Hvar na gapę:)

...a właściwie cała Chorwacja ale o tym za chwilę.
W zeszłym roku spędziliśmy tydzień w Igrane z jednym wypadem na Hvar. Dzięki temu podjęlismy decyzję o kolejnych wakacjach tym razem na wyspie. Apartement zarezerwowaliśmy już w październiku- ostatni wolny w Willi Rosa w zatoczce Rosohotnica, obok Basiny.

O 4.30 nad ranem, 8 sierpnia wyruszylismy w strugach deszczu z Wawy do Cro. Jak zwykle spakowani do roletki Tym razem wiedząc jakie są ceny wzięliśmy pudło jedzenia i torbę termiczną z wędliną, masłem, serkami itd. Składniki do zrobienia samodzielnie obiadów. Kartony soków, zgrzewki wody, coli, sprite itd. Nasze dzieci po chorwackiej plaży zmieniają się w kompulsywnych żarłoków, pochłaniających każdą ilość picia i jedzenia .
Lało, lało, lało ......aż do Grazu. Na postoje zatrzymywaliśmy się tylko na stacjach benzynowych z daszkiem Mimo to jechało się sprawnie, poniedziałek spowodował, że mijaliśmy niewiele przyczep i camperów. Generalnie polecam jazdę w tygodniu. Pusta autostrada, żadnych korków, żadnych kolejek na stacjach benzynowych. W Austrii w okolicach miejscowości Wildon warto wypatrzyć na stoku po lewej stronie ( jadąc do..) ogród jakiegoś miłośnika Schonebrunu. Ogród znajduje się na stoku, poniżej dom nad nim aleja i dookoła krzewy i drzewa przycięte w stylu francuskim- opad szczęki gwaratowany

Słowenię z najdroższymi winietkami przelatujemy szybko i zbliżamy się do hmmm.. naszego problemu Jakimś cudem oboje doznaliśmy zaćmienia umysłu i ....2 z 5 paszportów mamy nieważne Synowie ( 4,5 i 6 ) dostali w zeszłym roku paszporty tylko na rok Prawdopodobnie zasugerowalismy sie tym , że starsza córka ma na 3 lata. Sprawę odkryliśmy na parę godzin przed wyjazdem Zdecydowaliśmy się mimo to jechać pamiętając, że w zeszłym roku nikt nie chciał nawet wziąć do ręki naszych dokumentów. Podparci tym argumentem jedziemy podjeżdżamy z duszą na ramieniu i sztucznym uśmiechem garfilda na twarzy Jest tylko jedna różnica. Rok temu była sobota i tłumy szturmowały granicę Chorwacji, teraz jest poniedziałek przed nami ze 4 samochody i znudzony celnik w budce. Mąż podaje paszporty ułożone wg starszeństwa- nieważne na spodzie Celnik ogląda wszystkie , w samochodzie można powiesić siekierę, wraca się do paszportu syna i... oddaje nam wszystkie. Możemy wjechać Dzieci na tylnym siedzeniu nie rozumieją skąd u nas ten wybuch radości. Jesteśmy w Chorawcji

Ponieważ zdjęć wstawiać nie umiem to polecam link do mojej galerii:http://fotoforum.gazeta.pl/a/60896.html

W Chorwacj nasze humory zdecydowanie się poprawiają, pogoda też z każdą chwilą robi się piękniejsza. Dzieci czekają na ulubione tunele. Czym dłuższy tym lepszy Gdyby nie znikopis, dvd i drobne zabawki pewnie nie jechalibyśmy tak spokojnie Już o godzinie 16.30 stawiamy się w miejscu naszego noclegu- miejscowości Oroslavje. W Pension Zagi. Polecam bo miejsce jest czyste, niedaleko autostrady,łatwe do znalezienia, zjazd i powrót na autostradę nie nastręcza żadych trudności. Tym razem i tu bez problemów można dostać miejsce- to nie weekend. Chcąc rozprostowac nogi warto przejść się po tym miasteczku, które bardzo przypomina nasze. Do zobaczenia jest mocno zaniedbany, ale nie zrujnowany , ciekawy pałac w dużym parku- piękne drzewa. Po drugim pałacu został tylko okrojony park i brama wjazdowa. Szkoda. Po śniadaniu o godzinie 8.30 wyruszamy w stronę Zagrzebia i Splitu gdzie czeka nas przeprawa promowa na Hvar- liczy, że zdążymy na 12.30 albo najdalej 14. 30...
cdn

heca7 napisał(a):cdn

Ale heca

Ze zdjęciami powalcz.
W dziale foto, masz opisane jak to zrobić, a relacja, niewątpliwie, będzie bogatsza.

Pozdrawiam


PS A zdjęcia to wkleisz wchodząc w galerii, przy zdjęciu w część: Linki przy zdjęciu i wklejając na forum ten opisany jako "Wklej na forum - duże zdjęcie:"

Wyjdzie coś takiego:

Dzieki za pomoc będę próbować.
Wracając do tematu
Jedziemy do Zagrzebia, żadnych korków jak rok wcześniej, ba! jest pusto. Jest jeszcze jedna różnica- tym razem nie fotografuję wszystkiego a oknem, w zeszłym roku utrwaliłam na zdjęciach każdy tunel Bez problemu kierujemy się na Split i tu niemiła niespodzianka, utykamy w pierwszym na tej trasie korku Wąska , jednokierunkowa uliczka prowadzi do portu. Jadąc drzwi w drzwi z innymi polakami wymieniamy się wątpliwościami ale droga rzeczywiście prowadzi do portu. Ustawiamy się na molo, na końcu kolejki jako ok 40-ty samochód ( do promu wchodzi 100) . Żar leje się z nieba. Jest godzina 12.15 i już wiemy że na prom o 12.30 nie mamy co liczyć..... odpłynął

Musimy czekać na prom o 14.30. Zostawiamy samochód na pełnym słońcu i idziemy w miasto. Dzieci padają ze zmęczenia a właściwie odwrotnie- czym bardziej są zmęczeni tym bardziej rozrabiają. Nie pomagają lody, ani picie, syn wywraca się na betonowym molo i obciera sobie do krwi kolana łokcie i brodę To , poza przekroczeniem granicy najbardziej stresujący kawałek podróży ( już wiemy, że będziemy wracać przez Drvenik). Wreszcie jest spoceni i ugotowani jeżdżamy i z ulgą padamy w klimatyzowanym wnętrzu na kanapy. Jeszcze tylko dwie godziny promem i będziemy na miejscu. Dzieci trochę marudzą, są już baaardzo zmęczone. Jak wszyscy i my ustwiamy się w kolejce do sklepiku w celu zakupienia paluszków i czipsów , które choć na chwilę usadzą nasze dzieci w miejscu.
Dokładnie po 2 godzinach zjeżdżamy z promu w Starim Gradzie. Najmłodszy syn zasypia w samochodzie. Teraz kierujemy się na Rosohotnicę wg wskazówek Mariusza (mkm) za które serdecznie dziekujemy Były dokładne co do metra Taki widok nas przywitał.

Przywitała nas sympatyczna właścicielka , z którą od razu się rozliczylismy. Pozostało przebrać się i udać na plażę- zaledwie kilkadziesiąt schodków w dół. Chwila kąpieli w chłodnej wodzie i całe zmęczenie odpływa


Było warto

......... mkm to dobry człowiek i obyty w tych cro kwaterkach można na nim polegać a kwaterkla całkiem , całkiem

Widzę, że podobnie jak w Igrane wybór padł na klimatyczny, kamienny domek Pozdrawiam i czekam na ciąg dalszy.
K

Taaak Skłonność do takich domków ma mój mąż. Na Warmii mieszkamy w starym, poniemieckim domu, nad morzem też w przedwojennej odnowionej willi Tylko, że takie klimaty mają niestety swą cenę Ta była wysoka- 100e za dzień.

1 dzień
Już o 5 budzi mnie szum wiatru. Wieje coś za mocno Ocho, myślę, to ta sławna bora. Zmartwiona pogorszeniem pogody nie zasypiam. Ale rano okazuje się , że owszem wieje ale na niebie nie ma ani jednej chmury, jest ciepło tylko morze silnie wzburzone. Idziemy na plażę pod domem:

Plaża jest malutka i oprócz nas pojawia się na niej tylko rodzina Słowaków. Wszystko byłoby doskonale gdyby nie fakt, że słońce znika z plaży około 12.00 A my jak nigdy jesteśmy go spragnieni. No i fale wyrzucają dzieci na brzeg razem z materacem. Wracamy do domu bo najmłodszy syn musi się położyć i zasypia kamiennym snem. tak to jest jak się wypoczywa z dziećmi, często trzeba się dostosować do ich rytmu dnia. W naszym przypadku z dzieckiem nadpobudliwym jest jeszcze trudniej. Bo mimo wakacji musimy mieć oczy dookoła głowy. Przydaje się to w Basinie kiedy w ułamku sekundy Wiktor zsuwa się z betonowego brzegu do wody Chwilę po zrobieniu tego zdjęcia:

Na szczęście woda sięga mu tylko do kolana ale wystraszony już do końca pobytu nie podchodzi do krawędzi w żadnym porcie.

Wieczorem jedziemy do Stari Gradu. A ja się zdobywam na odwagę, żeby podejść do przemiłej, pięknie uśmiechniętej Pani Kasi z tego miejsca ją serdecznie pozdrawiam i dziękuję za rady jakich nam udzieliła. Za polecenie Konoby Vrisnik- hobotnica była przepyszna Nie tylko rady ale też króki opis życia codziennego autochtonów.
Chodzimy po mieście zaglądając w wąskie uliczki i jedząc lody ( jak dla dzieci kulki są aż za wielkie) , nagle przypominam sobie , że znajduje się tutaj pałac Petra Hektorovicia Wchodzimy jako jedni z ostatnich ( do 19.00) więc jest już pusto. Sama budowla jest skromna i nie poraża wielkością ale basen z rybkami - super można patrzyć całymi godzinami, woda przynosi chłód aż się nie chce wychodzić.

Troche mu zazdroszczę. postawił sobie willę w takim fajnym miejscu


Wracamy do domu. Po drodze wsparci radami Pani Kasi ustalamy, że następny dzień spędzimy po drugiej stronie , za nowym tunelem. Gdzieś w okolicach Milny. Mąż ma słuszne podejrzenia, że po drugiej stronie tzn od morza mniej wieje
Po śniadaniu wyruszamy. Ja nie wiem czemu tak się psioczy na Hvarskie drogi, wcale nie są aż tak kręte i wąskie choć mieszkańcy rzeczywiście jeżdżą po nich z pewną fantazją- pewnie to kwestia przyzwyczajenia

Zajmujemy miejsce na plazy gdzieś pod Milną prz kampingu i oddajemy się błogiemu nic nie robieniu. Czas płynie szybko i koło godziny 14 postanawiamy wrócić na obiad do Starego Gradu. Cóż , dzieś musimy zweryfikowac swoje plany o tej porze większość konob/ restauracji jest zamknięta. Życie w południe zamiera, za to trwa potem nawet do 2.00 w nocy Wreszcie udaje nam się znaleźć restaurację, która podaje nam pizzę margaritę ( moja córka jest monotematyczna nwet na wakacjach) i spagetti frutti di mare z .... chyba rakiem Żałuję, że nie zrobiłam mu zdjęcia póki jeszcze był cały
W każdym razie uznajemy wypad na drugą stronę wyspy za wielce udany i postanawiamy go powtórzyć następnego dnia i następnego i następnego... Hvar ma tyle pięknych plaż i zatoczek na niewielkiej powierzchni , że codziennie można być na innej co za rozpusta. Zapada więc decyzja o jeździe przez tunel Pitve....

Heca , super że dotarliście do uroczej Rosohotnicy ... nie ma jak to moja ubiegłoroczna zatoczka
A tobie Czesiek radzę na przyszłość Mudri Dolac
http://www.apartman-mudri-dolac.com/index-2.html ... sprawdzona - ocena piątka z plusem

Pewnie, że super Było warto. Jak w przyszłym roku nie wypali Albania to wrócimy na Hvar. Tyle jest do zobaczenia.

A tobie Czesiek radzę na przyszłość Mudri Dolac icon_biggrin.gif
http://www.apartman-mudri-dolac.com/index-2.html ... sprawdzona - ocena piątka z plusem icon_wink.gif

może i apartament sprawdzony, ale po wejściu w tego linka i kliknięciu na odnośnik do strony po angielsku - mój antywirus zablokował atak trojana

Glare_Type napisał(a):

A tobie Czesiek radzę na przyszłość Mudri Dolac icon_biggrin.gif
http://www.apartman-mudri-dolac.com/index-2.html ... sprawdzona - ocena piątka z plusem icon_wink.gif

może i apartament sprawdzony, ale po wejściu w tego linka i kliknięciu na odnośnik do strony po angielsku - mój antywirus zablokował atak trojana

dziwne, mój nie

Mudri Dolac - znajome miejsce z zeszłego roku, co prawda po sezonie (byliśmy końcem września) ale za to jako jedyni turyści w całej okolicy a pogodę trafiliśmy i tak letnią

3 dzień.
Śniadanie, pakujemy się i wyjeżdżamy w stronę tunelu Pitve. Przez Vrbanij i Vrisnik pniemy się w górę mijając po drodze konobę Vrisnik. O tej porze zamknietą i niepozorną.
Dzieci liczą na sukcesy z siatką:

Podjeżdżamy pod tunel. Stoi kilka samochodów , chwila czekania i wjeżdżamy, dzieci mają twarze przy szybie. Po nowoczesnych tunelach z oświetleniem i ą ę ten robi niesamowite wrażenie. Coś pięknego.
Na rozjeździe decydujemy się jechać w stronę Ivan Dolac . Spieramy się z mężem czy tam dojechaliśmy , chyba nie. Plaża na której wreszcie się rozłożylismy była koszmarnie zatłoczona. Ponadto w wodzie pełnej turystów grasowali miłośnicy grania w piłkę. Dostałam nią w twarz
Stanowczo to nie plaża dla nas. Kiedy zbieraliśmy swoje rzeczy okazało się , że pod spodem przykleiła nam się wyżuta guma Udało mi się ją doprać dopiero w domu, bleee. Co ciekawe plaża dzieciom się podobała
Wracamy znów tunelem z mocnym postanowieniem poszukania innej plaży. Mijamy konobę nadal zamkniętą. Ale wrócimy tu wieczorem.
O g. 19.00 stawiamy się pod konobą- to nadal wczesna godzina. Tylko dwa stoliki zajęte i pusto na parkingu. Właściciel mówi, że wszystkie miejsca zajęte. A kiedy odkrywa, że jesteśmy z Polski wykrzykuje Makłowicz , Makłowicz! Okazuje się , że Robert Makłowicz rok temu nagrywał u niego program i chyba pozostawił po sobie dobre wrażenie. Pan wręcza nam menu po polsku i umawiamy się na hobotnicę i kurczaka pieczonego dla dzieci na następny dzień.
Zostaje nam trochę czasu do zmierzchu więc udajemy się na zwiedzanie miasteczek :




I napotykamy takie żyjątka:

I odnowione pięknie domy:

Ale mają widok- morze widac z daleka między wzgórzami.
Skręcamy też na drogę do Sv. Nikola ale...po paruset metrach zawracamy , droga staje się zbyt wąska i wyboista. Nie dla naszego samochodu. Co nie znaczy, że nie było warto. Napotykamy najsłodsze jakie kiedykolwiek jadłam, ogromne krzaki jeżyn. Bardziej kolczaste niz w Polsce i jakby mniejsze za to słodkie jak grudki cukru. Dzieci są w raju My też. Było przepysznie