choćby w Emporio nie spodziewaliśmy się ujrzeć przed wyjazdem. A jednak .

A wieczorem w końcu powstało kilka fotek naszej czarno-białej, piaszczysto-pumeksowej plaży noclegowej. Pierwszy raz tyle nocy spędziliśmy w jednym miejscu... w każdym razie dobrze że jakoś tam je uwieczniliśmy bo jak się okazało, była to ostatnia noc tutaj .







I jeszcze mapka



A – plaża noclegowa
B – plaża Mesa Pigadia
C – Megalochori

c.d.n.

kulka53 napisał(a):

Aż dziwne, że ten kot nie był biało-niebieski ,

te Wasze zdjęcia wpędzą mnie w depresje jakąś

mysza73 napisał(a): aż dziwne, że ten kot nie był biało-niebieski ,

Jak go spotkam tam we wrześniu to mu buciki i krawacik domaluję...

Joan65 napisał(a):

mysza73 napisał(a): aż dziwne, że ten kot nie był biało-niebieski ,

Jak go spotkam tam we wrześniu to mu buciki i krawacik domaluję...

mysza73 napisał(a):

Joan65 napisał(a):

mysza73 napisał(a): aż dziwne, że ten kot nie był biało-niebieski ,

Jak go spotkam tam we wrześniu to mu buciki i krawacik domaluję...

Ewentualnie jeszcze uszka, albo koniuszek ogona.

A tak na poważnie, fajne te "dzwonnice bramne".

pzdr

kulka53 napisał(a):Po południu, wracając na naszą plażę „noclegową” postanowiliśmy wstąpić na chwilę do leżącej przy głównej trasie z Firy na południe miejscowości Megalochori. Cudów się nie spodziewaliśmy, no i też ich nie zastaliśmy

... przecież cudem jest to:

kulka53 napisał(a):Zero turystów, prawie zero komercji. Takiej twarzy Santorini jak tu, czy choćby w Emporio nie spodziewaliśmy się ujrzeć przed wyjazdem. A jednak .

... chętnie spędziłbym kilka wakacyjnych dni w tak klimatycznej, spokojnej i urokliwej mieścinie ...

Pozdrawiam.

mysza73 napisał(a):Aż dziwne, że ten kot nie był biało-niebieski

Joan65 napisał(a):Jak go spotkam tam we wrześniu to mu buciki i krawacik domaluję...

To byłaby endemiczna rasa cykladzka
Szkoda że nie dziedziczona w genach

mysza73 napisał(a):te Wasze zdjęcia wpędzą mnie w depresje jakąś

Na taką depresję, najlepiej byłoby samamu trochę takich fotek popstrykać

longtom napisał(a):A tak na poważnie, fajne te "dzwonnice bramne".

Niezłe, fakt
Pierwszy raz chyba z czymś takim się spotkaliśmy.

kmichal napisał(a):... chętnie spędziłbym kilka wakacyjnych dni w tak klimatycznej, spokojnej i urokliwej mieścinie ...

Twojej lefkadzkiej też chyba wiele nie brakowało?

kulka53 napisał(a):kmichal napisał(a):
... chętnie spędziłbym kilka wakacyjnych dni w tak klimatycznej, spokojnej i urokliwej mieścinie ...
Twojej lefkadzkiej też chyba wiele nie brakowało?

... oj chyba jednak wiele ... to nie ma porównania ... Cyklady to jednak inny świat ...

14 maja, środa

Ostatni dzień, który w całości miał być spędzony na Santorini...Odpłyniemy stąd jutro, ale o jakiej porze, tego jeszcze nie wiedzieliśmy. Do wyboru były dwa promy, poranny, wolniejszy Adamantios Korais (którym dokładnie tydzień wcześniej tu dotarliśmy) oraz codzienny, szybszy, popołudniowy Blue Star. Różnica w cenie jakaś tam jest na niekorzyść Blue Stara, ale te około 10 euro więcej nie mają przecież żadnego znaczenia.

Na razie jednak jest piękny majowy poranek na santorińskiej plaży



Przed nami jak co dzień – Anafi





Był taki jeden dzień, kiedy daleko, na południowym horyzoncie, mogliśmy ujrzeć zarysy Krety. Pewnie kiedyś i tam dotrzemy, taką opcję również rozważaliśmy na ten rok, na wrzesień. Teraz wiemy już że Krety nie będzie, ale na szczęście, najprawdopodobniej będzie Grecja, a to przecież najważniejsze .

Tego ranka odwiedzimy zatem Firę. Byliśmy tam już 2 razy, oba podczas kiepskiej aury, tym razem będzie szansa zobaczyć stolicę przy ładnej pogodzie. Pojechaliśmy tam więc o takiej porze, że po drogach wyspy mało co innego jechało . Na moment zatrzymałem się tuż przed centrum by rzucić okiem na brzeg klifu i tereny gdzie dawniej wydobywano pumeks.



W zatoce ruch.... kolejna dostawa turystów . Chcieliśmy zobaczyć z bliska te skalne twory, ale ani drogi, ani ścieżki, nie wiadomo było jak można by się tam dostać.





Fira jest tuż tuż







Tereny byłych odkrywek są zupełnie niezagospodarowane, widocznie teren jest tu zbyt niestabilny by nadawał się pod kolejne hotele







Stożek wulkaniczny Nea Kameni, najmłodszy ląd w Europie.



Zbliżenie na Thirasię i TEN monastyr... Kimisi

No dobrze, już czas na Firę. O tej porze z zacienionym miejscem parkingowym przy głównej ulicy nie było kłopotu i już po chwili byliśmy w centrum. W stolicy są dwa muzea archeologiczne, muzeum antycznej Thiry i Thiry prehistorycznej. Na pierwszy ogień poszło to pierwsze, już otwarte. Wstęp – 3 euro od osoby.

Muzeum prezentuje w głównej mierze znaleziska z antycznego miasta na górze Mesa Vouno, które odwiedziliśmy parę dni temu. Ogólnie trochę nas ono rozczarowało. Nie było tu nic specjalnego (jeśli nawet znaleziono coś extra, to zapewne wywieziono do Aten), głównie wazy i resztki posągów, nic czego nie można by zobaczyć w dziesiątkach podobnych muzeów w Grecji. Oprócz nas nie było nikogo , za to krok w krok towarzyszył nam pilnujący pan , czyżbyśmy wyglądali na spragnionych posiadania antycznej wazy w domu? . Na szczęście zdjęć robić nie zabraniał.





Na wazach – charakterystyczne znaki .





Ale nie tylko

Coś musiało mnie wyjątkowo zainteresować



Muzeum antycznej Thiry



Jak już ktoś koniecznie musi.... to czemu nie .

Wbrew temu co mogłoby się wydawać centrum stolicy jest całkiem nieduże. Dlatego za moment byliśmy już przy tutejszej katedrze rzymskokatolickiej.







A nawet w środku . I tu też nie zabroniono robić zdjęć.













Znajomy obraz

Wejście do pobliskiego klasztoru dominikanek pod wezwaniem św. Katarzyny







Można tu zaglądnąć do niewielkiego kościółka











Nietypowe zastosowanie kamieni .