Małe i duże bałkańskie podróże :-)

No nic, górnej jaskini chyba nie odkryłem, natomiast tę dolną jednak znaleźliśmy. Idąc przedtem pod górę minęliśmy kawałek od siebie takie miejsce…dziurę w skale z bramką z prętów, to było właśnie to.

Bramkę można otworzyć, przypuszczam, że wstawiono ją by nie narażać kóz na niebezpieczeństwo.



Wewnątrz można dostrzec metalową drabinę i … ciemność .



Być może ciekawie byłoby tam zejść, ale nie ukrywam, że mieliśmy obawy… a po źródła światła nie chciało się nam schodzić do auta. Eksplorację pozostawiamy kolejnym odwiedzającym Kalimnos .

Wracamy. Tutejsze kozy patrzą na nas z ciekawością… a może z politowaniem? .





c.d.n.

Nie widzę zdjęć wstawionych w dzisiejszym odcinku .

Nefer napisał(a):Nie widzę zdjęć wstawionych w dzisiejszym odcinku .

Jak wstawiałem to były...ale chyba zapomnieliśmy o udostępnieniu albumu (przygotowując fotki wysyłamy je na gmaila wg zasady - jeden dzień - jeden album) i potem faktycznie zniknęły. Teraz to zrobiłem i przynajmniej na ten moment ja je widzę.
Dzięki za info

Aktualnie widzę.... My pewnie choć kilka szczebli byśmy po drabinie zeszli, zwykle mamy czołówkę ze sobą...

Teraz są. Super .

Te wysokogórskie okolice z przed-poprzedniego odcinka są cudne Chyba się musimy na południe Polski przeprowadzić, co by w samochodowym zasięgu mieć więcej niż tylko Chorwację i Włochy

Co do zejścia po tej drabinie to bym też chyba(nie chyba- na pewno) miała obawy, nawet pomimo posiadania czołówki

kulka53 napisał(a):
Bardzo fajne miejsce.

Mi też się spodobało.

ruzica napisał(a):Chyba się musimy na południe Polski przeprowadzić, co by w samochodowym zasięgu mieć więcej niż tylko Chorwację i Włochy

Sprawdziłem - z FG do Pireusu jest tylko ok 250 km więcej niż my mamy, do tego akurat polski odcinek nie jest taki zły . Newralgiczna część trasy to fragment Legnica-Olomouc, poza tym można śmigać autostradą... choć akurat na Węgrzech nie jest to niezbędne (i nie wpada się na kontrowersyjne przejście Roszke/Horgos).
Tak więc czekam na grecką relację w Twoim wykonaniu

ruzica napisał(a):Co do zejścia po tej drabinie to bym też chyba(nie chyba- na pewno) miała obawy, nawet pomimo posiadania czołówki

Też od jakiegoś czasu zawsze mamy na wyjeździe czołówkę która przydaje się czasem podczas gotowania po zmierzchu .
Zastąpiła ona latarkę, którą mieliśmy zawsze od pamiętnej nocy w.... Słowenii kiedy nie zdążyliśmy zejść z gór przed zmrokiem i byliśmy zmuszeni spędzić ją... powiedzmy na łonie natury .
Gdybym miał przy tejże jaskini czołówkę to przynajmniej zajrzałbym w jej głąb i mógłbym rozważyć plusy i minusy. Tak to były tylko minusy .

longtom napisał(a):Mi też się spodobało.

A to fajnie... może jeszcze jakieś inne takie będzie?
No i miło że zaglądasz

10 września, wtorek c.d.

Dwie połączone ze sobą miejscowości Masouri i Myrties (a także Melitsachas i Kamari) to jak mi się wydaje taki najbardziej turystyczny zakątek Kalimnos. Jest tutaj sporo hoteli i apartamentów, są wypożyczalnie pojazdów, jest sporo sklepików z pamiątkami i nie tylko, jest wiele tawern. Wąska uliczka przebiegająca tędy na znacznym odcinku jest jednokierunkowa (z północy na południe) czym nie przejmują się miejscowo kierowcy skuterków , niemniej pełni rolę również deptaka po którym przechadzają się mieszkający tutaj turyści w drodze na plażę. Plaże są tutaj dwie, na pewno popularne i całkiem przyzwoite, piaszczyste, częściowo z parasolkami. Wszystko to widzieliśmy jednak w przelocie podczas bardzo powolnego przejazdu.

Potem przejechaliśmy przez coś w rodzaju przełęczy by znów zjechać niżej i skręcić za drogowskazem do Platis Gialos. Jazda po Kalimnos, przynajmniej w tej okolicy, jest dość ciężka bo uliczki boczne są wąskie, teren mocno zabudowany a ruch – dość duży. Kiedyś były to zapewne małe, odrębne osady, dziś Elies, Panormos oraz nadmorskie Kantouni i Platis Gialos także są połączone w jedną całość.

Platis Gialos to kolejna z kilku plaż zachodniego wybrzeża. Stromy zjazd kończy się małym placykiem parkingowym nad plażą. Stromy teren powyżej jest w całości zabudowany, na samej plaży są dwie tawerny, można pożyczyć leżaki. Jest tutaj również budyneczek z toaletami i prysznicem, niestety baaaaardzo zaniedbany .

Sama plaża jest całkiem fajna, piaszczysto-żwirowa, jak na tę przedpołudniową porę w piękny i gorący dzień – zadziwiająco pusta .









Dobrze stąd widać zbudowany w skale monastyr – Moni Stavrou – pięknie podświetlony nocą, widzieliśmy to miejsce jadąc z promu.



Podejście wygląda na strome i w sumie to nie wiem dlaczego ale nie wybraliśmy się tam .

Końcówka plaży od strony północnej.













Naprzeciwko – wysepka z kapliczką Agia Kyriaki.



Jedna z tawern.



Na plaży było może kilkanaście osób.









Może dlatego, że mimo iż prawie nie było wiatru to i tak morze było tu dość pofalowane? Fajne miejsce w każdym razie, chociaż akurat nam nie całkiem pasujące ze względu na te tawerny i zabudowania powyżej.

Ewentualnie to może byłoby lepiej (widok z parkingu).

Wróciliśmy do głównej i od razu odbiliśmy znów w prawo do Kantouni. Jest to osada nad dość dużą zatoką z plażą rozdzieloną pośrodku skałką.











Po jej północnej stronie jest spory parking i zdaje się też dwie tawerny. Gdyby nie one byłoby to niezłe miejsce na nocleg .











Jest tu też mały basenik na łódki .



Ścieżką obok można dojść do malutkiej, schowanej pośród skał plaży.





No i fajnie, coś tam zobaczyliśmy. Pora była mniej więcej południowa a pogoda na pewno bardziej sprzyjała plażowaniu niż zwiedzaniu . Ale my z plaży skorzystamy zapewne dopiero późnym popołudniem , jak zwykle zresztą. Przed nami kolejne cele na Kalimnos, wyspie która co prawda nie jest idealna, ale na pewno coraz bardziej się nam podoba .

c.d.n.

10 września, wtorek c.d.

Jadąc na kolejne wyspy i przygotowując się do tego przed wyjazdem zawsze sprawdzam co na danej wyspie jest ciekawego, co trzeba zobaczyć koniecznie a co można ewentualnie. Oczywiście zawsze na miejscu rzeczywistość wszystko weryfikuje i czasem pojawiają się nowe ciekawostki (jak np. wczorajszy Archangelos Michail) o których nie miałem wcześniej pojęcia. Jednak obiekt do którego teraz pojedziemy od początku był kalimnoskim must see .

Kastro Chrysocheria mieści się pomiędzy Chorą a Pothią na niewysokiej, ale wyróżniającej się skałce górującej nad doliną. Cała dolina podobna jest tej w której byliśmy wczoraj czyli Vathy, z tym że jest w całości gęsto zabudowana, w związku z czym nie bardzo mieliśmy pojęcie jak do wspomnianego Kastro trafić. Udało się bez większego problemu ale tylko dlatego, że przejeżdżając po prostu dostrzegłem ruinę na skałce która mignęła przez moment pomiędzy domami….Kalimnos jest taką wyspą na której niespecjalnie zadbano o informacje dla turystów .

Dojazd też nieszczególny, stromą i wąską betonówką, która jednocześnie prowadzi do stojącego nieopodal monastyru Agia Sofia. Monastyr wyglądał tak nieciekawie (betonowe klocki) że absolutnie nie mieliśmy ochoty skierować się w tamtą stronę.

Kastro Chrysocheria (inaczej Pera Kastro) to dzieło Joannitów. Został zbudowany jak się uważa w połowie XV wieku i był używany bardzo krótko, przez niespełna pół wieku kiedy to pod koniec XV wieku powstało Kastro w obecnej Chorze. Nieco poniżej zamku wzniesiono 3 wiatraki, wewnątrz znajdują się obecnie 2 kościoły.

Przed zamkiem jest mały żwirowy placyk parkingowy, mimo niezbyt wielkiej wysokości na której się znajdujemy widok na Pothię robi wrażenie.







Kastro Chrysocheria… spodziewałem się że będzie nieco większy .





Zamiast wspiąć się schodkami bezpośrednio pomiędzy mury, my obchodzimy je dookoła.









Z tej strony też można wejść do zamku…



…a przy okazji zauważyliśmy wspomniane wiatraki .

Oba kościoły na zamku są zamknięte. Dlatego skupiamy się głównie na widokach , ten w kierunku Chory i przełęczy jest równie imponujący jak na zatokę z portem.







Do jednego z kościołów zbudowanego jakby poniżej poziomu dziedzińca zamkowego można zajrzeć od góry przez małe okienko.



W najwyższym punkcie zamku.









Szczególne wrażenie robi widok na Kastro w Chorze , czegoś takiego przyznam że się nie spodziewałem. Jednocześnie miejsce to staje się kolejnym must see wyspy .

Widok na sporym zoomie…









Poniżej zamku są można powiedzieć przedmieścia zarówno Chory jak i Pothii.

















Wspomniany pobliski monastyr Agia Sofia



Ładna kapliczka po przeciwnej stronie doliny.



Już wcześniej wiedzieliśmy że Kalimnos jest piękna i widokowa… wizyta w Chrysocherii tę opinię potwierdziła i wzmocniła . Troszkę mi to miejsce przypomniało Chalki , wysepkę zupełnie co prawda różną w charakterze ale te skały górujące nad doliną nasunęły mi na myśl widoki które zapamiętałem gdy wędrowaliśmy do tamtejszego zamku z dawnej Chory. A na Kastro w tutejszej Chorze trzeba będzie zaplanować i zarezerwować trochę czasu…

c.d.n.

Bardzo mi się tu podoba...

Uwielbiam Wasze wojaże, ale za Chiny nie mogę przekonać się do czarnych plaż. Tzn kolorystycznie często te brązy, czernie są super, ale jednak w głowie plaża kojarzy się inaczej.

piekara114 napisał(a):Bardzo mi się tu podoba...

To było naprawdę świetne miejsce, jedna z większych atrakcji wyspy ale byliśmy tam prawie sami. Nie dziwię się... w środku tak ładnego, gorącego i bezwietrznego dnia plaża ma pierwszeństwo .
Widoki super ale niedługo pojedziemy dalej i stamtąd będą chyba jeszcze fajniejsze...

te kiero napisał(a):Uwielbiam Wasze wojaże, ale za Chiny nie mogę przekonać się do czarnych plaż. Tzn kolorystycznie często te brązy, czernie są super, ale jednak w głowie plaża kojarzy się inaczej.

Czarne to tylko na Santorini...
Tutaj były szare. W większości, bo też były jasne, ale również żwirkowe albo kamykowe. A szary gdy pomoczą go fale robi się rzeczywiście czarny
Nam to nie przeszkadza. Rzeczywiście gdy byliśmy przed laty na Santorini to pamiętam wrażenie że te kamyki czy piach są brudne i pobrudzą się nam rzeczy, nogi itp. Nic takiego się nie działo, po pewnym czasie można się przyzwyczaić .
Ale to prawda że jasny, biały czy złoty piach robi na pewno lepsze wrażenie, a i woda wówczas ma fajniejszy kolorek .