Małe i duże bałkańskie podróże :-)

Pierwsze skorzarzenie też miałam z anturium , tyle że ono w stanie dzikim (jeśli wierzyć wiki) to raczej w Ameryce Pd. , "umiejscowienie" eminium bardziej pasuje. Zresztą, nieważne co to jest, istotnie że roślinka ciekawa

A co do wyboru sarkofag-plaża... na 99 % też wybralibyśmy piasek i wodę

Kulki godne Kulek...
Widoki zacne z tego szczytu, a jeszcze z tą tęcza to w ogóle bardzo zacne...

ajdadi napisał(a):Warto było się wdrapać na sam szczyt....widoki niesamowite

Aż tak strasznie wdrapywać się nie trzeba było... nie wiem czy weszliśmy całe 100m do góry
Z drugiej strony miało być zdecydowanie bardziej stromo i trochę więcej podejścia, a dla nas już od dawna nie liczy się droga, tylko cel , więc wybór był prosty - jeśli tylko da się dojechać autem, podjedziemy.
W każdym razie - polecam.

ajdadi napisał(a):A te chmury....no cóż wiadomo KULKI...

te kiero napisał(a):chmurki robią furorę

DarCro napisał(a):Kulki godne Kulek...

Co prawda, te chmurki to bardziej krowie wymiona niż kulki , stąd ich fachowa nazwa , ale na potrzeby tego forum możemy przyjąć ze nad głowami wisiały nam kulki

te kiero napisał(a):wąż wijący się po wzgórzach w postaci drogi pierwsza klasa,
chętnie bym się karnął

Takich dróg i dróżek w Grecji (i na całych Bałkanach) nie brakuje, a gdy ktoś ma w sobie żyłkę rajdowca, to zważywszy jak tam pusto, można nieźle pośmigać
A tak na marginesie, tej wężowatej szutrówki schodzącej stromo w dół w ogóle nie ma na mapie google, dziwne bo na nowy twór nie wyglądała.

dangol napisał(a):A co do wyboru sarkofag-plaża... na 99 % też wybralibyśmy piasek i wodę

To dobrze.... bo już się martwiłem, że coś z nami nie tak.....
Wy to jeszcze pewnie na tej plaży na coś byście zapolowali

DarCro napisał(a):Widoki zacne z tego szczytu, a jeszcze z tą tęcza to w ogóle bardzo zacne...

A to fajnie że się spodobały

Pozdrawiam

kulka53 napisał(a): Wy to jeszcze pewnie na tej plaży na coś byście zapolowali

Zapewne ½ z nas tak by uczyniła.


Wracając do intrygującego dziwoląga „anturium-eminium”.... jest to zupełnie co innego , nie licząc wspólnej przynależności do obrazkowatych. Chociaż napisałam wcześniej, że nie ważne co to, liczy się ciekawy wygląd ( i uważam tak nadal), to jakoś mnie ta niepewność dręczyła i w końcu znalazłam właściwy trop i „odkryłam” że to drakunkulus zwyczajny czyli smocza lilia. Wasz okaz był bardziej imponujący , niż te na wiki-fotkach..

dangol napisał(a):„odkryłam” że to drakunkulus zwyczajny

WOW , Danusiu, dzięki wielkie
Za wytrwałość w poszukiwaniach i dociekliwość...

"Lilijka" najwyraźniej była w początkowym stadium rozwoju, napisano w wiki, że dzieje się to na przełomie kwietnia i maja, w związku z czym roślina jako całość jak i ten kwiat nie były jeszcze zbyt wielkie. Skoro może osiągnąć wysokość do 2 m (a duża była na jakieś pół metra) i długość kwiatu ponad 1 m (tu mniej więcej 40 cm).... to była jeszcze całkiem mini . No i wcale nie było czuć zapachu zgniłego mięsa

W każdym razie fajnie wiedzieć, co dokładnie widzieliśmy, zwłaszcza, że stało się to dokładnie w regionie, z którego kwiatek pochodzi, czyli na jednej z wysp Egejskich

Pozdrawiam

5 maja, poniedziałek

Początek dnia – mocno nieciekawy . Pogoda można by rzec, zwłaszcza jak na Grecję, mocno paskudna, czyli barowa . Jakby się człowiek uparł, pewnie jakiś bar (po grecku – mpar ) dałoby się na Anafi odnaleźć... ale nawet w taką pogodę, to nie dla nas. W każdym razie – niebo szczelnie zakrywały pędzące, ciemne chmury, wiało, nawet lekko znów pokropiło – coś niezbyt łaskawa jest dla nas majowa grecka aura .

Na szczęście mieliśmy ze sobą cieplejsze rzeczy, koszule, długie spodnie, itp. Wieczory i ranki naprawdę były chłodne. Mieszkając w apartamencie tak się tego nie odczuwa, ale gdy mieszka się w aucie i na świeżym powietrzu – różnica jest znacząca. Bardzo sobie chwaliliśmy naszą przystankową budkę , przy zimnym, przenikliwym wietrze było to świetne schronienie.

Właśnie skończyliśmy śniadanie i powoli pakowaliśmy się już do odjazdu, gdy na horyzoncie zobaczyliśmy jakiegoś człowieka. Żwawo maszerował ulicą w naszym kierunku, początkowo sądziliśmy że to jakiś lokalny pasterz owiec, ale szybko okazało się, że to nie to. Był to nasz znajomy, promowy Anglik, Ron

Trochę byliśmy zaskoczeni, ale wydaje mi się, że on był zaskoczony jeszcze bardziej . W każdym razie nie dał tego po sobie poznać i pogadaliśmy dłuższą chwilę. Była mniej więcej 8 rano a on już przywędrował pieszo ze swojego apartamentu w stolicy aż tutaj . To około 8 km, co prawda asfaltem, ale raz w górę, raz w dół... No i oczywiście wybierał się jeszcze dalej, na Kalamos...

Pamiątkowa fotka



Dowiedzieliśmy się, że mimo tego że internet na Anafi działa średnio, można było sprawdzić pogodę – po południu ma być lepiej i dlatego Ron zdecydował się na dzisiejszą wycieczkę na Kalamos. Spytałem o żonę, stwierdził, że to dla niej trochę za daleko i za trudno... została więc w domu. Z życzeniami miłego dnia i dobrej pogody pożegnaliśmy się. Cóż było robić, ruszyliśmy pooglądać to, czego jeszcze wczoraj nie widzieliśmy .

Dojechaliśmy od góry na największą, najbardziej znaną i w sumie chyba najładniejszą plażę Anafi – Megalo Roukounas.







Widać, że wieje









Główne dojście na Roukounas



A powyżej – czyjeś uprawy

Okoliczne łąki nie różniły się zbytnio od tych jakie oglądać można we wrześniu, suche i bure. Ale kwitło tu bardzo dużo takich kwiatków:











No nic, na Roukounas pewnie jeszcze przyjedziemy, ale teraz zdecydowanie za zimno na plażowanie. Jedziemy dalej, po drodze natykając się na Prevelisa , który właśnie opuścił anafijską przystań:



Z tego co pamiętałem, miał tu być wczoraj wieczorem... a więc nadal jest opóźniony 12 godzin .

Także z góry – najbliższa stolicy plaża Klisidi.



Miasteczko ponownie minęliśmy bez zatrzymywania, po drodze mijając taki pojazd



Jeździec nie tylko nie miał nic przeciwko fotce, wręcz przeciwnie, bardzo się ucieszył i jak większość od czasu do czasu spotykanych mieszkańców wyspy serdecznie nas pozdrowił .

Zielony zakątek

Oszczekani przez stadko psów pilnujących trochę liczniejszego stadka owiec dojechaliśmy na plażę Vagia. Miejsce to w zasadzie plażą może być tylko z nazwy, do plażowania bowiem nadaje się mocno średnio.







I tak nie mieliśmy zamiaru tu zostać, za to odliczaliśmy minuty do chwili, gdy strefa chmur odsunie się na południowy wschód i zapanuje piękna słoneczna pogoda .

Dziurki, takie trochę w limnoskim stylu



Spękana ziemia, jak w Afryce?



Tamaryszek – jak wszędzie na greckich plażach



I wspaniałe, choć teraz trochę przypominające Bałtyk, greckie Morze Egejskie...





Kawałki pumeksu... nigdy nie zapomnę jak 2 lata temu na Tinos zdumiony i zachwycony przyniosłem Małgosi wyłowione z morza mini kawalątki tego „pływającego kamienia”

Vagia







Do słońca jeszcze parę chwil...



Wreszcie jest . I od razu robi się ładniej i przyjemniej





I morze ma normalniejszy kolor







Żegnamy się z Vagią – bez większego żalu



Gdyby ktoś zamierzał tu dotrzeć... ostatni, stromy odcinek zupełnie nie nadaje się dla aut osobowych, a i terenówkom mogłoby nie być łatwo. Ale to tylko parę minut drogi pieszo.

Przy takiej pogodzie spokojnie można by się wybrać na spacer po Anafi...



Ale my na razie pojedziemy do Agios Nikolaos – czyli anafijskiego portu.

Byliśmy tam









Klisidi





Kalamos



Anafi



Agios Nikolaos.

Podobnie jak przedwczoraj gdy tu przypłynęliśmy, tak i teraz osada portowa była praktycznie pusta. Jedynie w jednym domów trwał remont/budowa i odgłosy wytwarzane przy tej okazji kilku robotników nadawały temu miejscu wrażenie rzeczywistości. Widać było, że część nabrzeża jest dobudowana, wyraźnie nowsza – to chyba na wypadek, gdyby w czasie gdy nocuje tu nelowski Aqua Spirit mógł ewentualnie przybić do wyspy inny prom. Dziś po przystani hulał wiatr...





Pamiątkowe zdjęcie z bankomatem



To fakt... auta na wyspach szybko rdzewieją



Portowa plaża, teraz całkowicie zalewana przez spore fale.



A może tu ktoś mieszka?



Wszędzie indziej zamknięte na głucho.



Gdyby komuś zabrakło wzrostu....



Przy okazji robienia tej fotki fala całkowicie zalała mi sandały





Wyspy – bliższe (Ftena) i dalsza (Pachia), na południe od Anafi.



Agios Nikolaos

Z portu podjechaliśmy kawałek do góry (zresztą, inaczej się nie da ) by znów zjechać w dół. Do Klisidi.



Tłumów nie ma



Są za to kwitnące opuncje



I dywany





No i oleandry





Klisidi to takie anafijskie letnisko. Jest tu w okolicy (czyli od plaży, do góry, do drogi) kilkanaście domów z kwaterami do wynajęcia, są też jakieś hotele. Plaża – całkiem fajna, chociaż już za miesiąc (czyli kiedy piszę te słowa) wcale nie musi tu być tak pusto...











c.d.n.

kulka53 napisał(a):...pewnie jakiś bar (po grecku – mpar ) dałoby się na Anafi odnaleźć...

Da się znaleźć kilka bardzo sympatycznych .

kulka53 napisał(a): Dowiedzieliśmy się, że mimo tego że internet na Anafi działa średnio...

Nie było tak źle, były miejsca gdzie na przykład spokojnie można było rozmawiać przez Skypa. Zresztą pisałem na forum z Anafi.

kulka53 napisał(a):... i w sumie chyba najładniejszą plażę Anafi – Megalo Roukounas.

U nas zdania były podzielone, jedni optowali za Klisidi, jedni za Roukounas, a mojej Żonie najbardziej podobała się Aghii Anarghyri (pod kapliczką), choć widziała ją tylko z góry .

Jednak w słońcu wszystko wygląda inaczej. Wielką nam robicie przyjemność swoimi zdjęciami.
Po prostu muszę tam wrócić .

Pozdrawiam

KOL napisał(a):U nas zdania były podzielone

U nas nie, ale też możliwości na różnicę zdań było mniej
Zdecydowanie Roukounas.

KOL napisał(a):Jednak w słońcu wszystko wygląda inaczej. Wielką nam robicie przyjemność swoimi zdjęciami.
Po prostu muszę tam wrócić .

Zdecydowanie słoneczna pogoda dodaje uroku i wspomnieniom i zdjęciom.
Niestety, tym razem będziemy trochę na nią narzekać

A co do Anafi, to właściwie nie dziwię się, że tak się Wam (i nie tylko) spodobała. To miejsce ma swój urok i może dać się polubić

dangol napisał(a):Zatrwian wrębny

Dzięki, jesteś nieoceniona

Swoją drogą, szkoda że nie znałem wcześniej tej nazwy... mógłbym dać ją naszym Anglikom do powtórzenia jako przykład piękna polskiej mowy