Korsyka: góry, wąwozy, klify, megality

Joanka23 napisał(a):

Franz napisał(a):Na następny dzień - trasa Koziołka Matołka.

Tak się zastanawiałam czemu?

Co jakiś czas zostawiam w swoich wspomnieniach takie punkty zaczepienia, zastanawiając się, czy kogoś to zainteresuje na tyle, by zapytać lub wysunąć własne przypuszczenia.
Początkowo zdarzało mi się samemu wyjaśniać, jeśli nikt nie reagował, później już zrezygnowałem z nikomu niepotrzebnych uzupełnień.

Widzę, że Tobie Koziołek Matołek nie dał jednak spokoju.

Joanka23 napisał(a):I mam!

Franz napisał(a):Ponownie pojawia się helikopter - zatacza nawet krąg nad nami. Może wyciągnąć ręce po pomoc i dać się zwieźć w dolinę?

"Ratuj mnie pan, kapitanie!"

Lotnik zaś, zdumiony wielce,
Oczom wierzyć swym nie może!
Śmieje się i tak powiada:
"Skąd tu wziąłeś się, niebożę?"... - cytat z Koziołka Matołka

Skojarzenie świetne! Sam bym na to nie wpadł. Minęło już prawie 50 lat od czasu, gdy się pasjonowałem jego przygodami.

Niemniej, nie to miałem na myśli, tylko kształt trasy na mapie. Skoro Cię to zaintrygowało, to postaram się jej przebieg wkrótce zobrazować.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Co jakiś czas zostawiam w swoich wspomnieniach takie punkty zaczepienia, zastanawiając się, czy kogoś to zainteresuje na tyle, by zapytać lub wysunąć własne przypuszczenia.

Aaaaa... to taki chwyt marketingowy był! Patrz, a ja trzy razy tekst przeleciałam szukając jakiegoś punktu odniesienia - ha! dobra, teraz będę wiedzieć, żeby się w razie czego o wątek kryminalny przypomnieć, jakbyś przypadkiem zrezygnował...

Franz napisał(a):z nikomu niepotrzebnych uzupełnień.

Franz napisał(a):Niemniej, nie to miałem na myśli, tylko kształt trasy na mapie.

A to ja też taką wędrowałam!...w Kurozwękach.

Franz napisał(a):Skoro Cię to zaintrygowało, to postaram się jej przebieg wkrótce zobrazować.

Poproszę.

Joanka23 napisał(a):Aaaaa... to taki chwyt marketingowy był!

Bardziej rodzaj informacji zwrotnej, gdzie brak odzewu również niesie ładunek informacyjny.

Joanka23 napisał(a):

Franz napisał(a):Skoro Cię to zaintrygowało, to postaram się jej przebieg wkrótce zobrazować.

Poproszę.

Oto ten kształt. Trasa zaznaczona delikatną, fioletową kreską.



Pozdrawiam,
Wojtek

Faktycznie ... koziołek jak malowany !!! ... piękny profil !

Pozdrawiam.

Świetny! - super to wygląda nawet oko ma - ale to poważnie taką trasą szliście?



My po takim przeszliśmy:


/nie martw się to tak na chwilkę - później go usunę, żeby Ci w relacji nie bruździł/ - na szczęście po płaskim...

mariusz-w napisał(a):Faktycznie ... koziołek jak malowany !!! ... piękny profil !

Nie mógłbym tej trasy nazwać inaczej.

Joanka23 napisał(a):Świetny! - super to wygląda nawet oko ma - ale to poważnie taką trasą szliście?

Właściwie, w pierwotnym założeniu miało być tylko do tej turni, na której właśnie zasiedliśmy. czyli - od parkingu przy napisie Col du Bavella do mniej więcej napisu Aiguilles de Bavella.

Ale mnie korciło, żeby nie wracać tą samą drogą...

Joanka23 napisał(a):/nie martw się to tak na chwilkę - później go usunę, żeby Ci w relacji nie bruździł/

On tu pięknie pasuje - jest lewy i prawy profil Koziołka.

Pozdrawiam,
Wojtek

Dziś prywata stuprocentowa. Garść fotek autorstwa Beaty od początku trasy do najwyższego jej punktu.
Czyli - turystyczny teatr jednego aktora.

Franz napisał(a):.Czyli - turystyczny teatr jednego aktora.

Przynajmniej Ci którzy Cię nie znają, mogą się przekonać, że jesteś jadnak człowiekiem

Pozdrowienia

Interseal napisał(a):Przynajmniej Ci którzy Cię nie znają, mogą się przekonać, że jesteś jadnak człowiekiem

No i - że ja tam też byłem.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):No i - że ja tam też byłem.

A czy ktoś miał wątpliwości

Ja nie miałem


Pozdrawiam
Piotr

Doskonała sesja !

Pozdrawiam ...

piotrf napisał(a):A czy ktoś miał wątpliwości

Ja nie miałem

No dobra, przyznaję się - chciałem się "poasić".

mariusz-w napisał(a):Doskonała sesja !

Bea ma dobre oko.

Pozdrawiam,
Wojtek

Na szczycie wyjawiam sekretny plan mojej towarzyszce.
Mowa była o wejściu na Igły Bavelli, konkretnie na tę właśnie turnię, a więc - zgodnie z planem - Aiguilles de Bavella zdobyte i możemy wracać na przełęcz. Ale... jakże to tak - tą samą drogą?.. Może by tak przejść całą pętlę Koziołka Matołka zamiast powtarzania trasy?

Bea ma obiekcje, bo to zwiększa ilość drogi do przejścia. Kilkakrotnie.
- Ale popatrz. Droga, owszem, znacznie dłuższa. Jednak jest jeszcze wcześnie, więc mamy sporo czasu. A praktycznie całość podejścia mamy za sobą. Przed nami zejście i trochę deptania po równym.

W końcu Bea się zgadza - ma do mnie zaufanie, że wiem co robię. No cóż, zaufanie odrobinę na wyrost... Ale decyzja podjęta - Koziołek u płota.
Żegnamy opalającą się obok nas jaszczurkę i schodzimy ostrożnie z Punta di a Vacca. Przed nami ostatnie metry podejścia.





Po chwili jesteśmy już wyżej niż zdobyty wcześniej szczyt. W masywie kolejnej Igły znajduje się niewielka dziura na przestrzał. Oczywiście, tego nie można sobie darować - a więc lekki skok w bok.





To już ostatnie okazje, by spojrzeć na ocean obłoków po wschodniej stronie grani. Wracamy do głównego grzbietu, który tu się znacznie rozszerza przed kolejnymi, strzelistymi turniami. Nim łagodnie w górę i stajemy w najwyższym punkcie naszej trasy.





Szlak przechodzi na zachodnią stronę i otwiera się widok na Monte Incudine. Też atrakcyjnie wygląda, ale na nią już na tym wyjeździe czasu nie będzie.
Zaczynamy się lekko obniżać, wciąż jeszcze oddalając się od stojącego na przełęczy samochodu.

Ścieżka trawersuje poniżej grupy najwyższych Igieł Bavelli - Punta di u Pargulu, Punta Longa, Punta Alta - po czym zaczyna się szybko obniżać krótkimi zakosami.





Dochodzimy do rozstajów - konkretnie łączymy się ze słynnym szlakiem GR20. Teraz już południowym fragmentem tego najbardziej znanego szlaku wysokogórskiego Europy powrócimy na Col de Bavella.





Robi się paskudnie gorąco. Pomimo znacznej wysokości, na której nadal się znajdujemy, prażymy się jak na patelni. Jedyna nadzieja w krótkich, leśnych odcinkach.





Zostawiamy za sobą strzeliste turnie, ciesząc się na każdą chwilę w cieniu. Zapas wody znika w błyskawicznym tempie. Patrzę z obawą na ostanią butelkę mineralki, gdzie poziom płynu sięga już tylko na jakieś pięć centymetrów powyżej dna...

A co to Bea na jednym z tych zdjęć zbiera? Borówki?

No jak wody zaczyna brakować to kiepsko... - a dużo jeszcze do przejścia Wam zostało?








Chciałam Ci na Twoją odpowiedź do Piotra coś po śląsku odpisać, ale się poddałam, jeszcze bym co przekręciła i by było