Kilka dni w Bolonii

Gdy wstałam rano od razu podeszłam do okna, żeby zobaczyć, jaka jest pogoda.
Zgodnie z prognozą pogody świeciło słońce a na niebie nie było żadnej chmurki.
Super.
Jeszcze przed śniadaniem spakowaliśmy nasz niewielki bagaż.
Apartament mieliśmy opuścić do godziny 10-tej, więc mieliśmy jeszcze dwie godziny, które postanowiliśmy wykorzystać na ostatni spacer po historycznym centrum Bolonii bez obciążającego bagażu.
Gdy wyszliśmy to ulice były jeszcze bardzo puste, co wcale nam nie przeszkadzało. Wędrowaliśmy znanymi nam już ulicami i zaglądaliśmy do znanych nam już miejsc. Ale wiele z tych miejsc widzieliśmy wczoraj w strugach deszczu, podczas gdy dzisiaj była piękna pogoda. Dlatego te miejsca odbieraliśmy dzisiaj inaczej, niż wczoraj.





















Wróciliśmy na naszą uliczkę.




Zrobiłam Waldkowi pamiątkowe zdjęcie w oknie naszego apartamentu.



Zabraliśmy nasze rzeczy, klucze zostawiliśmy na stole i wyszliśmy z apartamentu, zatrzaskując za sobą drzwi.

Po wyjściu z apartamentu poszliśmy na Strada Maggiore do miejsca, którego do tej pory nie udało nam się zobaczyć. Doszliśmy do średniowiecznego drewnianego portyku w Palazzo degli Isolani.
Ponoć wysoko na drewnianym suficie można wypatrzyć 3 średniowieczne strzały, o których mówi legenda.
Ponoć w tym budynku wiele lat temu żył szlachcic, który często wyjeżdżał i wtedy jego piękna żona go zdradzała.
Gdy szlachcic się o tym dowiedział, to chcąc się zemścić na niewiernej żonie zaplanował jej zamordowanie.
Wynajął 3 łuczników, którzy mieli do niej wystrzelić ze swych łuków do kobiety. Kobietę wyprowadzono przed budynek, a ona, świadoma swojej urody, zdjęła z siebie okrycie i okazało się, że jej ciało było bardzo powabne i kuszące. Ukazując je swym oprawcom zrobiła na nich takie wrażenie, że z wrażenia ugięły się pod nimi nogi. Upadając na kolana wystrzelili ze swych łuków, ale strzały nie dosięgły ciała kobiety, lecz poleciały prosto w drewniane sklepienie portyku.
Ja niestety nie mogłam dojrzeć tych strzał tkwiących z drewnie, ale to drewniane sklepienie jest bardzo wysoko. Przydałaby się tam lornetka.








Gdy nie udało się wypatrzyć strzał poszliśmy dalej, kierując się w stronę Via Zamboni.



Via Zamboni jest zabytkową ulicą. Ma długość około 1 km i prowadzi od Dwóch Wież do Porta San Donato, biegnąc przez cały teren uczelni. Wzdłuż tej drogi oraz w jej bezpośrednim sąsiedztwie znajduje się wiele zabytkowych miejsc.
Via Zamboni to najpopularniejsza ulica wśród studentów uniwersytetu w Bolonii, a jej nazwa pochodzi od Luigiego Zamboniego, XVIII-wiecznego włoskiego patrioty, studenta Uniwersytetu w Bolonii.









Doszliśmy do uczelni, w której murach znajduje się popiersie Mikołaja Kopernika, musieliśmy więc zajrzeć do środka, żeby zobaczyć to popiersie.





Na przeciwko Mikołaja Kopernika stoi popiersie Dante Alighieri.


Jak już byliśmy w środku, to chcieliśmy zobaczyć trochę więcej i udaliśmy się na zwiedzanie zakamarków budynku.




Zachciało nam się kawy i czegoś do kawy, wiec weszliśmy do jakiejś kawiarni i zrobiliśmy sobie krótką przerwę na odpoczynek.

Trochę wzmocnieni przyjętą dawką kofeiny i słodkościami ruszyliśmy dalej.
Doszliśmy do Porta San Donato, która była bramą dawnych zewnętrznych średniowiecznych murów miasta. Była to brama prowadząca do uniwersyteckiej części miasta. Bramę zbudowano w XIII wieku.



Po obejrzeniu bramy skierowaliśmy się w kierunku dworca.






Po drodze minęliśmy kolejną średniowieczną bramę Porta Mascarella.



Przeszliśmy przez dworzec autobusowy, gdzie właśnie do drogi do Polski szykował się autokar.
Może trzeba było nim pojechać .

Minęliśmy dworzec autobusowy i mieliśmy skręcić na dworzec kolejowy, ale okazało się, że do pociągu mamy jeszcze trochę czasu, więc poszliśmy się jeszcze poszwendać bez celu.














Celu nie mieliśmy, ale coś mi zakiełkowało w głowie i sprawdziłam w internecie, że gdzieś tutaj niedaleko jest dom, w którym podczas studiów mieszkał Mikołaj Kopernik. Postanowiliśmy więc, że spróbujemy go znaleźć.
Trudne to nie było i po chwili stanęliśmy pod tym domem i tablicą pamiątkową.





Dotarliśmy w końcu na dworzec i wcześniej, niż początkowo planowaliśmy, pojechaliśmy do Forli. Zmiany planów zostały podyktowane obawą, czy aby w drodze powrotnej znów nie dojdzie do jakiegoś opóźnienia pociągu (jak kilka dni temu, kiedy jechaliśmy z Forli do Bolonii), co mogłoby spowodować problem z dotarciem na lotnisko. Woleliśmy pojechać wcześniej i mieć spokojną głowę.

Jestem pod ogromnym wrażeniem tego , jak dużo za te kilka dni zobaczyliście Dla mnie bomba
Mam gotowy program na Bolonię , dziękuję


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):Jestem pod ogromnym wrażeniem tego , jak dużo za te kilka dni zobaczyliście Dla mnie bomba

Faktycznie uchodziliśmy się podczas tego pobytu niesamowicie, ale było warto, bo to co zobaczyliśmy warte było obolałych nóg.

piotrf napisał(a):Mam gotowy program na Bolonię , dziękuję

Mam nadzieję, że kiedyś z niego skorzystasz .

W pociągu poznaliśmy sympatyczne dziewczyny, z których jedna miała na głowie laurową koronę. Takie korony są nieodzownym atrybutem każdego studenta na zakończenie nauki.


Widzieliśmy już w ciągu tego dnia na ulicy Bolonii korowód idący za dziewczyną w takim wianku, ale myśleliśmy, że to może jakiś ślub wśród studentów.


Dopiero dziewczyny w pociągu wyjaśniły nam o co chodzi z tymi wiankami. Takie korony zamawia się w kwiaciarniach. Mają one wplecioną wstążkę w kolorze wydziału, na którym uczył się student.

Po godzinie dojechaliśmy do Forli, więc mieliśmy jeszcze trochę czasu na obejrzenie tego miasteczka, gdyż odlot do Polski był zaplanowany na godzinę 20:05. Na dworcu kupiliśmy bilety na autobus, żeby już się tym nie kłopotać w autobusie, jak będziemy jechać na lotnisko.



Przy budynku dworca zapoznaliśmy się z mapą miasta Forli, aby wiedzieć, w którym kierunku się udać.


Rower pozostał bez koła. Właściciel roweru będzie wściekły, jak to zobaczy.


Tą aleją poszliśmy do centrum Forli.


Po drodze mijaliśmy przystanki autobusowe, ale nie skorzystaliśmy z podwózki, bo raz, że do centrum nie było daleko, a dwa, że nam się nie spieszyło. Ustaliliśmy tylko, z którego przystanku będziemy musieli pojechać na lotnisko i o której godzinie będziemy mieli autobus.


Miasto jest ładne, ale po Bolonii nie rzuca na kolana, chociaż zobaczyliśmy tutaj kilka ładnych portyków.






















Po pobieżnym obejrzeniu Forli poszliśmy coś zjeść.
Trafiliśmy do lokalu "Ca' Leoni", w którym było sporo ludzi, ale obsługa szybko się uwijała. Zamówiliśmy dwa rodzaje pizzy. Jedna z nich była z ziemniakami i byliśmy ciekawy, jak będzie smakować. No szału nie było. Za to ceny były wyższe niż za pizzę w Bolonii, ale może dlatego, że zamówiliśmy do stolika, a w Bolonii kupowaliśmy pizzę na wynos.
Ale zaczęliśmy od kawy, która była świetna.




Duże wrażenie zrobiła na mnie toaleta w tym lokalu.


Najedzeni ruszyliśmy na lotnisko.

Gdy dojechaliśmy na lotnisko było już ciemno.



Dużego ruchu to tutaj nie ma . Dwa samoloty na krzyż.


Samolot miał tylko lekkie opóźnienie.


Do samolotu doszliśmy na nogach.



W Pyrzowicach wylądowaliśmy planowo o 21:45 i przed północą dotarliśmy do domu.

Był to mój pierwszy samodzielnie zorganizowany wyjazd i mimo kilku niedociągnięć i zgrzytów, niekoniecznie z mojej winy, uważam że był bardzo udany. Udało nam się zobaczyć spory kawałek Bolonii oraz urokliwą miejscowość Dozza. Pogoda była dla nas przychylna z wyjątkiem jednego dnia, podczas którego padało cały dzień. Ale wykorzystaliśmy ten dzień na zwiedzanie wnętrz bolońskich kościołów i pałaców. A ponieważ większość chodników w Bolonii znajduje się pod arkadami, to nie zmokliśmy za bardzo. Ciekawostką jest, że portyki w Bolonii stały się obowiązkowe na mocy statutu miejskiego z 1288 roku. Ze statutu tego wynikało, że trzeba je było wznosić na terenach prywatnych, ale do użytku publicznego. Zasada ta istniała już od pewnego czasu, o czym świadczą niektóre dokumenty z początku XII wieku, a statut tylko ją zalegalizował.

Jeśli chodzi o kosztowe podsumowanie, to przede wszystkim ceny biletów samolotowych były niesamowicie niskie, co zapewne już się nie powtórzy. Ponadto trafił nam się bardzo ciekawy apartament w średniowiecznej kamienicy w samym centrum Bolonii w zupełnie przyzwoitej cenie.

Zestawienie wydatków:

bilety lotnicze: 4 x 39 zł = 156 zł
bagaż kabinowy: 2 x 28 zł = 56 zł
parking na lotnisku: 100 zł
ubezpieczenie: 74 zł
Razem 386 zł

apartament (4 noce) 274 euro
komunikacja (pociąg + autobusy) 45 euro
bilety wstępu 39 euro
wyżywienie w lokalach 90 euro
zakupy spożywcze 80 euro
wino 40 euro
Razem 568 euro = 2.670 zł wg kursu z listopada 2022 roku.

Całościowo więc nasza podróż zamknęła się kwotą 3.056 zł, a więc bardzo korzystnie.

Dziękuję wszystkim za miłe towarzystwo w podróży.

KONIEC

Dziękuję bardzo Gosiu, że dokończyłaś relację . Lecimy już w sobotę , nie mam co prawda kilku dni na Bolonię tylko 1, ale wyciśniemy tyle ile się da . Nie mam przewodnika, ale po co mi, będe zaglądała do Twojej relacji .

Gosia, super, że relację dokończyłaś. Pewnie kiedyś pojawię się w Bolonii, bo w dalszym ciągu ceny lotów akurat do tego miasta są bardzo korzystne, a jest to fajny punkt startowy do zwiedzania okolicy...

megidh napisał(a):Był to mój pierwszy samodzielnie zorganizowany wyjazd i mimo kilku niedociągnięć i zgrzytów, niekoniecznie z mojej winy, uważam że był bardzo udany.

Nie taki diabeł straszny jaki się myśli

megidh napisał(a):bilety wstępu 39 euro
wyżywienie w lokalach 90 euro
zakupy spożywcze 80 euro
wino 40 euro
Razem 568 euro = 2.670 zł wg kursu z listopada 2022 roku.

Całościowo więc nasza podróż zamknęła się kwotą 3.056 zł, a więc bardzo korzystnie.

Fajnie, że dałaś zestawienie Koszt wyszedł bardzo rozsądny, jak na 4 dni i spory udział degustacji w kosztach zresztą bardzo wskazany Bilety wstępu bardzo ok.

To jaki teraz masz plan na wiosnę?





Wiola - to gdzie docelowo planujesz się w Italy pojawić?

wiola2012 napisał(a):Dziękuję bardzo Gosiu, że dokończyłaś relację .

piekara114 napisał(a):Gosia, super, że relację dokończyłaś.

Wiola mnie zmobilizowała.
Dzięki Wiola, bo inaczej ta relacja dalej wisiałaby mi nad głową .

wiola2012 napisał(a):Lecimy już w sobotę , nie mam co prawda kilku dni na Bolonię tylko 1, ale wyciśniemy tyle ile się da .

piekara114 napisał(a):Wiola - to gdzie docelowo planujesz się w Italy pojawić?

Wiola - też chciałabym wiedzieć, jakie masz plany związane z tym wyjazdem ?.

wiola2012 napisał(a):Nie mam przewodnika, ale po co mi, będe zaglądała do Twojej relacji .

Starałam się opisać wszystko dokładnie, ale nie przeceniaj mnie.

piekara114 napisał(a):Pewnie kiedyś pojawię się w Bolonii, bo w dalszym ciągu ceny lotów akurat do tego miasta są bardzo korzystne, a jest to fajny punkt startowy do zwiedzania okolicy...

Jak ceny biletów są korzystne, to trzeba korzystać. Teraz żałuję, że nie zdecydowaliśmy się na dłuższy pobyt, bo fajnie byłoby zajrzeć jeszcze do kilku miejsc w okolicach Bolonii.

piekara114 napisał(a):

megidh napisał(a):Był to mój pierwszy samodzielnie zorganizowany wyjazd i mimo kilku niedociągnięć i zgrzytów, niekoniecznie z mojej winy, uważam że był bardzo udany.

Nie taki diabeł straszny jaki się myśli

Masz rację. Taki samodzielnie zorganizowany wyjazd daje dużo satysfakcji. Teraz mam już za sobą cztery takie wyjazdy.

piekara114 napisał(a):Fajnie, że dałaś zestawienie Koszt wyszedł bardzo rozsądny, jak na 4 dni i spory udział degustacji w kosztach zresztą bardzo wskazany Bilety wstępu bardzo ok.

Zastanawiałam się, czy dawać to zestawienie, bo obecne koszty mogą się sporo różnić od tych sprzed półtora roku. Degustacja była bardzo wskazana, bo wieczorami trzeba było się zrelaksować. Wino kupowaliśmy w cenie ok. 10 euro za butelkę, więc mieliśmy po jednej na każdy wieczór.

piekara114 napisał(a):To jaki teraz masz plan na wiosnę?

Mój wiosenny plan już został zrealizowany, bowiem w marcu byliśmy 8 dni w Barcelonie.

Z Bolonii pojedziemy pociągiem nad Gardę. Stacjonujemy w Peschiera del Garda.
A wiecie może jak kupić bilety, bo jadąc z Bolonii do Peschiera trzeba się przesiąść w Weronie (I odcinek Trenitalia, II Trenord). Jest kilka minut na zmianę peronu. Jest też pociąg bezpośredni , ale wychodzi 3 razy drożej. I teraz nie wiem czy na dworcu w Bolonii kupię od razu na dwa odcinki? A jak nie zdążę na przesiadkę to mogę na ten bilet pojechać następnym Trenordem?

To pytanie to speca włoskich pociągów - Marzeny. Ale obstawiam, że przez net możesz kupić.

Gosia to teraz czekamy na relacje z Katalonii.

piekara114 napisał(a):To pytanie to speca włoskich pociągów - Marzeny. Ale obstawiam, że przez net możesz kupić.

Przez net mogę kupić ale nie wiem jak ogarnąć „odprawę”.

piekara114 napisał(a):Gosia to teraz czekamy na relacje z Katalonii.

W kolejce czeka jeszcze wrześniowa Chorwacja, więc chyba ta będzie pierwsza, a dopiero po niej Barcelona.