Małe i duże bałkańskie podróże :-)

Z ciekawości jak aktualnie pogoda na Zante? I temp. morza? Da radę dostać się jakoś do Zatoki Wraku poza tymi wielkimi statkami?

Kulka już nadaje
Fajnie się czyta Twoje opisy.
Na Kalymnos miałam się wybrać w czerwcu z Kos, ale nie wyszło.
Zobaczę u Ciebie, co straciłam.

Fajnie się z Wami podróżuje . Super wyszły te wieczorne zdjęcia .

piekara114 napisał(a):Z ciekawości jak aktualnie pogoda na Zante? I temp. morza? Da radę dostać się jakoś do Zatoki Wraku poza tymi wielkimi statkami?

Około 26 stopni, do czwartku włącznie zapowiadają brak opadów. Co do morza, dam znać dziś. Jesteśmy tu od wczoraj i w morzu jeszcze nie pływaliśmy.
Do Navagio od strony morza to albo statkiem albo pewnie jakaś wynajętą łódką. Chyba, że posiadasz własny jacht
Jest też punkt widokowy

Chętnie popatrzę na perełki.
Gratuluję też pomysłowości przy planowaniu tras.

CROberto napisał(a):Tytuł "Greckie Perełki" -zwiastuje piękne widoki...
Przyglądnę się z chęcią.

Widoki oczywiście były, ale czy nam się udało je zachować to już inna sprawa.
Nam - a właściwie naszym "sprzętom" fotograficznym... Fuji, no cóż, jest jaki jest, natomiast Pentax powoli wysiada.
Może obróbką coś się poprawi... ale jakby co - to samemu trzeba pojechać i przekonać się nam jest naprawdę na tych wysepkach .

MCR napisał(a):A tak poza tym, to pozdrowionka z Zakynthos. Męskie wypady z Juniorem zdaje się będą tradycją

MCR napisał(a):Około 26 stopni, do czwartku włącznie zapowiadają brak opadów.

Super
Tylko dlaczego znów Zakynthos? . Ok, wiem... samolot . Na Kretę też chyba latają a tam na południu pogoda chyba pewniejsza o tej porze.

megidh napisał(a):Na Kalymnos miałam się wybrać w czerwcu z Kos, ale nie wyszło.
Zobaczę u Ciebie, co straciłam.

Pewnie wycieczka przez Pserimos i Plati? . Na Kalimnos wiele czasu nie zostaje zapewne, ciekawe co taka wycieczka ma w programie.
A może na własną rękę promami?
Kalimnos - może uda się nam to pokazać - jest warta kilku dni. Wg mnie jedna z najładniejszych, widokowych wysp z tych na których byliśmy, zdecydowanie się wyróżnia.
Jutro mam nadzieję ruszymy dalej, weekend pogodowo sprzyja pracom na ogródku

Dawigs napisał(a):Fajnie się z Wami podróżuje . Super wyszły te wieczorne zdjęcia .

Cześć, dzięki
Co do zdjęć to jak wyżej...niestety. Z aparatami coraz gorzej.

aga_stella napisał(a):Chętnie popatrzę na perełki.
Gratuluję też pomysłowości przy planowaniu tras.

Witaj w naszym wątku
Co do tras to czasami trzeba trochę pokombinować by odpowiednio poukładać kolejność wysp i dni, by być na każdej w miarę odpowiedni okres czasu. A potem się i tak może okazać że jedna okazuje się fajna i warto byłoby zostać dłużej a inna nam nie przypada zbytnio do gustu i trzeba by się jakoś wydostać wcześniej... Do tego podróżując z autem mamy trochę ograniczone możliwości promowe, odpadają szybkie katamarany które aut nie wożą . Ale ogólnie dajemy radę

Kulka i Kulkowa to światowe obieżyświaty. Tylko im pozazdrościć pomysłów.

9 września, poniedziałek

Udało się, jesteśmy… Mimo tylu już lat i tylu greckich wyjazdów (właśnie zaliczamy piętnasty więc jakby nie było to taki mały jubileusz ) wciąż te pierwsze momenty na nowej, nieznanej jeszcze wyspie nieodłącznie związane są z takim pewnym dreszczykiem emocji. Ciekawe jak będzie gdy kiedyś przyjdzie nam na którąś z wysp powrócić , czy emocje będą podobne, czy adrenalina też będzie nam towarzyszyć w podobnej skali. Trudno powiedzieć… przypuszczam że nie… a czy to dobrze czy źle – to się być może kiedyś okaże.

Ale to kiedyś. Teraz jesteśmy na Kalimnos, na naszej 38 wyspie jesteśmy po raz pierwszy . I właśnie obudziliśmy się pomiędzy dwoma opuszczonymi, czy też nigdy nie dokończonymi budynkami stojącymi przy drodze na północ wyspy. Od razu wiedzieliśmy że tu się tylko prześpimy a potem pojedziemy gdzieś dalej – na śniadanie.

Póki co może parę słów na temat Kalimnos. Wyspa jest raczej niewielka (109 km kw) i mocno górzysta (najwyższy szczyt Profitis Ilias wznosi się na 676 m. n.p.m.), składająca się z kilku łańcuchów górskich przedzielonych dolinami i wciętymi zatokami. Jak na taką powierzchnię mieszka tu zadziwiająco dużo ludzi (ok.16 tys.), choć w przeszłości było jeszcze więcej mieszkańców którzy wyemigrowali do USA. Wyspa w znaczącym obszarze jest jałowa, więc mieszkańcy przez dziesięciolecia zajmowali się poławianiem gąbek w okolicznych i nie tylko wodach, dziś to zajęcie już zanikło głównie z powodu choroby gąbek która spowodowała ich wyginięcie. Wyspa znana jest obecnie z popularnych i (podobno) jednych z najlepszych w Grecji terenów i tras wspinaczkowych, turystyka wspinaczkowa rozwija się tu od lat 90-tych. Od 2006 roku na Kalimnos znajduje się lotnisko. Historycznie dzieje wyspy nie różnią się wiele od reszty Dodekanezu, panowało tu Bizancjum (pozostawiając wiele wczesnochrześcijańskich bazylik), Wenecja, joannici, od 1522 Turcy a od 1912 Włosi. Od 1947 roku wyspa należy do Grecji. Na Kalimnos, podobnie jak na całym obszarze Dodekanezu i okolic występują trzęsienia ziemi, ostatnie o znaczącej sile miało miejsce w 2017r.

Obudziliśmy się dość późno więc było już jasno. Ruchu wielkiego nie było, przejechało parę aut i może kilkanaście motorków. Pozbieraliśmy się dość szybko rozglądając się po okolicy zabudowanej pojedynczymi willami. Z morza naprzeciwko wynurzała się wielka skała wyspy Telendos, tuż nad naszymi głowami wznosiły się pionowe, imponujące ściany kalimnoskich szczytów.

Widać też było charakterystyczną skałkę Kastelli z resztkami fortyfikacji.





Telendos.



Pięknie kwitnące oleandry .

Pogoda była piękna i zadziwiająco spokojna. Po wczorajszych wichurach nie było śladu, zresztą już gdy tutaj przypłynęliśmy było prawie bezwietrznie. Już od samego świtu było bardzo ciepło, ponad 20 stopni…cóż, typowa grecka, wrześniowa aura .

Zatrzymaliśmy się może za kilometr. Przy Kastelli jest nieduży, ale fajny, ocieniony tamaryszkami parking.

Kastelli



Telendos



2 w 1 .



Na Kastelli można sobie wejść, można sobie też skałkę kupić , była tabliczka z taką ofertą. Nie reflektowaliśmy ani na jedno, ani na drugie. Chętni na spacer znaleźli się już z samego rana, przyjechało kilka wynajętych skuterków. My wędrówkę na skałkę odpuściliśmy, mając przypuszczenie graniczące z pewnością że nie znajdziemy w sobie ochoty by się tam znaleźć

Parę fotek okolicy.





Emporios – zaraz tam pojedziemy .



Telendos





Dość zabudowane, zachodnie wybrzeże wyspy. Jednocześnie jest to obszar z największą ilością hoteli i pensjonatów.

Powolutku, przyglądając się niemal każdemu kamieniowi dojechaliśmy przez położoną w zatoczce niedużą Arginontę do ostatniej miejscowości na północy – Emporios. Osada jeszcze spała, kilka tawern wzdłuż wąskiej i kamykowej, niezbyt ciekawej plaży dopiero rozpoczynało poranne krzątanie. Jest tutaj mały porcik i chyba dość popularne miejsce na nocowanie jachtów.





















Po drugiej stronie porciku plaża jest pozbawiona parasolek, ale wciąż nieciekawa.



Niemniej miejscowo dbają o jej czystość





Przywieźliśmy całe pudło kociego jedzonka, jednak to kocisko się nie załapało… tu przy tawernach zapewne nie głoduje.





W sumie nic szczególnego w Emporios nie dostrzegliśmy, ale okolica jest całkiem ładna.

Pojedziemy teraz jeszcze dalej , za Emporios. Tam, na przewężeniu przed małym półwyspem z obu stron są niewielkie plaże…to tam właśnie zamierzałem dojechać na nocleg. Na szczęście nie musieliśmy próbować się tam dostać nocą .
Za Emporios asfalt się skończył, na szczęście to nie było już daleko. Na przewężeniu od południowej strony plaża była ładniejsza, ale bez możliwości zjechania autem, natomiast po północnej stronie zastaliśmy taki widok.



Fajny placyk w sam raz na śniadanie , jednak z dojazdem było gorzej. Dobra, nie ma co, zjeżdżamy… martwić się będziemy później .

Miejsce to zwane plażą Alexis do plażowania się nie nadaje. Na brzegu poza ledwo widocznymi spod zwałów trawy kamieniami było też trochę śmieci… tak to już bywa po tej stronie wysp, narażonej na silne wiatry. Nawet teraz trochę tu wiało, mocniej niż wcześniej. Jednak na pierwsze śniadanie w promieniach porannego, greckiego słońca to zupełnie puste miejsce nadawało się bardzo dobrze .









Komuś uciekł ładny balonik z kotkiem , ciekawe z której wyspy go przywiało, a może z Turcji? .



Kapliczka na zboczu zatoki.



Żołądki napełnione . możemy ruszać. Tylko czy wyboisty trakt stromo pod górę wypuści nas z tej zatoczki? .

c.d.n.

kulka53 napisał(a):Pięknie kwitnące oleandry .

Strojem dostosowałeś się do kolorów natury

kulka53 napisał(a):Na przewężeniu od południowej strony plaża była ładniejsza, ale bez możliwości zjechania autem, natomiast po północnej stronie zastaliśmy taki widok.

Szkoda tylko, że plaża nieciekawa...

piekara114 napisał(a):Strojem dostosowałeś się do kolorów natury

Staram się

piekara114 napisał(a):Szkoda tylko, że plaża nieciekawa...

Też żałowaliśmy bo i miejsce i pora były odpowiednie na kąpiel. Tej jednak zatoczki nie polecamy...niemniej w tym rejonie można znaleźć dwie inne plaże już dużo lepsze - o czym w następnym odcinku .

9 września, poniedziałek c.d.

Na szczęście udało się. Krótki był ten wyboisty odcinek choć dość stromy i nawet porządnie ciężka Luna wwiozła się i nas pod górkę. Zatrzymałem się na chwilę by sprawdzić jak wygląda plaża po drugiej stronie przesmyku… wyglądała z góry całkiem w porządku ale nie chciało się nam schodzić pieszo na dół w coraz wyższej temperaturze. Myślę jednak że jest to miejsce godne uwagi dla lubiących nieco odosobnienia. Pojechaliśmy szutrówką z powrotem do Emporios by tuż przed osadą ostro skręcić i zjechać już asfaltem na dół do niewielkiej żwirowej plaży.

Miejsce wywołuje w nas od razu mieszane uczucia. Bo niby jest bardzo fajne , dróżka się tu kończy, nad tym odcinkiem zatoczki Emporios są tylko 2 niedokończone, puste budynki, rośnie tu też kilka drzew w taki sposób, że chcąc przyjechać tutaj na plażowanie auto może praktycznie cały dzień być schowane w cieniu. Plaża, choć niezbyt piękna i żwirowa ma dość łagodne zejście do wody… no i w ogóle byłoby naprawdę ok, gdyby nie napis na betonowym kawałku ogrodzenia… NO NUDISTS .

Niemniej i tak postanowiliśmy z tego miejsca skorzystać by oddać się pierwszej w tym roku porządniej kąpieli w greckim, ciepłym morzu. Jego ciepłota (zmierzona) była co prawda dość kontrowersyjna - mogłoby mieć więcej niż 23 stopnie…

Parę fotek z tego miejsca, spędziliśmy tu jakieś 2 wciąż jeszcze przedpołudniowe godziny.



Okolica jest wprawdzie inna ale to górskie otoczenie Emporios przypomniało mi widok na amorgoskie Aegiali.





Plażowy żwirek.



Szybko się okazało że na tej plaży częstymi gośćmi są kozy , kto wie czy nie częstszymi niż ludzie











Przy takiej pogodzie, gorącej i niemal bezwietrznej było nam tak trochę sielankowo…



Zwłaszcza że na tej plaży byliśmy wciąż sami…



Nie musieliśmy się spieszyć bo auto wciąż stało w cieniu .



Ale w końcu zebraliśmy się i odjechaliśmy zwiedzać inne części Kalimnos. Odjechaliśmy jednak z przekonaniem, że trafiliśmy w bardzo fajne miejsce, jeśli nawet nie kąpielowe to na pewno noclegowe , i jeśli nie znajdziemy gdzieś indziej czegoś lepszego to właśnie tutaj wrócimy wieczorem.

c.d.n.

9 września, poniedziałek c.d.

Opuszczamy Emporios i udajemy się do drugiej osady położonej w północnej części Kalimnos – Palionissos. Określenie „osada” jest pewną przesadą, w Palionissos chyba nikt nie mieszka, a przynajmniej nie na stałe. Właściwie dziwne jest trochę dlaczego nie powstała tutaj prawdziwa wioska podobna choćby do Emporios… prawdopodobnie dlatego że trochę tu jednak ciasno . Wąska dolinka zakończona zatoczką służyła jako miejsce gospodarskie, są tu głównie zagrody dla zwierząt, ale nie tylko.

Ale po kolei. Aby dostać się do Palionissos trzeba stromymi serpentynami wspiąć się na sporą wysokość i pokonać coś w rodzaju przełęczy skąd niedaleko już na drugi co do wysokości szczyt wyspy – nie pamiętam w tej chwili nazwy, w każdym razie na pewno był to jakiś Profitis , o wysokości 590m. n.p.m. W dół również jest kilka serpentyn a widok przypomina mi do złudzenia takie miejsce na wschodnim wybrzeżu Krety, też widokowe, też ze stromym zjazdem w dół (fotek brak ).

Na niemal już samym dole mijamy zastanawiające miejsce. Przy drodze stoi rządek, co najmniej kilkanaście, a może i ponad 20 wynajętych motorków a pod górkę oddzielającą nas od brzegu morza prowadzi wyraźna ścieżka. Ścieżka jest również w lewo, w dół do zatoczki zakończonej plażą… ale odległość jest na tyle bliska że widzimy iż na plaży nie ma chyba nikogo. Co zatem ciekawego jest za górką? Nie wiemy, mapa niczego nam też nie podpowiada.

Zatoczka z plażą, na horyzoncie pobliska Leros.





Póki co zjeżdżamy do Palionissos. Auto zostaje na placyku przy końcu asfaltu a my dalej idziemy pieszo… niedaleko, może parę minut spaceru i jesteśmy na plaży.

Zaskoczenie. Jest to dość popularne, zorganizowane miejsce z 3 tawernami (4 minęliśmy po drodze). Plaża jest wąska ale czysta, z ładnymi kamyczkami. W zatoczce stoją jachty i łódki, z głośników sączy się niegłośna, spokojna muzyka, panuje atmosfera leniwego, urlopowego dnia.